محل تبلیغات شما

ثبت شرکت - ثبت شرکت خاص





انحلال شرکت به منزله پایان عمر آن است و لازمۀ پایان عمر شرکت این است که دارایی جمعی از حالت مشاع بیرون آورده شود و میان آنان تقسیم گردد. تقسیم دارایی بین شرکا در صورتی میسر است که طلبکاران شرکت طلب خود از شرکت را دریافت کرده باشند. برای رسیدن به چنین مقصودی، قانون گذار، تصفیه اموال شرکت را پس از انحلال پیش بینی کرده است.
موارد انحلال شرکت سهامی خاص
۱- در مواردی که بر اثر زیان های وارده ، حداقل نصف سرمایه شرکت از میان برود ،هیات مدیره مکلف است طبق ماده ۱۴۱ لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت ،بلافاصله مجمع عمومی فوق العاده صاحبان سهام را دعوت نمایدتا موضوع انحلال یا بقای شرکت ، مورد شور و رای واقع شود . هر گاه مجمع مزبور رای به انحلال شرکت ندهد ، باید در همان جلسه و با رعایت مقررات قانونی سرمایه شرکت را به مبلغ سرمایه موجود کاهش دهد.
۲- در صورتی که هیات مدیره شرکت به دعوت مجمع عمومی فوق العاده مبادرت ننماید و یا مجمعی که دعوت می شود ، نتواند مطابق مقررات قانونی منعقد گردد .هر ذینفع می تواند ،انحلال شرکت را از دادگاه صلاحیت دار درخواست کند.
۳-در موارد مذکور در ماده ۱۹۹ لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت :
تبصره ۱- در صورتی که مجمع عمومی فوق العاده ،شرکت را منحل نماید ، باتعیین روز تصفیه و آدرس محل تصفیه صورتجلسه انحلال ظرف مدت ۵ روز از تاریخ تشکیل مجمع عمومی ، به اداره ثبت شرکت ها ارسال می شود ، تا پس از ثبت در رومه رسمی ، آگهی شود.

 



1. ورود و خروج شرکا بدون حضور
2. افزایش و کاهش سرمایه شرکت و موسسه (به صورت غیر نقدی)
3. نقل و انتقال سهام انواع شرکت ها و موسسات
4. تغییر آدرس محل شرکت
5. تغییر نام شرکت
6. تغییر و اصلاح اساسنامه شرکت
7. تمدید اعضای هیات مدیره و بازرسین
8. انحلال رسمی توسط کارشناسان رسمی ثبت صورت جلسات در اسرع وقت انجام می پذیرد

ثبت تغییرات در هیئت مدیره شرکت
ثبت تغییرات در شرکت مسئولیت محدود پس از تهیه مدارک لازم که در لینک مربوطه در بخش ثبت تغییرات شرکت وب سایت درج شده است ،با تشکیل یک مجمع عمومی عادی به طور فوق العاده با حضور اکثریت شرکا جهت امضای صورتجلسه و ارجاع موارد به صورت اینترنتی به اداره ثبت شرکتها ، و پس از طی مراحل مربوطه انجام می شود.
در شرکت سهامی خاص در صورت نیاز به تغییر سمت در اعضای هیئت مدیره با تشکیل مجمع عمومی عادی به طور فوق العاده ، تنظیم صورتجلسه مربوطه و امضای کلیه اعضای هیئت مدیره و ارسال اطلاعات از طریق سامانه اینترنتی اداره ثبت شرکتها انجام می شود.
حداکثر مدت زمان اعتبار تصدی اعضا ی هیئت مدیره شرکت سهامی خاص ، ۲ سال خواهد بود.

تغییرات در میزان سرمایه شرکت
در مجمع عمومی فوق العاده می توان در مورد میزان سهم الشرکه شرکاء و یا میزان افزایش یا کاهش سرمایه شرکت با مسئولیت محدود تصمیم گرفت. در این مجمع هر کدام از سهامداران می توانند ازمیزان سهام خود کاسته و یا آن را افزایش دهند.

ثبت تغییرات در آدرس شرکت
برای ثبت تغییر محل شرکت اقدامات و مدارک زیر لازم و ضروری است:
تشکیل مجمع عمومی فوق العاده و تنظیم صورتجلسه و امضای ذیل آن توسط کلیه شرکاء با قید میزان سهم الشرکه خود.
چنانچه تعداد و شرکاء ۱۲ نفر یا بیشتر باشند بایستی طبق ماده۱۰۹ قانون تجارت نسبت به انتخاب هیات نظارت اقدام و نام اعضا ی هیات نظارت در صدر صورتجلسه تنظیمی درج شود و انان زیر صورتجلسه را امضاء نمایند
شرکت سهامی خاص چنانچه بخواهد محل خود را تغییر دهد باید مجمع عمومی با حضور سهامداران تشکیل دهد
و در آن سهامداران آدرس جدید را تعیین و در صورتجلسه مجمع قید می نمایند و ذیل آن را امضا می کنند.
چنانچه شرکتی بخواهد موقعیت ثبتی خود را تغییر دهد یعنی از شهری به شهر دیگر انتقال پیدا کند کلیه پرونده ی ثبتی آن شرکت نیز از اداره مرجع به اداره جدید ارسال می گردد

ثبت تغییرات در نام شرکت
برای تغییر نام شرکت با مسئولیت محدود اقدامات و مدارک زیر لازم و ضروری است:
تشکیل مجمع عمومی فوق العاده و تنظیم صورتجلسه و امضای ذیل آن توسط کلیه شرکاء با قید میزان سهم الشرکه خود.
اگر تعداد شرکاء ۱۲ نفر یا بیشتر باشند انتخاب و قید نام اعضای هیات نظارت در صدر صورت جلسه ضروری است و هیات ناظر باید ذیل صورتجلسه مزبور را امضاء کنند.

جهت تغییر در نام شرکت سهامی خاص می بایست:
در جلسه مجمع عمومی فوق العاده تمامی سهامداران حاضر و نسبت به تغییر نام شرکت تصمیم گیری نمایند. پس از پایان مجمع صورتجلسه امضا شده و به واحد تغییرات اداره ثبت شرکت ها ارائه میگردد.
در صورتی که نام انتخاب شده قابل ثبت باشد و قبلا نیز توسط شرکت دیگری ثبت نشده باشد پس از تائید اداره ثبت شرکت ها صدور آگهی انجام می شود.

ثبت تغییرات در موضوع شرکت
تغییر موضوع شرکت با الحاق مواردی به موضوع :
تشکیل مجمع عمومی فوق العاده و تنظیم صورتجلسه و امضای ذیل آن توسط کلیه شرکاء با قید میزان سهم الشرکه خود.
چنانچه موضوع شرکت نیاز به مجوز داشته باشد. برگ استعلام اخذ و به مرجع مربوطه تحویل و در ظرف مهلت مقرر جواب استعلام را اخذ و همراه با صورتجلسه تحویل اداره ثبت دهند ، از طریق سامانه پذیرش اینترنتی اداره ثبت شرکتها

چک لیست مدارک لازم جهت ثبت تغییرات شرکتها و موسسات
1. کپی رومه رسمی تاسیس
2. کپی رومه های تغییرات
3. کپی شرکتنامه پشت و رو در مسئولیت محدود
4. کپی تقاضانامه پشت و رو در موسسه
5. کپی اظهارنامه پشت و رو در سهامی خاص
6. کپی شناسنامه و کارت ملی جهت اشخاص ورودی و خروجی (کلیه اعضای جدید و قدیم شرکت)
7. اصل مدارک شناسایی اشخاص خروجی و حضور جهت امضا و اثر انگشت در اداره ثبت شرکت ها
8. در صورت تغییر آدرس شرکت، آدرس محل جدید و کد پستی ۱۰ رقمی ( تغییر آدرس فقط مناطق ۲۰گانه تهران و محدوده هایی که مربوط به اداره ثبت شرکت های تهران می باشد را در بر می گیرد )
9. در صورت انحلال شرکت حضور و امضای تمامی اعضای هیات مدیره اامی است.

 

یکی از راه‌های غیرمعمول، اما موثر که می‌توان برای افزایش بهره‌وری یافت این است که تا حد امکان، اضافه کردن به لیست کارهای روزانه را محدود کنید. یکی از روش‌های انجام این کار این است که یک تا سه وظیفه مهم را انتخاب کنید.

یکی از راه‌های غیرمعمول، اما موثر که می‌توان برای افزایش بهره‌وری یافت این است که تا حد امکان، اضافه کردن به لیست کارهای روزانه را محدود کنید. یکی از روش‌های انجام این کار این است که یک تا سه وظیفه مهم را انتخاب کنید.

 

به گزارش باشگاه خبرنگاران، جیمی اسپیت‌هیل، کاپیتان تیم قایقرانی اوراکل آمریکا می‌گوید: خیلی کم دیده‌ام که تلاش کمتر نسبت به دیگران، نتیجه رضایتمندانه‌ای داشته باشد.» همه ما به تاثیر سخت کار کردن اعتقاد داریم، اما درعین حال می‌خواهیم هوشمندانه هم کار کنیم. پنج راه وجود دارد که از طریق علمی اثبات شده است و امکان کار کردن به صورت هوشمندانه را به ما می‌دهد. این پنج راه توسط بله بت کوپر، نویسنده و طراح شبکه Buffer (شبکه‌ای که به کسب‌وکارها کمک می‌کند چند حساب شبکه‌ اجتماعی را در آن واحد مدیریت کنند و با اعضای تیم همکاری داشته باشند.) بیان شده است.

 1) لیست کارهایتان را بازنویسی کنید

یکی از راه‌های غیرمعمول، اما موثر که می‌توان برای افزایش بهره‌وری یافت این است که تا حد امکان، اضافه کردن به لیست کارهای روزانه را محدود کنید.  یکی از روش‌های انجام این کار این است که یک تا سه وظیفه مهم را انتخاب کنید. اینها وظایف سخت و بزرگی هستند که حتما باید آنها را در طول روز انجام دهید. در غیر این صورت، این وظایف شما را بیشتر از زمانی که برنامه‌ریزی کرده‌اید، در شرکت نگه می‌‌دارد یا حتی ممکن است مجبور شوید شام را هم در شرکت صرف کنید.

 بقیه موارد لیستتان می‌توانند کارهای کوچکی باشد که تا اتمام کارهای مهمتان وقت دارید آنها را انجام دهید. قبل از اینکه به مواردی که زیاد قابل‌توجه نیستند بپردازید، مطمئن شوید که اول این کارها را انجام داده‌اید، تا در پایان روز احساس مفید بودن بیشتری کنید.

 راهکار دیگر درمورد این لیست که می‌تواند استرس را کاهش دهد، این است که لیستتان را یک شب قبل آماده کنید. تا صبح روز بعد به جای اینکه وقتتان را بر روی تصمیم‌گیری کارهایی که باید انجام دهید به هدر دهید، مستقیما سراغ کاری که از شب قبل قصدش را داشتید بروید.

 یک نکته دیگر درباره لیست انجام کارها: فقط بر روی امروز تمرکز کنید. بهترین کار این است که لیست کارهای امروز» را از لیست همه کارهایی که باید انجام دهید جدا کنید.

وقتی مشغله زیاد دارید، اغلب به خاطر کارهایی که باید انجام دهید مضطرب می‌شوید. برخی‌ها عادت دارند این کارها را جایی بنویسند که فراموش نکنند، در غیر این صورت درباره اینکه کی و آیا این کارها انجام می‌شوند یا نه نگران می‌شوند. ولی نباید اجازه دهید این کارها باعث به هم ریختگی لیست امروزتان شوند، چون فقط امروز را پر مشغله‌تر از چیزی که هست نشان می‌دهند.

 راه حل پیشنهادی این است که لیست بزرگی از همه کارهایی که باید انجام دهید، تهیه کنید. سپس هر شب، چند مورد را به لیست روز بعد اضافه کنید. این کار به شما اجازه می‌دهد که بر روی کارهای امروز تمرکز کنید و کارهای کوچک دیگری را که یک روز باید انجام شوند، بتوانید به بعد موکول کنید.

 دیوید آلن، نویسنده کتاب انجام کارها» می‌گوید: ذهن شما برای این است که ایده‌ها را به وجود بیاورید، نه اینکه آنها را نگه دارید.» ایده‌هایتان را بر روی لیست کارها پیاده کنید، ولی مطمئن شوید که هم لیست امروز» را دارید و هم لیستی برای کارهای متفرقه که روزی باید انجام شوند. این‌گونه انرژی خود را برای یادآوری ایده‌های مهم از دست نمی‌دهید و اطمینان می‌یابید که امروزتان خسته‌کننده نخواهد شد.

 2) نتیجه را بسنجید، نه زمان را

  ایده کار هوشمندانه به جای سرسختانه از واقعیتی ناشی می‌شود که همه ما ساعات بیشتر و بیشتری را صرف این می‌کنیم که کار زیادی انجام دهیم؛ درحالی‌که در آخر درمی‌یابیم نتیجه عکس بوده است. به همین علت است که دنبال روش‌هایی برای مفید بودن در مدت زمان کم هستیم. برای این کار خود را بر کیفیت بهره‌وری صورت‌گرفته متمرکز کنید. اگر به جای مدت زمانی که بر روی کارتان می‌گذارید، خود را با کیفیت کارهایی که انجام می‌دهید بسنجید، متوجه تفاوت‌هایی بر روی نحوه انجام کار خود می‌شوید. برای مثال، اگر پروژه بزرگی برای انجام در دست دارید، سعی کنید آن را به بخش‌های مکمل» جدا کنید. با چند وظیفه کوچک که یک پروژه را تشکیل می‌دهند، می‌توانید کارهایی را که هر روز انجام می‌دهید کنترل کنید؛ حتی اگر باعث شود روزهای زیادی را صرف انجام این پروژه کنید. یک راه دیگر برای سنجیدن کارهایی که هر روز انجام می‌دهید این است که لیستی از کارهایی که انجام داده‌اید تهیه کنید. یک گزارش روزانه از کارهایی که انجام داده‌اید. اگر شروع به جمع‌آوری کارهایی که هر روز انجام می‌دهید کنید، از اینکه چقدر این روند شما را به انجام کارهایی که اهمیت دارند، تشویق می‌کند و باعث می‌شود بر روی بیشتر کار کردن تمرکز کنید، متعجب خواهید شد.

 3) عادت‌هایی را به وجود بیاورید که برای شروع کار به شما کمک کنند

 من اگر برنامه‌ای برای اینکه چه کاری را ابتدا انجام دهم نداشته باشم، صبح‌ها زمان بیشتری را بر سر این موضوع از دست می‌دهم.

  شاید خطر زمانی دیگری شما را تهدید کند؛ ولی به نظر می‌رسد شروع کار مشکل بسیاری از ما باشد. یک راه برای غلبه بر این مشکل ساختن روتینی برای خود است که به مغز و بدن شما بگوید که وقت کار کردن است. روتین شما می‌تواند چیزی به سادگی رفت‌وآمد یا خوردن قهوه در راه رسیدن به محل کار باشد.

 راه‌های دیگر برای ایجاد پیش‌زمینه ذهنی می‌توانند شامل نشستن پشت میز، خاموش کردن تلفن همراه و کنار گذاشتن آن، ورزش و نرمش کردن یا خوردن صبحانه باشد. حتی ممکن است آلبوم موسیقی داشته باشید که شما را برای انجام کار آماده‌سازی می‌کند و برای کامل کردن بخشی از روتین به آن گوش می‌دهید.

 همین تکنیک‌ها در روزهای تعطیل هم کاربرد دارند؛ هرچند ممکن است وسوسه شوید که روتین‌تان را در روزهای تعطیل به‌طور کلی کنار بگذارید. مدیرعامل شرکت ما نشان داده که حفظ روتین آخر هفته‌ها که تفاوت بسیاری با روتین روزهای وسط هفته ندارد بهتر کاربرد دارد: او هرچه بیشتر از روتین آخر هفته‌ها دوری می‌کند، مدت زمان بیشتری برای از سر گرفتن کار در طول هفته صرف می‌کند.

 روتین‌ها جزو نشانه‌های افراد خشک و منظم نیستند، بلکه نشانه داشتن هدف و پیدا کردن بهترین راه برای رسیدن به آنهاست.

 4) بدانید که کجا وقتتان را تلف می‌کنید

 اگر سعی می‌کنید مفید باشید، ممکن است تغییر دادن روتین خود و امتحان راه‌حل‌های جدید قبل از اینکه مشکل جدید را بیابید، به نظر وسوسه‌انگیز باشد. قدم اول برای مفید واقع شدن این است که کارهای وقت‌گیر خود را شناسایی کنید.  با فهمیدن اینکه هر صبح برای آماده شدن چه کارهایی انجام می‌دهید، شروع کنید. ممکن است دریابید که بر روی کارهایی مانند انتخاب لباس که شب قبل هم می‌توانید انجام دهید وقت صرف می‌کنید. و این روند را ادامه دهید: اینکه در طول روز چگونه وقت صرف می‌کنید و دنبال طرح هستید، پیگیری کنید.

 ابزاری مانند نرم‌افزار مدیریتی RescueTime می‌تواند به شما کمک کند. شاید بفهمید که بیش از حد در فیس‌بوک وقت صرف می‌کنید یا مکالمه‌ای که می‌توانست 2 دقیقه طول بکشد 10 دقیقه به طول انجامیده است. همین که فهمیدید چه مواردی باعث هدر دادن وقت شما می‌شوند، شروع به ایجاد تغییرات اساسی درباره این عادات کنید.

 5) عادت‌هایی را ایجاد کنید که کمک می‌کنند کار را متوقف کنید

 شاید این مورد به نظر عجیب بیاید، ولی واقعا موثر است. بعضی از ما برای تمام کردن کار بیشتر از شروع کردن آن مشکل داریم. کار آسانی است که تا یک ساعت دیگر به‌کار خود ادامه دهید و کامپیوتر خود را بعد از شام با خود حمل کنید و حتی بعد از وقت خواب هم کار کنید.  ولی بدترین چیز درباره این عادت‌ها این است که تشویقمان می‌کنند که مهم‌ترین کارهایمان را کنار بگذاریم.
+ نوشته شده توسط سهیل عابدی در یکشنبه یازدهم خرداد 1393 و ساعت 9:56 | نظر بدهید
برآورد توانایی کارمندان، هنر مدیریت

برآورد توانایی کارمندان، هنر مدیریت

کارمندان پرتلاش محیطی را دوست دارند که مستم کار فراوان است و کم‌کاری را تحمل نمی‌کنند. هیچ چیزی به اندازه تحمل کم‌کاری، انگیزه‌های کارمندان پرتلاش را از آنان نمی‌گیرد. افراد سختکوش چالش را دوست دارند و دلشان می‌خواهد با دیگر افراد سختکوش همکار باشند.
با توجه به آنکه نرخ تغییر در کسب‌وکار، مدام در حال افزایش است؛ اشتغال در یک کار برای تمام عمر دیگر معنایی ندارد. فناوری‌های جدید، کسب‌وکار سنتی را با نرخی هشداردهنده از رواج می‌اندازند و در نتیجه افراد به‌طور میانگین بیش از گذشته شغل خود را عوض می‌کنند. به‌ندرت کسی به‌دنبال شغلی است که تمام عمر خود را در آن سپری کند، بلکه همه به دنبال شرایطی هستند که امکان استخدام برای آنها در تمام مدت وجود داشته باشد. در حالی که این فرصت برای متقاضیان وجود دارد که یکی از شغل‌ها را انتخاب کنند، اغلب شغلی را برمی‌گزینند که فرصت‌های بیشتری را برای یادگیری و پیشرفت در اختیارشان می‌نهد. مدیرانی که هیچ فرصتی را برای پیشرفت کارکنانشان از دست نمی‌دهند، دوست دارند به شیوه‌ای آسان‌تر بتوانند بهترین استعدادها را جذب نمایند. اگر شما لحظه‌ای در اینجا درنگ کنید و به بهترین مدیرانی بیندیشید که تا به حال برای آنها کار کرده‌اید، احتمالا کسی را انتخاب می‌کنید که بیشتر از او آموخته‌اید.

فرصت برای یادگیری و رشد
افراد بلندپرواز برای آنکه بتوانند بر مهارت‌های خود همواره بیفزایند، دوست دارند وظایفی چالش‌برانگیز برعهده آنان گذارده شود. آنها از کار پرچالش رویگردان نیستند و از خطرات استقبال می‌کنند. افزون بر این دوست دارند بازخورد کار خود را ببینند و به آنها آموزش داده شود و به دنبال مدیرانی از این دست هستند.

رشد توانایی‌های بیشتر
کارمندان پرانرژی از مدیران خود انتظار دارند که توانایی‌های آنها را تشخیص و این توانایی‌ها را رشد دهند. برخلاف عقاید سنتی، بیشتر مردم در محیطی مستعد، امکان پیشرفت بهتری دارند تا در محیطی ضعیف. ابتدا درک چنین چیزی دشوار است، اما خوب است درباره‌اش بیندیشید: آیا شما قصد دارید به مرتبه‌ای رفیع برسید- که احتمالا هم به آن می‌رسید- مرتبه‌ای که شاید قبلا به آن رسیده‌اید یا شاید هم هنوز در نیل به آن موفق نشده‌اید؟ استعداد، معادله ریاضی نیست. اگر بخواهید به هدفی بزرگ‌تر دست یابید، باید استعداد ذاتی آن را داشته باشید. بیشتر مدیران این مساله را درک نمی‌کنند و سرمایه خود را معطوف نقاط ضعف زیردستانشان می‌کنند. وقتی بحث‌هایی را بررسی می‌کنیم که به نحوه کار کارمندان می‌پردازند، متوجه می‌شویم که در بیشتر موارد، با وجود آنکه بهترین نیت‌ها را داشته‌اند اما به جای آنکه به کارمندان قوت قلب دهند، آنها را دلسرد کرده‌اند. علت اصلی، آن است که عمده بحث‌ها حول محور یک یا دو موردی بوده که کارمندان در آنها ضعف داشته‌اند.

طبق گفته مار باکینگهام» و کرت کافمن»، بهترین مدیران به زیردستان خود کمک می‌کنند تا خود را بهتر بشناسند و از توانایی‌های آنها سود می‌جویند.
بهترین هدیه‌ای که مدیران می‌توانند به زیردستان خود بدهند، رهنمود آنان برای ساخت آینده براساس توانایی‌هایشان است. اما شما احتمالا فکر می‌کنید چه بر سر ضعف‌های اصلی می‌آید؟» چه اتفاقی می‌افتد اگر لازم باشد کارمندی وظایف معینی را واقعا خوب انجام دهد تا به موفقیت شغلی دست یابد؟ در اینجا یک حساب سرانگشتی ساده وجود دارد. اگر لازم است کارمندی 10 وظیفه را واقعا به خوبی انجام دهد تا در شغلی سرآمد شود و اگر از این 10 وظیفه، 6 یا 8 وظیفه در محدوده ضعف‌های او جای می‌گیرند، باید آن کارمند را از آن شغل خاص برداشت. این علامت خوبی از تناسب ضعف شغلی است. به بیان دیگر، اگر کارمندی برای هفت تا هشت مورد از این وظایف کفایت لازم را دارد و ضعف او فقط به یکی، دو وظیفه محدود می‌شود، شما باید از خودتان بپرسید که این دو وظیفه چقدر برای موفقیت همه‌جانبه اامی است. اگر این وظایف نقشی بسیار حیاتی دارند، پس باید به کارمند کمک کنید تا در آن وظایف به سطح قابل قبول برسد و اگر برای نیل به موفقیت حیاتی نیستند، پس ومی ندارد نگرانشان باشید و باید تلاش‌هایتان را معطوف نقطه‌قوت‌ها کنید. غیرممکن است کسی در همه‌چیز سرآمد باشد. هنر مدیریت و رهبری مردم یعنی آنکه با برآورد توانایی‌های افراد و رشد آن توانایی‌ها و خنثی کردن ضعف‌های اصلی، بهترین خمیرمایه هرکس را بیرون کشید.

اگر قرار است به‌طور میانگین صد واحد زمانی و پولی را برای پیشرفت افراد سرمایه‌گذاری کنید، من به شما توصیه می‌کنم که دست‌کم هفتاد تا هشتاد واحد از این صد واحد را به رشد نقاط قوت اختصاص دهید. یعنی وقتی مشخص شد که فردی مناسب شغلی نیست، باید به سرعت دست به کار شوید. سال‌ها پیش که من برای بانکی تجاری کار می‌کردم، ما معامله‌گر ارشد ارزی را به سمت سرپرستی اتاق معاملات ارتقا دادیم. او طی چندین سال، موفق به کسب حد نصاب معینی در معاملات شده بود. در ابتدا او از این ارتقا سربلند بود. اما طولی نکشید که در کار فردی‌اش به‌عنوان یکی از معامله‌گران تنزل کرد. به مرور، تمام تیم متضرر شد. افراد نیز از شیوه ضعیف مدیریتی او و نبود مهارت‌های ارتباطی گله داشتند.
رئیس معامله‌گران مرا صدا کرد تا درباره این شرایط گفت‌وگو کنیم. او با حالتی تمسخرآمیز از من پرسید: نظر شما به‌عنوان متخصص انگیزه‌ها چیست؟» ما درباره شرایط پیش آمده بحث کردیم و به این نتیجه رسیدیم که در انتخاب این معامله‌گر به‌عنوان مدیر اشتباه کرده‌ایم. وقتی با او حرف زدیم، به ما گفت که از تجارت لذت می‌برد و می‌خواهد فقط همان شغل را داشته باشد. او به ما توضیح داد که راهبری دیگران به معنای نوشیدن یک فنجان چای نیست.
تمام خواسته او رسیدن به حد اعلای موفقیت در همان شغل معامله‌گری بود و می‌خواست یاد بگیرد که چطور می‌توان با ابزار پیچیده‌تر معامله کرد. افزون بر این به ما گفت که آرزو دارد روزی دلال املاک شود و به مرکزی بزرگ‌تر مثل لندن یا نیویورک انتقال یابد. در نهایت ما او را به شغل قبلی خودش در دلالی برگرداندیم و عاقبت او را به نیویورک فرستادیم و او کارش را در همان‌جا ادامه داد و به یکی از موفق‌ترین معامله‌گران ارزی بانک بدل شد. هر قدر هم که در زمینه مدیریت آموزش می‌دید، تا این اندازه به او کمک نمی‌شد. به محض آنکه ما این واقعیت را فهمیدیم، تصمیم درست را گرفتیم و بار دیگر در نقاط قوت او سرمایه‌گذاری کردیم. این کار هم به او کمک کرد و هم به سازمان.

برای راه اندازی یک واحد تجاری و یا به اصطلاح شغل آزاد ، قبل از هر چیز می بایست نسبت به اخذ پروانه کسب اقدام کرد. پروانه کسب مجوزی است که به منظور شروع و ادامه کسب و کار یا حرفه به صورت دائم ( برای مدت 5 سال ) و یا موقت ( به مدت یک سال ) به فرد یا افراد صنفی برای محل مشخص یا وسیله کسب معین صادر می گردد.
هر شخص حقیقی یا حقوقی که در یکی از فعالیت های صنفی سرمایه گذاری کند فرد صنفی شناخته می شود .زمینه های این مشاغل عبارت است از تولید، تبدیل ، خرید ، فروش، توزیع ، خدمات
در ذیل ضمن بررسی شرایط و مدارک لازم جهت تحصیل پروانه کسب، به مراحل اخذ پروانه ی کسب می پردازیم. شایان ذکر است کلیه ی امور اداری و حقوقی شما بزرگواران در موسسه حقوقی فکر برتر به صورت تخصصی و در کوتاه ترین زمان ممکن انجام می گیرد.برای این منظور می توانید با کارشناسان ما در ارتباط باشید.

    شرایط و مدارک لازم جهت تحصیل پروانه کسب ( جواز کسب ) :

وفق ماده 5 آیین نامه اجرایی نحوه صدور و تمدید پروانه کسب ، شرایط و مدارک مورد نیاز جهت تحصیل پروانه کسب به قرار ذیل است:
الف- شرایط عمومی:
1.ارائه سند مالکیت یا اجاره نامه رسمی یا عادی ( دارای اعتبار زمانی ) یا دیگر عقود نافله ( سرقفلی، هبه ، وصیت تکمیلی ، صلح در مقابل با اجاره ) یا ارائه قرارداد های منعقده فی ما بین متقاضی و اشخاص حقیقی و حقوقی اعم از دولتی و غیر دولتی محل کسب یا احراز مالکیت طبق عرف محل در روستاها
تبصره 1- اخذ تعهد نامه محصری از دارندگان اسناد عادی مبنی بر پذیرش مسئولیت حقوقی ناشی از آن اامی است.
تبصره 2- صدور پروانه کسب برای اماکن تجاری، اداری یا کارگاهی بلامانع می باشد.
2.گواهی اداره امور مالیاتی ذی ربط مبنی بر تشکل پرونده یا پرداخت یا ترتیب پرداخت بدهی مالیات قطعی شده.
3.گواهی گذراندن دوره های آموزشی مرتبط از مرکز آموزش اصناف یا مرکز مورد تایید کمیسیون نظارت
تبصره – متقاضیان پروانه کسب موقت از گذراندن دوره های آموزشی معاف می باشند.
4.تصویر کامل شناسنامه و کارت ملی برای اتباع ایرانی و گذرنامه، پروانه کار و اقامت معتبر برای اتباع خارجی
5.تصویر کارت پایان خدمت نظام وظیفه یا معافیت دائم یا پزشکی برای آقایان کمتر از پنجاه سال سن
تبصره – دفتر چه آماده خدمت بدون مهر غیبت یا گواهی اشتغال به تحصیل برای متقاضیان پروانه کسب موقت بلامانع می باشد.
ب- شرایط اختصاصی:
1.کارت معاینه پزشکی و گواهی صلاحیت بهداشتی از مراکز بهداشتی، درمانی.
( برای صنوف مشمول قانون اصلاح ماده 13 قانون مواد خوردنی ، آشامیدنی ، آرایشی و بهداشتی )
تبصره 1- ضوابط و مقررات مربوط به صلاحیت فردی، انتظامی و ترافیکی ظرف مدت 3 ماه از تاریخ ابلاغ این آیین آنامه با پیشنهاد نیروی انتظامی و با همکاری اتاق اصناف ایران توسط دبیرخانه هیات عالی نظارت تهیه و پس از تایید هیات عالی نظارت به تصویب وزیر صنعت معدن و تجارت خواهد رسید.
تبصره 2- گواهی صلاحیت انتظامی و ترافیکی برای متقاضیان پروانه کسب موقت بلامانع می باشد.
2- پروانه تخصصی و فنی یا دیپلم فنی یا مدارک تحصیلی بالاتر مرتبط، با حضور یک نفر واجد شروط فوق شاغل در واحد صنفی ( برای صنوف مشمول تبصره ماده 13 قانون نظام صنفی)
3- معرفی نماینده هیات مدیره ( مدیر عامل ) برای صدور پروانه کسب به نام وی به همراه تصویر اساسنامه و آگهی رومه رسمی ثبت شرکت ( برای اشخاص حقوقی )
4- رضایت نامه محضری سایر شرکا برای صدور پروانه کسب به نام یکی از شرکا ( برای مشارکت های مدنی )

    مراحل  صدور پروانه کسب

امروزه ،نحوه ی درخواست صدور جواز کسب از حالت سنتی خارج شده است.یعنی قبلاَ ارباب رجوع مراجعه مستقیم به اداره داشت و از طریق فرم مربوطه ،درخواست مورد نظر را پیشنهاد می داد. ولی در حالت فعلی با اجرایی شدن سامانه ی صدور پروانه کسب ( پنجره واحد اصناف و بازرگان ) ، نحوه درخواست صدور جواز کسب از طریق سامانه ی اینترنتی انجام می گیرد. در این شیوه پس از ورود به سامانه ثبت نام پروانه کسب، فرمی پیش روی شما ظاهر می شود که باید مرحله به مرحله آن را تکمیل کنید.
انتخاب نوع شخص، انتخاب نوع کسب ، انتخاب محل تقاضا ، انواع مرجع صدور ، تکمیل اطلاعات اولیه یعنی کد ملی، شماره تلفن همراه و کد پستی و شماره موبایل ، انتخاب رسته مورد تقاضا ، تکمیل اطلاعات فردی و صنفی از جمله اطلاعاتی است که می بایست در فرم مربوطه تکمیل کنید.
پس از طی نمودن مراحل اینترنتی ، مراجع صدور حداکثر ظرف 15 روز پس از دریافت تقاضا، پاسخ متقاضی را مبنی بر رد یا قبولی تقاضا به صورت الکترونیکی یا کتبی به وی اعلام می نمایند.عدم اعلام نظر در مدت یاد شده به منزله پذیرش محسوب می گردد.
متقاضی پس از قبول تقاضا، موظف است حداکثر ظرف مدت 3 ماه مدارک مورد نیاز را از طریق سامانه ارسال و تصویر آن را به مراجع صدور پروانه کسب تسلیم نماید.
وفق ماده 2 آیین نامه نحوه صدور و تمدید پروانه کسب ، مراجع صدور پروانه کسب مکلفند بطور همزمان ، نسبت به استعلام های مورد نیاز اقدام و کلیه دستگاه های استعلام شونده نیز موظفند حداکثر ظرف مدت پانزده روز از تاریخ دریافت استعلام،نظر قطعی و نهایی خود را به صورت الکترونیکی یا کتبی اعلام دارند.اعلام نظر موافق باید بدون ابهام و هر گونه قید و شرط و نظر مخالف نیز با ذکر علت و مستند به دلایلی قانونی باشد.در غیر این صورت و یا در صورت عدم اعلام نظر در مهلت مقرر، به منزله نظر مثبت تلقی می گردد و پاسخ منفی دستگاه های استعلام شونده خارج از موعد مقرر مانع از صدور پروانه کسب نخواهد شد.
پس از تایید مراجع صدور، جواز کسب صادر خواهد شد.
تمدید اعتبار پروانه کسب هر ده سال یک بار اامی است.

حمایت از ثبت علائم در ایران بر اساس قانون جدید ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386 توسط یک کمیته حقوقی متشکل از صاحبنظران حقوقی دست اندر کار مالکیت معنوی با توجه به پیشرفت های به عمل آمده در حوزه علوم و فنون و تکنولوژی های اجتناب ناپذیر روز تهیه شده و در این قانون برای اولین بار در کشور ، ثبت و حمایت حقوقی از طرح های صنعتی که به لحاظ فقدان قانون ملی حمایتی از آن نمی شده امکان پذیر شده است و همچنین تعیین حدود حمایت از نام تجاری در زمره مالکیت صنعتی با علامت تجاری ، پیش بینی مقررات کیفری برای ناقضین حقوق مالکیت صنعتی ، توقیف کالاهای تقلبی از سوی دادسرا بدون شاکی خصوصی و انطباق با مقررات معاهده تریپس به عنوان شرط لازم برای الحاق به سازمان جهانی تجارت از دیگر مزایای برجسته این قانون است. در این مقاله انواع حمایت از ثبت علامت و ضمانت اجرایی حمایت از علائم تجاری ، طبق قانون جدید ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علائم تجاری مورد بررسی قرار می گیرد.

     نحوه حمایت

برای حمایت از مالکیت معنوی سه روش وجود دارد. شیوه ملی ، شیوه ی منطقه ای و شیوه ی بین المللی
1. شیوه ملی
روش ثبت ملی به مانند ثبت در کشور مبدا ( داخلی ) می باشد.  در این روش مسئولیت حمایت از مالکیت معنوی به سازمان های ملی با تصویب قوانین و مقررات داخلی محول می شود برای نمونه در کشور انگلیس به قانون علائم تجاری مصوب 1994 و اصلاحات آن و در کشور ما می توان به قانون ثبت علائم تجاری و اختراعات مصوب 1310 و آئین نامه اصلاحی اجرای قانون ثبت علائم تجاری و اختراعات مصوب 1386 و آئین نامه اجرائی آن مصوب 1387 اشاره نمود و مجری این حمایت اداره مالکیت صنعتی و مراجع قضائی ، حسب وظایف خود در ابعاد حقوقی و کیفری می باشند.
2. شیوه منطقه ای
در این روش موافقت نامه هایی که در یک منطقه معین میان کشورها منعقد گردیده مورد توجه می باشد که در صورت ثبت در یکی از کشورهای عضو ، سایر کشورهای عضو آن معاهده آن طرح را حمایت خواهند نمود . مهم ترین سازمان از این نوع ، مجمع عربی حمایت از مالکیت فکری است که در سال 1987 به منظور ایجاد چهارچوبی جهت حمایت از مالکیت فکری در جهان عرب در مونیخ شکل گرفت.
3. شیوه بین المللی
در این طربق مقررات موافقتنامه های بین المللی که در این خصوص منعقد گردیده اند مورد توجه قرار می گیرد که مهمترین موافقتنامه های مربوطه عبارتند از : کنوانسیون پاریس 83 مربوط به حمایت از مالکیت های صنعتی و موافقتنامه و پروتکل مادرید در راستای ثبت بین المللی علائم تجاری  که ایران  نیز در سال 28/5/1382 به آن ملحق شده است. لذا، هر علامت تجاری ثبت شده در ایران قابلیت ثبت در سیستم مادرید(بین المللی ) را دارد.
برای درخواست ثبت بین المللی علامت، ابتدا می بایست:
الف- علامت مورد نظر را در کشور مبدا به ثبت رساند.
ب- فرم اظهارنامه علامت تجاری را تکمیل و با تهیه ی مدارک مورد نیاز،از طریق اداره مالکیت صنعتی اقدام نمود.
بر اساس موافقت نامه و پروتکل مادرید، ثبت بین المللی علامت مستم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت است.اتباع ایرانی یا اشخاصی که در ایران اقامت داشته و یا دارای یک مقر واقعی و موثر صنعتی و تجاری باشند، می توانند حسب مورد به استناد اظهارنامه یا علامت ثبت شده در مرجع ثبت، تقاضای ثبت بین المللی نمایند.

    مدارک لازم جهت ثبت بین المللی نام و علامت تجاری به قرار ذیل است :

1- ارائه نامه درخواست جهت ثبت بین المللی علامت خطاب به اداره ثبت علایم تجاری با درج اسامی کشورهای مورد نظر
2- ارائه معرفی نامه بر روی سربرگ شرکت همراه با امضای مدیران و دارندگان حق امضا و با مهر شرکت برای اشخاص حقوقی و در صورت مراجعه وکیل رسمی ارائه وکالت نامه دادگستری
3- ارائه کپی مصدق شناسنامه و کارت ملی مدیران و دارندگان حق امضای شرکت و رومه تاسیس و آخرین تغییرات شرکت برای اشخاص حقوقی و ارائه کپی مصدق شناسنامه و کارت ملی برای اشخاص حقیقی و در صورت مراجعه به وکیل رسمی ارائه وکالت نامه دادگستری
4- ارائه اصل گواهی ثبت علامت تجاری در ایران جهت رویت و کپی آن جهت رویت و کپی آن جهت ضبط در پرونده یا ارائه کپی مصدق گواهی ثبت علامت تجاری
5- تکمیل فرم مخصوص لاتین
6- ارائه برگ محاسبه هزینه ها
7- رسید مربوط به پرداخت هزینه بررسی اظهارنامه بین المللی
سیستم مادرید در حال حاضر دارای 86 عضو متشکل از کشورها و دفاتر منطقه ای می باشد. به موجب مقررات ثبت بین المللی علایم تجاری (سیستم مادرید) ،علامت با توجه به قوانین داخلی هر کشور مورد بررسی قرار می گیرد و سپس وارد طریق بین المللی خود می شود. امتیاز این سیستم این است که متقاضی با تسلیم یک اظهار بین المللی از طریق اداره مالکیت صنعتی به وایپو می تواند در صورت تمایل در 86 کشور عضو موافقتنامه و پروتکل مادرید یا تعدادی از آن ها بسته به انتخاب خود حمایت از علامت تجاری خود را درخواست و کسب نماید.
ثبت بین المللی بایستی هر 10 سال یکبار با پرداخت تعرفه های مشخص تجدید شود.

لیست اسامی کشورهای عضو سیستم مادرید :
1- آنتیگوا و بارباردو 2- آلبانی   3- ارمنستان   4- بن ایر   5- اتریش   6- استرالیا   7- آذربایجان  8- بوسنی و هرزه گوین  9- بلژیک  10- بلغارستان  11- بحرین   12- بوتان   13- بوتسوان   14- بنلوکس  15- بلاروس  16- سوئیس  17- چین  - کوبا   19- قبرس  20- جمهوری چک  21- آلمان   22- دانمارک   23- الجزیره  24 –استونی   25- مصر 26- اتحادیه اروپا  27- اسپانیا  28- فنلاند  29- فرانسه  30- انگلستان  31- گرجستان 32- غنا 33- یونان  34- کرواسی  35- مجارستان  36- ایسلند  37- ایرلند  38- ایتالیا  39- ژآپن  40- کنیا  41- قرقیزستان 42- کره شمالی  43- کره جنوبی  44- قزاقستان  45- لیبریا  46- لیختن اشتاین  47- لسوتو  48-  لتونی  49- موروکو 50- موناکو 51- مولداوی 52- مونته نگرو 53- ماداگاسگار  54- مقدونیه  55- مغولستان 56- لتونی 57 – موزامبیک 58- نامیبیا 59- نروژ 60- عمان 61- لهستان 62- پرتغال 63-  هلند 64- رومانی 65- روسیه 66- سودان 67- سوئد 68- سنگاپور 69- اسلوونی 70- سبیرالئون 71- سان مارینو 72- سوریه 73- تاجیکستان 74- ترکمستان 75- اسلوواکی 76- ترکیه 77- اوکراین 78- آمریکا 79- ازبکستان 80- ویتنام 81- زامبیا  82- کوراکائو 83- سینت مارتین 84- سوازیلند 85- سائو تومه و پرنسیپ 86- ایران

بر اساس تبصره 1 قانون ثبت علایم تجارتی و اختراعات مصوب اول تیرماه 1310 ،ثبت علائم تجاری در ایران اختیاری است ، مگر در مواردی که دولت آن را اجباری نماید. لذا، ثبت علامت تجاری مطابق آئین نامه ی آن اجباری نیست.یعنی اگر کسی علامت برای کالای خود انتخاب کرد و استعمال نمود و آن را به ثبت نرسانید قانون وی را اام نمی کند.ولی ماده ی 2 اضافه می کند:"حق استعمال انحصاری علامت تجاری فقط برای کسی شناخته خواهد شد که علامت خود را به ثبت رسانیده باشد".

لذا، برای اینکه محصولات تجاری و صنعتی کارخانجات مشابه از یکدیگر تمیز داده شوند ناچار باید علامت ، مارک ، آرم ، نشانه و نام خاص خود را داشته باشند تا موجبات تفاوت آن ها با کالاهای مشابه در بازار برای مشتری و مصرف کننده محرز و مشخص گردد.به طوریکه ، اگر بنا شود که اشخاص دیگری اجناس تقلیدی که خصوصیات جنس اصلی را نداشته باشد به مشتریان بدهند اعتماد و اطمینان اشخاص از آن جنس سلب شده نه تنها سازندگان آن زیان می بینند بلکه مصرف کنندگان نیز فریب خورده و اشخاص شیاد و استفاده جو از شهرت علامتی سوء استفاده کرده و جنس بد را به جای جنس خوب تحویل می دهند.
این موضوع مخصوصاَ درباره مواد دارویی و خوراکی و لوازم آرایش که با سلامتی و بهداشت جامعه ارتباط دارد فوق العاده خطرناک می باشد . بدین جهت قانونگذار ، ثبت برخی علائم تجاری را اجباری نموده است . در این مطلب برآنیم تا به بررسی این علائم بپردازیم . خاطر نشان می شویم در صورت نیاز به هر گونه مشاوره در این رابطه ، می توانید با مشاوران مجرب ما در ثبت شرکت فکر برتر تماس حاصل فرمایید.
طبق مصوبه اردیبهشت ماه 1328 هیات وزیران ثبت علامات مربوط به اجناس دارویی و طبی و مواد غذایی به شرح ذیل اجباری است :
1-داروهای اختصاصی مورد استعمال طبی یا بیطاری ( دام پزشکی ) که با نسخه پزشک یا بدون آن مصرف می شود.
2-مواد غذایی که در لفاف و یا ظروف و به اسم مشخصی باشند مانند کنسرو مواد غذایی ، آردهای مخصوص ، چای های مختلف ، کاکائو ، شکلات ، آبنبات ، پنیر ، شیر ، مربا ، ترشی ، کره و روغن های مختلف و غیره
3- آب های معدنی یا گازدار ، شربت ، آب های میوه و انواع نوشابه ها که در تحت اسم و ظروف مشخص به معرض فروش گذارده می شود.
4- لوازم آرایش ووجاهت که برای استعمال مستقیم بر روی بدن انسان بکار می رود ، مانند صابون ، خمیر ، پودر ، محلول عطریات ، ادکلن و غیره
اجناس بالا اعم از آنکه در داخله ایران ساخته یا در خارجه ساخته و وارد کشور شود و در بازار تحت اسم مشخصی که بر روی برچسب آن زده می شود به معرض فروش قرار گیرد باید دارای علامت صنعتی یا تجاری به ثبت رسیده بوده و در روی برچسب نکات ذیل تصریح شود :
الف- اسم تجاری و نشانی سازنده جنس با قید کشور مبدا
ب- شماره ثبت در ایران
ج- شماره و تاریخ اجازه وزارت بهداری در مورد ساخت یا توزیع آن در ایران 

یکی از مدارک اصلی که در رابطه با مبحث واردات/صادرات کالا اام داشته و جزء یکی از ارکان اساسی این مقوله می باشد ( کارت بازرگانی) است که توسط اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران توسط مرکز و یا شهرستان ها به نام متقاضیانی که واجد شرایط باشند، صادر می گردد.

• کارت بازرگانی :
مجوزی است که به دارنده آن اعم از شخص حقیقی یا حقوقی به موجب ماده 2 قانون صادرات و واردات مصوب 02/04/1372 مجلس شورای اسلامی اجازه داده می شود به امر تجارت خارجی بپردازند. بر اساس مقرراتی که در حال حاضر در دست اجرا است اعتبار کارت بازرگانی از تاریخ صدور یکسال می باشد. تمدید کارت بازرگانی با ارائه مدارک لازم برای مدت مذکور انجام می گیرد و در دفعات بعد نیز به همین ترتیب ادامه می یابد.

• کاربردهای کارت بازرگانی عبارتند از:
_ مبادرت به امر صادرات و واردات کالا به صورت تجاری
_ مبادله اطلاعات تجاری در سطح جهان
_ عضویت در اتاق بازرگانی
_ صدور ویزای تجاری
_ واردات از مناطق آزاد
_ شرکت در نمایشگاه های ملی و بین المللی داخلی و خارجی
_ ارتباط به تجار خارجی
_ صدور گواهی مبدا
_ صادرات کلیه کالاهای مجاز بازرگانی
_ ثبت سفارش و ترخیص کالا
_ مبادرت به حق العمل کاری در گمرک
* نکته : داشتن کارت بازرگانی برای واردات و صادرات اامی بوده که حین سفارش کالا جزء مدارکی است که توسط بانک ها از متقاضی اعتبار درخواست می گردد.

• انواع کارت بازرگانی :
کارت تجاری : که نوع غالب آن است و برای ثبت و سفارش و ترخیص کالا و صادرات و واردات کالا استفاده می شود.
کارت خدماتی : صرفا برای اشخاص حقوقی که مجوز سرمایه گذاری با زمینه فعالیت خدماتی دارند، صادر می شود.
کارت موردی : این نوع کارت برای اشخاص حقیقی و حقوقی که برای یک بار خواهان ترخیص کالای خود باشند، صادر می گردد.
کارت تولیدی و صنعتی : و این کارت نیز برای اشخاص حقوقی که دارای مجوز سرمایه گذاری با زمینه فعالیت تولیدی هستند صادر می شود.( به این منظور که تجهیزات کارگاهی و مواد اولیه مورد نیاز برای تولیدات خود را وارد و سپس اقدام به تولید نمایند).

• مدارک مورد نیاز برای اخذ کارت بازرگانی اشخاص حقوقی :
1- اصل اظهارنامه ثبت نام در دفاتر بازرگانی که به گواهی اداره ثبت شرکت ها رسیده باشد.
2- اصل کارت ملی مدیرعامل ( در صورت داشتن هر گونه تغییرات در مشخصات سجلی اسکن و بارگزاری تصویر شناسنامه از تمامی صفحات اامی می باشد).
3- در خصوص شرکت های با مسئولیت محدود، ارائه یک برگ تقاضانامه ثبت شرکت های داخلی و شرکتنامه رسمی ور به مهر اداره ثبت شرکت ها باشد، اامی است. در خصوص شرکت های سهامی خاص و عام ارائه یک برگ کپی اظهارنامه ثبت شرکت های سهامی خاص یا عام که ور به مهر اداره ثبت شرکت ها باشد اامی است.
4- اصل گواهی عدم سوء پیشینه کیفری.
5- اصل گواهی پلمپ دفاتر از اداره ثبت شرکت ها.
6- دو قطعه عکس ( جدید، تمام رخ، ساده، رنگی و با پشت زمینه سفید).
7- رومه رسمی تاسیس و کلی تغییرات شرکت تا این تاریخ، موضوع فعالیت شرکت بایستی در راستای صادرات و واردات کالا باشد.
8- فرم دال ( تکمیلی از سایت به همراه امضاء مدیرعامل، مهر شرکت و گواهی امضاء در دفتر اسناد رسمی).
9- اصل گواهی موضوع ماده 6 ق.م.م مربوط به آخرین سال عملکرد مبنی بر بلامانع بودن صدور کارت بازرگانی در سال جاری به آدرس دفتر مرکزی شرکت
10- اصل مدرک تحصیلی معتبر (حداقل دیپلم متوسطه) مدارک خارج از کشور پس از ارزشیابی توسط اداره دانش آموختگان وزرات علوم مورد پذیرش می باشد.
اصل اظهارنامه ثبت نام در دفاتر بازرگانی که به گواهی اداره ثبت شرکت ها رسیده باشد.
11- ارائه یکی از مدارک زیر:
الف) اصل سند مالکیت شش دانگ به نام متقاضی، به آدرس دفتر کار ( آدرس اظهارنامه).
ب) اصل اجاره نامه بنگاه املاک دارای کد رهگیری به نام متقاضی، برای محل کار و به آدرس دفتر کار(آدرس اظهارنامه).
ج) اصل اجاره نامه محضری معتبر به نام متقاضی، برای محل کار و به آدرس دفتر کار (آدرس اظهارنامه).
(متقاضیانی که سن آنان 50 سال تمام باشد از ارائه پایان خدمت معاف می باشند).
12- اصل گواهی بانکی مبتنی بر تایید حساب جاری و حسن اعتبار بانکی متقاضی ( فقط روی فرم الف قابل قبول است) با مهر و امضای رسمی رئیس شعبه.
13- اشخاص غیر ایرانی متقاضی کارت بازرگانی علاوه بر ارائه مدارک فوق به استثنای بندهای 3و 7 و 10 مم به ارائه تایید صلاحیت مدیران خارجی از سفارتخانه متبوعشان و ارائه کپی پروانه کار و اقامت به همراه اصل مدارک می باشند.
14- مدارک تولیدی معتبر از یکی از وزارتخانه های تولیدی برای واحدهای تولیدی.
15- داشتن حداقل سن 23 سال تمام.
16- اصل کارت پایان خدمت یا معافیت دائم برای آقایان.
17- کد اقتصادی جدید و یا ارائه تاییدیه پیش ثبت نام در سایت Tax.gov.ir و تعهد مبنی بر ارائه کد اقتصادی جدید پس از صدور.

ماده 94 قانون تجارت ، در تعریف شرکت با مسئولیت محدود مقرر می دارد  :
" شرکت با مسئولیت  محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکا بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است".
شرکت با مسئولیت محدود به اصطلاح شرکت دوستانه و خانوادگی است و بیشتر بین افرادی که با هم دوستی و روابط مالی دارند تشکیل می گردد. لذا از آن جا که تشکیل شرکت با مسئولیت محدود ، عموماَ بر پایه شناخت شرکا از یکدیگر و اعتماد و اطمینانی که آنان به یکدیگر دارند صورت می گیرد از این رو، مادامی که تعداد شرکا از 12 نفر نکرده است قانوناَ خود آن ها در شرکت نظارت دارند، در عین حالی که از تعیین ناظر و بازرس ممنوع نشده اند. ولی هر گاه عده شرکا بیش از 12 نفر باشد ، تعیین هیات نظارت – که به جای بازرس شرکت سهامی است – ضروری است.

    وظایف هیات نظار :

الف – تحقیق نماید که سرمایه نقدی شرکت پرداخت شده و سهم الشرکه غیر نقدی تقویم و تسلیم شده باشد.
ب – در شرکت نامه تقویم سهم الشرکه غیر نقدی به صراحت ذکر شده باشد.
ج- دعوت شرکاء برای مجمع عمومی فوق العاده در مواد لازم و فوری . توضیح آنکه هیئت نظار لااقل سالی یک مرتبه می بایست مجمع عمومی شرکاء را تشکیل دهند و اگر مواردی لازم و فوری ایجاب نمود می توانند شرکاء را برای انعقاد مجمع عمومی فوق العاده دعوت نمایند.
د- اعضای هیات نظار از جهت اعمال اداری و نتایج حاصله از آن هیچ مسئولیتی ندارد لیکن هر یک از آن ها در انجام ماموریت خود بر طبق قوانین معموله مملکتی مسئول اعمال و تقصیرات خود می باشند . ( م 167 ق. ت )
ه- اعضای هیات نظار دفاتر و صندوق و کلیه اسناد شرکت را تحت تدقیق درآورده ، همه ساله گزارش به مجمع عمومی می دهند و هرگاه در تنظیم صورت دارایی بی ترتیبی و خطایی مشاهده نمایند ، موضوع را در گزارش مذکور ذکر نموده و اگر مخالفتی با پیشنهاد مدیر شرکت در تقسیم منافع داشته باشند ، دلایل خود را بیان می کنند. ( م 168 ق. ت )
و- تا 15 روز قبل ار انعقاد مجمع عمومی هر صاحب سهمی می تواند ( خود یا نماینده او ) در مرکز اصلی شرکت حاضر شده، از صورت بیلان و صورت دارایی و گزارش هیات نظار اطلاع حاصل کند. ( م 170 ق. ت )
لازم به ذکر است :
-  شرکای شرکت نمی توانند تابعیت شرکت را تغییر دهند ، مگر به اتفاق آراء ( م 110 ق. ت )
-  اتخاذ تصمیم راجع به تغییرات اساسنامه باید با اکثریت عددی شرکاء که لااقل سه ربع (4/ 3) سرمایه را نیز دارا باشند، به عمل آیند. اساسنامه شرکت می تواند حد نصاب دیگری را مقرر دارد . ( م 111 ق. ت )
-  در هیچ مورد اکثریت شرکاء نمی توانند شریکی را مجبور به افزایش سهم الشرکه خود نمایند.
هر چند در قانون تجارت برای هیئت نظار اعمال اداری و نتایج حاصله از آن مسئولیتی تصریح نشده ولی باید در انجام وظیفه خود دقت نموده هیچ موردی را در ابهام باقی نگذارند، والا قصور در انجام وظیفه تقصیر خواهد بود و هر یک از آن ها در انجام ماموریت خود بر طبق قوانین معموله مملکتی مسئول اعمال و تقصیرات خود می باشند و در صورتی که از این تقصیر خسارتی متوجه صاحبان سهام با اشخاص خارج شود مسئول جبران آن هستند. 

 شرکت های تجاری ازلحاظ نقش به دو دسته سرمایه و یا شخصیت و اعتبار شرکا و برمبنای مسئولیت مدیران و شرکا بر اساس میزان آورده بصورت نسبی یا نامحدود می باشد که به دو دسته شرکت های سرمایه و شرکت های اشخاص تقسیم میشود.

دسته بندی شرکت های تجاری :

1.      شرکت های سرمایه ای:

در شرکت های سرمایه ، سرمایه شرکت مدنظر می باشد نه اشخاص سرمایه گذار، در این نوع شرکت شرکا تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول تعهدات می باشند.

از جمله شرکت های سرمایه ای شرکت سهامی خاص، شرکت سهامی عام و شرکت مختلط سهامی می باشند.

2.      شرکت های اشخاص:

شرکت های که در آن اشخاص شرکت مدنظر می باشند و اعتبار شرکت به اعتبار شرکا بستگی دارد. در این نوع از شرکت ها سرمایه شرکت اعتباری ندارد و مسئولیت شرکا تضامنی و نامحدود می باشد. اشخاص ثالث جهت طلب حق خود می توانند به هر یک از شرکا مراجعه کنند.

ازجمله این شرکت ها ، شرکت تضامنی و شرکت مختلط غیرسهامی را می توان نام برد.

تفاوت های شرکت های سرمایه ای و اشخاص را نام ببرید:

1.      در شرکت های سرمایه ای مسئولیت سهامداران به نسبت مبلغ اسمی آن هاست و در صورتی که شرکت ورشکسته شود طلبکاران و یا مدیر تصفیه نمی توانند به سهامداران و یا شرکا مراجعه کنند ولی با این وجود در صورتی که سهامدارانی هنوز کل سرمایه تعهد شده خود را نپرداخته باشند طلبکاران می توانند به میزان تعهد پرداخت نشده به آن سهامداران مراجعه کنند.در شرکت های شخصی چنین نیست .در شرکت های تضامنی مسئولیت هر کدام از شرکا در صورت ناتوانی شرکت نامحدود است .مثلا ممکن است شریکی یکصد هزار ریال از ده میلیون سرمایه شرکت را داشته باشد(یک درصد از کل سرمایه) اما مسئول پرداخت کل دیون شرکت یعنی مثلا یکصد میلیون ریال که هزار برابر سهم الشرکه او در شرکت است گردد.

2.     در شرکت های سرمایه ای اعتبار آن، سرمایه و میزان آن است که به شرکت در مقابل اشخاص ثالت اعتبار می دهد و سهامداران و شخصیت آنان در شرکت اهمیت زیادی ندارند.ولی در شرکت های اشخاص شخصیت شرکا بسیار مهم بوده و در درجه اول است. اعتبار شخصی در شرکت اشخاص در جلب اشخاص ثالث بسار موثر است.

3.      نقل و انتقال سرمایه در شرکت های سرمایه ای بسیار آسان صورت میگیرد. در شرکت های اشخاص این امر خیلی سختگیرانه انجام میشود مثلا اگر شرکت از نوع سهامی عام باشد در بازر بورس هم پذیرفته شده باشد باید انتقال سهام هم در این بازار انجام شود.در شرکت های مسئولیت محدود که از نوع شرکت های سرمایه ای هستند برای نقل و انتقال سهام باید دارندگان سه چهارم سرمایه موافق باشند و انتقال سهم الشرکه با تنظیم سند رسمی صورت میگیرد. در شرکت های اشخاص در مقایسه با شرکت های سرمایه انتقال سهم الشرکه با موافقت تمامی شرکا انجام میگیرد.

4.      در شرکت های سرمایه مخصوصا سهامی عام سهامداران از اداره شرکت اطلاعی ندارند در صورتی که در شرکت های اشخاص نقش آنها بسیار محسوس و موثر است. علت این امر این است که علاوه بر خطر تحمیل دیون مازاد بر دارائی شرکت، شرکا دارای رابطه نزدیکی هستند و از امور و عملیات داخل شرکت آگاهی دارند.

همینطور لازم به ذکر است که علاوه بر این نوع از شرکت ها یک نوع شرکت به نام شرکت عملی در ماده 220 قانون تجارت شناخته شده است. بموجب این ماده اگر شرکتی در یکی از اشکال شرکت های مذکور تشکیل نشده باشد و تابع مقررات آن ها نباشد ازنظر مسئولیت تابع قوانین و مقررات شرکت تضامنی می باشد.

شرکت های تعاونی شرکت هایی هستند که تمام یا حداقل 51% سرمایه به وسیله اعضاء در اختیار شرکت تعاونی قرار می گیرد و وزارتخانه ها ، سازمان ها ، شرکت های دولتی و وابسته به دولت و تحت پوشش دولت ، بانک ها، شهرداری ها، شوراهای اسلامی کشوری، بنیاد مستضعفان و سایر نهادهای عمومی می توانند جهت اجرای بند 2 اصل 43 از راه وام بدون بهره یا هر راه مشروع دیگر از قبیل مشارکت ، مضاربه ، مزارعه ، مساقات ، اجاره، اجاره به شرط تملیک ، بیع شرط ، فروش اسقاطی و صلح اقدام به کمک در تامین یا افزایش سرمایه شرکت های تعاونی نمایند بدون آن که عضو باشند.
ارکان شرکت تعاونی یعنی ارکانی که در پیشبرد فعالیت ها و اهداف شرکت های تعاونی در کنار یکدیگر قرار می گیرند و موجب می گردد که شرکت تعاونی به نحو مطلوب تصمیم گیری، اداره و نظارت گردد که مطابق ماده 29 قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ارکان شرکت های تعاونی را به سه مورد تقسیم نموده است :
- مجمع عمومی
- هیئت مدیره
- بازرس یا بازرسان

    بازرس یا بازرسان ( رکن نظارت کننده )

چنانچه در مقالات پیش گفته شد، شرکت های ثبت شده روش های مختلفی را برای نظارت بر عملکرد مالی و غیرمالی مدیران شرکت پیش بینی کرده اند برخی از شرکت ها مانند شرکت های شخص روش های ساده تری دارد برخی از شرکت ها که به صورت مختلط و ترکیبی است از سیستم هیئت نظار استفاده نموده است و همچنین شرکت بامسئولیت محدود چنانچه تعداد شرکاء بیش از دوازده نفر باشد هیئت نظار را پذیرفته است اما شرکت های سرمایه یا کمیتی که معمولاَ اعضاء یکدیگر را نمی شناسند و تعداد زیادی سهامداز یا عضو دارد از سیستم بازرسی که توسط مجمع عمومی انتخاب می گردد این نظارت را انجام می دهد.

    انتخاب بازرس یا بازرسان

ماده 40 قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی نحوه انتخاب بازرس یا بازرسان شرکت را چنین آورده است :
" مجمع عمومی، بازرس یا بازرسانی را اعم از اشخاص حقیقی یا حقوقی و برای مدت یک سال مالی انتخاب می کند، انتخاب مجدد آنان بلامانع است."
بنابراین بازرس یا بازرسان به مانند اعضاء هیات مدیره و برای یک مدت کوتاه به نحوی که حداقل ناظر یک سال مالی باشد با رای اعضاء تعاونی انتخاب می شود تا نظارت بر عملکرد مالی و غیرمالی شرکت داشته باشد و انتخاب آن ها برای یک دوره مالی دیگر منعی ندارد و بازرس می تواند برای یک دوره دیگر به عنوان بازرس انتخاب گردد.
در صورت فوت یا ممنوعیت قانونی و یا استعفای بازرس یا بازرسان اصلی، هیئت مدیره مکلف است ظرف ده روز بازرس یا بازرسان علی البدل را به ترتیب اولویت آراء برای بقیه مدت دعوت نماید.

    وظایف بازرس یا بازرسان تعاونی

وظایف بازرس یا بازرسان شرکت های تعاونی به شرح ذیل می باشد :
1- نظارت مستمر بر انطباق نحوه اداره امور تعاونی و عملیات و معاملات انجام شده با اساسنامه و قوانین و مقررات و دستورالعمل های مربوطه
2- رسیدگی به حساب ها، دفاتر ، اسناد ، صورت های مالی از قبیل ترامه ها و حساب ههای عملکرد و سود و زیان، بودجه پیشنهادی و گزارشات هیات مدیره به مجمع عمومی
3- رسیدگی به شکایات اعضاء و ارائه گزارش به مجمع عمومی و مراجع ذی ربط
4- تذکر کتبی تخلفات موجود در نحوه اداره امور تعاونی به هیات مدیره و مدیر عامل و تقاضای رفع نقص
5- نظارت بر انجام حسابرسی و رسیدگی به گزارش های حسابرسی و گزارش نتیجه رسیدگی به مجمع عمومی شرکت و مراجع ذی ربط

    حق احمه بازرس یا بازرسان

تبصره 2 ماده 40 قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی به مانند مدیران تعیین حق احمه بازرس یا بازرسان را به عهده اعضاء تعاونی گذاشته است و تصریح نموده است :
" حق احمه و پاداش بازرس یا بازرسان با تصویب مجمع عمومی تعیین می گردد ". 

هر اجتماع متشکل از اشخاص، نیازمند ارکانی به عنوان اداره کننده می باشد. مجمع عمومی محلی است برای ابراز اراده سهامداران تا صاحب سهم بتواند در تصمیم گیری ها شرکت کند. مثلاَ در مجامع عمومی، صاحبان سهم در رابطه با انتخاب اعضای هیات مدیره یا افزایش سرمایه حق حضور و رای دارند. هیات مدیره و مدیر عامل ارکان اجرایی شرکت می باشند مثلاَ دعوت از مجامع عمومی، انعقاد قرارداد با ثالث و انتشار آگهی در صلاحیت ارکان اجرایی شرکت می باشد. هر شرکتی نیاز به مرجع نظارت و کنترل از تخلفات دارد و این مهم را در شرکت سهامی، بازرس انجام می دهد.

ارکان شرکت سهامی عبارتند از :
– مجامع عمومی
– هیات مدیره
– مدیرعامل
– بازرس

    مجامع عمومی

مجامع عمومی از اجتماع صاحبان سهام تشکیل می شود. اشخاص غیرسهامدار، حق شرکت در جلسات مجمع عمومی را ندارند مگر به عنوان وکیل یا منشی. نصاب تشکیل رسمی جلسات و هم چنین حد نصاب تصمیم گیری جلسات مجامع عمومی، اصولاَ تابع اساسنامه است مگر آن که قانون ترتیب دیگری را مقرر کرده باشد.
به طور کلی مجامع عمومی شرکت سهامی عبارتند از :
1- مجمع عمومی موسس
مجمع عمومی موسس تکمیل کننده فرایند تشکیل شرکت است. مجمع عمومی موسس برای مدت زمان محدود تشکیل می شود و امکان تشکیل مجمع عمومی موسس، فقط قبل از تشکیل شرکت وجود دارد.
وفق مواد 17 و 74 لایحه صلاحیت مجمع عمومی موسس عبارتند از :
–  رسیدگی به گزارش موسسین ( راجع به آورده غیرنقدی، مزایای مورد مطالبه و تصویب آن )
– احراز اینکه پذیره نویسی کلیه ی سهام شرکت تعهد شده و مبلغ لازم یعنی حداقل 35 درصد از کل سرمایه تادیه شده است.
– تصویب طرح اساسنامه و در صورت وم اصلاح آن ( باید توجه کرد که تغییر اساسنامه در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است .)
– تعیین رومه کثیرالانتشاری که هر گونه دعوت و اطلاعیه بعدی برای تشکیل مجمع عمومی عادی در آن آگهی شود.
– انتخاب ( نه عزل ) اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت . ( انتخاب مدیران و بازرسان بعدی با مجمع عمومی عادی است. به جز ماده 153 لایحه که انتخاب بازرس با دادگاه می باشد.)
2- مجمع عمومی عادی
به این مجمع ، مجمع عمومی سالیانه نیز گفته می شود زیرا با استناد به ماده 89 لایحه باید حداقل سالی یک بار تشکیل شود. در حالت کلی این مجمع برای انتخاب و عزل مدیران و بازرسان و تصویب گزارش های مالی تشکیل شود.
صلاحیت مجمع عمومی عادی برخلاف مجمع موسس و فوق العاده نامحدود است و می تواند به تمامی امور شرکت، به جز آنچه در صلاحیت دو مجمع است رسیدگی کند.
3- مجمع عمومی فوق العاده
مجمع عمومی فوق العاده، به امور مهم و حیاتی در شرکت سهامی رسیدگی می کند. این امکان وجود دارد که مجمع عمومی فوق العاده در طول حیات شرکت تشکیل نشود. مدتی که در طول آن امکان تشکیل مجمع عمومی فوق العاده وجود دارد از زمان تشکیل تا انحلال شرکت می باشد.
– ترتیب ایجاد سهام ممتاز و تغییر در امتیازات وابسته به این گونه سهام
– تصویب تبدیل سهام بانام به بی نام و بالعکس
– تغییر در مواد اساسنامه و سرمایه و انحلال پیش از موعد
– تصویب کاهش اجباری سرمایه و یا انحلال شرکت
– تصمیم گیری در خصوص افزایش سرمایه
– اجازه ی اعطای افزایش سرمایه به هیات مدیره
– سلب حق تقدم در خرید سهام جدید از سهامداران موجود
– تعیین مدیر تصفیه در صورت تصویب انحلال شرکت
– تعیین اقامتگاه مدیر یا مدیران تصفیه در طول دوران تصفیه
– تصویب تبدیل شرکت سهامی خاص به عام
– اعلام انحلال شرکت
– تصمیم و تصویب ادغام شرکت ها در سایر شرکت ها به موجب ماده 40 قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی ، فرهنگی مصوب 1383
– تغییر در حقوق سهام موسس
– تغییر تابعیت

    هیات مدیره

رکن اداره کننده و به عبارت دیگر قوه مجریه شرکت های سهامی اعضای هیات مدیره آن هستند. طبق مفاد ماده 107 " لایحه " هیات مدیره شرکت های سهامی از میان صاحبان سهام انتخاب می شوند بنابراین در زمان برگزاری مجمع عمومی برای انتخاب مدیران، مدیر منتخب حداقل باید دارای یک سهم از سهام شرکت باشد و اگر طبق اساسنامه تعداد سهام وثیقه مدیران از یک سهم بیشتر باشد بر اساس ماده 115 " لایحه " از تاریخ انتخاب یک ماه فرصت دارد تا نسبت به تکمیل آن اقدام نماید.
در مورد تعداد اعضای هیات مدیره در شرکت های سهامی خاص قانون ساکت است ولی در مورد شرکت های سهامی عام ماده 107 " لایحه " انتخاب حداقل پنج نفر را اامی می داند.

    مدیر عامل

مدیر عامل، مدیر شرکت در برابر اشخاص ثالث می باشد و شرکت با امضای او می تواند با ثالث قرارداد منعقد کند. به موجب ماده 125 لایحه ، مدیر عامل در حدود اختیاراتی که به او تفویض شده نماینده شرکت محسوب شده و از طرف شرکت حق امضا دارد.
در رابطه با مدیر عامل شرکت سهامی ، نکات ذیل حائز اهمیت است :
– وفق ماده 124 لایحه قانون تجارت، هیات مدیره اقلاَ یک نفر را به عنوان مدیر عامل انتخاب می کند و تعداد مدیر عامل می تواند بیش از یک نفر باشد.
– مدیر عامل هم می تواند از میان اعضای هیات مدیره و هم خارج از اعضای هیات مدیره انتخاب شود.
– مدیر عامل هم می تواند سهامدار باشد و هم خارج از سهامدارن .
– انتخاب مجدد مدیر عامل مانند هیات مدیره و بازرس بلامانع است.
– مدیر عامل ااماَ باید از میان اشخاص حقیقی انتخاب شود.
– اصولاَ شخص نمی تواند همزمان رئیس هیات مدیره و مدیر عامل یک شرکت باشد مگر با تصویب سه چهارم آرای حاضر در مجمع عمومی عادی .

    بازرس

بازرسان اشخاصی هستند که توسط مجمع عمومی برای نظارت به اعمال مدیران و حساب ها و معاملات شرکت انتخاب می گردند و دارای خصوصیات ذیل اند :
– بازرسان می توانند شخص حقیقی یا حقوقی باشند.
– بازرسان می توانند هم از بین صاحبان سهام انتخاب گردند، و هم از خارج از شرکت ، برخلاف اعضاء هیات مدیره که لازم بود حتماَ از میان سهامداران انتخاب گردند.
– تعداد بازرسان : ممکن است یک یا چند نفر باشند، برخلاف تعداد مدیران که در سهامی عام حداقل 5 و در سهامی خاص حداقل 3 نفر بودند.
– شیوه های نصب بازرسان : انتخاب بازرسان به رای اکثریت نسبی حاضرین در مجمع است. ( م 88 ل. ا. ق. ت )
– مدت بازرسی : یک سال می باشد، برخلاف مدت مدیریت اعضاء هیات مدیره که دو سال بود.
– انتخاب مجدد اشخاص به بازرسی بلامانع است ، همان طور که انتخاب مجدد اعضاء هیات مدیره بلامانع بود.
اشخاص ذیل نمی توانند به عنوان عضو بازرس منصوب گردند :
1- محجورین و کسانی که حکم ورشکستگی آن ها صادر شده است. ( ماده 111 ل. ا. ق. ت )
2- کسانی که به علت ارتکاب جنایت یا یکی از جنحه های سرقت ، خیانت در امانت ، ی، جنحه هایی که به موجب قانون در حکم خیانت در امانت یا ی شناخته شده است ، اختلاس ، تدلیس ، تصرف غیرقانونی در اموال عمومی، که به موجب حکم قطعی از حقوق اجتماعی، کلاَ یا بعضاَ محروم شده باشند، البته فقط در مدت محرومیت. ( ماده 111 ل. ا. ق. ت )
3- اعضاء هیات مدیره یا مدیر عامل شرکت ( ماده 147 ل. ا. ق. ت )
4- اقرباء سببی و نسبی مدیران یا مدیر عامل تا درجه سوم از طبقه اول و دوم ( ماده 147 ل. ا. ق. ت )
5- هر کس که خود یا همسرش از اشخاص مذکور در بند 2 موظفاَ حقوق دریافت می دارد. ( ماده 147 ل. ا. ق. ت )


شرکت های خارجی که در کشور محل ثبت خود شرکت قانون شناخته می شوند مشروط به عمل متقابل از سوی کشور متبوع، می توانند در زمینه هایی که توسط دولت جمهوری اسلامی ایران تعیین می شود در چهارچوب قوانین و مقررات کشور به ثبت شعبه یا نمایندگی خود اقدام کنند.
ممکن است یک شرکت خارجی برای فروش محصولات خود یا خدمات پس از فروش با شرکت هایی در داخل یک کشور اقدام به انعقاد قرارداد نماید و بنابراین قرارداد به آن شرکت مجوز عرضه محصولاتش و خدمات پس از فروش را بدهد در چنین حالتی نمایندگی یک شرکت خارجی محقق می گردد.
نمایندگی شخص حقیقی یا حقوقی مستقل مقیم ایران ( وماَ لازم نیست شعبه ایران باشد) بر اساس قرارداد نمایندگی انجام بخشی از موضوع و وظایف شرکت خارجی را بر عهده می گیرد. بنابراین شخصیتی مستقل دارد و مسئولیت حقوقی نماینده بر عهده خودش می باشد.

    اسناد و مدارک مورد نیاز برای ثبت نمایندگی شرکت

الف: در صورتیكه شخص حقیقی نماینده شركت خارجی باشد بایستی ترجمه فارسی اسناد و اصل مدارك و اطلاعات زیر را به اداره ثبت شركتها ارائه نماید.
1. پرداخت مبلغ 40000 ریال به شماره حساب سیبا 2171329011009 بانک ملی به نام سازمان ثبت اسناد و املاک کشور جهت تعیین نام
2. تکمیل فرم تعیین نام ( نمونه فرم فرم تعیین نام.doc تعیین نام )
3.  تصویر مصدق قرارداد نمایندگی با شركت خارجی.
4.  مدارک شناسائی شخص متقاضی . برای اشخاص حقیقی : تصویر مصدق شناسنامه و کارت ملی و نشانی اقامتگاه قانونی و برای اشخاص حقوقی : اساسنامه شرکت و آگهی تاسیس و آخرین تغییرات ثبت شده آن نزد مراجع ذیربط
5. آدرس محل سكونت نماینده و محل نمایندگی.
6.  ارائه سابقه فعالیت شخص متقاضی ثبت نمایندگی در زمینه امور پیش‌بینی شده در قرارداد نمایندگی.
7.  تصویر مصدق اساسنامه شركت خارجی طرف نمایندگی، آگهی تأسیس و آخرین تغییرات ثبت شده در مراجع ذیربط.
8.  گزارش فعالیت‌های شركت خارجی طرف نمایندگی و تبیین دلایل و ضرورت اخذ نمایندگی.
9.  آخرین گزارش مالی شده شركت خارجی طرف نمایندگی.
10.   ارائه معرفی نامه وزارتخانه ذیربط (در صورتی كه قرارداد با دستگاه مربوطه منعقد شده باشد)
11.  اظهارنامه ثبت شعبه شركت خارجی( از محل اداره ثبت شرکت ها تهیه گردد ).
12.  تصدیق ثبت شركت خارجی.
13.  اختیارنامه نماینده یا نمایندگان عمده شركت خارجی.
14.  كلیه اسناد شركت كه در كشور خارجی تهیه می گردد پس از تأیید مرجع ذیربط (نظیر مرجع ثبت شركتها) و تأیید وزارت خارجه آن كشور بایستی به تأیید سفارت یا نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در آن كشور برسد و پس از ترجمه رسمی به فارسی و تأیید اداره فنی دادگستری اصل و ترجمه آن به اداره ثبت شركتها ارائه گردد.

ب: در صورتیكه شخص حقوقی نماینده شركت خارجی باشد بایستی ترجمه فارسی اسناد و اصل مدارك و اطلاعات زیر را به اداره ثبت شركتها ارائه نماید.
1. پرداخت مبلغ 40000 ریال به شماره حساب سیبا 2171329011009 بانک ملی به نام سازمان ثبت اسناد و املاک کشور جهت تعیین نام
2. تکمیل فرم تعیین نام ( نمونه فرم فرم تعیین نام.doc تعیین نام )
3. تصویر مصدق قرارداد نمایندگی با شرکت خارجی
4.  معرفی نامه و مدارک شناسائی مصدق  شخص حقیقی  از طرف شرکت متقاضی نمایندگی .
5.  تصویر مصدق اساسنامه شركت متقاضی ثبت نمایندگی.
6.  رومه رسمی حاوی آگهی تأسیس شركت.
7.  رومه رسمی حاوی آگهی آخرین تغییرات ثبت شده خصوصآ در مورد مدیران.
8.  ارائه سابقه فعالیت شخص حقوقی متقاضی ثبت نمایندگی در زمینه امور پیش‌بینی شده در قرارداد نمایندگی.
9.  اساسنامه شركت خارجی طرف نمایندگی، آگهی تأسیس و آخرین تغییرات ثبت شده در مراجع ذیربط.
10.  گزارش فعالیت‌های شركت خارجی طرف نمایندگی و تبیین دلایل و ضرورت اخذ نمایندگی.
11.  آخرین گزارش مالی تأیید شده شركت خارجی طرف نمایندگی.
12.  ارائه معرفی‌نامه وزارتخانه ذیربط (در صورتی كه قرارداد با دستگاه مربوطه منعقد شده باشد)
13. اظهارنامه ثبت (نمایندگی) شركت خارجی.
14. تصدیق ثبت شركت خارجی.
15. كلیه اسناد شركت كه در كشور خارجی تهیه می‌گردد پس از تأیید مرجع ذیربط (نظیر مرجع ثبت شركتها) و تأیید وزارت خارجه آن كشور بایستی به تأیید سفارت یا نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در آن كشور برسد و پس از ترجمه رسمی به فارسی و تأیید اداره فنی دادگستری اصل و ترجمه آن به اداره ثبت شركتها ارائه گردد.


استان گیلان، ازاستانهای شمالی ایران به مرکزیت شهر رشت است. این استان ازشمال به دریای خزر متصل بوده و دارای مرز آبی با کشورهای حاشیه دریا می باشد وازطریق آستارا نیز دارای مرز خاکی با جمهوری آذربایجان است.از غرب به استان اردبیل از جنوب به استان زنجان و از شرق به استان مازندران محدود می شود. مساحت گیلان 14,044 کیلومتر مربع و جمعیت آن طبق سرشماری در سال ۱۳۹۱، 2 میلیون و ۴۸0 هزار و ۸۷۴ نفر است. از نظر تراکم نسبی جمعیت، استان گیلان پس از استان تهران در مقام دوم قرار دارد. عوامل متعددی مانند آب و هوای مساعد، خاک رطوبتی و حاصلخیز، وجود شبکه‌های آب روان دائمی و امکانات کشاورزی فراوان و متنوع و گسترش راه های ارتباطی، سبب ایجاد تراکم شدید در این استان گردیده است.

استان گیلان بر پایه کشاورزی، دامداری، صید ماهی و پرورش زنبورعسل و کرم ابریشم استوار است. مهمترین محصولات کشاورزی، شامل برنج و چای می باشد، که در شهرهای مختلف گیلان از جمله آستانه اشرفیه، لاهیجان و رودسر کشت می‌شود. زیتون نیز از دیگر فرآورده‌های زراعی است که کشت آن در شهرستان رودبار رایج است. ازمراکز مهم صید ماهی می توان به بندر آستارا، بندر کیاشهر، بندرانزلی اشاره کرد همچنین مهمترین مراکز پرورش زنبور عسل عبارتند از آستارا، تالش و …
دامداری نیز در مناطق کوهپایه ای انجام میشود، گندم و جو، بادام زمینی، توتون و فندق نیز از دیگرمحصولات زراعی گیلان می‌باشند، که هنوز نیز به صورت انبوه در نقاط مختلف استان کشت می‌شوند. ازصنایع دستی، می‌توان ابریشم یا چادر شب، قلاب دوزی، حصیر بافی، شامل سفره، سبد، کلاه وسایر مصنوعات چوبی نام برد.

• ثبت شرکت در گیلان :
مطابق ماده 20 قانون تجارت شرکت های تجاری به هفت نوع تقسیم می شود که ازاین بین شرکت سهامی خاص و با مسئولیت محدود با استقبال بیشتری نسبت به سایرشرکت ها مواجه می باشند.ازاین رو درادامه بحث، ابتدا تعاریف شرکت های هفت گانه سپس شرایط و مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت سهامی خاص و با مسئولیت محدود درگیلان و نهایتاً مراحل ثبت شرکت دراین استان را مورد بررسی قرار می دهیم.

• شرکت سهامی :
مطابق ماده 2 قانون تجارت، شرکت سهامی شرکت بازرگانی محسوب می شود حتی اگر موضوع عملیات آن بازرگانی نباشد. و طبق ماده 3 قانون تجارت، در شرکت سهامی تعداد شرکاء نباید از3 نفر کمترباشد. و براساس ماده 1 قانون تجارت ، سرمایه شرکت های سهامی به سهام تقسیم شده ومسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی آنهاست.

• شرکت با مسئولیت محدود :
طبق ماده 94 قانون تجارت، شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل می شود وهریک ازشرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد، فقط تا میزان سرمایه خود درشرکت مسئول پرداخت بدهی ها و تعهدات شرکت است.

• شرکت تضامنی :
شرکت تضامنی شرکتی است که در تحت اسم مخصوصی برای امور تجارتی بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود. اگر دارایی شرکت برای پرداخت تمام بدهی ها کافی نباشد هریک از شرکاء مسئول پرداخت بدهی ها شرکت می باشد؛هر قراری که بین شرکاء برخلاف این ترتیب داده شده باشد درمقابل اشخاص ثالث کان لم یکن خواهد بود.

• شرکت مختلط غیر سهامی :
شرکت مختلط غیرسهامی شرکتی است که برای امور تجاری در تحت اسم مخصوصی بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود بدون انتشار سهام تشکیل می شود؛ شریک ضامن مسئول کلیه بدهی ها است که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود، شریک مسئولیت محدود کسی است که مسئولیت او فقط تا میزان سرمایه است که در شرکت گذارده و یا بایستی بگذارد.

• شرکت مختلط سهامی :
به موجب ماده 162 ق.ت، شرکت مختلط سهامی شرکتی است که در تحت اسم مخصوصی بین عده شرکاء سهامی و یک یا چند نفر شریک ضامن تشکیل می شود.
" شرکاء سهامی کسانی هستند که سرمایه آنها به صورت سهام یا قطعات سهام متساوی قیمت» درآمده و مسئولیت آنها تا میزان همان سرمایه است که در شرکت دارند."
" شریک ضامن کسی است که سرمایه او به صورت سهام در نیامده و مسئول کلیه بدهی ها است که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود، در صورت تعدد شریک ضامن مسئولیت آنها در مقابل طلبکاران و روابط آنها با یکدیگر تابع مقررات شرکت تضامنی خواهد بود."

• شرکت نسبی :
مطابق ماده 3 قانون تجارت، شرکت نسبی شرکتی است که برای امور تجاری تحت نام مشخصی بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هریک از شرکاء به نسبت سرمایه ای است که در شرکت گذاشته.

• شرکت تعاونی :
یک شرکت تعاونی یک انجمن ثبت شده مستقل و وظیفه مند متشکل از افراد است با یک پیوستگی معمول ازعلایق، که به طور داوطلبانه با یکدیگر برای رسیدن به نیازهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی خود و استفاده ازمشارکت مساوی از سرمایه مورد نیازمشتری شدن محصولات و خدماتشان و پذیرش سهم منصفانه ای از ریسک و منافعی که براساس اصول پذیرفته شده بین المللی متقبل شده اند، متحد شده اند.

• شرایط تأسیس شرکت سهامی خاص درگیلان :
وفق ماده 20 قانون تجارت، برای تأسیس و ثبت شرکت های سهامی خاص فقط تسلیم اظهارنامه به ضمیمه مدارک زیر به مرجع ثبت شرکت ها کافی خواهد بود :
1ـ اساسنامه شرکت که باید به امضاء کلیه سهامداران رسیده باشد.
2ـ اظهارنامه مشعر بر تعهد کلیه سهام و گواهینامه بانکی حاکی از پرداخت قسمت نقدی که نباید کمتر از35% کل سهام باشد.اظهارنامه مذکورباید به امضای کلیه سهامداران رسیده باشد؛هرگاه تمام یا قسمتی ازسرمایه به صورت غیر نقد باشد باید تمام آن پرداخت شود و صورت تقویم آن به تفکیک دراظهارنامه منعکس شده باشد و درصورتی که سهام ممتازه وجود داشته باشد شرح امتیازات و موجبات آن در اظهارنامه منعکس شده باشد.
3ـ انتخاب اولین مدیران وبازرس یا بازرسان شرکت که باید در صورتجلسه ای قید و به امضاء کلیه سهامداران رسیده باشد.
4ـ قبول سمت مدیریت و بازرسی.
5ـ ذکر نام رومه کثیرالانتشاری که هر گونه آگهی راجع به شرکت تا تشکیل اولین مجمع عمومی عادی درآن منتشر خواهد شد.

• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت سهامی خاص درگیلان :
1. پرداخت مبلغ تعیین شده به نام سازمان ثبت اسناد واملاک کشور
2. تکمیل فرم تعیین نام
3. دوبرگ اظهارنامه شرکت سهامی خاص
4. دونسخه اساسنامه شرکت سهامی خاص و امضاء زیرتمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران
5. دونسخه صورتجلسه مجمع عمومی مؤسسین که به امضاء سهامداران و بازرسین رسیده باشد
6. دوجلد صورتجلسه هیأت مدیره که به امضاء مدیران منتخب مجمع رسیده باشد
7. فتوکپی شناسنامه وکارت ملی برابر اصل شده کلیه سهامداران
8. تصویر شناسنامه وکارت ملی بازرسین (نیازی به برابر اصل شدن ندارد)
9. معرفی نامه نمایندگان، درصورتی که سهامداران واعضاء هیأت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند و ارائه تصویر رومه رسمی، آگهی تأسیس با آخرین تغییرات آن.
10. تأییدیه هیأت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار، مبنی برغیردولتی بودن آن
11. گواهی پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تأسیس در آنجا افتتاح شده است.
تذکر: در صورتی که مقداری از سرمایه شرکت آورده غیر نقدی باشد اموال منقول وغیرمنقول »ارائه گزارش کارشناس رسمی دادگستری اامی است و در صورتی که اموال غیر منقول جزء سرمایه شرکت قرارداده شود ارائه مستندات مربوطه ضروری است
12. اخذ مجوز در صورت نیاز بنا به تشخیص کارشناس اداره ثبت شرکت ها.

• شرایط ثبت شرکت با مسئولیت محدود درگیلان :
1ـ ماده 94 قانون تجارت حداقل تعداد شرکاء در شرکت با مسئولیت محدود دو نفرخواهد بود.
2ـ سرمایه شرکت با مسئولیت محدود و سهامی خاص با توجه به رویه وحداقل مبلغ دریافت حق الثبت یک میلیون ریال می باشد.
3ـ شرکت با مسئولیت محدود وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی و سهم الشرکه غیر نقدی نیز نوشته و داده شده باشد و مدیرعامل اقرار به دریافت کلیه سرمایه نقدی وسهم الشرکه غیرنقدی، نماید وهر شرکت که برخلاف این ماده تشکیل شود باطل واز درجه اعتبار ساقط است.(ماده 96 قانون تجارت)

• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود درگیلان :
1. پرداخت مبلغ تعیین شده به نام سازمان ثبت اسناد واملاک کشور جهت تعیین نام
2. تکمیل فرم تعیین نام
3. دو برگ تقاضانامه شرکت با مسئولیت محدود و تکمیل آن وامضاء ذیل شرکت نامه توسط کلیه شرکاء
4. دونسخه شرکت نامه با مسئولیت محدود وتکمیل وامضاء ذیل شرکت نامه توسط کلیه سهامداران
5. دو جلد اساسنامه شرکت با مسئولیت محدود وامضاء ذیل تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران
6. دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی مؤسسین وهیأت مدیره که به امضاء سهامداران وبازرسین رسیده باشد.
7. دونسخه صورتجلسه هیأت مدیره که به امضاء مدیران منتخب مجمع رسیده باشد.
8. تصویر شناسنامه و کارت ملی برابر اصل شده کلیه سهامداران و در صورتی که مدیرعامل خارج ازاعضاء هیأت مدیره باشد.
9. فتوکپی شناسنامه و کارت ملی بازرسین
10. معرفی نمایندگان، در صورتی که سهامداران واعضاء هیأت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند و ارائه تصویر رومه رسمی و آگهی تأسیس با آخرین تغییرات آن
11. تأییدیه هیأت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار، مبنی برغیر دولتی بودن آن
تذکر: در صورتی که مقداری از سرمایه شرکت آورده غیر نقدی باشد اموال منقول وغیر منقول» ارائه گزارش کارشناس رسمی دادگستری اامی است و در صورتی که اموال غیر منقول جزء سرمایه شرکت قرار داده شود ارائه مستندات مربوطه اامی است

• مراحل ثبت شرکت در گیلان :
اول ورود به سامانه ثبت شرکت ها
پس از مشخص کردن قالب ثبتی شرکت خود،ابتدا باید به سامانه ثبت شرکت به آدرس irsherkat.ssaa.ir مراجعه فرمایید. در این سامانه به قسمت پذیرش درخواست ثبت شرکت مراجعه کنید. فرمی پیش روی شما ظاهر می شود که باید مرحله به مرحله آن را تکمیل کنید.اطلاعات مربوط به متقاضی نخستین موضوعی است که در این فرم ها باید بنویسید. مشخصات اولیه خود را در فرم تکمیل کنید.

• دوم انتخاب نام شرکت :
نام شرکت خود را در فرم نام و نوع شخص حقوقی » وارد کنید. در این قسمت باید به ترتیب اولویت5 نام برای شرکت انتخاب کنید که از بین آنها یکی تأیید شود.انتخاب نام برای شرکت بایدها و نبایدهای خاص خود را دارد؛ اول اینکه این اسم نباید تکراری باشد، استفاده ازاسامی مخفف شده که مربوط به اداره های دولتی و …است تنها با کسب مجوز از آنها امکان پذیر است. در این مرحله یک کد رهگیری به شما داده می شود.

• سوم موضوع فعالیت خود را وارد کنید :
مدت و موضوع فعالیت، اطلاعات مورد نیاز درمرحله بعدی است. برای مشخص کردن مدت فعالیت شرکت یکی از دو گزینه (محدود) یا (نامحدود) را باید انتخاب نمایید.اما برای راحتی در انتخاب موضوع فعالیت، سامانه فهرستی را در اختیار شما قرار می دهد.

• چهارم نشانی شرکت را مشخص نمایید :
این قسمت با (مشخصات مرکز اصلی) در سایت معرفی شده است. در اینجا لازم است یک نشانی برای محل دفتر شرکت ارائه بدهید، همچنین شماره تماس و کدپستی.

• پنجم سرمایه شرکت را تأمین کنید :
در بخش(سرمایه شخص حقوقی) سایت اداره ثبت شرکت ها باید تکلیف میزان سرمایه شرکت را مشخص کنید. در شرکت های سهامی، تعداد سهم و ارزش اسمی آن هم در این فرم وارد می شود. برای ثبت یک شرکت با مسئولیت محدود حداقل سرمایه مورد نیاز 100هزار تومان است. با این حال مبلغ سرمایه اولیه تا حدودی نشانه ای ازاعتبار شرکت است.

• ششم شرکای خود را معرفی کنید :
حالا باید درفرمی که پیش روی شما قرار می گیرد مشخصات سهامداران و اعضای اصلی شرکت را وارد کنید. اگر تعداد این افراد بیش از 150 نفر باشد باید فرمی را که از پیش در سایت بارگذاری شده دریافت و اسامی و مشخصات افراد را در آن وارد کنید. در این بخش اطلاعات شناسنامه ای وهمچنین آدرس پستی و شماره تماس این افراد ثبت و ذخیره می شود.

• هفتم مشخص کردن سهام شرکاء :
گام بعدی پر کردن اطلاعات مربوط به سهام و سرمایه شرکاست. با انتخاب نام هر یک از اعضاء مشخص می کنید که این فرد چه تعداد سهام دارد.(نوع سهام) در حقیقت گزینه ای است که در آن نقدی یا غیر نقدی بودن سرمایه مشخص می شود.

• هشتم معرفی شعبه های شرکت :
اگر قراراست که شرکت شما شعبه هایی هم داشته باشد لازم است در فرم مربوط به این قسمت مشخصات این شعب وارد شود؛ البته در صورتی که هنوز تکلیفی برای این موضوع از طرف سهامداران روشن نشده باشد می توان معرفی شعب را به زمان دیگری موکول کرد و در فرم قسمت شعب، گزینه مربوط به نداشتن شعب را انتخاب نمایید. بعد از روشن کردن تکلیف شعب شرکت و سمت اشخاص در آن، باید به سراغ تعیین سال مالی شرکت بروید و در مرحله بعد فرم مربوط به صورتجلسه را تکمیل نمایید.

• نهم اساسنامه را ارائه دهید :
پس از تأیید اطلاعات، از شما خواسته می شود که اساسنامه و شرکتنامه را در سایت بارگذاری کنید. اساسنامه و شرکت نامه شرکت ها، فرم های پیش فرض دارند که باید آن ها را پر کنید و درنهایت اگر خواستید می توانید قوانین مخصوص شرکت خودتان را به آن اضافه کنید.حالا باید تصویری برابر اصل شده از اساسنامه خود را در سایت اداره ثبت شرکت ها بارگذاری کنید.

• گام آخر چاپ آگهی در رومه رسمی :
بعد از تأیید تمام مدارک، شماره ثبت شرکت به شما داده می شود.حالا باید آگهی ثبت شرکت را در رومه رسمی چاپ کنید. درآگهی که چاپ می کنید اطلاعاتی درمورد نام شرکت، نوع فعالیت واطلاعاتی از این قبیل را مطرح می کنید. حدود دوهفته بعد از مراجعه شما به دفتر رومه رسمی، آگهی ثبت شرکت درآن درج می شود. و کار ثبت شرکت شما به پایان می رسد.

بعد از ثبت شرکت و شروع فعالیت شرکت ها، می توان تغییرات و تصمیماتی را در شرکت به انجام رسانید. بر اساس مقررات ، هر گونه تغییر در سرمایه، اطلاعات اشخاص، تمدید مدت تصدی هیئت مدیره و بازرسین و به طور کلی تغییراتی که به نحوی با اطلاعات اشخاص حقیقی و سرمایه آن ها مرتبط باشد مستم ثبت تغییرات و ارسال یک نسخه صورتجلسه به اداره ثبت شرکت های محل ثبت می باشد.
جهت اعمال تغییرات شرکت ابتدا لازم است انجام تغییرات با موافقت و رای اکثریت مجمع عمومی عادی ، فوق العاده و یا هیات مدیره به تصویب برسد. در ذیل به بررسی صلاحیت های هر یک از آنان می پردازیم.

1.مجمع عمومی عادی
تغییراتی که ثبت آنها در صلاحت مجمع عمومی است :
– تغییرات مربوط به انتخاب رومه.
– تعیین و تصویب بیلان مالی شرکت.
–  انتخاب بازرسین شرکت.
–  انتخاب هیأت مدیره یا تمدید اعضای آن.
–  تغییر مربوط به حق امضا.
–  تصویب تراز سود و زیان شرکت.

2.  مجمع عمومی فوق العاده
تغییراتی که ثبت آنها در صلاحت مجمع  عمومی فوق العاده است :
– تمدید یا تقلیل مدت شرکت
– تغییر نام یا محل شرکت
– افزایش یا کاهش سرمایه ( تا میزان حداقل )
– انتشار سهام ممتازه
– تغییر موضوع شرکت
– تغییر در تعداد مدیران و مدت خدمت آن ها ( در محدوده قانون )
– مجوز انتشار اوراق قرضه
– انحلال شرکت یا هر تغییر در مواد اساسنامه

3. هیأت مدیره
به طور کلی می توان گفت هیات مدیره دارای اختیاراتی به جز آنچه در صلاحیت مجامع عمومی عادی و فوق العاده است، می باشد ؛ مگر موارد خاصی که مجمع صراحتاَ انجام آن را موکول به تصویب خود نموده باشد. ( ماده 1 ق. ت).
مدارک لازم جهت تغییرات شرکت ها و ثبت صورتجلسات شرکت به قرار ذیل است :
1. اصل و کپی از کلیه مدارک ثبتی شرکت ( شامل آگهی تاسیس )
2. کپی آخربن آگهی تغییرات
3. اصل شناسنامه یکی از سهامداران ( ترجیحاَ مدیر عامل شرکت )
4. کپی کارت پایان خدمت اعضا و بازرسین جدید به بعد ( برابر اصل شده در دفاتر اسناد رسمی )
5. در مورد شرکت هایی که از تاریخ ثبتشان یک سال گذشته باشد، کپی شناسنامه و کپی کارت ملی همه اعضا و سهامداران اامی می باشد.
6. در مورد تغییرات ورود اعضای جدید به شرکت، کپی شناسنامه ، کپی کارت ملی و کارت پایان خدمت اامی می باشد.
7. در صورت نقل و انتقال سهام برگه دارایی
8. در مورد تبدیل نوع شرکت ، امضای اوراق جدید اامی می باشد.
9. در مورد انحلال شرکت ، خروج از شرکت و یا کاهش سهم سهامداران یا اعضا، امضا و اثر انگشت روی وکالتنامه همزمان با حضور ایشان در محل موسسه یا اداره ثبت شرکت ها اامی می باشد.
10. اصل مهر شرکت

مراحل ثبت تغییرات شرکت :
جهت ثبت تغییرات شرکت به سامانه اداره ثبت شرکت ها مراجعه نمایید.  کلیه اقدامات پذیرش صورتجلسات از طریق این سامانه به نشانی http://irsherkat.ssaa.ir  صورت می گیرد.
پس از ورود به سامانه اطلاعات خواسته شده ذیل را وارد و مدارک مورد نیاز را در سایت بارگذاری کنید.
_ تکمیل اطلاعات شرکت
_ تصمیمات جلسه جهت ثبت تغییرات شرکت
_ اشخاص جلسه ( لیست اسامی حاضر در جلسه)
_ سمت اشخاص جلسه
_ارتباط اشخاص جلسه برای ثبت تغییرات شرکت
_ تأیید صحت ورود اطلاعات و مدارک مورد نیاز.
_ کنترل تمام اطلاعات وارد شده و تأیید آن.
_ وارد نمودن عین متن صورتجلسه ( قرار گرفتن متن پیشنهادی در صفحه)
_ پذیرش نهایی و دریافت کد رهگیری.
بعد از پذیرش اینترنتی از طریق سامانه و اخذ تأییدیه پذیرش، متقاضیان باید نسخ اصلی صورتجلسات تنظیمی و ضمایم آنها را از طریق باجه های پست به صورت سفارشی به آدرس ذکر شده در تأییدیه پذیرش ارسال نمایند.
در مرحله بعد، چنانچه در مدارک ارسال شده نقص و ایرادی نبود، متقاضی می بایست با مراجعه به اداره ثبت شرکت ها و  پرداخت هزینه های قانونی جهت اخذ آگهی تغییرات شرکت اقدام نماید.
پرداخت هزینه رومه رسمی و سپس صدور آگهی تغییرات شرکت آخرین اقدامات جهت ثبت تغییرات شرکت می باشد.


به موجب بند 19 ماده 1 قانون اجرای ت های کلی نظام ، " مدیران شرکت : اعضاء هیات مدیره ، مدیر عامل و افراد دارای عناوین مشابه یا هر شخص دیگری که مسئولیت تصمیم گیری در شرکت ، به موجب قانون و یا اساسنامه آن ، یا به موجب حکم دادگاه و یا مراجع ذی صلاح قانونی به آن ها واگذار شده باشد ".

    انتخاب مدیران

به موجب ماده 108 لایحه قانون تجارت ، " مدیران شرکت توسط مجمع عمومی موسس و مجمع عمومی عادی انتخاب می شوند ".
اولین مدیران شرکت در سهامی عام توسط مجمع عمومی موسس با اکثریت دوسوم آرای حاضر در جلسه رسمی و در سهامی خاص اولین مدیران با توافق تمامی سهامداران یا موسسین انتخاب می شوند.
مدیران بعدی پس از ایجاد شخصیت حقوقی شرکت ، با اکثریت نسبی آرای حاضر در جلسه رسمی توسط مجمع عمومی عادی انتخاب می شوند. انتخاب مجدد مدیران ولو به دفعات متعدد بلامانع است.
به موجب ماده 110 لایحه ، اشخاص حقوقی همان طور که می توانند به عنوان سهامدار شرکت انتخاب شوند، به عنوان اعضای هیات مدیره نیز انتخاب می شوند. باید توجه داشت شخص حقوقی شخصاَ نمی تواند در جلسات مجمع شرکت کند و نیاز به یک نماینده که شخص حقیقی است دارد تا ابراز کننده ی اراده شخص حقوقی باشد. شخص حقوقی نماینده ای را به صورت دائمی برای شرکت در جلسات هیات مدیره معرفی می کند، اما دائمی بودن بدن معنا نیست که شخص حقوقی حق عزل نماینده را نخواهد داشت. شخص حقوقی می تواند نماینده خود را عزل کند به شرط آن که جانشین او را کتباَ به شرکت معرفی نمایند والا در جلسات هیات مدیره غایب ( نه مستعفی یا معزول یا منعزل ) محسوب می شود. در صورتی که نماینده شخص حقوقی غایب باشد، نماینده شخص حقوقی بدون م با شرکت انتخاب می شود و این نظر با ظاهر قانون نیز سازگار است ، اما به عقیده دکتر اسکینی معرفی نماینده با خود شخص حقوقی می باشد اما انتخاب آن با هیات مدیره است. نماینده شخص حقوقی هم می تواند از میان سهامداران باشد و هم خارج از سهامداران. مدت مدیریت نماینده بسته به شخص حقوقی دارد ، یعنی با پایان یافتن مدت مدیریت شخص حقوقی، نماینده او نمی تواند ادامه فعالیت دهد. نماینده شخص حقوقی در حکم اعضای هیات مدیره است و مسئولیت های مدنی و جزایی هیات مدیره شامل شخص نماینده نیز می شود.
شخص حقوقی و نماینده در صورت تقصیر و ورود خسارت مسئولیت مدنی دارند، آن هم از نوع مسئولیت تضامنی. زیان دیده بابت جبران خسارت به هر کدام که بخواهد می تواند مراجعه کند. به عقیده دکتر اسکینی ، اگر نماینده صرفاَ دستور شخص حقوقی را انجام دهد، پس از جبران خسارت در برابر زیان دیده می تواند به شخص حقوقی مراجعه کند.
انتخاب مدیران :
– انتخاب اولین مدیران در سهامی خاص : کلیه سهامداران
– انتخاب اولین مدیران در سهامی عام : مجمع عمومی موسس
– انتخاب مدیران بعدی : مجمع عمومی عادی

    تعداد اعضا

به موجب ماده 107 لایحه ، هیات مدیره شرکت سهامی عام مرکب از حداقل 5 عضو می باشد. در شرکت سهامی خاص، تصریح قانونی در رابطه با تعداد اعضای هیات مدیره وجود ندارد اما اعضای هیات مدیره سهامی خاص نباید از 3 عضو کم تر باشند. حداکثر تعداد اعضای هیات مدیره شرکت سهامی عام و خاص در قانون مشخص نشده است.

    مدت ماموریت مدیران

به موجب ماده 109 لایحه ، مدت ماموریت مدیران طبق اساسنامه مشخص می شود و در هر صورت این مدت نباید بیش از 2 سال باشد. این محدودیت به موجب قانون است و قاعده آمره می باشد. اگر مدت ماموریت مدیران پایان یابد طبق ماده 136 لایحه ، مدیران سابق تا انتخاب مدیران جدید به کار خود ادامه می دهند.

    عزل مدیران

می توان تمام مدیران و یا برخی از آنان را عزل نمود. در موقع عزل باید جانشین مدیر را انتخاب نمود. قانونگذار نامی از مجمع عمومی که اختیار عزل دارد نبرده، اما این اختیار هم با مجمع عمومی عادی و هم مجمع عمومی فوق العاده می باشد. عزل مدیران در مجمع عمومی عادی با اکثریت مطلق آرای حاضر در جلسه رسمی امکان پذیر است. 


هر گاه چند نفر بخواهند یک شرکت تشکیل دهند. که در آن هر یک از شرکا به میزان سرمایه خود مسئولیت داشته باشند. باید یک شرکت سهامی خاص به ثبت برسانند.

شرکت سهامی خاص از حداقل ۳ سهامدار و ۲ بازرس تشکیل می شود. که در آن سرمایه به سهام تبدیل می شود. و هر یک از سهامداران به میزان سهام خود مسئولیت و تعهد دارند.

نکته ۱ : در نام شرکت سهامی خاص حتما باید قبل یا بعد از اسم شرکت عنوان سهامی خاص” ذکر شود.

نکته ۲ : به هیچ عنوان نباید بازرسان با سهامداران نسبت فامیلی داشته باشند.

نکته ۳ : باید ۳۵% از میزان سرمایه شرکت در یکی از بانکها در حسابی به نام شرکت بلوکه شود و این وجه پس از ثبت شرکت قابل برداشت می باشد.

نکته ۴ : حداقل سرمایه برای شرکت سهامی خاص یک میلیون ریال می باشد.

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت
۱-کپی شناسنامه و کارت ملی کلیه افراد(اعضای هیئت مدیره، موسسین، سهامداران، بازرسین)

۲- گواهی عدم سوء پیشینه(کلیه اعضاء و بازرسین)

۳- تشکیل مفاد قرارداد (آدرس شرکت و ست و کد پستی- سرمایه شرکت- لیست اعضا و سهامداران- درصد سهام و سهم الشرکه و سمت ها- موضوع فعالیت- لیست اسامی (حداقل ۵ مورد اسم ۳ سیلاب خاص)

۴- فیش واریزی و نامه بانک به نام شرکت در شرف تأسیس

۵- امضا و تأیید اوراق شرکت

آنچه باید درباره ثبت شرکت سهامی خاص بدانید!!!
نکات مهم ثبت شرکت سهامی خاص
در مقاله ی زیر با نکات مهم و تفاوت هایی که در ثبت شرکت سهامی خاص باید بدان توجه کنیم می پردازیم.

نکات مهم ثبت شرکت سهامی خاص
تاسیس شرکت سهامی خاص
هر آنچه که باید درباره ی تاسیس شرکت سهامی خاص بدانید را در مقاله ی زیر مطالعه کنید.

تاسیس شرکت سهامی خاص
جرائم مربوط به شرکت سهامی خاص
مشکلات قانونی و جرائم خواسته یا ناخواسته می تواند صدمه های جبران ناپذیری به شرکت شما وارد کند، با مطالعه ی مقاله ی زیر از بروز این دست مشکلات جلوگیری کنید.

جرائم مربوط به شرکت سهامی خاص
مراحل ثبت شرکت سهامی خاص چگونه است؟
مرحله اول:
عقد قرارداد

شما می توانید قرارداد ثبت شرکت سهامی خاص» خود را به صورت تلفنی، حضوری، آنلاین منعقد نمایید.

مرحله دوم:
تکمیل مدارک

جهت انجام سریع و به موقع ثبت شرکت تان می بایست مدارک مورد نیاز را در کوتاه ترین زمان تکمیل و به کارشناس تکمیل مدارک تحویل دهید.

جهت سهولت کار می توانید مدارک خود را از طریق سامانه مشتریان ارسال کنید

مرحله سوم
تأیید نام

در این مرحله نام های پیشنهادی شما (با رعایت اولویت) به اداره مربوطه ارسال می شود و چنانچه مطابق با شرایط زیر باشد یک نام برای شرکت تان تأیید می شود.

چنانچه در انتخاب نام شرکت مسئولیت محدود نیاز به مشاوره دارید می توانید با مشاوران ثبت ملاصدرا تماس حاصل نمایید.

نکات انتخاب نام
چند نام با توجه به اینکه:الف– نام خارجی نباشدب- سابقه ثبت نداشته باشدپ- دارای معنا ومفهوم باشدت- بافرهنگ اسلامی مطابقت داشته باشد  انتخاب و به واحد تعیین نام اداره ثبت شرکتها مراجعه و مسئول مربوطه با بررسی نام های ارائه شده نسبت به انتخاب و تعیین نام اقدام و نام تعیین شده را در روی برگ اظهارنامه قید می نماید و سپس اخذ موافقت از مسئولین اداره ثبت شرکتها درخصوص نام تعیین شده به عمل آید و این نام باید در واحد تعیین نام ثبت دفتر شود.
مرحلــــه چهارم
امضای اوراق

در این مرحله می بایست تقاضانامه و وکالت نامه توسط کارفرما تأیید شود.

مرحله پنجم
تشکیل پرونده

مدارک توسط کارشناس جهت تشکیل پرونده به اداره مربوطه تحویل می شود و در دبیرخانه ثبت می شود.

مرحله ششم
کارشناسی

کارشناس اداره ثبت با توجه به مدارک ارسالی موجود، پرونده را کارشناسی و اعلام نظر می کند. در صورت اخطار احتمالی، پرونده مجدد از سوی کارشناسان رفع نقص می شود.

مرحله هفتم:
تحویل اسناد شرکت

شرکت شما ثبت شده است

 پس از پایان کار، به کارشناس تحویل مدارک مراجعه می نمایید و موارد زیر را دریافت می کنید

تقاضانامه، شرکت نامه، اساسنامه، صورتجلسه هیئت مدیره و آگهی تأسیس

توجه
-طبق ماده ۴۸ قانون مالیاتهای مستقیم مراجعه به دارائی جهت پرداخت دودر هزار سرمایه اولیه شرکت بابت حق تمبر اامی است.
-پلمپ دفا‌تر شرکت ظرف یکماه از تاریخ ثبت شرکت اامی است.
پرسش های پر تکرار در زمینه ثبت شرکت سهامی خاص
مزیت ثبت شرکت سهامی خاص به مسئولیت محدود چیست؟

با ثبت شرکت سهامی خاص می توانید از وام هایی که به این نوع از شرکتها تعلق میگیرد ؛ استفاده کنید و یا در مناقصات شرکت کنید.

سرمایه شرکت سهامی خاص تا چه زمانی در بانک بلوکه می شود ؟

تنها ۳۵ % از سرمایه شرکت سهامی خاص به مدت دو هفته در بانک بلوکه می شود و بعد از این مدت قابل برداشت می باشد.

 



در شرایط امروز دسترسی به اطلاعات مالی شفاف، قابل مقایسه و قابل ‌اتكاء به منظور پاسخگویی به واحدها و سازمانهای درون سازمانی و برون سازمانی و تصمیم گیری های اقتصادی آگاهانه از ضروریت های توسعه و رشد اقتصادی در بخش خصوصی و دولتی به شمار می‌رود.

از طرف دیگر صاحبان سرمایه، اعتبار دهندگان، دولت و دیگر استفاده كنندگان برای تصمیم گیری در زمینه سرمایه گذاری، نگهداری سهام، اعطای وام، ارزیابی عملكرد مدیران و دیگر تصمیمات اقتصادی مهم به اطلاعات مالی معتبر، مربوط و قابل فهم نیاز دارند.

موسسه بین المللی ثبت ملاصدرا این نیاز را به خوبی درک کرده است و در جهت خدمت رسانی بهتر و کامل به مشتریان خود دپارتمان مالی را تشکیل و ساماندهی کرده است.

خدمات کارگروه حسابداری و امور مالیاتی
برخی از خدمات کارگروه حسابداری و امور مالیاتی ثبت ملاصدرا به شرح زیر است:

۱- انجام کلیه امور حسابداری و امور مالیاتی بدون نیاز به سیستم متمرکز حسابداری در دفتر کار شما
۲- مشاوره مالی و مالیاتی با ممیزان بازنشسته دارایی و دفاعیه
۳- اخذ کد کارگاهی، کد بیمه، پلمپ دفاترحسابداری
۴- تنظیم اظهارنامه مالیاتی و عدم فعالیت
۵- نوشتار دفاتر رسمی و حقوقی مودیان
۶- تعیین حوزه مالیاتی و اخذ کد اقتصادی
۷- ثبت نام ارزش افزوده، اظهارنامه ارزش افزوده، گواهی ارزش افزوده



هر گاه چند شریک بخواهند برای فعالیت غیر تجاری خود نظیر فعالیتهای خدماتی و مشاوره ای شرکتی را ثبت کنند. باید به عنوان موسسه غیر تجاری به ثبت برسانند.

در واقع موسسات غیر تجاری به دو دسته تقسیم می شوند:

دسته اول : موسسات غیر تجاری که هدف اصلی آنها جذب منافع مالی و تقسیم آن بین اعضاء نباشد. مثل موسسات خیریه

دسته دوم : موسسات غیر تجاری که منافع مالی را بین اعضای خود تقسیم می کنند. مثل موسسات علمی و فنی ، موسسات زبان و…


مدارک مورد نیاز جهت شعب نمایندگی
۱- گواهی ثبت شرکت خارجی
۲- اساسنامه شرکت
۳- آخرین تغییرات شرکت(در صورتی که تغییراتی در شرکت اصلی ایجاد شده باشد)
۴- آخرین گزارش مالی تایید شده شرکت
۵- ارائه قرارداد نمایندگی با شرکت خارجی
۶- کپی شناسنامه و کارت ملی ( درصورتی که نماینده شخص حقیقی باشد) و کپی مدارک ثبتی شامل رومه رسمی، اساسنامه ، آخرین تغییرات ( در صورتی که شخصی حقوقی باشد).
 شرایط ثبت شعبه و ثبت نمایندگی شركتهای خارجی
ثبت شعبه و تاسیس نمایندگی خارجی در مواد آیین نامه ها ماده ۱- شركتهای خارجی كه در كشور محل ثبت خود، شركت قانونی شناخته می شوند، مشروط به عمل متقابل در كشور متبوع ، می توانند برای فعالیت در ایران در زمینه های زیر براساس مقررات این آیین نامه و سایر قوانین و مقررات مربوط نسبت به ثبت شعبه یا نمایندگی خود اقدام نمایند :

۱- ارایه خدمات بعد از فروش كالاها یا خدمات شركت خارجی
۲- انجام عملیات اجرایی قراردادهایی كه بین اشخاص ایرانی و شركت خارجی منعقد می شود
۳- بررسی و زمینه سازی برای سرمایه گذاری شركت خارجی در ایران
۴- همكاری با شركتهای فنی و مهندسی ایرانی برای انجام كار در كشورهای ثالث
۵- افزایش صادرات غیرنفتی اسلامی ایران
۶- ارایه خدمات فنی و مهندسی و انتقال دانش فنی و فنآوری
۷- انجام فعالیتهایی كه مجوز آن توسط دستگاه های دولتی كه به طور قانونی مجاز به صدور مجوز هستند، صادر می گردد. از قبیل ارایه خدمات در زمینه های حمل و نقل ، بیمه و بازرسی كالا، بانکی ، بازاریابی و غیره.


وقتی یک برند خارجی هیچ نماینده ای در ایران نداشته باشد . افراد می توانند در خواست ثبت نمایندگی آن برند را داشته باشند و با نامه و تاییدیه از کمپانی اصلی اقدام به ثبت نمایندگی شرکت خارجی کنند.

حال در صورتی که برند مدنظر در ایران نماینده داشته باشد ولی نمایندگی اصلی مسافت زیادی با درخواست کننده ثبت نمایندگی داشته باشد. باید درخواست کننده به ثبت شعبه نمایندگی شرکت خارجی اقدام کند.

لازم به ذکر است میزان مسئولیت شعبه خارجی را خود نمایندگی اصلی تعیین می کند.


 
ارکان شرکت سهامی طبق قانون تجارت عبارتند از مجمع عمومی ، هیات مدیره و بازرس. ممکن است شرکتی مطابق اساسنامه خود دارای ارکان دیگری نیز باشد مانند شورای فنی یا شورای عالی معاملات.
رکن اداره کننده و به عبارت دیگر قوه مجریه شرکت های سهامی اعضای هیات مدیره آن هستند. سهام داران با انتخاب اعضای هیات مدیره و اعتماد به حسن عملکرد و درایت آنان سرمایه های خود را به شرکت می سپارند و آنان نیز با بهره گیری از هوش و خلاقیت خود پس از انقضای سال مالی سود مناسبی عاید شرکت و سهام داران می کنند.

ترکیب ، نحوه انتخاب و مدت تصدی
تعداد اعضای هیات مدیره در اساسنامه شرکت معین می شود مثلاَ سه ، پنج ، هفت نفر یا غیراین ها که به تصمیم مجمع عمومی موکول شده باشد. حداقل قانونی تعداد مدیران در سهامی عام پنج نفر است. اعضای هیات مدیره در دور اول توسط مجمع عمومی موسس و پس از آن توسط مجمع عمومی عادی انتخاب می شوند.
مدیران بایستی تعدادی سهام که در اساسنامه ذکر شده است را دارا باشند . اشخاص حقوقی را می توان به عنوان مدیر انتخاب نمود وی بایستی آن ها شخص حقیقی را به نمایندگی خود جهت حضور در جلسات هیات مدیره معرفی نماید. نماینده ممکن است به طور مکرر و صرفاَ با اعلام شخص حقوقی ذیربط، تغییر کند.
نحوه انتخاب مدیران طبق ماده 88 عبارت از این است که تعداد مدیران در تعداد آراء هر رای دهنده ضرب می شود و وی می تواند تمام یا بخشی از آراء خود را به هر شخصی که می خواهد اختصاص دهد. اساسنامه شرکت نمی تواند خلاف این ترتیب را مقرر دارد ( ولی ممکن است هر سهم ممتاز، دارای بیش از یک حق رای باشد ). کسی که دارای اکثریت سهام حتی یک رای باشد، در شرایطی می تواند یک عضو هیات مدیره را بیش از دیگران انتخاب کند لذا اینگونه اکثریت سهام نسبتاَ بسیار ارزشمند هستند.
در صورت کاهش اعضای هیات مدیره از تعداد مذکور در قانون یا اساسنامه ، به هر دلیل اعم از استعفا، از کارافتادگی، فوت یا از دست دادن صلاحیت های قانونی، اعضای علی البدل به ترتیب مذکور در اساسنامه جایگزین آنان خواهند شد وگرنه بایستی مدیران باقی مانده مجمع عمومی را برای تکمیل ترکیب هیات مدیره دعوت نمایند و اگر این دعوت به هر سببی صورت نگیرد ه رذینفع ( اعم از شرکاء و غیره ) حق خواهند داشت از بازرس شرکت درخواست نمایند که مجمع را دعوت نماید و بازرس مکلف به دعوت خواهد بود. در صورتی که از این طریق نیز دعوت نیاید، سهامدارانی که حداقل یک پنجم سهام شرکت را دارا باشند می توانند مجمع عمومی را به طریق مذکور در ماده 95 دعوت نمایند. اگر در هر حال بیش از شش ماه سمت حتی یک عضو بلاتصدی بماند، هر ذینفع حق خواهد داشت انحلال شرکت را از دادگاه درخواست نماید.
قانون تجارت در مورد فرد یا زوج بودن تعداد اعضای هیات مدیره مسکوت است. ولی ماده 121 ” لایحه ” تلویحاَ فرد بودن اعضای هیات مدیره را القا می کند زیرا حصول اکثریت بیش از نصف اعضا، وقتی اعضای هیات مدیره دو نفر باشند، امکان پذیر نیست. به هر حال مفاد این ماده آمره نیست و در اساسنامه شرکت اکثریت بیشتری را می توان مقرر کرد. مثلاَ حد نصاب حضور و اعتبار تصمیمات با حضور و رای موافق هر دو و یا هر سه عضو هیات مدیره تعیین شود.
هیات مدیره توسط رئیس و نایب رئیس که هیات انتخاب می نماید، اداره می شود. اموری مانند دعوت از هیات مدیره برای تشکیل جلسه و اداره جلسات و نیز دعوت از مجامع عمومی در مواردی که هیات مدیره مکلف به آن است توسط رئیس هیات مدیره انجام می شود. تصمیمات هیات مدیره با اکثریت حاضرین اتخاذ می شود مگر در اساسنامه اکثریت بیشتری ذکر شده باشد.
در ماده 109 ” لایحه ” مدت زمان مدیریت مدیران حداکثر دو سال تعیین شده است ولی از آنجایی که معمولاَ از خاتمه دوره تصدی تا برگزاری مجمع و انتخابات و سپس اعلام اسامی به اداره ثبت شرکت ها، جهت ثبت و درج در آگهی رومه، فاصله زمانی وجود دارد ماده 136 ” لایحه” در این فاصله مدیران سابق را کماکان مسئول امور شرکت و اداره آن ذکر کرده است زیرا در هیچ زمانی نباید شرکت بدون هیات مدیره و قوه اجرایی باشد.
طبق ماده 241 ” لایحه ” پاداش هیات مدیره نباید به هیچ وجه از پنج درصد در شرکت های سهامی عام و ده درصد در شرکت های سهامی خاص از سود قابل تقسیمی که در همان سال به صاحبان سهام پرداخت می شود کند و در اساسنامه شرکت نیز نمی توان خلاف مقررات ماده فوق پیش بینی کرد. سود قابل پرداخت شرکت سودی است که پس از اعمال ذخایر و پرداخت مالیات به سهام دار پرداخت می شود.


با تأمل در سیر تکاملی تمدن ها متوجه می شویم که انسان ها در ادوار مختلف، همواره متناسب با سطح فرهنگ خود به دنبال زیبایی و تزئینات بوده و برای ایجاد این تزئینات از طبیعت و محیط اطراف بهره گرفته اند.

در طی قرن ها از فرهنگی به فرهنگ دیگر، مواد کمیاب و زیبا مانند: صدف، استخوان، سنگریزه، عاج، پنجه حیوانات، چوب، سنگ، مروارید، مرجان، مینا مواد قیمتی نامیده می شدند. از این مواد متناسب با طبیعت محل زندگی و فرهنگ در تزئینات بهره گرفته می شد.
دراین میان ایران همواره سردمدار فرهنگ و تمدن بوده و دارای سنن خاص خود در طراحی و استفاده از جواهرات بوده است .
با توجه به آنچه آمد، در این مقاله جهت آشنایی ذهن خوانندگان، ابتدا به جواهر و تاریخچه ی آن اشاره ی خواهیم داشت و سپس وارد بحث اصلی می شویم.
• جواهر:
مجموعه ای از کانی های طبیعی، سنگ ها، شبه کانی یا شبه سنگ ها و فسیل های قیمتی ک نیمه قیمتی با منشأ معدنی و غیر معدنی است که از جمال و دلربایی بسیاری برخوردار بوده و مقبولیت عام دارند.
• تاریخچه جواهرات :
جواهرات در ایران، تاریخچه کهن و پر فراز و نشیبی دارد. در ایران باستان، از جواهرات علاوه بر زیبایی برای رفع بلا و طلسم خدایان بد سرشت استفاده می شد. همچنین جواهرات نشان دهنده مقام اجتماعی شخص و اصالت خانوادگی او نیز بود.
در ایران برای ساخت جواهرات از طلا، نقره، برنز و سنگ های رنگی استفاده می شده است و از آن جا که ایرانیان اهمیت زیادی به تجمل و آراستگی می دادند، از نظر جواهرات برای تزئین لباس ها، آرایش مو و ساخت ظروف استفاده می کردند و از این نظر ایرانیانیان در هر دوره تاریخی دارای سبک و نقش و نگاره های ویژه ای شدند.
جواهرات و زیورآلات از دیرباز در ایران به عنوان قطعه ای از لباس در میان اقوام مختلف مطرح بوده است. مردم ایل قشقایی و عرب های منطقه خوزستان بیشترین استفاده کنندگان از جواهرات و زیورآلات بوده اند. جواهرات در میان مردم قشقایی شامل گردنبند مهلو، گردنبند میخک، مهره ای و عنبردان و بازوبند است.
با گام نهادن به قرن بیستم صنعت جواهرسازی ایران وارد عصر جدیدی شد. به هر صورت تاریخ جواهرات ایران سرشار از غرور و افتخارات فراوان برای سازندگان و هنرمندان این صنف و صنعت است و نشان می داد که همواره در طول تاریخ این کشور جواهرسازان هنرمند ایرانی با خلق آفرینش های بی نظیر و بی همتا توانسته اند توجه جهانیان را به خود جلب کنند.
• مدارک لازم برای ثبت برند جواهرات :
_ تکمیل دو نسخه اظهارنامه علامت
_ مدارک هویت متقاضی
الف) اشخاص حقیقی: کپی شناسنامه و کارت ملی
ب) اشخاص حقوقی: آخرین رومه رسمی ، تصویر شناسنامه و کارت ملی صاحبان امضاء
_ مدارک نماینده قانونی: در صورتی که تقاضا توسط نماینده قانونی ( وکیل، دارنده یا دارندگان حق امضاء برای اشخاص حقوقی و …) به عمل آید مدارک آن ضمیمه گردد.
_ ده نمونه گرافیکی با تصویر ازعلامت درخواست حداکثر در ابعاد 10×10 سانتی متر
_ در صورت سه بعدی بودن علامت، ارائه علامت به صورت نمونه گرافیکی یا تصویر دو بعدی به نحوی که از شش زاویه متفاوت تهیه و در مجموع یک نمونه واحد را تشکیل دهند.
_ ارائه مدارک دال بر فعالیت در رشته مربوط به عنوان مثال : جواز اعلامیه تأسیس از صنایع یا پروانه بهره برداری صنایع یا پروانه ساخت. وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی یا پروانه کسب و…
_ استفاده از حق تقدم: در صورتی که متقاضی یا متقاضیان ثبت بخواهند به استناد تقاضای ثبت خارج از کشور از مزایای حق تقدم (حداکثر تا 6 ماه) استفاده نمایند می بایست مدارک مربوطه به حق تقدم را همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف مدت 15روز از آن تاریخ تسلیم نمایند.
_ نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از علامت جمعی و تأییدیه مقام صلاحیت دار
_ رسید مربوط به پرداخت هزینه های قانونی :
الف) هزینه اظهارنامه اشخاص حقیقی
ب) معادل ارزی کلیه هزینه ها و تعرفه های ثبتی علامت بر مبنای فرانک سوئیس میبایست به شماره حساب ارزی به نام خدمات ثبتی اداره کل مالکیت صنعتی واریز گردد.
• فرآیند ثبت برند جواهرات :
1) متقاضی باید پس از جمع آوری مدارک مورد نیاز و مراجعه به سایت اداره مالکیت صنعتی، اداره ثبت علائم تجاری از طریق گزینه ثبت اظهارنامه علامت تجاری نسبت به تکمیل اظهارنامه به صورت گام به گام اقدام کند.
2) وارد کردن اطلاعات اظهارنامه اعم از شماره تلفن ثابت و همراه و آدرس ایمیل به صورت دقیق و صحیح برای پیگیری پرونده پس از دریافت شماره اظهارنامه ضروری می باشد.
3) در مرحله بعد باید تصویر تمامی مدارک متقاضی به همراه مجوزها و تصویری از علامت به ترتیب بارگزاری شوند.
4) سپس متقاضی باید کلیه اطلاعات و ضمائم بارگزاری شده را به دقت بازبینی نموده و از صحت اطلاعات اطمینان حاصل نماید.
5) پس از تایید اطلاعات، باید متقاضی به درگاه اینترنتی بانک متصل شده و اقدام به واریز هزینه های ثبت اظهارنامه نماید.
6) بعد از واریز هزینه، شماره اظهارنامه به متقاضی داده می شود.
7) پس از بررسی اظهارنامه توسط کارشناس ، در صورت وجود نقص در مدارک، از طریق ابلاغیه ای به مالک اعلام می گردد. و در صورت کامل بودن مدارک اگر برای نام تجاری سابقه ای وجود نداشته باشد، آگهی در رومه رسمی صادر می گردد.
8) پس از انتشار آگهی رسمی، متقاضی با مراجعه به اداره ثبت علامت تجاری نسبت به دریافت گواهینامه ثبت علامت تجاری خود اقدام می نماید.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره با ما تماس حاصل فرمایید.

 
• کداقتصادی چیست؟
کد اقتصادی، یک شماره دوازده رقمی منحصربه فرد است که توسط سازمان امورمالیاتی و درحوزه مالیاتی مورد فعالیت تجاری اشخاص، پس ازطی مراحل خاصی به فعالان اقتصادی اعطا می گردد و دراصل شماره شناسایی این افراد درسازمان امورمالیاتی می باشد.

• اشخاص واجد شرایط دریافت کد اقتصادی:
کلیه افراد حقوقی که به امرمونتاژ، تولید، واردات و صادرات، توزیع هرنوع کالا و فعالیت های خدماتی اشتغال دارند وهمچنین تمامی اشخاصی که به امور فوق اشتغال داشته و دارای پروانه کسب یا کارازمراجع ذی ربط بوده و دارای محل فعالیت تجاری باشند، واجد شرایط دریافت کد اقتصادی محسوب می شوند.
• کاربردهای کد اقتصادی :

شرکت کردن درمزایده ها.
افتتاح حساب بانکی برای شرکت ها.
برخورداری ازمعافیت های بانکی.
اخذ کارت بازرگانی.
شرکت کردن درمناقصات دولتی وغیر دولتی.
انعقاد قرارداد با دستگاه های دولتی.
• مدارک لازم جهت اخذ کد اقتصادی برای اشخاص حقیقی:
_ فتوکپی ازتمامی صفحات مدارک شناسایی.
_ تکمیل فرم اطلاعات هویتی اشخاص حقیقی.
_ درخواست کتبی شخص.
_ سه قطعه عکس سه در چهار.
_ تصویر کارت اقتصادی قبلی، در صورتی که قبلاً کارت دریافت کرده باشید.
_ فتوکپی پروانه کسب.
_ فیش پرداختی.
• مدارک لازم جهت اخذ کد اقتصادی اشخاص حقوقی:
_ تصویرمدارک شناسایی اعضای هیأت مدیره.
_ تصویرتقاضانامه یا اظهارنامه.
_ فتوکپی سند مالکیت یا اجاره نامه.
_ تصویررومه رسمی آگهی تأسیس.
_ قبوض تلفن یا برق شرکت.
_ گواهی امضای صاحبان امضا دردفترخانه اسناد رسمی.
_ اصل وکالتنامه به نام نماینده شرکت.
_ تصویرآگهی تغییرات .
_ تصویراساسنامه شرکت.
• اخذ کد اقتصادی چه مراحلی دارد؟
1- به سایت سازمان امورمالیاتی مراجعه نمایید.
2- پس ازانتخاب گزینه ورود به سامانه، اطلاعات اولیه درخواستی درسایت را وارد و ذخیره نمایید.
3- پس ازمدتی درصورت صحیح بودن آدرس و کد پستی و اطلاعات مربوطه، کد کاربری برای شما ازسوی امور مالیاتی ارسال می شود.
4- پس ازدریافت رمزو کد کاربری، دوباره به سایت سازمان امورمالیاتی مراجعه و گزینه ثبت نام الکترونیکی را انتخاب و روی گزینه ورود به سامانه کلیک کنید.
5- سپس برروی متن سامانه ثبت نام کد اقتصادی کلیک و مطابق اطلاعات خواسته شده آن را تکمیل و ذخیره کنید.
6- در صورتی که نقصی در ورود اطلاعات نباشد، کد اقتصادی جدید برای شما صادر می شود.
نکته : شما می توانید برای کسب اطلاع از وضعیت ثبت نامی کد اقتصادی خود، هرچند وقت یکبار مراحل اول و دوم را انجام دهید و از آخرین وضعیت کد اقتصادی خود آگاه شوید و درصورت وجود اعلام خطا توسط سامانه برای رفع آن اقدام فرمایید.

 
” اخذ کارت بازرگانی توسط متخصصان
مطابق قوانین گمرکی کشور،کارت بازرگانی مجوزی است که دارنده ی آن،اعم از شخص حقیقی و حقوقی می تواند با داشتن آن،اقدام به تجارت در عرصه واردات و صادرات کالا کند.بنابراین، برای اینکه بتوانیم وارد مقوله صادرات و واردات انواع کالاها در عرصه تجارت شویم لازم است که کارت بازرگانی داشته باشیم .
این کارت توسط شعب اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران در تهران یا شهرستان ها به نام متقاضیانی که واجد شرایط  باشند صادر می گردد.
مدت اعتبار کارت بازرگانی حسب درخواست متقاضیان از یک تا پنج سال بوده که در صورت تایید توسط وزارت بازرگانی معتبر می باشد.
از جمله مهم ترین مزایای اخذ کارت بازرگانی عبارت است از :
– ارائه کارت بازرگانی به وزارت بازرگانی و بانک جهت ثبت سفارش و هنگام ترخیص کالا به گمرک ضروری است.
– امکان واردات کالا از مناطق آزاد کشور مانند جزیره کیش، قشم ، بندرچابهار، اروند رود ، بندرانزلی ، ارس
– امکان ثبت نام و علائم تجاری لاتین ( غیرفارسی )
– امکان عضویت در اتاق بازرگانی
– یافتن هویت و شناسنامه کاری
– دسترسی به بازارهای جهانی
– امکان ارتباط با بازرگانان خارجی
– صدور ویزای تجاری
– صدور گواهی مبدا
– بهره مندی از یارانه صادرات
– پرداخت جوایز صادراتی
– حق العمل کار گمرک علاوه بر کارت حق العمل کاری می بایست کارت بازرگانی را نیز داشته باشد.
– کارت بازرگانی شرکت های خارجی نیز برای تایید شدن لازم است به اداره کارت بازرگانی وزارت فرستاده شود.
چند نکته :
–  کارت بازرگانی به هر دو صورت حقیقی و حقوقی قابل اخذ می باشد. یعنی یک شخص می تواند هم به عنوان مدیر عامل یک شرکت بازرگانی و هم به عنوان یک شخص تاجر نسبت به اخذ کارت بازرگانی اقدام نماید.
– در صورتی که مدیر عامل نتواند برای انجام امور مربوطه شخصاَ مراجعه نماید مراجعه کننده موم به ارائه کارت وکالت نامه رسمی و یا معرفی نامه از طرف شرکت می باشد.
–  هر فرد بیش از یک کارت بازرگانی اعم از حقوقی و یا حقیقی نمی تواند داشته باشد.
– کلیه افراد می توانند پس از گذراندن مراحل لازم ( شرکت در کلاس های آموزش ) و تکمیل مدارک در صورت داشتن شرایط لازم اقدام به اخذ کارت بازرگانی نمایند.
–  از شرایط اخذ کارت بازرگانی برای اشخاص حقیقی غیر ایرانی عمل متقابل کشور متبوع آن ها در مورد ایرانیان مقیم آن کشور می باشد. اما در موارد خاص که صدور کارت بازرگانی بدون توجه به عمل متقابل کشور متبوع متقاضی به تشخیص وزارت بازرگانی ضرورت داشته باشد، وزارت مذکور می تواند مجاز بودن صدور رعایت شرط عمل متقابل به اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران را اعلام نماید.

 
مطابق قوانین گمرکی کشور، کارت بازرگانی مجوزی است که دارنده ی آن، اعم از شخص حقیقی و حقوقی می تواند با داشتن آن، اقدام به تجارت در عرصه واردات و صادرات کالا کند.در ایران تنها بازرگانانی می توانند در واردات و صادرات فعالیت نمایند که دارای کارت بازرگانی باشند.
طبق مقرراتی که در دست اجرا است اعتبار کارت بازرگانی، یک سال تمام بعد از زمان صدور آن است و در صورت نیاز، می توان با ارائه مدارک لازم کارت بازرگانی را تمدید کرد.
تمدید کارت بازرگانی برای نوبت اول و دوم هر مرتبه به مدت یک سال انجام می پذیرد. تمدید کارت پس از پایان سه دوره یک ساله فوق، با مدت اعتبار دو یا سه سال امکان پذیر می باشد.
تمدید کارت بازرگانی پس از پایان 9 سال اعتبار با مدت زمان اعتبار حداکثر پنج سال امکان پذیرخواهد بود.
مدارک مورد نیاز جهت تمدید کارت بازرگانی اشخاص حقوقی  :
1) تکمیل فرم عضویت اتاق و تعهدنامه عضویت در اتاق بازرگانی
2) یک قطعه عکس4* 6 مدیر عامل (جدید،تمام رخ،ساده ، رنگی و با پشت زمینه سفید)
3) تکمیل فرم مشخصات بازرگانی
4) اصل و کپی فرم تعهدنامه دریافت کارت بازرگانی
5) ارائه اصل کارتهای بازرگانی و عضویت
6) اصل وکپی گواهی مفاصا حساب مالیاتی آخرین سال عملکرد مبنی بر بلامانع بودن تمدید کارت بازرگانی در سال جاری
7) تصدیق امضاء مدیرعامل توسط دفاتر اسناد رسمی (در صورت تغییر مدیرعامل)
8) جواب استعلام دارایی و تامین اجتماعی  (آدرسی که به اداره دارایی جهت درج در استعلام اداره دارایی داده می شود می بایست همان آدرس محل کارشرکت باشد که در کارت بازرگانی تان درج شده است.در صورت تغییر آدرس شرکت، آدرس جدید در استعلام دارایی درج شود.)
9) کپی از اجاره خط بنگاهی بنام شركت به همراه کد رهگیری یا اجاره خط محضری بنام شركت یا کپی سند ملک به نام شركت
10) گواهی عدم سوء پیشینه (مدیر عامل)
11) کپی از تمام صفحات شناسنامه و كارت ملی مدیر عامل پشت و رو در یک صفحه
12) کپی از کارت پایان خدمت یا كارت معافیت مدیر عامل (برای متولدین سال 1337 به بعد) پشت و رو در یک صفحه
13) کپی از آخرین مدرک تحصیلی مدیرعامل(آخرین مدرک تحصیلی حداقل بایستی دیپلم باشد)
14) اصل وکپی گواهی مفاصا حساب بیمه تامین اجتماعی مبنی بر بلامانع بودن تمدید کارت بازرگانی در سال جاری (دفتر مرکزی شرکت)
15) دوبرگ فتوکپی آخرین آگهی رومه رسمی در مورد تغییرات شرکت(در صورت تغییرمدیرعامل،ارائه دوسری کامل فتوکپی از تمام صفحات شناسنامه مدیرعامل جدید اصل و فتوکپی عدم سوء پیشینه 2سری فتوکپی پایان خدمتیا معافیت از خدمت سربازی برای آقایان)
16) مدیران خارجی مم به ارائه برگ صلاحیت از سفارتخانه متبوع و کپی پروانه کارمعتبر می باشند
17) در صورت تغییر آدرس:دوسری کامل فتوکپی از تمام صفحات سند مالکیت ششدانگ یا اجاره نامه مخصوص محل کار
) دریافت برگه شناسه ملی شرکت
19) برگه كد اقتصادی شركت
20) ارایه اظهارنامه ارزش افزوده سال 93 و 94 شركت جهت محاسبه مبلغ یک در هزار فروش
نکته :
1- بجز مدیران شرکتهای دولتی ، کارمندان تمام وقت دستگاههای دولتی نمیتوانند کارت بازرگانی دریافت نمایند
2- در صورتی که مدیرعامل نتواند برای انجام امور مربوطه شخصا مراجعه نماید مراجعه کننده مم به ارائه وکالتنامه رسمی و یا معرفی نامه از طرف شرکت می باشد.
3- هر شخص بیش از یک کارت بازرگانی اعم از حقیقی یا حقوقی نمی تواند داشته باشد
4- تقاضا می شود فرمهای فوق به ترتیب شماره در پوشه ای بصورت منظم به مسئولین پذیرش ارائه گردد
5- كدپستی ارایه شده در استعلام دارایی باید با كدپستی سند یا اجاره خط باید مطابقت داشته باشد .
مدارک مورد نیاز جهت تمدید کارت بازرگانی اشخاص حقیقی :
1) تکمیل فرم عضویت اتاق و تعهدنامه عضویت در اتاق بازرگانی
2) دو قطعه عکس4* 6 (جدید،تمام رخ،ساده، رنگی و با پشت زمینه سفید)
3) تکمیل فرم مشخصات بازرگانی
4) ارائه  اصل کارتهای بازرگانی و عضویت
5) اصل و کپی گواهی مفاصا حساب مالیاتی آخرین سال عملکرد مبنی بر بلامانع بودن تمدید کارت بازرگانی در سال جاری
6) اصل  مفاصا حساب تامین اجتماعی( برای واحد های تولیدی و صادر کنندگان پوست و روده)
7) در صورت استیجاری بودن دفتر کار ,ارائه اصل اجاره نامه تمدید شده
8) در صورت تغییر محل علاوه بر ارائه یک برگ اظهارنامه تغییر ادرس از اداره ثبت شرکت ها , ارائه یکی از مدارک مالکیت ذیل اامی است :
الف- اصل سند مالکیت شش دانگ به نام متقاضی , به ادرس دفتر کار (ادرس اظهار نامه)
ب – اصل اجاره نامه محضری معتبر به نام متقاضی , برای محل کار به ادرس دفتر کار (ادرس اظهار نامه)
ج – اصل اجاره نامه بنگاه املاک دارای کد رهگیری به نام متقاضی ,برای محل کار و به ادرس دفتر کار (ادرس اظهار نامه)
9) اصل کارت ملی ( در صورت داشتن هر گونه تغییرات در مشخصات سجلی اسکن و بارگذاری تصویر شناسنامه از تمامی صفحات اامی میباشد)
10) اظهارنامه مالیات بر ارزش افزوده سالهای 90.91.92 و کلیه برگهای قطعی و تشخیص مالیات مربوط به سالهایی که کارت بازرگانی تمدید اما به اتاق ارائه نگردیده است .
11) اصل مدرک تولیدی معتبر از یکی از وزارت خانه ها ی تولیدی برای واحد های تولیدی (صنوف تولیدی دارای پروانه کسب مشمول این بند نمیگردد)
12) در صورتی که از تاریخ انقضای کارت بیش از دوسال گذشته باشد علاوه بر مدارک فوق ارائه مدارک ذیل اامی است :
الف – اصل گواهی عدم سوء پیشینه
ب – اصل گواهی بانک مبنی بر تایید حساب جاری و حسن اعتبار بانکی به نام متقاضی (فقط روی فرم الف قابل قبول است ) با مهر امضای رئیس شعبه . ( ضمنا حساب های جاری شتاب مربوط به شهرستان ها در صورتی که روی فرم الف تایید شده باشد قابل قبول است )
ج – اصل مدرک تحصیلی معتبر ( حداقل دیپلم متوسطه ) مدارک خارج از کشور پس از ارزشیابی توسط اداره دانش اموختگان وزارت علوم مورد پذیرش میباشد
نکته : در صورتی که متقاضی کارت بازرگانی نتواند برای انجام امور مربوطه شخصاَ مراجعه نماید مراجعه کننده مم به ارائه وکالتنامه رسمی و یا معرفی نامه از طرف شرکت می باشد.

مقالاتانحلال شرکت سهامیثبت شرکتهاثبت علائمثبت نام شرکتکارت بازرگانی


 
هر شرکت تجاری زمانی معتبر است و از نظر قانونی رسمیت دارد که به ثبت رسیده باشد. در هنگام ثبت شرکت تمام جزییات مانند عنوان شرکت، قالب ثبتی آن ، اساسنامه شرکت ، تعداد شرکا یا سهامداران شرکت، میزان سرمایه شرکت، موضوع فعالیت ، محل شرکت و … در اداره ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری مورد ارزیابی قرار می گیرد و پس از تایید جهت اطلاع عموم در رومه رسمی کشور آگهی می شود.
 

مراحل ثبت اینترنتی شرکت
1- اطلاعات متقاضی
در نخستین مرحله ثبت اینترنتی شرکت ، اطلاعات متقاضی شامل  نام متقاضی ، نام خانوادگی متقاضی ، تابعیت متقاضی ، سمت متقاضی ، شماره ملی متقاضی ، شماره همراه متقاضی را در سامانه وارد نمایید.
2- نام های درخواستی شرکت
در این مرحله می بایست 5 نام را به ترتیب اولویت در سامانه وارد نمایید . توجه داشته باشید در صورتی که اولویت اول مورد قبول واقع شود، به اولویت های بعدی ترتیب اثر داده نخواهد شد. متقاضی تعیین نام باید احدی از سهامداران یا موسسین یا وکیل رسمی دادگستری (با ارائه وکالتنامه) باشد.
در انتخاب نام شرکت، به موارد ذیل توجه فرمایید :
– نام شرکت باید دارای ریشه فارسی بوده و در آن نباید از کلمات یا عبارات انگلیسی استفاده شود.
– اسامی اتنخابی باید دارای معنی در فرهنگ دهخدا باشد .
– اسامی برای شرکت باید دارای سه سیلاب {اسم خاص} باشد .
– نام شرکت نباید با شئونات و قوانین اسلامی در تضاد باشد.
– نام شرکت باید جدید بوده و تکراری نباشد. ( اداره ثبت جهت حمایت از حقوق اسامی شرکت های ثبت شده، از ثبت نام هایی که قبلاَ به ثبت رسیده اند خودداری به عمل می آورد).
3- موضوع فعالیت شرکت
موضوع شرکت از عوامل تشکیل دهنده ی شرکت های تجاری است که در بند 2 اساسنامه آن قید می گردد. به طور کلی موضوعات فعالیت برای ثبت شرکت به سه گروه تقسیم می شود :
الف- موضوعاتی که به کلی غیرقابل ثبت و فعالیت هستند.
ب- موضوعاتی که قبل از ثبت نیاز به اخذ مجوز دارند.
ج- موضوعاتی که بدون نیاز به دریافت مجوز از سازمان و ارگان ها به ثبت می رسند.
چنانچه موضوع تعیین شده مستم موافقت مراجع خاصی باشد، لازم است که قبل از اقدام به ثبت ، مجوزهای لازم اخذ گردد. این موضوعات شامل 23 مورد کلی می باشند که هریک از این 23 مورد خود شامل چند موضوع مرتبط به هم می باشد. تعدادی از موضوعات فعالیت نیز بدون نیاز به اخذ مجوز قابلیت ثبت نزد مرجع ثبت شرکت ها را دارند .
4- آدرس دفتر مرکزی شرکت
در مرحله چهارم ، آدرس و کدپستی و شماره تلفن دفتر مرکزی شرکت می بایست به طور دقیق در سامانه درج گردد.
5- سرمایه اولیه شرکت
در این مرحله نوع سرمایه شخص حقوقی باید از فهرست انتخاب شود. مانند سرمایه نقدی یا غیر نقدی. ارزش ریالی هر سهم نیز باید مشخص شود که هر سهم باید چقدر باشد. میزان مبلغی که برای سرمایه در نظر گرفته می شود ارتباط مستقیمی با اعتبار شرکت دارد.
6- اشخاص شرکت
در مرحله ششم از سامانه ثبت شرکت ها ، می بایست اسامی تمام شرکای خود را در فرمی که پیش رو دارید وارد کنید. مشخصات کامل از جمله اطلاعات شناسنامه ای، همچنین آدرس پستی و شماره تماس باید ثبت شود،اگر تعداد این افراد بیش از ۱۵۰نفر باشد بایستی فرم مخصوصی که در سایت گذاشته شده را دریافت و مشخصات را وارد کنید.
7- سهام یا سرمایه هر شخص
میزان سهام هر یک از شرکا را مشخص کنید، نوع سهام می تواند به صورت نقدی یا غیر نقدی ثبت گردد.
8- سمت اشخاص
در این مرحله، سمت اشخاصی که در مرحله ششم معرفی شدند را تعیین نمایید. با پر نمودن فیلد تاریخ شروع سمت، مدت تصدی، تاریخ پایان اعتبار سمت و … مشخص کردن وضعیت حق امضاء و در نهایت کلیک بر روی گزینه ثبت سمت شخص وارد مرحله بعد خواهید شد.
9- ارتباط بین اشخاص
در این مرحله ، نام وکیل و یا نماینده در سامانه وارد شود. ( در صورت وجود )
10- شعب شرکت
در صورت وجود شعبه اطلاعات مربوط به شعبه شامل کد پستی شعبه، شماره تماس واحد ثبتی شعبه، نشانی شعبه به طور کامل ذکر گردد.
11- رومه و سال مالی
در شرکتهای سهامی خاص می بایست یکی از رومه های کثیرالانتشار ذکر شده در این قسمت جهت آگهی های شرکت انتخاب شود و در شرکتهای با مسئولیت محدود و موسسات نیازی به انتخاب رومه نیست،هم چنین روز و ماه سال مالی هرشرکت در این قسمت مشخص می گردد که معمولا یکم فروردین هرسال می باشد.
12- متن صورتجلسه
در این مرحله، متن صورتجلسه می بایست وارد شود.
13- تقاضانامه یا اظهارنامه
در شرکت های بامسئولیت محدود تقاضانامه و در شرکت های سهامی خاص و موسسات غیرتجاری اظهارنامه می باشد.
14- اساسنامه شرکت
در این صفحه فرم مربوط به اساسنامه در اختیار شما قرار می گیرد.با تکمیل این فرم و همچنین در صورت تمایل، می توانید قوانین خاص شرکت خود را وارد کنید. لازم به توضیح است ، اساسنامه در شرکت های سهامی خاص 64 ماده و 11 تبصره، در شرکت های بامسئولیت محدود شامل 26 ماده و دو تبصره و در موسسات غیرتجاری شامل 26 ماده می باشد.
15- شرکتنامه
شرکتنامه به عنوان قراردادی تعریف شده است که مابین شرکاء یک شرکت منعقد می گردد. البته توجه داشته باشید که شرکتنامه مخصوص شرکت های با مسئولیت محدود، تضامنی و نسبی است و شرکت های سهامی و تعاونی نیازی به شرکتنامه ندارند.
16 تایید مدارک
مرحله پایانی ثبت تاسیس در سامانه شامل تایید مدارک می باشد. در این مرحله مدارک مورد نیاز مربوط به ثبت تاسیس مورد درخواست قید گردیده که پس از تایید می توان گزینه پذیرش نهایی را انتخاب نمود.
با تکمیل اطلاعات در سامانه ی اداره ثبت شرکت ها، کارشناس حقوقی به بررسی اطلاعات وارد شده می پردازد. چنانچه دارای نقص باشد برای شما در سامانه ابلاغ رفع نقص ارسال می گردد و باید نقص را رفع نمایید و در صورت عدم نقص اطلاعات، آن را تایید می کند.
پس از پذیرش اینترنتی از طریق سامانه و اخذ تاییدیه پذیرش، باید نسخ اصلی صورت جلسات تنظیمی و ضمائم آن ها را از طریق باجه های پست و در پاکت های مخصوص اداره ثبت شرکت ها به صورت سفارشی به آدرس ذکر شده در تاییدیه ی پذیرش ارسال نمایید و شماره مرسوله را در سامانه وارد کنید.
همچنین، در انتها لازم به توضیح است متقاضیان عزیز می توانند وضعیت پرونده خود را در سامانه اداره ثبت شرکت ها ( بدون نیاز به مراجعه حضوری به اداره ثبت شرکت‌ها( ، از طریق کد پیگیری که در زمان ثبت نام اینترنتی به آن ها اختصاص داده شده است پیگیری نمایند.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره در رابطه با ثبت شرکت با ما تماس حاصل فرمایید.


 
امروزه مسائل ثبتی از موضوعات مبتلا به بیشتر اشخاص حقیقی و حقوقی می باشد. لذا برای ارائه کمکی ولو اندک به علاقمندان مسائل ثبتی ، در این مقاله ضمن توضیحاتی راجع به نکات اساسی در ثبت شرکت، مراحل ثبت شرکت و زمان ثبت آن به طور کامل مورد شرح قرار گرفته است، امید است که مورد استفاده علاقمندان قرار گیرد.


شرکت و فواید ثبت آن
شرکت تجاری، قراردادی است که به موجب آن دو یا چند نفر توافق می کنند سرمایه مستقلی را که از جمع آورده های آن ها تشکیل می شود، ایجاد کنند و به موسسه ای که برای انجام مقصود خاصی تشکیل می گردد، اختصاص دهند و در منافع و زیان های احتمالی حاصل از به کارگیری سرمایه سهیم شوند. مهم ترین مزیت ثبت شرکت این است که شما یک فعالیت رسمی و قانونی خواهید داشت و اعتبار بیشتری هم کسب می کنید.با ثبت شرکت، فعالیت های آن تحت نظر و کنترل قانون قرار می گیرد و تردید افراد حقیقی و حقوقی برای شروع یک همکاری جدید از بین خواهد رفت.
از جمله سایر فواید ثبت شرکت عبارت است از :
الف- با ثبت یک شرکت تمام جزییات از جمله میزان سرمایه، میزان سهام و … به صورت مکتوب و قانونی در اساسنامه شرکت و مابقی اسناد قید می شود. چنانچه مشکلی بین اعضا و اشخاص ثالث پیش بیاید، روند حل اختلاف بسیار ساده تر از زمانی است که شراکت شخصی باشد.
ب- ثبت شرکت به افراد این اعتبار و قدرت را می دهد که در مناقصات و مزایدات جاری مملکت شرکت نمایند.
ج- افرادی که تمایل دارند تحت نام برندهای بزرگ و معروف به فعالیت خود رونق ببخشند ، باید بدانند که برندهای معتبر اغلب با شرکت های ثبت شده که دارای اعتبار قانونی هستند قرارداد همکاری امضا می کنند، در حقیقت اخذ نمایندگی از سایر شرکت ها، منوط بر ثبت شرکت می باشد.
د- مسئولیت مالی و حقوقی تمام فعالیت های یک شخص حقیقی به عهده خود شخص خواهد بود؛ در صورتی که در شرکت ثبت شده تمام اعضای هیئت مدیره و شرکا درباره همه اعمال شرکت در برابر اشخاص ثالث مسئولیت داشته و مم به پاسخگویی از طریق قانونی هستند.بنابراین همه مسئولیت ها به عهده یک نفر نخواهد بود که این موضوع به نفع تک تک شرکاء و از طرفی اشخاص طرف معامله با شرکت نیز خواهد بود و موجب اطمینان بیشتر اشخاص و شرکت ها جهت تعامل با شرکت ثبت شده خواهد شد.
ه- در بسیاری از موارد امتیازات و اعتبارات دولتی ، انواع وام های بانکی و مجوزهایی که برای انجام فعالیت های مختلف اامی است تنها مختص شرکت های ثبت شده می باشد و اشخاص حقیقی از چنین مزایایی بی بهره هستند.

قانون ثبت شرکت های تجاری در ایران
قانون ثبت شرکت ها در 11 / 3/ 1310 به تصویب رسید که هدفش وضع مقرراتی برای ثبت شرکت های موجود و تطبیق آن ها با مقررات قانون تجارت بود و پاره ای از موادش در 30/ 12 / 1362 اصلاح گردید. در مورد ثبت انواع شرکت، قوانین و آیین نامه های دیگری نیز به تصویب رسیده است که از آن جمله می توان به این قوانین اشاره کرد : قانون حق الثبت شرکت های بیمه ( مصوب 6/ 9/ 1310 )، نظامنامه اجرای قانون ثبت شرکت ها ( مصوب 2 / 3/ 1310 )، و طرح اصلاحی آیین نامه ثبت شرکت ها ( مصوب شهریور 1340، راجع به تغییر نام ” اداره ثبت شرکت ها و علائم تجاری و اختراعات ” به ” اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی ).
اما قانونی که برای اولین بار راجع به شرکت های تجاری وضع شد، قانون تجارت ( مصوب 13/ 2/ 1311) است که هنوز هم پس از گذشت حدود شصت سال، اساس حقوق تجارت ایران را تشکیل می دهد و باب سوم آن به شرکت های تجاری اختصاص دارد. ( مواد 20 لغایت 222). مبحث اول باب مزبور که راجع به شرکت های سهامی است، بعداَ به موجب لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت ( مصوب 24/ 12 / 1347) تغییر یافت. این لایحه قانونی متضمن سیصد ماده است که ابتدا برای مدت دو سال، به طور آزمایشی اجرا و سپس به طور قطعی تصویب شد، اما سایر شرکت های تجاری تابع قانون تجارت 1311 باقی مانده اند؛ قانونی که بسیار قدیمی است و باید با توجه به تحولات حقوق تجارت در سراسر دنیا و نیز تغییرات عمیقی که در قوانین تجاری دنیا به عمل آمده، اصلاح شود.

حداقل سن برای ثبت شرکت
حداقل سن برای ثبت شرکت سال است . توضیح آن که ، در قرارداد شرکت مثل همه عقود و قراردادها باید شرایط عمومی صحت عقود رعایت شود که عبارتند از : اهلیت ،  قصد و رضا ، معین بودن موضوع ، قانونی بودن جهت و هدف
شرکای شرکت باید اهلیت انجام دادن معامله را داشته باشند.منظور از اهلیت، مطابق ماده 211 قانون مدنی،این است که شریک،بالغ و عاقل و رشید باشد.

تعداد شرکا
شرکت، چه در حقوق مدنی و چه در حقوق تجارت ایران، در صورتی ایجاد می شود که لااقل دو نفر در ایجاد آن سهیم باشند. برخلاف آنچه در حقوق بعضی کشورها، نظیر فرانسه وجود دارد، در حقوق ایران شرکت تک شریک وجود ندارد.
در حقوق مدنی، شرکت جز با همکاری لااقل دو نفر به وجود نمی آید، اما در حقوق تجارت، وضع قدری متفاوت است. شرکت سهامی لااقل با همکاری سه نفر تشکیل می شود. ( ماده 3 لایحه قانونی 1347) ، آن هم در صورتی که از نوع سهامی خاص باشد، والا در مورد شرکت های سهامی عام ، شرکت تشکیل نمی شود مگر با همکاری لااقل پنج نفر سهامدار. در هیچ یک از انواع شرکت ها، حداکثر شرکا به تعداد به خصوصی محدود نیست و حتی تعداد شرکای بعضی از شرکت های سهامی ممکن است به هزاران نفر برسد.

موضوع فعالیت شرکت
موضوع فعالیت هر شرکت که در بند ۲ اساسنامه آن قید می گردد، نشان دهنده هویت و اهدافی است که آن شرکت برای آن منظور تشکیل شده است. شخص حقوقی فقط درباره موضوعاتی می تواند عمل کند که در موضوع شرکت تصریح شده باشد . به این جهت اصولاَ کلیه شرکت ها موضوع شرکت را وسیع تعریف می کنند تا بتوانند کلیه اموری را که لازم باشد انجام دهند
موضوع و هدف قرارداد باید مشروع و قانونی باشد. بنابراین از نظر قانون نمی توان برای یک امر غیرقانونی یا نامشروع قرارداد وضع نمود.
لازم به توضیح است، آنچه در موضوع فعالیت شرکت، اهمیت دارد ، فعالیت واقعی شرکت ملاک صحت یا بطلان آن است؛ مانند موردی که شرکت برای انجام دادن فعالیتی منعقد می شود که اخلاق حسنه آن را منع نمی کند ( تولید آب انگور ) ، ولی در عمل به فعالیتی مبادرت می کند که غیرمشروع است ( ساختن مشروبات الکلی) و یا زمانی که فعالیتی در انحصار دولت است و شرکای شرکتی، موضوع آن را همین فعالیت قرار می دهند. ( استخراج نفت و امثال آن ).
تعدادی از موضوعات فعالیت بدون نیاز به اخذ مجوز قابلیت ثبت نزد مرجع ثبت شرکت ها را دارند . چنانچه موضوع تعیین شده مستم موافقت مراجع خاصی باشد، لازم است که قبل از اقدام به ثبت ، مجوزهای لازم اخذ گردد.این موضوعات شامل 23 مورد کلی می باشند که هریک از این 23 مورد خود شامل چند موضوع مرتبط به هم می باشد. تعدادی از موضوعات فعالیت نیز بدون نیاز به اخذ مجوز قابلیت ثبت نزد مرجع ثبت شرکت ها را دارند.( متقاضیان عزیز، در صورت نیاز به هرگونه راهنمایی در رابطه با موضوعات نیازمند به اخذ مجوز می توانند با مشاورین ما در ثبت شرکت  تماس حاصل فرمایند. )

سرمایه ثبت شرکت
برای ثبت شرکتها ، سرمایه یکی از مهمترین موارد است. سرمایه شرکت، عبارت است از مبلغی که شرکا توافق می کنند به شرکت انتقال دهند. سرمایه شرکت، مبلغی است که در ترامه شرکت، هم در زیر عنوان دارایی اولیه درج می شود و هم در زیر عنوان بدهی اولیه شرکت.
اهمیت شرکت های تجاری به میزان سرمایه آن ها بستگی دارد. نوع سرمایه با توجه به نوع شرکت متفاوت است. بدین معنی که در شرکت های بامسئولیت محدود و موسسات غیرتجاری، سرمایه اولیه اعلام شده به صورت سرمایه نقدی و در شرکت های سهامی خاص، سهامی عام و تعاونی ها سرمایه از نوع سهام است .
حداقل میزان سرمایه نقدی در شرکت های بامسئولیت محدود و موسسات غیرتجاری 000/000/1 ریال می باشد که توسط شرکاء در صندوق شرکت قرار می گیرد و مدیرعامل اقرار به دریافت این مبلغ می نماید.
در شرکت های سهامی عام و خاص و تعاونی ها، سرمایه شرکت به صورت سهام تقسیم بندی می شود که مشخص کردن این تعداد سهام محدودیتی ندارد و می توان سرمایه اولیه شرکت را به هر تعداد سهم تقسیم بندی کرد.
باید گفت که مبلغ سرمایه در شرکت های سهامی خاص توسط سهامداران مشخص تامین می گردد اما در شرکت های سهامی عام قسمتی از سرمایه توسط اوراق سهامی که به فروش می رسد تامین می گردد.
همچنین ، هر شرکت علاوه بر سرمایه نقدی می تواند سرمایه غیرنقدی نیز داشته باشد. میزان این سرمایه باید توسط کارشناس رسمی دادگستری برآورد شده و معادل آن به صورت سهام ( در شرکت های سهامی) و یا سهم الشرکه ( در شرکت های بامسئولیت محدود و موسسات) تقسیم بندی گردد.

محل فعالیت شرکت
شرکت ها و موسسات باید در ابتدا محلی را به عنوان نشانی شرکت در نظر بگیرند. شاید در ابتدا بعضی از موسسین شرکت ها و موسسات آدرس محل ست خود را به عنوان آدرس شرکت اعلام نمایند، که این امر در ادامه برای آن ها مشکلاتی را ایجاد خواهد کرد. اصلی ترین مشکل زمانی به وجود می آید که شرکت برای اخذ کد اقتصادی اقدام نماید ، زیرا یکی از شرایط صدور کد اقتصادی اداری بودن موقعیت محل شرکت می باشد.
به همین دلیل موسسین بهتر است از ابتدا آدرس اداری جهت تاسیس شرکت خود اعلام نمایند در غیر این صورت متحمل تنظیم صورتجلسه ای در خصوص تغییر آدرس شرکت خود می باشند.

نام شرکت
انتخاب نام شرکت، یکی از مهم ترین و اساسی ترین مراحل در ثبت شرکت است که به دقت بسیار بالا نیاز دارد. نامی را انتخاب کنید که الف ) دارای معنا و مفهوم باشد . ب) خارجی نباشد ج )  با فرهنگ اسلامی مطابقت داشته باشد د) سابقه ثبت نداشته باشد. لازم به یادآوری است،  جهت تعیین  اسم شرکت حداقل تعداد سیلاب ها 3 سیلاب است.

مراحل ثبت شرکت
با توجه به آنچه گفته شد، شرکت های تجاری مکلفند در مرجع ثبت شرکت ها ثبت شوند ، شماره ثبت دریافت دارند و شماره ثبت شرکت را در کلیه مکاتبات خود درج نمایند. برای این منظور، ابتدا می بایست مدارک اولیه جهت ثبت شرکت را فراهم نمود. این مدارک عبارت است از :
1. کپی برابر با اصل شناسنامه و کارت ملی تمامی افراد
2. گواهی عدم سوء پیشینه برای مدیران و اعضا
3. برای شرکت سهامی خاص فیش گواهی 35 درصد واریز سرمایه در یکی از حساب های در شرف تاسیس نزد شعب بانک های سراسر ایران
پس از تنظیم مدارک اولیه، نسبت به تکمیل اوراق ثبتی شرکت و ثبت نام در سامانه اداره ثبت شرکت ها اقدام نمایید.( با توجه به نوع و قالب شرکت ، اوراق ثبتی متفاوت می باشد. به عنوان مثال اوراق ثبتی شرکت با مسئولیت محدود شامل اساسنامه ، شرکتنامه ، تقاضانامه و صورتجلسه مجمع عمومی موسسین است و اوراق ثبتی شرکت های سهامی خاص شامل اساسنامه ، اظهارنامه و صورتجلسه مجمع عمومی موسسین می باشد. سایر انواع شرکت ها نیز اوراقی تقریباَ مشابه با این دو نوع شرکت دارند. این اوراق باید به امضاء موسسین یا همه شرکاء شرکت برسد) .
مراحل ثبت شرکت در سامانه به قرار ذیل است :
– تکمیل اطلاعات متقاضی ( وارد کردن نام، نام خانوادگی، شماره تلفن و متقاضی تأسیس شرکت یا مؤسسه ، مشخص نمودن تابعیت متقاضی ، سمت متقاضی ، تکمیل مشخصات شخص امضاء کننده دفتر )
– تکمیل اطلاعات مربوط به نام و اطلاعات شخص حقوقی
– مرحله بعد در ارتباط با موضوع فعالیت شرکت، نوع فعالیت شرکت ، تعیین مدت فعالیت مبنی بر محدود یا نامحدود بودن ، معلوم نمودن وجود یا عدم وجود مجوز از سازمانها و ارگانهای خاص در صورت نیاز و وارد کردن شماره و تاریخ مجوز در صورت نیاز به مجوز می باشد.
– در صفحه بعد مشخصات پستی شامل، کد پستی و شماره تلفن، پست الکترونیک، شماره دورنگار، و نشانی تارنما در صورت نیاز وارد می گردد. هم چنین باید نشانی مرکز اصلی به عنوان مبدأ مراسلات پستی معلوم گردد.
– مرحله پنجم در ارتباط با سرمایه شخص حقوقی است.
– پس از پر نمودن سرمایه شخص حقوقی، سمت اشخاص و ارتباط بین اشخاص و شعب شرکت چنانچه شرکت شعبه داشته باشد وارد می گردد.
– اطلاعات سال مالی شرکت در صفحه بعد وارد گردد.( روز و ماه شروع سال مالی).
– سپس متن اظهارنامه و اساسنامه شرکت یا مؤسسه را باید وارد نمود.
با تکمیل اطلاعات در سامانه ی اداره ثبت شرکت ها، کارشناس حقوقی به بررسی اطلاعات وارد شده می پردازد. اگر دارای نقص باشد برای شما در سامانه ابلاغ رفع نقص ارسال می گردد و باید نقص را رفع نمایید و در صورت عدم نقص اطلاعات، آن را تایید می کند. پس از پذیرش اینترنتی از طریق سامانه و اخذ تاییدیه پذیرش، باید نسخ اصلی صورت جلسات تنظیمی و ضمائم آن ها را از طریق باجه های پست و در پاکت های مخصوص اداره ثبت شرکت ها به صورت سفارشی به آدرس ذکر شده در تاییدیه ی پذیرش ارسال نمایید و شماره مرسوله را در سامانه وارد کنید. ( شما می توانید وضعیت پرونده خود را در سامانه از طریق کد رهگیری که در ثبت نام اینترنتی به شما اختصاص داده شده است پیگیری نمایید) .
پس از بررسی مدارک توسط متصدی ثبت ، ۳حالت رخ می دهد :
1- رد شدن پرونده :
این حالت، زمانی پیش می آید که مدارک شما دارای ایراداتی باشد که قابل رفع نباشد. در این صورت شرکت شما قابلیت ثبت نداشته و باید دوباره مراحل ثبت را تکرار و اقدام به اخذ کد رهگیری جدید نمایید.
۲- ناقص بودن پرونده :
این حالت زمانی رخ می‌دهد که مدارک شما دارای نقص باشد؛ اما این نقص ها قابل برطرف شدن باشند. در این صورت، شما باید طبق ابلاغیه ای که برایتان ارسال می شود نسبت به رفع نقص مدارک خود اقدام کنید.
۳- صدور آگهی :
در چنین شرایطی، یعنی اداره ثبت شرکت‌ها با درخواست شما موافقت کرده است که در اینصورت باید شخص متقاضی یا وکیل ثبت شرکت  با در دست داشتن اصل شناسنامه و کارت ملی، برای اخذ مدارک ثبتی و امضاء ذیل دفاتر به اداره ثبت مراجعه نماید.مسئول دفتر شروع به ثبت و پیش نویس آگهی تاسیس شرکت در دفتر ثبت شرکت ها می نماید . کارت شناسایی متقاضیان را اخذ می کند وآن را با مشخصات مندرج در اساسنامه تطبیق می دهد. احراز هویت متقاضیان ،اخذ امضا از متقاضیان در ذیل ثبت در دفتر، تصدیق متقاضیان تحت عنوان ثبت با سند برابر است ، نوشتن شماره ی ثبت در اظهارنامه شرکت از سایر اقدامات مسئول دفتر می باشد.
در آخرین مرحله ثبت ، می بایست آگهی تاسیس شرکت در رومه رسمی به چاپ برسد .

زمان ثبت شرکت
معمولاَ اگر شخص متقاضی خود این کار را انجام دهد طبق آمار 4/ 3 بار این فرآیند طی می گردد که هر بار 30 الی 45 روز زمان از دست می رود . در صورتی که اگر این این اقدام توسط افراد مجرب و کارآزموده انجام گیرد، در کوتاه ترین زمان ممکن می توانید این مسیر را به صورت تخصصی طی کنید.
خاطر نشان می شویم موسسه حقوقی ثبت  با سال ها تجربه و همچنین با تسلط کاملی که به قوانین و اصول حقوقی دارد، افتخار دارد با بهره گیری از توان بالای کادر مجرب خود، در سریع ترین زمان ممکن اقدامات لازم را جهت ثبت شرکت شما به عمل آورد.

اقدامات اامی پس از ثبت شرکت
پس از مرحله ثبت شرکت، شرکت ها می بایست نسبت به انجام امور مالیاتی و تشکیل پرونده دارایی ، اخذ کد اقتصادی و پلمپ دفاتر تجاری اقدام نمایند.
لذا،هر شرکت و یا موسسه پس از ثبت  شرکت و از تاریخ ثبت آن به مدت 2 ماه زمان دارد تا با مراجعه به اداره ی دارایی مستقر در محدوده ی فعالیت خود، نسبت به تشکیل پرونده ی مالیاتی و اخذ کد اقتصادی اقدام نماید و دفاتر سال آینده را پلمپ کند. حائز اهمیت است،توجه نکردن به انجام این موارد، باعث مشکلات متعددی در آینده خواهد شد.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره در رابطه با ثبت شرکت با ما تماس حاصل فرمایید.


شرکت با مسئولیت محدود همانطور که از نام آن پیدا است ، شرکتی است که در آن مسئولیت شرکاء محدود به مبلغ معین می شود. در ماده 356 قانون جدید ، این شرکت به شرح ذیل تعریف شده است :
" شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که به وسیله یک یا چند شخص تشکیل می شود و سرمایه آن به سهام یا هر نوع ورقه بهادار دیگر قابل تقسیم نیست و هر یک از شرکاء آن، به جز آنچه که به عنوان سرمایه در شرکت گذاشته است ، هیچ مسئولیتی در قبال دیون و تعهدات شرکت ندارد" .

به عبارت دیگر شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که به وسیله یک یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است. در این تعریف به مسئولیت شرکاء توجه ویژه ای شده است که ذیلاَ به توضیح و بررسی بیشتر در این رابطه می پردازیم.

حدود مسئولیت شرکاء
موضوع اساسی و وجه افتراق شرکت های تجاری با هم در مسئولیت شرکاء در مقابل اشخاص ثالث است که همین مطلب ، از جمله مهم ترین عوامل برای انتخاب نوع شرکت برای تشکیل و ثبت می باشد. لازم به یادآوری است ، در شرکت تضامنی مسئولیت شرکاء در مقابل اشخاص ثالث اصولاَ مطلق و در موارد خاص با قید در اساسنامه و ذکر در نام شرکت دارای سقف می شد. در شرکت نسبی به نسبت سرمایه ای که در شرکت گذارده اند مسئولیت پرداخت دیون شرکت را دارند. در واقع در این نوع شرکت دارایی خود شخص حقوقی وثیقه پرداخت دیون آن است و در صورت ورشکستگی طلبکاران نمی توانند برای وصول طلب خود که از دارایی شرکت لاوصول مانده است به شرکاء مراجعه نمایند.
وجه تمایز شرکت با مسئولیت محدود از سایر شرکت های تجاری در همین موضوع است. در قسمت آخر ماده 336 ق. ا. ح. ش. ت تصریح شده است که هر یک از شرکاء به جزء آنچه به عنوان سرمایه در شرکت گذاشته است هیچ مسئولیتی در قبال دیون و تعهدات شرکت ندارد. منتهی در مورد سهم الشرکه غیرنقدی که احتمال تبانی و تعیین بیش و کم قیمت گذاری وجود دارد علاوه بر تعیین و تقویم به نظر کارشناس رسمی دادگستری مسئولیت تضامنی و نسبی در مقابل اشخاص ثالث ملاک عمل قرار گرفته است. لذا با تصریح بیشتر ماده 360 همان قانون مقرر نموده است که هر یک از شرکاء در مورد کل قیمتی که به هنگام ثبت شرکت برای سهم الشرکه های غیرنقدی معین می شود در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت دارد. به این علت شرکت با مسئولیت محدود در عمل موفق ترین نوع شرکت تجاری محسوب است.
قانون گذار قانون تجارت در مورد تعیین حدود مسئولیت شرکاء در هر شرکت اصطلاح خاصی به کار گرفته است . در شرکت با مسئولیت محدود سخن از ( میزان ) مسئولیت و در شرکت نسبی سخن از ( نسبت ) سرمایه و در شرکت سهامی سخن از ( مبلغ اسمی سهم ) است که در هر مورد با میزان مسئولیت هماهنگی دارد. مقصود از مسئولیت به میزان سرمایه در شرکت با مسئولیت محدود همان سرمایه اولیه ای که به صورت سهم الشرکه وارد شرکت شده است.
لذا ، با توجه به آنچه گفته شد، شرکت با مسئولیت محدود این امتیاز عمده را برای شرکاء دارد که مسئولیت آن ها را در عملیات شرکت ، محدود به آورده آن ها در شرکت می کند. البته تشکیل و ثبت این شکل شرکت ، فقط دارای امتیاز نیست ، بلکه به ویژه برای اشخاص ثالثی که با آن معاملاتی انجام می دهند خطرهایی دربردارد که نمی توان آن ها را نادیده گرفت ؛ از جمله اینکه هر گاه شرکت ورشکسته شود، طلبکاران نمی توانند به خود شرکاء مراجعه کنند. این امر ممکن است مورد سوء استفاده کسانی قرار گیرد که قصد ی دارند ؛ به این معنا که این افراد می توانند با تشکیل یک شرکت با مسئولیت محدود ، خود را از ورشکستگی و عواقب آن برهانند و از پرداخت طلب های طلبکاران از دارایی شخصی خود معاف شوند.
در عمل ، بانک ها و سایر کسانی که اعتباری در اختیار شرکت قرار می دهند ، از مدیر شرکت می خواهند پرداخت دین شرکت را شخصاَ تضمین کند و به عبارت دیگر، شخصاَ ضامن پرداخت دیون شرکت شود.
از همراهیتان سپاسگزاریم.
هم چنین بخوانید :
- میزان مسئولیت شرکا در انواع مختلف شرکت های تجاری
- طبقه بندی شرکت های تجاری از لحاظ میزان مسئولیت اعضا



 
ثبت شرکت به عنوان یکی از مهم ترین وظایف شرکت خارجی در جهت استقرار در کشور ایران تلقی می شود. زیرا عدم ثبت آن می تواند عواقب منفی را به دنبال داشته باشد. شرکت خارجی در مواردی که به خصوص به منظور سرمایه گذاری در کشور ایران حاضر می شود، به تشکیل و ثبت یک شرکت فرعی اقدام می نماید. چنین شرکتی اگرچه شرکت فرعی شرکت مادر ( سرمایه گذار ) محسوب می گردد، اما از آن جا که در قلمرو قضایی ایران تشکیل و ثبت می گردد، واجد شخصیت حقوقی مستقل می باشد و بر اساس ماده 1 قانون ثبت شرکت ها تابعیت ایرانی کسب می کند و با توجه به آن که به شکل یکی از شرکت های مندرج در قانون تجارت درمی آید ، مقررات کشور ایران در خصوص کلیه مسائل آن ، از جمله تشکیل و ثبت ، حاکم می باشد که این مقررات در خصوص شرکت های مزبور واجد جنبه نظم عمومی است و توافق بر خلاف آن ممکن نمی باشد.

با وجود این تعدادی از شرکت های خارجی فعالیت خود را با ثبت شعبه یا نمایندگی آغاز می نمایند. ثبت شعبه یا نمایندگی در صورتی که به خصوص هدف از حضور شرکت خارجی مسائلی از قبیل بازاریابی برای فروش محصولات شرکت است، موضوعیت می یابد.
علاوه بر وم ثبت شرکت فرعی، شعبه یا نمایندگی ، در مقررات ایران شرکت خارجی مکلف گردیده است تا در مواردی نام خود را در دفتر ثبت تجاری نیز به ثبت برساند. لذا در این مقاله به " ثبت نام شرکت " پرداخته خواهد شد.

ثبت نام شرکت
طبق ماده 16 قانون تجارت در نقاطی که وزارت دادگستری مقتضی دانسته است که دفتر ثبت تجاری تاسیس کند ، کلیه اشخاصی که در آن نقاط به شغل تجارت اشتغال دارند ، اعم از ایرانی و خارجی ، باید در مدت مقرر اسم خود را در دفتر ثبت تجاری به ثبت برسانند. در راستای انجام وظیفه مزبور ، آیین نامه دفتر ثبت تجاری بر اساس اختیارات ماده 17 قانون تجارت ، در سال 1325 به تصویب رسید و مقرر گردید در هر محلی که اداره یا دایره یا شعبه ثبت تشکیل شده است یا می شود ، به منظور ثبت نام بازرگانان و بنگاه های بازرگانی و شرکت های تجاری دفتر مخصوصی به نام دفتر ثبت تجاری تاسیس گردد.
طبق ماده 2 این آیین نامه : " کلیه بازرگانان و بنگاه های بازرگانی و شرکت های تجاری ایرانی و خارجی که مرکز اصلی آن ها یا تجارتخانه آن ها در ایران بوده و یا اینکه در خارجه باشد ولی در ایران شعبه یا شعبی دارند باید نام خود را طبق مقررات این آئین نامه در دفتر مذکور در ماده یک به ثبت برسانند ." بنابراین نه تنها شرکت فرعی شرکت خارجی که به صورت یکی از شرکت های موضوع ماده 20 قانون تجارت تشکیل یافته ، مکلف به ثبت نام خود در این دفتر می باشد، بلکه شرکت خارجی که در ایران دارای شعبه می باشد نیز باید به ثبت نام خود از طریق شعبه اش در دفتر ثبت تجاری اقدام نماید. اگرچه همان گونه که ملاحظه می شود ، نمایندگی ها تکلیفی را در این رابطه ندارند.
طبق آیین نامه یاد شده اشخاصی که باید نام خود را در دفتر ثبت تجاری ثبت نمایند ، باید اظهارنامه ای در سه نسخه روی نمونه چاپی مخصوص تنظیم کنند و ظرف یک ماه از تاریخ شروع به کار یا تاسیس خود به اداره مربوط تسلیم و رسید دریافت نمایند. هر تاجر یا شرکت تجاری که طبق مقررات این آیین نامه اسم خود را ثبت می نماید ، مکلف است در سرلوحه کاغذهای تجاری و سیاهه های فروش و یادداشت ها و برگ های سفارش و هر نوع اسناد و مطبوعات تجاری که به کار می برد ، ضمن درج عنوان تجاری، شماره ثبت دفتر ثبت تجاری را نیز قید نماید.
ضمانت اجرای عدم ثبت نام تجاری در دفتر یاد شده یا عدم تصریح به شماره ثبت در اسناد تجاری در قیاس با ارزش پول امروز به قدری ناچیز است که اثر عملی ندارد ؛ به ویژه که تعقیب به جهت عدم ثبت تجاری تاکنون معمول نشده است. اما از آن جا که برخی از اقدام ها همچون عضویت اتاق بازرگانی و تحصیل کارت بازرگانی به ثبت نام تاجران در دفتر مزبور موکول می باشد ، بیشتر تاجران و شرکت ها مجبور به ثبت نام خود در دفتر ثبت تجاری گردیده اند.
لازم به ذکر است که دفاتر ثبت تجاری در مناطق آزاد تجاری- صنعتی تنها به منظور ثبت اسامی اشخاص حقیقی اعم از ایرانی و خارجی تنظیم گردیده است و اشخاص حقیقی بازرگان ( اعم از ایرانی و خارجی ) که مشغول به فعالیت در مناطق آزاد می باشند ، باید به ثبت نام خود در دفتر مزبور اقدام نمایند و در سربرگ اوراق تجاری و برگه های فروش و سفارش و هر نوع سند و مدرک تجاری که به کار می برند ، ضمن درج عنوان تجاری، شماره ثبت خود را نیز قید نمایند.
هم چنین بخوانید :
- نحوه ثبت شرکت فرعی خارجی 
در صورت نیاز به کسب اطلاعات بیشتر با ما تماس حاصل فرمایید.
همکاران ما در موسسه حقوقی فکر برتر، با افتخار در خدمت شما خواهند بود.



 
 همان طور که می دانیم ، ثبت بین المللی برند بدین معناست که می توان برند مذکور را در کشورهای عضو کنوانسیون مادرید با پرداخت هزینه های قانونی در هر کشور به صورت جداگانه ثبت نمود. سیستم مادرید در حال حاضر دارای 85 عضو متشکل از کشورها می باشد که ثبت آن صرفاَ از طریق دفاتر مالکیت معنوی کشورهای عضو سیستم مادرید امکان پذیر می باشد.
یکی از آثار ثبت بین المللی علائم ، ایجاد حمایت از علامت در هر یک از کشورهای متعاهد ، به همان نحوی خواهد بود که در صورت ثبت علامت مزبور به طور مستقیم در آن کشور، وجود می داشت .همچنین، مالک حق انتقال تمام یا قسمتی از حقوق ناشی از مالکیت علامت خود را نیز خواهد داشت .

در انتقال تمامی حقوق مالکیت علامت ، مالک علامت یا مارک تمامی و همگی حقوق خود را نسبت به موضوع یا موضوعات گواهی نامه صادره به غیر را واگذار می کند و رابطه حقوقی وی نسبت به علامت کلاَ و کاملاَ ساقط می شود و منتقل الیه از هر جهت جانشین و قائم مقام مالک قبلی علامت یا مارک خواهد شد که از حقوق و مزایای آن می تواند استفاده کند و یا تمامی یا قسمتی از آن را به دیگری واگذار نماید.
در حالتی دیگر، ممکن است مالک یک علامت به جای انتقال تمامی حقوق مالکانه خود، بعضی از موضوعات علامت را به دیگری انتقال دهد. در این صورت با توجه به موضوعات متعدد و مختلف علامت، باید مشخصات کامل موضوع مورد انتقال، در قرارداد واگذاری معلوم باشد تا در عمل به مشکلی برخورد نکند و اختلاف پیش نیاید.
در موردی که یک علامت ثبت شده در دفتر ثبت بین المللی به شخصی مستقر در یک کشور متعاهد منتقل می شود و این کشور غیر از کشور متبوع شخصی است که ثبت بین المللی به نام او انجام شده است، اداره کشور اخیر انتقال را به اطلاع دفتر بین المللی خواهد رساند.
دفتر بین المللی انتقال را ثبت کرده به ادارات دیگر اطلاع خواهد داد و آن را در نشریه خود منتشر خواهد کرد. اگر انتقال قبل از انقضای مدت پنج سال از ثبت بین المللی انجام شده باشد، دفتر بین المللی موافقت اداره کشور متبوع مالک جدید را تحصیل و در صورت امکان ، تاریخ و شماره ثبت علامت در کشور مالک جدید را منتشر خواهد کرد .
در موردی که ثبت یک انتقال در دفتر ثبت بین المللی امکان پذیر نبوده یا به دلیل اینکه کشور متبوع مالک جدید از اعلام موافقت خودداری کرده یا به این دلیل که انتقال مذکور به نفع شخصی انجام شده که حق تقاضای ثبت بین المللی را نداشته است، اداره کشور متبوع مالک پیشین از این حق برخوردار خواهد بود که تقاضا کند دفتر بین المللی ثبت علامت در دفتر ثبت خود را ابطال کند.
• واگذاری جزیی علامت بین المللی فقط نسبت به کالاها یا خدمات ثبت شده یا فقط برای برخی از کشورهای متعاهد :
اگر واگذاری جزیی یک علامت بین المللی فقط برای کالاها یا خدمات ثبت شده به اطلاع اداره بین المللی رسانده شود، اداره مزبور آن را در دفتر ثبت خود وارد خواهد کرد. هر یک از کشورهای متعاهد از این حق برخوردار خواهند بود که از شناسایی اعتبار واگذاری مزبور امتناع کنند، مشروط بر اینکه کالاها یا خدمات گنجانده شده در جزیی که به طریق فوق واگذار شده اند مشابه کالاها یا خدماتی باشند که در مورد آن ها علامت به نفع واگذار کننده کماکان ثبت شده باقی می مانند. ( بند 1 ماده 9 ثالث موافقتنامه مادرید راجع به ثبت بین المللی علائم )
دفتر بین المللی به همین ترتیب واگذاری یک علامت بین المللی را که فقط در مورد یک یا چند کشور متعاهد است، ثبت خواهد کرد.
اگر در موارد فوق، تغییری در کشور متبوع مالک حاصل شود، اداره کشوری که مالک جدید تابعیت آن را دارد، در صورتی که علامت بین المللی قبل از انقضای مدت پنج سال از ثبت بین المللی منتقل شده باشد، موافقت خود را اعلام خواهد کرد.
نکته :
- انتقال یک علامت ثبت شده در دفتر ثبت بین المللی ، به نفع شخصی که حق تشکیل پرونده برای یک علامت بین المللی را ندارد ، به هیچ وجه ثبت نخواهد شد. ( بند دو ماده 9 مکرر موافقتنامه مادرید راجع به ثبت بین المللی علائم )
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره تخصصی با ما تماس حاصل فرمایید .


  
منبع اصلی مقررات مربوط به شرکت های تجاری در ایران ، قانون تجارت می باشد و باب سوم آن به شرکت های تجاری اختصاص دارد ولی در این قانون تعریفی از شرکت تجاری ارائه نگردیده و تنها به ذکر انواع شرکت و تعریف آن بسنده شده است .
اساتید حقوق تجارت با توجه به چهارچوب حقوقی موجود، تعاریف مختلفی از شرکت های تجاری ارائه نموده اند. به عقیده دکتر ستوده تهرانی : " شرکت تجاری عبارتست از سازمانی که بین دو یا چند نفر تشکیل می شود که در آن هر یک سهمی به صورت نقد یا جنس یا کار حود را در بین می گذارند تا مبادرت به عملیات تجاری نموده و منافع و زیان های حاصله را بین خود تقسیم کنند ".

تشکیل شرکت در برخی کشورها نیاز به اجتماع و توافق چند نفر ندارد. در برخی کشورهای اروپایی امکان تشکیل شرکت توسط یک فرد، یعنی یک سهامدار وجود دارد. اما در قانون تجارت ایران حداقل اعضا برای تشکیل یک شرکت در برحی از انواع شرکت دو نفر می باشد و امکان تشکیل شرکت با یک فرد در قانون تجارت ایران پیش بینی نشده است.
لازم به ذکر است تشکیل شرکت ااماَ با مشارکت اشخاص حقیقی نیست و ممکن است چند شرکت تجاری که دارای شخصیت حقوقی مستقلی هستند برای انجام فعالیت تجاری با مشارکت همدیگر اقدام به تشکیل یک شرکت نمایند.
در نظام حقوقی ایران شرکت های تجاری از تاریخ ایجاد ، واجد شخصیت حقوقی می شوند ولی شخصیت آن ها هنگامی کامل می شود که طبق مقررات به ثبت برسند.
در تهران اداره ثبت شرکت ها که وابسته به سازمان ثبت اسناد و املاک کشور است و در سایر شهرستان ها اداره ثبت اسنادی که مرکز اصلی شرکت ها در حوزه آن باشد، صلاحیت ثبت شرکت ها را دارد.
طبق ماده 20 قانون تجارت ایران شرکت های تجاری عبارتند از : شرکت سهامی، شرکت با مسئولیت محدود ، شرکت تضامنی ، شرکت مختلط غیرسهامی، شرکت مختلط سهامی و شرکت های تعاونی تولید و مصرف که شرکت های تعاونی با توجه به نیاز اقشار مختلف جامعه امروزه گستردگی فراوانی پیدا کرده و با عناوین مختلفی نظیر شرکت های تعاونی کشاورزی و روستایی، تعاونی صیادان ، تعاونی مسکن ، تعاونی اعتبار ، تعاونی آموزشگاه ها با عضویت دانش آموزان و دانشجویان مراکز آموزشی، تعاونی کار ، تعاونی صاحبان حرفه ها و صنایع دستی، تعاونی های کوچک و تهیه و توزیع صاحبان حرف و مشاغل آزاد ، بر طبق مقررات قانون شرکت های تعاونی مصوب 16 خرداد ماه 1350 و اصلاحات بعدی فعالیت می کنند. طبق ماده 195 باب سوم قانون تجارت ، ثبت کلیه شرکت های تجاری اامی و تابع مقررات قانون ثبت شرکت ها است. البته اسناد و نوشتجاتی که برای ثبت رساندن شرکت ها لازم است ، بر طبق ماده 196 قانون تجارت، تابع نطام خانه وزارت عدلیه خواهد بود.
طبق ماده اول قانون راجع به ثبت شرکت ها مصوب 11/ 3/ 1310 و اصلاحات بعدی، هر شرکتی که در ایران تشکیل و مرکز اصلی آن در ایران باشد، شرکت ایرانی محسوب است و طبق مفاد ماده دوم این قانون باید به ثبت برسد که در اداره ثبت محل اقامت و مرکز اصلی شرکت ایرانی به ثبت خواهد رسید. البته در تهران، اداره ثبت شرکت های سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، این وظیفه را عهده دار است. شرکت های خارجی نیز طبق ماده سوم، این وظیفه را عهده دار است. شرکت های خارجی نیز طبق ماده سوم، در اداره ثبت اسناد تهران ( اداره ثبت شرکت ها 9 به ثبت خواهد رسید. ( ماده 1 و 3 نظام نامه ، اجرای قانون ثبت شرکت ها مصوب 2 / 3 / 1310 ) .
به موجب اصل 81 قانون اساسی ایران دادن امتیاز تشکیل شرکت ها و موسسات در امور تجاری، صنعتی ، بازرگانی ، کشاورزی و معادن و خدمات به خارجیان مطلقاَ ممنوع است ولی شورای نگهبان در سال 1360 در مورد ثبت شعب شرکت های خارجی چنین نظر داده است : " شرکت های خارجی که با دستگاه های دولتی ایران قرارداد قانونی منعقد نموده اند، می توانند جهت انجام امور قانونی و فعالیت های خود، در حدود قراردادهای منعقده ، طبق ماده 3 قانون ثبت شرکت ها به ثبت شعب خود در ایران مبادرت نمایند و این امر با اصل 81 قانون اساسی مغایرتی ندارد ". ( رومه رسمی شماره 1065 مورخ 29 / 5/ 1360)
طبق ماده 3 نظام نامه راجع به مواد 196 و 197 و 199 مصوب 15/ 3/ 1311، ثبت شرکت ، به موجب تقاضانامه ایکه در دو نسخه تنظیم می شود، به عمل خواهد آمد و به تقاضانامه ، باید شرکت نامه ، اساسنامه و یا سایر مدارک قانونی پیوست گردد. ( مواد 5 و 6 نظام نامه ) .
برای ثبت شرکت های تجاری، در حال حاضر باید اظهارنامه و ضمائم آن به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم گردد و در اظهارنامه و طرح اساسنامه هر شرکت ذکر نام و نوع شرکت ضروری است. با این ترتیب برای متمایز شدن شرکت های تجاری از یک نوع ، لازم است هر شرکت دارای نام مشخص باشد و با همان نام به ثبت برسد. ( مواد 7 و 8 لایحه قانونی اصلاحی قسمتی از قانون تجارت، مبحث شرکت های سهامی عام و خاص مصوب 1347 ) .
نام مشخص کننده شخص حقوقی اعم از شخص حقوقی تجاری و غیرتجاری ، مشمول تعریف بند ج ماده 30 قانون ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386 خواهد بود و نام شرکت تجاری مانند نام تاجر از امتیازات و حق اولویت خاصی برخوردار است ، لذا هر گونه استفاده از نام شرکت تجاری ثبت شده از طرف اشخاص ثالث اعم از حقیقی یا حقوقی که این استفاده عرفاَ سبب فریب عموم شود، غیرقانونی تلقی می شود و طبق ماده 61 همین قانون این عمل غیرقانونی، اگر عالماَ عامداَ انجام گرفته باشد، جرم محسوب گردیده و مجرم علاوه بر جبران خسارات وارده به شرکت متضرر، به پرداخت جزای نقدی از ده میلیون تا پنجاه میلیون ریال یا حبس تعزیری از نود و یک روز تا شش ماه یا به هر دو مجازات محکوم خواهد شد و اگر استفاده کننده از نام شرکت بدون سوء نیت بوده و علم و عمد در این اقدام نداشته باشد، نمی تواند از جریان حیطه وم جبران خسارات وارده به متضرر فرار کند زیرا عمل وی را می توان نوعی بی مبالاتی یا بی احتیاطی مذکور در ماده 1 قانون مسئولیت مدنی مصوب 1339 دانست و او را به پرداخت خسارت وارده محکوم کرد.
ممکن است از نام مستعار یا فانتزی برای نام گذاری شرکت تجاری استفاده شود ولی در نام گذاری بعضی از شرکت ها نظیر شرکت سهامی عام یا خاص، نباید از نام یا نام خانوادگی هیچ یک از شرکا استفاده گردد، زیرا ماهیت شرکت با استفاده از نام یکی از شرکاء به عنوان نام شرکت، تغییر پیدا خواهد کرد. ( مستنبط از مواد 116 – 141- 163 و 4 قانون تجارت و ماده 22 قانون سابق شرکت سهامی ).
در نام گذاری شرکت های تجاری با توجه به اقسام آن و آثار حقوقی متفاوت انواع شرکت های تجاری، لازم است نوع شرکت نیز مشخص گردد و به طور مثال شرکت سهامی عام البرز نام یک شرکت تجاری می تواند باشد. طبق ماده 46 قانون ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علائم تجاری ایران ، اسم یا عنوانی که ماهیت یا طریقه استفاده از آن برخلاف موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه باشد و یا موجبات فریب مراکز تجاری یا عمومی را نسبت به ماهیت موسسه ای یا شرکتی فراهم کند که اسم یا عنوان ، معرف آن است ، نمی تواند به عنوان یک نام تجاری شرکت به کار رود. در این زمینه تفاوتی بین شرکت های خصوصی و عمومی یا دولتی وجود ندارد.
در حقوق ایران ، نام شرکت باید دارای شرایط ذیل باشد :
اولاَ: نام یا عنوان از نظر ماهیت یا طریقه استفاده آن خلاف موازین شرعی نباشد.
ثانیاَ : خلاف نظم عمومی و اخلاق حسنه نباشد.
ثالثاَ : موجبات فریب مراکز تجاری یا عمومی را نسبت به ماهیت موسسه یا شرکتی که اسم یا عنوان انتخاب شده معرف آن است، فراهم نکند.
هر شرکتی که تاسیس می شود باید برای انجام کار و فعالیت خود سرمایه ای داشته باشد . سرمایه شرکت اصولاَ به وجه رایج کشور تعیین می شود منتهی شرکا می توانند برای تامین سرمایه شرکت حصه خود را به صورت نقدی یعنی به پول یا به صورت غیرنقدی تعیین کنند. در صورتی که مقداری از سرمایه شرکت آورده غیرنقدی باشد ( اعم از اموال منقول مثل خودرو، کامیون و غیره و اموال غیرمنقول مثل زمین و ملک ) ارائه تقویم نامه ( ارزیابی قیمت ) توسط کارشناس رسمی دادگستری ضروری است.
قانون تجارت ایران برای تاسیس برخی شرکت ها مبلغی را به عنوان حداقل سرمایه در نظر گرفته است ، طبق ماده 5 لایحه اصلاحی قانون تجارت حداقل سرمایه برای تاسیس شرکت سهامی عام پنج میلیون ریال و برای شرکت سهامی خاص یک میلیون ریال تعیین شده است ؛ ولی قانون تجارت برای سایر شرکت ها حداقل سرمایه در نظر نگرفته است.
شرکت های تجاری که پس از تشکیل با ثبت ، حیات پیدا کرده اند و در قالب شخصیت حقوقی مبادرت به فعالیت تجاری نموده اند به روش های ذیل پایان می یابند :

الف- فسخ شرکت های تجاری

از جهت قابل فسخ بودن یا نبودن، شرکت ها به دو دسته می باشند :
1) شرکت هایی که از جانب هر یک از شرکاء قابل فسخ اند. البته می توان در اساسنامه شرکت این حق را از شرکاء سلب کرد مانند شرکت های تضامنی، تسبی و مختلط سهامی .
2) شرکت هایی که هیچ مقرره ای برای امکان فسخ شرکت از جانب یکی از شرکاء برای آن ها پیش بینی نشده است مانند شرکت های سهامی ، تعاونی ، بامسئولیت محدود و مختلط سهامی.
چنانچه ماده 137 قانون تجارت درباره شرکت های شخص به موضوع فسخ اشاره نموده است :
" فسخ شرکت در صورتی ممکن است که در اساسنامه این حق از شرکاء سلب نشده و ناشی از قصد اضرار نباشد. تقاضای فسخ باید شش ماه قبل از فسخ کتباَ به شرکاء اعلام شود. اگر موافق باشد اساسنامه باید سال به سال به حساب شرکت رسیدگی شود فسخ در موقع ختم محاسبه ی سالیانه به عمل می آید ".
ب- بطلان شرکت تجاری
بطلان شرکت نتیجه عدم رعایت مقرراتی است که قانونگذار برای تشکیل آن وضع کرده است. طبق یک قاعده کلی، شرکت باطل نیست مگر در مواردی که قانون به صراحت این امر را پیش بینی کرده باشد. به طور کلی موارد بطلان شرکت عبارتند از :
1- نامشروع بودن موضوع شرکت
2- نامشروع بودن جهت شرکت
3- قید شرط خلاف مقتضای عقد شرکت
4- عدم تادیه و پرداخت کل سرمایه نقدی در شرکت های اشخاص
5- عدم تقویم و تسلیم سرمایه غیرنقدی در شرکت های اشخاص
با بطلان شرکت های تجاری قراردادهای صورت گرفته شرکت باطل و اشخاص ثالث جهت جبران خسارت ناشی از بطلان این قراردادها فقط می توانند به شرکاء مقصر که بطلان نتیجه عمل آن ها است رجوع نمایند.
ج- انحلال شرکت تجاری
انحلال حالتی است که شرکت از فعالیت متوقف می شود. مواردی که عموماَ موجب انحلال شرکت می شود عبارتند از :
1- انحلال مبتنی بر اراده شرکا
2- انحلال به سبب از بین رفتن یکی از عناصر شرکت
3- انحلال مبتنی بر دلایل موجه
4- انحلال به سبب وضعیت یکی از شرکاء
نکته : انحلال شرکت به دلیل فوت یا حجر یا فسخ مختص شرکت های اشخاص مانند تضامنی و نسبی است و در شرکت های دیگر راه ندارد مگر در یک مورد استثنایی آن هم زمانی است که در اساسنامه شرکت با مسئولیت محدود فوت به عنوان یک عامل انحلال پیش بینی شده باشد البته این استثناء شامل حجر نمی باشد.



 
در ایران ، ثبت شرکت ها و تلویحاً نام آن ها بر عهده ی اداره ی ثبت شرکت ها و ثبت علائم تجاری و اختراعات بر عهده ی اداره ی مالکیت های صنعتی می باشد.تصدی امور مربوط به مالکیت صنعتی و همچنین نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در سازمان جهانی مالکیت معنوی و اتحادیه های مربوط به کنوانسیون های ذی ربط  ، بر عهده ی سازمان ثبت اسناد و املاک است که اداره ی مالکیت صنعتی سازمان ثبت و اسناد  و املاک کشور، ثبت کلیه ی موضوعات مالکیت صنعتی اعم از اختراع ، علامت ، علامت جمعی و طرح صنعتی را بر عهده دارد.اطلاق واژه ی صنعتی از این جهت است که به طور معمول اختراع جنبه ی صنعتی دارد و علامت های تجاری نیز بر روی کالاهای صنعتی نصب می شوند و معرف محصولات ناشی از تولیدات صنعتی می باشند. 

 امروزه اداره ی مالکیت صنعتی و اداره ی ثبت شرکت ها هر کدام با استفاده از شیوه های نوین ، راه های متفاوتی را برای متقاضیان ثبت در نظر گرفته اند که ثبت هر یک ،آثار متفاوتی  را نیز به همراه دارد.در این مطلب بر آنیم تا به بررسی هر یک از این تفاوت ها بپردازیم.

 از آن جا که تشکیل گروه و انتخاب اعضای آن بسیار مهم است ، در مرحله ی اول شناخت کامل شرکا از مهم ترین اقدامات تشکیل شرکت محسوب می شود.از اقدامات بعدی، رجوع به بانک و تقاضای افتتاح حساب غیر قابل برداشت برای ثبت شرکت است که برای آن می بایست کپی کارت ملی و شناسنامه همراه داشته باشید و شماره حساب را یادداشت کنید.لازم به ذکر است شرکت ، دارایی مستقل از دارایی اعضا دارد و اصل بر این است که شخص حقوقی دارای حقوق و تکالیف مستقل از اعضای خود است.در واقع، ثبت شرکت در مرجع ثبت شرکت ها از شرایط تشکیل هیچ کدام از شرکت ها نمی باشد و شرکت ها با رعایت شرایط مقرر در قانون، تشکیل شده محسوب می شوند و شخصیت حقوقی دارند.اما به عنوان یک اام قانونی می بایست به ثبت برسند که بالتبع این ثبت دارای آثاری می باشد.

 در شرایط کنونی ، اداره ی ثبت شرکت ها با ارائه ی نوین روش های ثبت اینترنتی  ، سهولت  کار برای متقاضیان را مد نظر داشته است.متقاضیان می توانند با مراجعه به سایت ثبت شرکت ها به صورت آن لاین جهت ثبت شرکت اقدام به عمل آورند.کلیه ی اطلاعات می بایست با دقت توسط متقاضی وارد سامانه شود ، سپس رایانه تایید پذیرش را به متقاضی نشان می دهد که متقاضی باید به دقت آن را مطالعه کند.لذا متقاضیان با مراجعه به سایت ثبت شرکت ها ، نام شرکت را پیشنهاد می دهند که بهتر است این نام از سه کلمه تشکیل شده باشد.بعد از بررسی اطلاعات و تایید نام ، متقاضی 3 ماه فرصت دارد در خصوص نام پیشنهادی مدارک خود را از قبیل اساسنامه ،  از طریق سایت تهیه و صورت جلسات مورد نیاز را تشکیل دهد و پس از اخذ مجوزهای لازم و افتتاح حساب و مجوز از بانک از طریق سامانه،  نسبت به تکمیل اطلاعات و ارسال مدارک از طریق پست اقدام نماید.سپس کارشناس حقوقی بررسی می نماید ، اگر ایراد داشت برگشت می زند و در سامانه قید می کند و رفع اصلاحیه می نماید و اگر تایید شد هم از طریق سامانه پیامک می رود و هم می تواند شخص منقاضی به سایت مراجعه کند.

 مسئول اداره پس از بررسی و کنترل ،  دستور ثبت در دفتر ثبت شرکت ها را صادر می نماید.لذا اقدام بعدی ثبت شرکتنامه در دفتر ثبت شرکت ها می باشد.شایان ذکراست دفتر مذکور قانونی است و به امضای نماینده ی دادستان محل رسیده است .متقاضی پیش نویس را نزد مسئول دفتر برده و مسئول دفتر شروع به ثبت شرکتنامه و پیش نویس آگهی تاسیس شرکت در دفتر ثبت شرکت ها می نماید و اقدامات ذیل را انجام می دهد:

 1)اخذ کارت شناسایی متقاضیا ن و تطبیق کارت با مشخصات مندرج در شرکتنامه 2) احراز هویت متقاضیان 3) اخذ امضا از متقاضیان در ذیل ثبت در دفتر  4) تصدیق متقاضیان تحت عنوان ثبت با سند برابر است 5)تعیین شماره ی ثبت شرکت 6)نوشتن شماره ی ثبت در اظهارنامه و شرکتنامه ی شرکت و اسناد مالکیت اموال متعلق به شرکت7)اسناد مالکیت به امضای رئیس اداره ثبت می رسد 8)مسئول ثبت دفتر، تشکیل پرونده داده و در روی آن از لحاظ تکمیل امضاء گواهی می نماید، یک نسخه اساسنامه و شرکتنامه و اظهارنامه، تحویل موسسین می گردد.در صورتی که سند مالکیت هم وجود داشته باشد، به مدیران تحویل می گردد 9)نسخه ی دیگر اظهارنامه و اساسنامه و شرکتنامه و پیش نویس آگهی را که تشکیل پرونده گردیده جهت تحریر به اتاق تایپ ارسال می دارد.اقدام نهایی،  تحریر و صدور آگهی تاسیس شرکت می باشد که آخرین گام جهت ثبت یک شرکت  تلقی می شود.

 ثبت شرکت ، بالتبع  آثار متعددی را نیز به همراه دارد .از جمله مزایای ثبت شرکت ، اخذ مجوزها و اعتبارات و امتیازاتی نظیر وام از نهادهای دولتی است که در بسیاری از موارد ، تنها به شرکت ها تخصیص می یابد.همچنین ثبت شرکت ، به شرکت ها امکان حضور در مناقصات و مزایدات را می دهد که سود قابل توجهی را برای طرفین معامله به همراه دارد.از سایر مزایای ثبت شرکت  ، می توان به فعالیت رسمی و قانونی شرکت اشاره نمود که به خودی خود موجب ایجاد تمایل بیشتری به همکاری می گردد،  چرا که با ثبت شرکت ،کلیه ی فعالیت های شرکت ها هم تحت حمایت قانون و هم تحت کنترل قانون قرار می گیرد که همین مهم به شرکت اعتبار خاصی می بخشد.

 قانون ثبت علائم و اختراعات ، مصوب سال 1310 و آئین نامه ی اجرایی این قانون ،مصوب سال 1337 مبنای حمایت می باشد.کسی که علامت تجاری به نام او ثبت شده است و کسی که علامت به طور موقتی یا دائمی از سوی مالک به وی منتقل گردیده است می تواند از علامت تجاری استفاده کند.

 مراحل و مدارک لازم جهت ثبت برند عبارتند از:
 1) ورود اطلاعات و تکمیل فرم اینترنتی اظهارنامه ی ثبت برند 2) ارسال و تکمیل مدارک  (الف)اشخاص حقیقی:کپی شناسنامه وکارت ملی  ب)اشخاص حقوقی:ارایه ی پروانه ی بهره برداری یا مجوز تولید یا پروانه ی کسب برابر اصل شده، تصویر اولین رومه ی رسمی شرکت.(آگهی تاسیس)و رومه ی رسمی آخرین تغییرات هیات مدیره ی شرکت که دوره ی آن سپری نشده باشد. کپی شناسنامه و کارت ملی صاحبان دارندگان حق امضا.3) نمونه گرافیکی یا کپی یا تصویر از برند درخواستی وتوضیح در برگی جداگانه در خصوص برند ،مدارک دال بر فعالیت مستند معنی کلمه وتوصیف آن .( در صورتی که علامت به صورت لاتین باشد وجود کارت بازرگانی اامی است) 4) برابر اصل کردن مدارک توسط وکیل 5) پرداخت مبلغ حق الوکاله و اخذ شماره ی فیش واریزی 6)تنظیم مدارک و ارجاع به اداره ی مالکیت صنعتی 7)در صورت ابلاغ اخطار ،می بایست رفع نقص سریعا صورت بگیرد والا رد می شود(30 روز)  8)استفاده از حق تقدم (در صورت وم ) در صورتی که متقاضی یا متقاضیان ثبت بخواهند به استناد تقاضای ثبت یا ثبت خارج از کشور از مزایای حق تقدم (حداکثر 6 ماه)استفاده نمایند می بایست مدارک مربوط به حق تقدم را همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف 15 روز از آن تاریخ تسلیم کنند. 9)نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از علامت جمعی و تاییدیه مقام صلاحیت دار(در صورتیکه ثبت برند جمعی مورد درخواست باشد) در صورت وم. 

 لازم به ذکر است، .پرداخت هزینه ،به منزله ی تایید و ثبت نهایی اظهارنامه تلقی شده و استرداد هزینه و تغییر اطلاعات و ضمائم امکان پذیر نمی باشد. متقاضی می تواند تا زمانی که اظهارنامه ی او هنوز ثبت نشده است آن را مسترد کند.

 لذا چنانچه گفته شد ، اداره ی مالکیت صنعتی  ،اظهارنامه را از لحاظ انطباق با شرایط و مقررات مندرج در این قانون بررسی می کند و در صورتی که برند را قابل ثبت بداند ،  اجازه ی انتشار آگهی مربوط به آن را صادر می کند. طبق قانون اظهارنامه ی ثبت برند به همراه نمونه علامت و فهرست کالاها یا خدماتی که ثبت برند تجاری برای آن ها درخواست شده و بر اساس طبقه بندی قابل اجرا یا طبقه بندی بین المللی باشد به اداره ی مالکیت صنعتی تسلیم می شود.پرداخت هزینه های ثبت علامت،  بر عهده ی متقاضی است.پس از انتشار آگهی اظهارنامه و تا زمان ثبت برند ، متقاضی از امتیازات و حقوقی برخوردار است که در صورت ثبت برخوردار خواهد بود.با این حال هرگاه به وسیله ی متقاضی ثبت ، درباره ی عملی که پس از آگهی اظهارنامه انجام شده دعوایی مطرح شود و خوانده ثابت کند که در زمان انجام عمل ، علامت قانونا قابل ثبت نبوده است ، به دفاع خوانده رسیدگی و در مورد ثبت یا عدم علامت تصمیم مقتضی اتخاذ می شود.هرگاه اداره ی مالکیت صنعتی تشخیص دهد که شرایط مندرج در این قانون رعایت شده است برند را ثبت کرده و آگهی مربوط به ثبت آن را منتشر و گواهینامه ی ثبت را به نام متقاضی صادر می نماید.مدت اعتبار ثبت برند ده سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه ی ثبت آن می باشد.این مدت با درخواست مالک آن برای دوره های متوالی ده ساله با پرداخت هزینه ی مقرر قابل تمدید است.یک مهلت ارفاقی شش ماهه که از پایان دوره شروع می شود ، برای پرداخت هزینه ی تمدید با پرداخت جریمه تاخیر در نظر گرفته می شود.هر ذی نفع می تواند از دادگاه  ، ابطال ثبت برند را درخواست نماید.رسیدگی به اختلافات ناشی از اجرا این قانون و آئین نامه ی اجرایی آن ،طبق ماده ی 59 ،در صلاحیت شعبه یا شعب خاصی از دادگاه های عمومی تهران می باشد.

 حقوق ناشی از ثبت برند به شرح ذیل است:
 حق استفاده ی انحصاری از یک برند به کسی اختصاص دارد که آن علامت را طبق مقررات  به ثبت رسانده باشد. به طوریکه : 

 الف)استفاده از هر برند که در ایران ثبت شده باشد ، توسط هر شخص غیر از مالک علامت ، مشروط به موافقت مالک آن می باشد.

 ب)مالک برند ثبت شده می تواند علیه هر شخصی که بدون موافقت وی از علامت استفاده کند و یا شخصی که مرتکب عملی شود که عادتا منتهی به به حقوق ناشی از ثبت برند تجاری گردد ، در دادگاه اقامه ی دعوی نماید.این حقوق شامل موارد استفاده از علامتی می شود که شبیه علامت ثبت شده است و استفاده از آن برای کالا یا خدمات مشابه موجب  گمراهی عموم می گردد.

 علاوه براین موارد، هر گاه خواهان ثابت کند که مالک برند ثبت شده از آن به تنهایی و یا بر خلاف ضوابط مندرج در قانون استفاده کرده و یا اجازه ی استفاده از آن را صادر نموده یا به نحوی از علامت جمعی استفاده کند یا اجازه ی استفاده از آن را بدهد که موجب فریب مراکز تجاری یا  عمومی نسبت به مبدا و یا هر خصوصیت مشترک دیگر کالا و خدمات مربوط گردد، دادگاه علامت جمعی را باطل می کند.

 قابل ذکر است، اسم یا عنوانی که ماهیت یا طریقه ی استفاده از آن بر خلاف موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه  باشد و یا موجبات فریب عموم را فراهم کند، نمی تواند به عنوان یک نام تجاری به کار رود و غیر قانونی تلقی می گردد.

 طبق ماده ی 32، برند در موارد ذبل قابل ثبت نیست:
 الف)نتواند کالاها یا خدمات یک موسسه را از کالاها و خدمات موسسه ی دیگر متمایز سازد.

 .ب)خلاف موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه باشد.

 ج)مراکز تجاری یا عمومی را به خصوص در مورد مبدا جغرافیایی کالاها یا خدمات  یا خصوصیات آن ها گمراه کند.

 د)عین یا تقلید نشان نظامی ، پرچم یا سایر نشان های مملکتی یا نام یا نام اختصاری یا حروف اول یک نام یا نشان رسمی متعلق به کشور ، سازمان های بین الدولی یا سازمان هایی که تحت کنوانسیون های بین المللی تاسیس شده اند ،بوده یا موارد مذکوریکی از اجزای آن علامت باشد، مگر آن که توسط مقام صلاحیتدار کشور مربوط یا سازمان ذی ربط اجازه ی استفاده از آن صادر شود. 

 عین یا به طرز گمراه کننده ای شبیه یا ترجمه ی یک برند یا نام تجاری باشد که برای همان کالا ها یا خدمات مشابه متعلق به موسسه ی دیگری در ایران معروف است.

 عین یا شبیه آن قبلا برای خدمات غیر مشابه ثبت و معروف شده باشد مشروط بر آن که عرفا میان استفاده از علامت و مالک علامت معروف، ارتباط وجود داشته و ثبت آن به منافع مالک برند قبلی لطمه وارد سازد.

 عین علامتی باشد که قبلا به نام مالک دیگری ثبت شده و یا تاریخ تقاضای آن مقدم یا دارای حق تقدم برای همان کالا و خدمات و یا برای کالا و خدماتی است که به لحاظ ارتباط و شباهت موجب فریب گردد.

 در رابطه با ثبت اسم شرکت نیز شایان ذکر است که انتخاب اسم شرکت جزء نخستین مقررات ثبت شرکت و از مهم ترین مراحل تاسیس یک شرکت است و همانند مقررات ثبت یک برند ،مشمول  قواعد خاص خود است.

 طبق قانون،  نام شخص حقوقی با رعایت حق تقدم انجام می گیرد و شامل برخی از اسامی نمی شود، از جمله ی این موارد عبارتند از:

 * نام هایی که اختصاص به تشکیلات دولتی دارند یا نام های اختصاری متعلق به دولت (ناجا و .)

 *اسامی و عناوین اصطلاحات بیگانه، و یا ترکیب 2 واژه ی  فارسی

 *نام هایی که به طرز گمراه کننده ای شبیه نام دیگر ثبت شده باشد.

 *نام هایی که مخالف موازین شرعی باشد.

 *اضافه کردن کلماتی از قبیل اصل ، برتر و و یا اعداد (اعداد فقط به صورت حروفی قابل پذیرش می باشد)

 تبصره: چنانچه نام پیشنهادی ثبت نگردد با ذکر علت مشخص می گردد و تا دو بار قابل اعتراض می باشد که در مرحله ی دوم ، حکم صادره قطعی می باشد.


هر چه بازار کسب و کار رونق بیشتری می یابد، تلاش برای معرفی محصولات ، کالاها و خدمات چهره ی جدیدی پیدا می کند. علامت تجاری یکی از راه ها برای معرفی هر محصول و خدمات است .

اینک این سوال مطرح می شود که علامت تجاری چیست و چگونه می توان آن را به ثبت رساند ؟ در مقاله حاضر تلاش شده تا اطلاعات کاملی راجع به علامت تجاری و نحوه ثبت آن در اختیار خوانندگان محترم قرار گیرد. علاقه مندان جهت کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه، می توانند مقالات ذیل را نیز مورد مطالعه قرار دهند :
- صفر تا صد ثبت علامت تجاری ، برند ، لوگو ، مارک
- نحوه ی تقاضا و ثبت برند
- زمان ثبت برند
- مدت اعتبار برند و علامت تجاری ثبت شده

معرفی علامت تجاری
علامت ، به معنای نشان است و نشان عبارت است از آنچه که سبب شناختن کسی یا چیزی شود. با علامت تجاری ، کالاها یا محصول ، نشان گذاری می شود تا بدین وسیله اسباب شناسایی آن فراهم شده و تمییز و تشخیص آن از کالاها یا محصولات مشابه ، ممکن و به آسانی میسر شود.
از جهت اقتصادی و بازاریابی علامت تجاری اهمیت زیادی دارد. با توجه به همین علایم است که خریداران و مصرف کنندگان ، کالای مورد نظر خود را انتخاب می کنند.
ماده اول قانون ثبت علائم و اختراعات ، در خصوص علامت تجاری چنین می گوید :
" علامت تجاری عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش، تصویر ، رقم ، حرف ، معر ، لفاف و غیره که برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی تجاری یا فلاحتی ، اختیار می شود. ممکن است یک علامت تجاری برای تشخیص و امتیاز محصول جماعتی از زارعین یا ارباب صنعت یا تجار یا محصول یک شعر یا یک ناحیه از مملکت ، اختیار شود " .
لازم به ذکر است، داشتن علامت تجاری و ثبت آن اجباری نیست . اشخاص می توانند که برای محصول و خدمات خود ، علامت تجاری خاصی انتخاب کنند یا نکنند و در صورتی که علامتی را به ثبت رساندند آن را به ثبت برسانند یا نرسانند.
با این وجود ، کسانی که علائم تجاری مورد استفاده خود را به ثبت نرسانده باشند قانوناَ نمی توانند از استفاده اشخاص دیگر از آن علامت جلوگیری نمایند. بنابراین ، ثبت علامت تجاری با حصول اطمینان از حقوق انحصاری برای شناخت کالا و خدمات ، از صاحب علامت محافظت می کند و مانع تلاش های رقبای غیرمنصف مثل متقلبان در سوء استفاده از علائم مشخص در برابر محصولات و خدمات نامرغوب و یا متفاوت می شود.

مراحل ثبت علامت تجاری
ثبت علامت تجاری در تمامی رشته های مشاغل مختلف با کالاهای متفاوت در زمینه های بازرگانی، تولیدی و خدمات قابل اخذ می باشد که می تواند به طور مستقیم بر روی کالای قابل عرضه اعتبار بخشی کند .
برای ثبت علامت تجاری ، ابتدا لازم است تا به پایگاه اینترنتی مالکیت صنعتی ( قسمت ثبت علائم تجاری ) به نشانی  مراجعه نمایید و مراحل ثبت را به ترتیب ذیل گام به گام طی کنید :
1- انتخاب نوع اظهارنامه
2- تکمیل مشخصات مالک
3- بارگذاری تصویر تمامی مدارک متقاضی همراه با مجوزها و تصویر علامت
4- بررسی دوباره و تایید اطلاعات
5- پرداخت هزینه ثبتی از طریق اینترنت
6- ارائه شماره اظهارنامه به متقاضی
7- بررسی اولیه مدارک و ضمایم توسط کارشناس مربوطه
پس از تکمیل اظهارنامه و ارائه مدارک ، پاسخ اداره ممکن است یکی از سه وضعیت اخطار نقص / رد پرونده / آگهی نوبت اول باشد. در حالت آگهی نوبت اول یعنی ایرادی در اطلاعات وارد شده وجود نداشته و می بایست نسبت به ارائه مدارک اقدام نمایید.
پس از ارسال مدارک ، باید به صورت اینترنتی نسبت به پرداخت هزینه رومه رسمی اول و پرداخت حق الثبت اقدام نمایید.
چنانچه ظرف سی و یک روز از تاریخ رومه مرحله اول، اعتراضی نسبت به ثبت برند شما به عمل نیاید می توان نسبت به آگهی نوبت دوم و اخذ سند قطعی برند اقدام نمود.
سوالاتی که در ثبت علامت تجاری همراه شماست :
1- چگونه می توان از جریان ثبت برند مطلع شد ؟
پس از تکمیل اطلاعات در سامانه، رمز 5 رقمی برای شما ارسال خواهد شد که ازین طریق بدون نیاز به مراجعه حضوری به اداره، می توانید با ورود به سامانه و درج کد پیگیری از جریان ثبت برند اطلاع یابید.
2- چه مواردی باعث رد تقاضای ثبت علامت تجاری خواهد شد ؟
هر کلمه، حرف یا حروف، اعداد، اشکال ، تصاویر و یا ترکیبی از همه این ها علامت تجاری یا اصطلاحاَ برند محسوب می شوند و قابلیت ثبت دارند. علامت تجاری باید توام با ابتکار و نوآوری بوده و با سایر علائم تجاری تمایز و تفاوت داشته باشد.
قانونگذار ، انتخاب برخی علائم را به عنوان علامت تجاری، ممنوع اعلام کرده است. بنابراین اداره ثبت شرکت ها از ثبت این علائم خودداری خواهد کرد.مهم ترین دلایل رد تقاضای ثبت به شرح ذیل است :
الف- انتخاب واژه های عام : واژه های عام امکان ثبت شدن برای برند را ندارند . برای مثال کتاب یک واژه عام است.
ب- واژه های توصیف کننده دسته ای دیگر از کلمات هستند که نمی توان آن ها را برای ثبت علامت تجاری به کار برد. برای مثال، ثبت کلمه " خنک " برای نوشیدنی قابل قبول نخواهد بود.
ج- علائم گمراه کننده که سبب انحراف ذهن مشتریان نسبت به ماهیت، کیفیت یا مبدا جغرافیایی محصول می گردد قابلیت ثبت ندارند . برای مثال ، عرضه مبل و میز چوبی به بازار با علامت تجاری بلوط حاوی تصویر بلوط می تواند موجب گمراهی مصرف کنندگان گردد زیرا آن ها به اشتباه ممکن است تصور کنند که کلیه محصولات تولیدی آن فرد یا شرکت از چوب بلوط می باشد .
د- علائمی که قبلاَ به ثبت رسیده باشد. پیش از ثبت هر علامت تجاری ابتدا باید ببینید آن علامت در طبقه ( زمینه ) فعالیتی که مد نظر شماست قبلاَ ثبت شده است یا خیر .
طبق جدول علامت صنعتی و تجاری محصولات به 36 طبقه با عناوین ذیل طبقه بندی شده اند :
صنایع و محصولات شیمیایی 5 طبقه ، فات مهدنی و مصنوعات فی 3 طبقه ، دستگاه و لوازم و آلات صنعتی 7 طبقه ، مصنوعات و اشیاء ساخته شده از مواد مختلف 6 طبقه ، مصنوعات نساجی 6 طبقه ، اسباب بازی و لوازم ورزشی 1 طبقه ، مواد غذایی و محصولات کشاورزی 8 طبقه
با توجه به جدول طبقه بندی کالا، اگر برای نوعی کالای مشخص علامتی از طبقه ای خاص استفاده گردد، شخص دیگری که بعد از انتخاب علامت مذکور بخواهد برای کالای خود از نوع مشابه از طبقه مزبور و از همان علامت قبلی استفاده کند ، با ممنوعیت ثبت علامت مواجه می شود.
بنابراین ، پیشنهاد می شود قبل از اقدام به ثبت علامت، از علامت مورد نظر خود استعلام بگیرید. متقاضیان محترم، می توانند جهت استعلام برند با مشاوران این مرکز تماس حاصل نمایند.
ه- علائمی که خلاف موازین شرعی و اسلامی، عرف و قوانین جمهوری اسلامی ایران باشند، قابل ثبت نمی باشند.
ی- پرچم کشورها، نشان های سلطنتی، علامات دولتی، نماد ممالک مختلف، و یا آرم سازمان های بین المللی که نمونه ای از آن ها به دفتر بین المللی سازمان جهانی مالکیت اعلام شده است قابلیت ثبت ندارند.
3- مدت زمان لازم برای ثبت علامت تجاری چقدر می باشد ؟
۴۵ تا ۵۰ روز کاری زمان نیاز دارد تا ثبت برند مورد نظر شما به نتیجه برسد. البته با توجه به قوانین روز اداره مالکیت صنعتی و علائم تجاری می تواند متغیر باشد.
4- آیا می توان همراه با ثبت اسم ، شکل خاصی را ثبت کرد ؟
بله. علامت تجاری شما در کنار یک شکل یا لوگو قابل ثبت می باشد و پیشنهاد ما نیز به شما همین است زیرا در ذهن مخاطب بهتر و سریعتر جای می گیرد.

 مدارک مورد نیاز برای ثبت علامت تجاری
علامت تجاری ( برند ) به دو نوع حقیقی و حقوقی به ثبت می رسد. بین علامت تجاری حقیقی و حقوقی در مدارک مورد نیاز آن تفاوت است.برای شخص حقیقی همه ی مدارک باید به نام شخص و مرتبط به طبقه و فعالیت مورد نظر باشد و در مدارک لازم برای شخص حقوقی تمام مدارک ومجوزها باید به نام شخصیت حقوقی یعنی شرکت باشد و طبقه ی مورد نظر برای ثبت باید در موضوع شرکت ذکر شده باشد.
مدارک مورد نیاز برای ثبت علامت تجاری شخص حقیقی :
1- مدارک مثبت هویت متقاضی ( کپی شناسنامه و کپی کارت ملی )
2- کپی کارت بازرگانی (در صورتی که از حروف لاتین استفاده شده باشد)
3- کپی مجوز فعالیت (جواز تاسیس، پروانه ی بهره برداری، پروانه ی ساخت، جواز کسب یا کارت بازرگانی و یا هر گونه گواهی فعالیت صادره از نهادهای نظارتی و حاکمیتی دولتی)
4- نمونه علامت تجاری در کادر 10 در 10
مدارک مورد نیاز برای ثبت علامت تجاری شخص حقوقی :
1- مدارک مثبت هویت مدیر عامل شرکت ( کپی شناسنامه و کپی کارت ملی )
2- کپی رومه ی تاسیس و آخرین تغییرات شرکت (از آخرین تغییرات شرکت نباید بیش از دو سال گذشته باشد)
3- ارائه مدارک دال بر فعالیت در رشته مربوط به عنوان مثال جواز اعلامیه تاسیس از صنایع یا پروانه بهره برداری صنایع یا پروانه ساخت وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی یا پروانه کسب و .
4- کپی کارت بازرگانی (در صورتی که از حروف لاتین استفاده شده باشد)
5- ده نمونه گرافیکی یا کپی یا تصویر علامت درخواستی حداکثر در ابعاد ده در ده سانتی متر
6- در صورت سه بعدی بودن علامت ارائه علامت به صورت نمونه گرافیکی یا تصویر دو بعدی به نحوی که از شش زاویه متفاوت تهیه و در مجموع یک نمونه واحد را تشکیل دهند.
7- استفاده از حق تقدم : در صورتی که متقاضی یا متقاضیان ثبت بخواهند به استناد تقاضای ثبت یا ثبت خارج از کشور از مزایای حق تقدم ( حداکثر 6 ماه ) استفاده نمایند می بایست مدارک مربوط به حق تقدم را همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف 15 روز از آن تاریخ تسلیم کنند.
8- نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از علامت جمعی و تاییدیه مقام صلاحیت دار
9- رسید مربوط به پرداخت هزینه های قانونی



 
یکی از همسایگان ایران ترکیه می باشد . جمهوری ترکیه کشوری آسیایی اروپایی است که در جنوب غربی آسیا و جنوب شرقی اروپا واقع شده است. در حدود 97 % از این کشور در قاره آسیا و 3 % از آن در قاره اروپا قرار دارد.
این کشور با قرار گرفتن در یکی از حساس ترین مناطق جهان ، دارای موقعیت جغرافیایی راهبردی و بسیار خوبی بوده و گذرگاه جنوب باختر آسیا و اروپا به شمار می آید.
امروزه به علت پیوندهای اقتصادی و تجاری محکم ایران و ترکیه از یک سو و ارتباط ترکیه با اتحادیه اروپا و بازارهای جهانی از سوی دیگر، بسیاری از سرمایه گذاران ایرانی جذب این کشور شده اند.

بنابراین کشور ترکیه می تواند گزینه مناسبی برای تاسیس شرکت باشد. شما با ثبت نمودن شرکت در ترکیه از محدودیت های تحریمی ایران آزاد شده و قادر خواهید بود از تمامی بانک های ترکیه نقل و انتقال پول با تمامی دنیا داشته باشید.
همچنین می توانید پس از ثبت نمودن شرکت در ترکیه و اخذ اجازه کار ، اقدام به اخذ اقامت از کشور ترکیه نمایید که در ابتدا یک اقامت موقت شش ماهه دریافت می کنید که در این مدت و بعد از اخذ اجازه کار از وزارت کار و امور اجتماعی ترکیه، قادر به اخذ اقامت یک ساله می شوید و بعد از پایان این یک سال دوبار دیگر به مدت دو سال این اقامت تمدید می شود و در مجموع پس از پنج سال اقامت و فعال بودن شرکت می توانید تقاضای اقامت دائم نمایید و پاسپورت و شناسنامه ترک اخذ نمایید.
دارندگان گذرنامه ترکیه مجازند بدون داشتن ویزا به 90 کشور جهان وارد شوند.

 
 

شرکت های با مسئولیت محدود ، سهامی عام و خاص، تضامنی، شرکت مختلط و موسسات مالی و صرافی ها از انواع شرکت هایی است که می توان در کشور ترکیه ثبت نمود.
خصوصیات شرکت سهامی :
- برای شرکت های سهامی دو نوع تقسیم بندی وجود دارد. سهامداران زیر 250 نفر که شرکت سهامی خاص نامگذاری می شوند و سهامداران بیش از 250 نفر که شرکت سهامی عام نامگذاری می شوند.
- ثبت این نوع شرکت مستم وجود 5 شخص حقیقی یا حقوقی می باشد.
- سهام داران در هزینه های شرکت به اندازه سهمشان مسئول می باشند.
- سهام داران می توانند به هر میزانی که می خواهند سهم بخرند.
- سرمایه شرکت باید به طور مساوی تقسیم شود.
- بر اساس قانون کشور ترکیه جلسات مجمع عمومی باید با حضور نمایندگانی از وزارت بازرگانی ترکیه برگزار شود.
خصوصیات شرکت بامسئولیت محدود :
- در قوانین کشور ترکیه این شرکت ها می توانند حداقل با یک نفر تاسیس گردند. این تعداد نباید بیش از 55 باشد.
- تمامی نفرات باید به مقدار سهمی که دارند مسئول بدهی ها باشند.
خصوصیات شرکت تضامنی :
- شرکتی است که تحت اسم مخصوصی بین دو یا چند شخص حقیقی با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود و اگر پول شرکت برای پرداخت تمام قروض شرکت کافی نباشد بنابراین هر یک از شرکا مسئول پرداخت می باشند.
خصوصیات شرکت مختلط :
- در این نوع شرکت یک یا چند نفر شریک ، ضامن تمام وام ها و دارای سهم الشرکه می باشند و دیگر شرکا در مقابل دیون شرکت فقط به نسبت سرمایه خود در شرکت مسئولیت دارند. اشخاص حقوقی نمی توانند جزو شرکاء ضامن باشند.
خصوصیات موسسات مالی و صرافی در ترکیه :
- تاسیس این نوع موسسات مستم اخذ مجوز از سازمان های مربوطه می باشد که فعلاَ این سازمان ها مجوز صادر نمی کنند. با این وجود ، تاسیس این گونه موسسات مالی با راه کار ویژه ای و به صورت کاملاَ قانونی ممکن است.
- تاسیس موسسات مالی در قالب یک شرکت سهامی امکان پذیر می باشد .
هزینه های تاسیس و نگهداری شرکت در ترکیه به مراتب پایین تر از بسیاری از کشورهای دیگر است. ذیلاَ به هزینه های جاری ثبت شرکت در ترکیه می پردازیم.
1- هزینه حسابدار که داشتن آن برای هر شرکت اامی است . ( اجرت حسابدار رسمی با توجه به حجم فعالیت های تجاری شرکت ، ماهانه 200 دلار به بالا )
2- هزینه اجاره دفتر که بر حسب محل دفتر می تواند بین 300 تا چند هزار دلار باشد.
3- چنانچه محل کار اجاره ای باشد 23% مالیات بر اجاره در ماه ( استوپاژ) که هر سه ماه یک بار پرداخت می شود.
4- هزینه های آب، برق، گاز، تلفن ، اینترنت
5- هزینه های دفاتر رسمی و پلمپ آن در دارایی : سالانه حدود 400 دلار
6- مالیات بر درآمد : معادل % سود خالص شرکت
مالیاتی که به دولت می پردازید در قبال درآمدهای حاصله بوده و به پرداخت وجوه ثابت و بی مورد به عنوان مالیت بر درآمد مجبور نخواهید شد.
لازم به ذکر است هیچ اامی وجود ندارد که کل یک مکان را برای دفتر کار شرکت اجاره و یا رهن نمایید. زیرا این امکان وجود دارد که برای صرفه جویی در هزینه های ثبت کردن شرکت در ترکیه و هزینه های شرکت داری در این کشور، بخشی از یک مکان را برای شرکت خود اجاره و یا رهن نمایید.
مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت در ترکیه :
- ارائه اصل پاسپورت تمامی شرکاء به همراه دو قطعه عکس رنگی و زمینه روشن
- انتخاب 5 اسم دو سیلابی برای شرکت
- تصمیم گیری در رابطه با نوع فعالیت شرکت و اعلام آن
- معرفی آدرس دفتر شرکت در کشور ترکیه
- معرفی مدیر شرکت از میان شرکاء
- اعلام درصد سهام تمام شرکاء
- تامین حداقل 10 هزار لیر به عنوان سرمایه

 

 

مراحل ثبت شرکت در ترکیه :
- تعیین محل شرکت ( ارائه سند و یا اجاره نامه برای انجام پروسه ثبت اامی است )
- تنظیم اساسنامه شرکت و اخذ فرم های ثبت کردن شرکت در ترکیه
- اخذ شماره مالیاتی از اداره دارایی ترکیه
- اخذ تاییدیه اساسنامه شرکت از دفترخانه رسمی ترکیه
- ثبت شرکت در اتاق بازرگانی ترکیه
- چاپ رومه رسمی
- اخذ تاییدیه وکالت نامه و نمونه امضا از دفترخانه رسمی ترکیه
- تنظیم فرم اداره دارایی ترکیه
- مراجعه به اداره دارایی ترکیه و تحویل فرم مرحله قبل برای بررسی و تایید این فرم و آدرس دفتر شرکت توسط این اداره
- بازرسان اداره دارایی جهت تایید آدرس به آدرس شما مراجعه می کنند
- اخذ شماره مالیاتی شرکت پس از تایید و بررسی نهایی
- اخذ کارت بازرگانی
- تصدیق دفاتر حسابداری
- افتتاح حساب بانکی برای شرکت
- معرفی حسابدار و یک مشاور مالی رسمی برای شرکت
نکاتی راجع به فرآیند ثبت شرکت در ترکیه :
1- برای ثبت کردن شرکت در ترکیه ارائه اجاره نامه به نام شرکت اجباری و ضروری است اما در ترکیه امکان تهیه home office وجود دارد.
2- ثبت کردن شرکت بسته به شعبه اداره دارایی و روزی که کار ثبت آغاز شود ( اول و یا وسط هفته ) بین 3 الی 7 روز به طول می انجامد.
3- از سال 2012 محدودیتی در تعداد سهامدارها وجود ندارد و حداقل با یک نفر نیز می شود در ترکیه شرکتی را به ثبت رساند و نیازی به شریک ترک نیست.
4- حضور یکی از سهامداران ( مدیرعامل ) و یا صاحبین امضا کافی است.
5- مقبولترین انواع شرکت در ترکیه ، به ترتیب شرکت با مسئولیت محدود و شرکت سهامی خاص می باشد. سرمایه اولیه برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود در ترکیه حداقل 10000 لیر و برای شرکت با سهامی خاص 50000 هزار لیر ترک است.
6- جهت تاسیس شرکت در ترکیه لازم است یک چهارم سرمایه در بانک واریز گردد و تا چند روز قابل دسترس نمی باشد.
از همراهیتان سپاسگزاریم .
در صورت نیاز به کسب اطلاعات بیشتر ، می توانید به مقاله " نحوه ثبت کردن شرکت در ترکیه و مزایای آن " مراجعه نموده و یا با مشاوران ما تماس حاصل فرمایید.
خاطر نشان می شویم، هزینه ثبت کردن شرکت در ترکیه توسط موسسه رتر از حداقل 3000 هزار دلار ( کل مراحل ثبت) شروع می شود و با توجه به میزان سرمایه و سایر موارد آن قابل تغییر است.
موسسه حقوقی  با ثبت بیش از 120 شرکت در ترکیه بزرگ ترین و یکی از قوی ترین مجموعه های فعال در ثبت شرکت در ترکیه می باشد . با بهره گیری از خدمات این موسسه ، شما می توانید با اطمینان خاطر شرکت خود را در ترکیه به ثبت برسانید.



 
صاحب علامت تجاری،می تواند علامت تجاری را به دیگری منتقل کند یا بدون انتقال،اجازه استفاده از آن را به دیگری بدهد. لیکن،در مواردی که صاحب علامت یا قائم مقام قانونی او،استفاده از آن را به دیگری اجازه دهد این اجازه در صورتی معتبر خواهد بود که اجازه نامه مربوط به آن،در ایران به ثبت رسیده باشد. لذا،هر گونه نقل و انتقال مالکیت علامت ثبت شده باید در مرجع ثبت به ثبت برسد.

- شرایط و مدارک ثبت شرکت خدماتی

- فرآیند ثبت شرکت در انگلستان

مالک علامت به موجب قانون می تواند اجازه بهره برداری از علامت ثبت شده خود را به هر شکل قانونی به دیگری اعطا نماید.در مجوز بهره برداری همچنین باید صریحاَ به این نکته اشاره شود که آیا اجازه به صورت انحصاری صادر می شود یا خیر؟و نیز این که آیا اجاره گیرنده فعلی حق اعطای اجاره های بعدی را دارد.یا خیر.اگر انحصاری یا غیر انحصاری بودن بهره برداری از علامت در مجوز ذکر نشود هر مجوز بهره برداری که به ثبت می رسد،غیر انحصاری تلقی می گردد.
مرجع ثبت مکلف است وجود شرایطی را در زمینه کنترل اجاره دهنده بر کیفیت و مرغوبیت کالاها یا خدمات موضوع علامت توسط اجاره گیرنده را در مجوز بهره برداری احراز کند،در غیر این صورت مجوز بهره برداری قابل ثبت نخواهد بود.
ماده 140 اعلام می دارد اگر انتقال راجع به قسمتی از کالاها یا خدمات موضوع علامت ثبت شده باشد،خروج آن از مالک اولیه علامت،به صورت مشخص در پی علامت ثبت شده در دفتر ثبت علامت تجاری،ثبت و چنانچه با انتقال مزبور طبقه یا طبقاتی کلاَ از حیطه علامت ثبت شده خارج گردد در این صورت به آن طبقه یا طبقات شماره یا شماره های فرعی از شماره (1)به تعداد طبقات مزبور تعلق می گیرد و هرگاه انتقال صرفاَ مربوط به کالاها یا خدمات ،بدون انتقال کلی طبقه مربوط واقع شده باشد ،بدواَ به طریق فوق شماره گذاری شده و پس از آن شماره فرعی از شماره فرعی طبقه مرتبط محسوب و به همین طریق به دنبال علامت ثبت شده درج می گردد.
تبصره1-هر گاه انتقالات موضوع این ماده در دفتر متمم منعکس گردد،می بایست به شماره ثبت اصلی علامت ثبت شده و صفحه و دفتر مربوط اشاره نمود.
تبصره 2-در صورت انتقال جزئی کالاها و خدمات موضوع علامت،مدت اعتبار بخش منتقل شده نمی تواند بیشتر از مدت اعتبار باقی مانده علامت ثبت شده در گواهی نامه ثبت آن باشد.
تبصره 3-در صورت انتقال جزیی کالاها و خدمات موضوع علامت،منتقل الیه می تواند درخواست صدور گواهی نامه علامت برای مدت باقی مانده از دوره اعتبار علامت ثبت شده را نماید.
تبصره 4-چنانچه علامت ثبت شده در موعد مقرر تمدید نگردد،مانع از تمدید علامت برای آن دسته از کالاها و خدماتی که قبل از موعد تمدید جزئاَ منتقل شده اند نخواهد بود.

علامت تجاری حتی پس از فوت صاحب آن قهراَ به ورثه او منتقل می شود.در هر حال،لازم است که به موجب اظهارنامه،نام صاحب جدید آن جهت ثبت،به اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی،اعلام گردد.در اظهارنامه مزبور،باید نکات زیر صریحاَ قید شود:
-شماره ثبت علامت تجارتی در ایران-نام و اقامتگاه و تابعیت مالک جدید-نام و نشانی نماینده قانونی مالک جدید در ایران.لازم است که به اظهارنامه مزبور،مدارک قانونی انتقال،وکالت نامه و تصدیق ثبت علامت در ایران،ضمیمه شود.تصدیق ثبت علامت،بعد از ثبت تغییرات و درج آن در ظهر تصدیق،به صاحب جدید آن مسترد خواهد شد.
اصل آخرین گواهی نامه معتبر علامت،سند انتقال علامت که به امضای مالک پیشین علامت و منتقل الیه رسیده است مدارک نمایندگی قانونی،در صورت وجود،و رسید مربوط به پرداخت هزینه ها باید ضمیمه درخواست شود.
تبصره 1-تا زمانی که انتقال انجام شده در دفتر مربوط ثبت نشده باشد،مرجع ثبت فقط شخصی را که علامت به نام او ثبت شده مالک خواهد شناخت.
تبصره 2-انتقال قهری علامت با رعایت مقررات این ماده توسط ورثه و با ارائه رونوشت مصداق گواهی انحصار وراثت یا تعیین سهم الارث به ثبت رسید.
بر اساس ماده 138 مالک علامت مکلف است هر نوع تغییر راجع به اسم ،نشانی،تابعیت و اقامتگاه یا اعطای اجازه بهره برداری از علامت یا انتقال و یا اعراض از علامت ثبت شده را کتباَ و همراه با مدارک مربوط جهت ثبت در سوابق به مرجع ثبت اعلام نماید.اعمال این تغییرات با رعایت مقررات قانون و این آیین نامه خواهد بود.
تبصره-چنانچه رد طبقه بندی بین المللی علامت ثبت شده تغییراتی به وجود آید مالک علامت می تواند از مرجع ثبت درخواست کند که تغییرات مذکور در گواهی نامه علامت اعمال شود.
*نحوه ی انتقال علامت تجاری ثبت شده :
برای نقل و انتقال علامت تجاری ابتدا می بایست به دفاتر رسمی مراجعه نمایید تا سند رسمی صلح تنظیم گردد.پس از دریافت سند صلح می بایست به اداره ثبت علائم تجاری مراجعه نمایید و ضمن ارائه مدارک ذیل درخواست کتبی انتقال علامت را جهت ثبت در دفتر اداره مالکیت صنعتی به اداره ارائه نمایید تا انتقال علامت به ثبت برسد و در رومه رسمی درج گردد.
در همین رابطه در قانون مذکور آمده است:در مواردی که اجازه استفاده از علامت تجارتی،به امضای صاحب علامت و استفاده کننده رسیده باشد،ثبت اجازه نامه مزبور،با تقاضای کتبی صاحب علامت یا نماینده مجاز او یا تقاضای کتبی استفاده کننده صورت خواهد گرفت.
مدارک مورد نیاز جهت انتقال علامت تجاری به شرح ذیل می باشد:
الف)اشخاص حقیقی
1)کپی شناسنامه و کارت ملی مالک جدید
2)اصل سند صلح
3)اصل گواهی ثبت علامت تجاری
4)قبض پرداخت هزینه انتقال
ب)اشخاص حقوقی
1)شناسنامه و کارت ملی دارندگان حق امضا
2)اسکن رومه آخرین تغییرات اعضای هیئت مدیره"دارندگان حق امضا"
3)اصل سند صلح
4)اصل گواهی ثبت علامت تجاری
5)قبض پرداخت هزینه انتقال
در درخواست کتبی برای ثبت انتقال باید نکات ذیل صریحاَ قید شود.
1-شماره و تاریخ ثبت علامت در ایران
2-اسم و نشانی و تابعیت منتقل الیه(مالک جدید)با نماینده قانونی وی،در صورت وجود
3-در صورت انتقال جزئی،بیان کالاها و خدماتی که علامت نسبت به آن ها منتقل شده است.
سند انتقال و وکالتنامه(در صورت وجود وکیل)و تصدیق ثبت علامت در ایران باید ضمیمه اظهارنامه شود.
تصدیق پس از بررسی و ظهرنویسی بنام مالک جدید به صاحب آن مسترد خواهد شد.
چنانچه انتقال،اعطا،اجازه بهره برداری،فسخ و خاتمه پیش از موعد بهره برداری یا اعراض از مالکیت علامت ثبت شده در خارج از کشور انجام شده باشد.اصل یا رونوشت و صدق سند مربوطه که در آن شماره تاریخ علامت ثبت شده در ایران قید و به تایید نمایندگی جمهوری اسلامی ایران رسیده باشد دلیلی برای ثبت هرگونه از تغییرات ذکر شده در ایران خواهد بود.



  
طبقه 1-مواد شیمیایی مورد استفاده در صنایع،علوم عکاسی و همچنین کشاورزی،باغبانی و جنگلبانی،رزین های مصنوعی پردازش نشده،پلاستیک های پردازش نشده،کودهای گیاه،ترکیبات اطفاء حریق،مواد آبکاری و جوشکاری فات،مواد شیمیایی برای نگهداری مواد غذایی،مواد دباغی،چسب های صنعتی.

- مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت با مسوولیت محدود

- مراحل ثبت شرکت

طبقه 2-رنگ روغن،جلا،لاک،مواد ضد رنگ زدگی و جلوگیری کننده از فاسد شدن چوب،مواد رنگی،مواد تثبیت رنگ،رزین یا صمغ های خام طبیعی،فات به صورت پودر یا ورق برای نقاشان ساختمان،چاپگرها و هنرمندان.
طبقه 3-ترکیبات سفید کننده و سایر مواد مخصوص شستشوی لباس،مواد مخصوص تمیز کردن،براق کردن،لکه گیری و ساییدن،صابون،عطریات،روغن های اسانس،مواد آرایشی،لوسیون های مو،گرد و خمیر دندان
طبقه 4-روغن ها و گریس های صنعتی،روان کننده ها،ترکیبات گردگیری،مرطوب کردن و جذب رطوبت،انواع سوخت(شامل سوخت موتور)و مواد روشنایی،انواع شمع و فتیله چراغ
طبقه 5-مواد دارویی و بیطاری،مواد بهداشتی برای مصارف پزشکی،مواد رژیمی برای مصارف پزشکی،غذای کودکان،انواع گچ شکسته بندی،لوازم زخم بندی،مواد پر کردن دندان،موم دندانسازیی،ضد عفونی کننده ها،مواد نابود کننده ات موذی،قارچ کش،مواد دفع نباتات هرزه
طبقه 6-فات عادی و آلیاژهای آن ها.مواد ساختمانی فی،ساختمان های فی قابل حمل،مواد فی خطوط راه آهن،کابل ها و سیم های غیر برقی از جنس فات عادی،آهن آلات ،اقلام کوچک فی،لوله و مجراهای فی،گاو صندوق،اجناس ساخته شده از فات عادی که در طبقات دیگر ذکر نشده اند،سنگ های معدنی فات
طبقه 7-انواع ماشین و ماشین های افزار،انواع موتور(به استثناء موتور وسائط نقلیه زمینی)،قفل و بست حلقه های اتصال قطعات ماشین ها و قطعات انتقال قوه(به غیر از اتصالات و اجراء انتقال قوه وسایط نقلیه زمینی)لوازم و ابزار کشاورزی(به استثنای ابزارهای دستی)ماشین جوجه کشی
طبقه 8-انواع ابزار و لوازم دستی (که با دست کار می کنند)سرویس کارد و قاشق و چنگال،سلاح کمری،تیغ
طبقه 9-اسباب و آلات علمی،دریانوردی،مساحی،عکاسی،سینمایی،بصری،وزن کردن،اندازه گیری،علامت دادن،کنترل و مراقبت(نظارت)،نجات و آموزش،اسباب و لوازم هدایت،قطع و وصل،تبدیل،ذخیره سازی،تنظیم یا کنترل جریان برق،آلات و اسباب ضبط،انتقال یا تکثیر صوت یا تصویر،اسباب ذخیره اطلاعات مغناطیسی،دیسک های قابل ضبط،ماشین های فروش خودکار و مکانیسم دستگاه هایی که به سکه کار می کنند،صندوق های ثبت مبلغ دریافتی،ماشین های حساب،تجهیزات داده پردازی و رایانه ای،دستگاه آتش نشانی
طبقه 10-آلات و ابزار جراحی،پزشکی،دندانسازی و بیطاری،اندام های مصنوعی،دندان و چشم مصنوعی،اقلام ارتوپدی،مواد بخیه زنی
طبقه 11-دستگاه  های روشنایی،حرارتی ،مواد بخار،طبخ،خنک کردن،تهویه،تامین آب بهداشتی
طبقه 12-وسائط نقلیه،دستگاه های حمل و نقل زمینی،دریایی یا هوایی
طبقه 13-اسلحه گرم،مهمات و انواع پرتابه(از قبیل موشک،خمپاره و غیره)مواد منفجره،مواد وسایل آتشبازی
طبقه 14-فات گرانبها و آلیاژهای آن ها و کالاهایی که با فات گرانبها ساخته شده یا با آن ها روکش شده اند و در سایر طبقات ذکر نشده اند،جواهرات ،سنگ های گرانبها،اسباب و لوازم ساعت سازی و زمان سنجی
طبقه 15-آلات موسیقی
طبقه 16-کاغذ،مقوا و کالاهای ساخته شده از آن جا که در طبقات دیگر ذکر نشده اند،مطالب چاپ شده،مواد صحافی،عکس،نوشت افزار،چسب برای مصارف تحریری یا خانگی،لوازم نقاشی،قلم مو نقاشی،ماشین تحریر و لوازم مومات دفتری(به استثنای مبلمان)مواد آموزشی و تدریس(به استثنای دستگاه ها)،مواد پلاستیکی برای بسته بندی(که در سایر طبقات ذکر نشده اند)حروف و کلیشه چاپ
طبقه 17-لاستیک،کائوچو،صمغ،آزبست(پنبه نسوز)،میکا(سنگ طلق) و کالاهای ساخته شده از این مواد که در طبقات دیگر ذکر نشده اند،پلاستیک دارای شکل و قالب خاص برای استفاده در تولید سایر کالاها،مواد بسته بندی،درپوش گذاری،انسداد و عایق بندی،لوله های قابل ارتجاع غیر فی
طبقه -چرم و چرم مصنوعی و کالاهای ساخته شده از آن ها که در طبقات دیگر ذکر نشده اند،پوست حیوانات،چمدان،کیسه و کیف های مسافرتی،چتر،چتر آفتابگیر و عصا،شلاق،یراق و زین و برگ
طبقه 19-مواد و مصالح ساختمانی(غیر فی)،لوله های غیر فی سخت و غیر قابل انعطاف برای استفاده در ساختمان،آسفالت ،قیر و قطران،ساختمان های متحرک غیر فی،بناهای یادبود غیر فی
طبقه 20-مبلمان و اثاثیه،آیینه،قاب عکس،کالاهای ساخته شده از چوب،چوب پنبه،نی،حصیر،شاخ،استخوان،عاج،استخوان آرواره نهنگ،صدف،کهربا،صدف مروارید،کف دریا و بدل کلیه این مواد یا ساخته شده از پلاستیک (که در سایر طبقات ذکر نشده اند)
طبقه 21-ظروف خانگی یا لوازم آشپزخانه(که از فات قیمتی ساخته یا روکش نشده اند)،شانه و ابر و اسفنج،انواع برس قلم مو(به استثنای قلم موهای نقاشی)،مواد ساخت برس،لوازم نظافت و تمیز کاری،سیم ظرفشویی،شیشه کار شده یا نیمه کار شده(به استثنای شیشه مورد استفاده در ساختمان ها)شیشه آلات،اشیا ساخته شده از چینی و سفال که در طبقات دیگر ذکر نشده اند.
طبقه 22-طناب،ریسمان،تور،چادر،سایبان،برزنت،(تارپولین)،بادبان و شراع،کیسه و گونی که در طبقات دیگر ذکر نشده است،مواد لایی و لایه گذاری و پوشال(به استثنای لاستیک و پلاستیک)،مواد خام لیفی برای نساجی
طبقه 23-انواع نخ و رشته برای مصارف پارچه بافی و نساجی
طبقه 24-محصولات نساجی و پارچه ای که در طبقات دیگر ذکر نشده اند،انواع روتختی و رومیزی
طبقه 25-انواع لباس و پوشاک ،پاپوش و پوشش سر
طبقه 26-انواع توری و قلابدوزی،روبان،بند(نوار)حاشیه و قیطان،دکمه،قرن قفلی،سنجاق و سوزن ته گرد،گل های مصنوعی
طبقه 27-انواع فرش،قالیچه،حصیر و زیر انداز،لینولیوم و سایر کف پوش ها،آویزهای دیواری(غیر پارچه ای)
طبقه 28-انواع بازی و اسباب بازی،لوازم ورزشی و ژیمناستیکی که در طبقات دیگر ذکر نشده اند،تزیینات درخت کریسمس
طبقه 29-گوشت،گوشت ماهی،گوشت طیور و شکار،عصاره گوشت،سبزیجات و میوه جات به صورت کنسرو،خشک شده و پخته شده،انواع ژله ،مربا و کمپوت،تخم مرغ،شیر و محصولات لبنی،روغن ها و چربی های خوراکی.
طبقه 30-قهوه،چای،کاکائو،شکر،برنج،نشاسته کاسار یا مانیوک(تایپوکا)نشاسته نخل خرما(ساگو)،بدل قهوه،آرد و فراورده های تهیه شده از غلات،نان ،نان شیرینی؛شیرینی جات ،شیرینی یخی،عسل،ملاس یا شیره قند،مایه خمیر،گرد مخصوص شیرینی پزی یا پخت نان،نمک،خردل،سرکه،انواع سس(چاشنی)ادویه جات،یخ
طبقه 31-محصولات کشاورزی،باغداری و جنگلبانی و دانه هایی که در طبقات دیگر ذکر نشده اند،حیوانات زنده،میوه و سبزیجات تازه،بذر،گیاهان و گل های طبیعی،غذای حیوانات ،مالت(جو سبز خشک شده)
طبقه 32-ماء الشعیر،آب های معدنی و گازدار و سایر نوشیدنی های غیر الکلی،آبمیوه و شربت های میوه ای،شربت و ترکیبات و ترکیبات مخصوص ساخت نوشابه.
طبقه 33-.
طبقه 34-تنباکو،لوازم تدخین،کبریت
طبقه 35-تبلیغات،مدیریت تجاری،امور اداری تجارت،کارهای دفتری و اداری
طبقه 36-بیمه،امور مالی،امور پولی،امور مربوط به معاملات املاک و مستغلات
طبقه 37-ساختمان سازی،تعمیر و بازسازی،خدمات نصب
طبقه 38-مخابرات از راه دور
طبقه 39-حمل و نقل،بسته بندی و نگهداری کالاها،تهیه مقدمات و ترتیب دادن مسافرت ها
طبقه 40-بهسازی و عمل آوری مواد
طبقه 41-آموزش و پرورش،دوره های کارآموزی و تعلیمی،تفریح و سرگرمی،فعالیت های ورزشی و فرهنگی
طبقه 42-خدمات علمی و فناوری و تحقیقی و پژوهش و طراحی در این زمینه،خدمات تجزیه و تحلیل و تحقیقات صنعتی،طراحی و توسعه نرم افزارو سخت افزارهای رایانه ای.
طبقه 43-خدمات عرضه اغذیه و نوشابه،تامین مسکن و محل اقامت موقت
طبقه 44-خدمات پزشکی،خدمات بیطاری،مراقبت های پزشکی،و زیبایی برای انسان ها یا حیوانات،خدمات کشاورزی،باغداری و جنگلداری
طبقه 45-خدمات شخصی یا اجتماعی که توسط دیگران برای رفع نیازهای افراد ارائه می شوئند.خدمات امنیتی برای محافظت از افراد،اموال و دارایی ها،خدمات حقوقی و


اگر به فکر ورود به عرصه بین المللی تجارت می باشید از میان کشورهای همسایه ایران عزیزمان، کشور ترکیه به طور قطع یکی از بهترین مقاصد برای شما خواهد بود، رشد مناسب تجاری، اقتصادی این کشور در سالهای اخیر مورد توجه بسیاری از تجار و فعالان عرصه اقتصاد بوده است.همچنین موقعیت خاص جغرافیایی آسیایی، اروپایی این کشور برای تجارت بین المللی یک امکان خاص فراهم آورده است.  

 دراین کشور شما به راحتی می توانید  کالاهای مورد نیاز خود را از کشورهای مختلف خریداری کرده، وجه  آن را به شرکت فروشنده حواله  نمایید و از فروشنده بخواهید تا  محموله  شما را به هر گمرکی که لازم  است  اعم  از گمرکات ایران و یا  کشور ی ثالث  ارسال نماید، چراکه از امکانات ویژه ثبت شرکت در این کشور می توان به عدم نیاز به شراکت شریک ترک اشاره کرد یعنی در این کشور شما می توانید مالک صد در صد شرکت خود باشید . 

 توجه داشته باشید که ثبت شرکت در این کشور برای شما نیاز شروع هر گونه فعالیت اقتصادی خواهد بود این فعالیت شامل هرگونه فعالیت اقتصادی مانند افتتاح یک رستوران ،یک مغازه ، آرایشگاه و یا هرگونه فعالیت است.

 برخی از مزایای ثبت شرکت در ترکیه :
 -ثبت شرکت بدون اجبار به داشتن شریک ترک 

 -دریافت اقامت ترکیه 

 -سفر به 10 ها کشور جهان بدون داشتن ویزا 

 -هزینه مناسب زندگی و نگهداری شرکت

 -عدم پرداخت هزینه ثابت وپرداخت مالیات بر اساس درآمد شرکت

 اکثر شرکت هایی که در قانون تجارت ایران قابل ثبت هستند در کشور ترکیه نیز قابل ثبت می باشند و تفاوت های آن جرئی و اندک می باشد البته محبوب ترین و قابل قبول ترین انواع شرکت که به  ترتیب شرکت با مسئولیت محدود و شرکت سهامی خاص میباشد.

 شرکت های قابل ثبت در ترکیه :
 شرکت با مسئولیت محدود: 

 در قانون ترکیه این شرکت حداقل با یک نفر و حداثر با 50 نفر قابل ثبت می باشد ومسئولیت شرکاء در مقابل دیون شرکت به میزان سرمایه گذاری شده در شرکت می باشد. حداقل سرمایه برای تاسیس این شرکت 5000 لیره ترکیه می باشد .

 شرکت سهامی(خاص- عام):

 همانطور که می دانید سرمایه در این نوع از شرکت به قسمتهای مساوی تقسیم شده است و سهام نام گرفته است ، تعداد سهم شرکا که حداقل می بایست 5 نفر باشند (متشکل از حقیقی و حقوقی)) نامحدود است و می توانند به هر میزان که مایل هستند سهام خریداری نمایند. همچنین شرکاء در مقابل دیون شرکت به اندازه سهمشان مسئولند ونه بیشتر.

ثبت شرکت

 شرکت سهامی در ترکیه بر دو نوع است :

 شرکت سهامی خاص (سهامداران زیر 250 نفر)

 شرکت سهامی عام (سهامداران بیشتر 250 نفر)

 شرکت تضامنی

 این شرکت که تحت نام خاص بین دو یا چند نفر قابل ثبت می باشد . دراین شرکت در صورت بوجود آمدن بدهی و کافی نبودن سرمایه شرکت هریک از شرکاء مسئول پرداخت تمام دیون شرکت می باشد. 

 شرکت مختلط

 در این نوع از شرکت یک یا چند نفر از شرکاء(غیر از اشخاص حقوقی) مسئول تمام دیون شرکت می باشند و باقی شرکاء فقط به میزان سرمایه اولیه خود مسئول می باشند.

 موسسات مالی (صرافی)

 این موسسات در قالب یک شرکت سهامی قابل ثبت می باشد با این تفاوت که این موسسات برای شروع فعالیت نیاز به اخذ مجوز دارند.

 مدارک لازم جهت ثبت شرکت در ترکیه :
 1- اصل پاسپورت هر یک از شرکاء ( با اعتبار بیشتر از 6 ماه )

 2- دو قطعه عکس ( رنگی – زمینه روشن )

 3- چند اسم انتخابی برای شرکت

 4 – زمینه فعالیت شرکت

 5- تعیین درصد سهام هر یک از شرکاء در شرکت

 6- تعیین مدیر شرکت ( یکی از شرکاء )

 7- تعیین آدرس دفتر شرکت در ترکیه

 8- دادن وکالت به شخص تعیین شده از دفتر راهبردی برای ثبت شرکت

 9- حداقل سرمایه 10000 لیر ترکیه

 
از ویژگیهای میان شرکت اینه که هدف تشکیل اون جستجوی سود و تقسیم اون بین شرکا میباشه؛  برخی وقتا همیشه  سود بدست نمیآد و شرکا هم ممکنه از شرکت زیان ببیند و باید در ضرر اون سهیم باشن

1- مفهوم سود
میدونی  معنی سود چی می باشه؟
سود چیزیه که حاصل تقسیم اون در زمانی معین که امکان داره سال به سال باشه یا در در پایان مدت شرکت باشه و مبلغی به سرمایه شریک اضافه می شه.

سود مادی لازم نیست حتما باید مبلغ پول باشه بلکه می شه هر چیزی مثل تقسیم سود میان شرکا  که برافزایش ثروت می انجامه باشه.سود فقط چیزی نیست که بر افزایش ثروت شریک باشه و هر چیزی که باعث صرفه جویی و کاهش هزینه های شرکا بشه سود محسوب می شه. مثال اون اینه که چند تا تاجر به جای استفاده کردن از خدمات شرکت حمل و نقل،  یک شرکت حمل و نقل رو تشکیل می ده وبا استفاده از خدماتش در هزینههای خود صرفه جویی می کنه. فقط با پرداخت قیمت وهزینه خدمات مبالغی رو صرفه جویی میکنه که به این کارای گفته شده سود می باشه

در فرانسه تاکید بر اینه که سود حتما باید مادی باشه مهم می باشه؛ چون سود مادی ملاک اصلی معین کردن شرکت تجاری از شرکت غیر تجاری میباشه،  بلکه در فرانسه موسسه ای که هدفش نفع بردن سود مادی وتقسیم اون بین اعضا نباشه و هدفی انسان دوستانه فرهنگی یا ورزشی باشه و حتی اگر به اعضاش هم سود مادی غیر مستقیمی  و فرعی  به اعضای شرکت برسه موسسه غیر تجاری گفته می شه

در حقوق ایران این طور نمیباشه و ملاک فرق اون بین شرکت تجاری و غیر تجاری بردن و نبردن سود نمی باشه

تعریف موسسات غیر تجاری در ماده 584 ق.ت اینه که مجامعی که به منظور غیر از بردن سود و تقسیم  منافع اون میان شرکا می باشه. ولی در ماده 14 آیین نامه مصوب 1337: این می باشه که همه موسسات که جهت مقاصد غیر تجاری از جمله امور علمی یا ادبی یا امور خیریه تشکیل میشه و موسسین یا تشکیل دهندگان شرکت قصد انتفاع و نفعی داشته باشه یا که نه. پس در ماده 2 ایین نامه این تشکیلات رو میشه عناوینی مثل انجمن کانون و غیره  که دارای دو قسمت زیرمی باشه

یک/ موسساتی که قصدشون جلب منافع و تقسیم اون بین اعضا میباشه
دو/ موسساتی که مقصود تشکیل اون ممکنه جذب منافع مادی و تقسیم منافع بین اعضای خود یا دیگران باشه
در نتیجه این صحبتها تعریف موسسات غیر تجاری این می باشه که موسسه ای که قصدش فقط جلب منافع و تقسیم اون میان اعضای خودش نباشه باید عنوان تشکیلات غیر تجاری (کانون- بنگاه و غیره) ثبت بشه

میدونی فرق میان شرکت تجاری و موسسات غیر تجاری چی میباشه؟
در حقوق ایرانمون تشکیلات تجاری وغیر تجاری رد نفع سود و تقسیم بین اعضا ملاک نمیباشه، ولی انچه که ملاک جدا بودن این دوست موضوع اوناس، اگه گروهی جنبه علمی وادبی یا جنبه معنوی داشته وگروه یک موسسه غیر تجاری تشکیل میده. برخلاف اون اگه فعالیت گروهی علمی ادبی و امور خیریه نباشه می تونه تشکیلات تجاری بده وفقط هدفش سود وتقسیم اون میان اعضا گروه می باشه مثل اینه که اعضای یک مدرسه غیر انتفاعی گروه خود رو با تشکیلات غیر تجاری ثبت مکنه و سود رو مثل شرکت تجاری شرکا که همون تشکیل دهندگانش هست تقسیم کنن

2- طرز تقسیم سود و ضرر
در ماده 575 قانون مدنی اگه هر یک از شرکا به نسبت سهم خود در نفع و ضرر مشارکت داره و هر شریکی موقع ورود به شرکت باید خطر فعالیت اون درسهم خودش تحمل کنه، هر شریک هر انچه که آورده در سود و زیان به همون میزانی که سهم داره؛ اگه سرمایه شرکا مساوی باشه شرکا به میزان مساویش میان خود تقسیم خواهند کرد

آیا شرکا میتونن شرط و مم کنن که سود فقط به یک یا چند نفربرسه نه به دیگری؟
خیر.چونکه در ماده575ق.مدنی اومده که شرکا در نفع و ضرر سهیم میباشه و مگر این که برای چند نفر از اونا سهم بیشتری مدنظر گرفته شده.

به این دلیله که شرکا رو نمیشه به صورت ثابت از بردن سود محروم یا از تحمل اون از زیان معافش کرد وفقط میشه میزان سود و زیان رو کاهش و افزایش کرد.  طرفین عقد میتونن که برعکس مراتب در قرارداد اجرا کنن و حتی یک یا چند شریک عملی رو انجام بده، در قرارداد قید بشه که سهم زیادی از سود یا سهم کمی از ضرر رو متحمل باشه. همچنین در ماده108 که اگه در اساسنامه درباره ی سود و زیان قانون خاصی نباشه و همون میزان که شرکا سرمایه داره تقسیم شه.

در ماده42 لایحه قانون1347 اگه هر شرکت سهامی می تونه توسط اساسنامه و تا وقتیکه شرکت منحل نشه ومجمع عمومی فوق العاده سهامدار، سهام ممتاز یعنی سود کامل از طرف شرکت پرداخت بشه!


 اشخاص حقوقی پس از ثبت، از جهات بسیار زیادی می توانند دچار تغییرات شوند. تمامی این تغییرات اعم از تغییرات اساسنامه ، افزایش یا کاهش سرمایه،  ورشکستگی، ابطال، تصفیه، تقسیم اموال و … باید به ثبت برسد.

کلیه تغییرات و تصمیمات شرکت ها طی مجمع عمومی عادی یا مجمع عمومی فوق العاده و یا در جلسات هیات مدیره انجام می پذیرد.
در این مقاله، به بررسی کامل راجع به ثبت تغییرات شرکت می پردازیم.

انواع تغییرات شرکت
انواع تغییرات شرکت شامل تغییر نام ، تغییر موضوع ، الحاق به موضوع، تغییر آدرس ، نقل و انتقال سهام ، افزایش سرمایه ، کاهش سرمایه ، ورود شریک ، خروج شریک ، تغییر حق امضاء ، تعیین اعضای هیئت مدیره ، تعیین سمت ها ، انحلال شرکت و … می باشد.
بنا به ماده 200 ق. ت ثبت تغییرات ذیل در شرکت ها اامی است :
الف- تغییر اساسنامه
ب- تمدید مدت شرکت، زاید بر مدت مقرر
ح- انحلال شرکت، حتی در مواردی که انحلال به واسطه انقضای مدت شرکت صورت گیرد.
د- تعیین کیفیت تفریغ حساب یا تبدیل شرکاء یا خروج بعضی از آن ها از شرکت
ه- تغییر اسم شرکت
و- در هر تقسیم راجع به مورد معین ماده 58 ق. ت در ماده نهم نظامنامه قانون تجارت، علاوه بر موارد بالا، تغییر مدیر یا مدیران شرکت هم افزوده شده است.

صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده در اعمال تغییرات شرکت :
مجمع عمومی فوق العاده به امور مهم و حیاتی در شرکت سهامی رسیدگی می کند. مدتی که در طول آن امکان تشکیل مجمع عمومی فوق العاده وجود دارد از زمان تشکیل تا انحلال شرکت می باشد.
صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده عبارتند از :
1- تغییر نام شرکت
2- تغییر موضوع شرکت
3- تغییر مرکز اصلی شرکت
4- تغییر مدت شرکت ( کم یا زیاد کردن آن )
5- تغییر سرمایه شرکت ( افزایش یا کاهش آن )
6- تاسیس سهام ممتاز
7- افزایش یا کاهش تعداد اعضای هیات مدیره و بازرس ها و همچنین افزایش با کاهش مدت عضویت آنان ، مشروط بر اینکه برخلاف مقررات قانون تجارت نباشد.
8- تغییر مقررات مربوط به مجامع عمومی .
9- انحلال شرکت قبل از خاتمه مدت ( در صورتی که مدت محدود باشد ) و انحلال آن در صورت اعلام محدودیت مدت
10- اتخاذ هر گونه تصمیمی که در صلاحیت مجمع عمومی موسس و مجمع عمومی عادی نبوده و از امور فوق العاده شرکت محسوب می گردد.
به طور کلی تغییر مفاد اساسنامه در چارچوب قوانین و مقررات، در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است. نحوه تغییر اساسنامه را خود اساسنامه تشریح می کند.
مجمع عمومی فوق العاده از اتخاذ تصمیم در موارد ذیل ممنوع است :
1- تصمیم گیری گیری در مسائلی که در صلاحیت سایر مجامع عمومی شرکت است.
2- اتخاذ تصمیم برخلاق مقررات قانونی ( به طور کلی ) و برخلاف مقررات تجاری ( به طور خاص ) زیرا توافق اشخاص برخلاف مقررات قانونی اعتبار ندارد.
3- مجمع عمومی فوق العاده مثل سایر مجامع عمومی شرکت ، حق تغییر تابعیت شرکت را ندارد.
4- حق افزایش تعهدات سهام را با هیچ اکثریتی ندارد زیرا از نظر حقوقی اگر چه تعهد به نفع شخص ثالث جائز است ولی توافق و تراضی به ضرر دیگران ( افزودن تعهدات آنان بدون رضایتشان ) جائز نیست. ولی مجمع عمومی فوق العاده می تواند به اتفاق آرای کلیه شرکای شرکت به تعهدات آنان بیفزاید. ( مثلاَ سرمایه شرکت را افزایش دهد ).
ضمناَ مجمع عمومی عادی و فوق العاده ممکن است حسب نیاز تواماَ تشکیل شوند . مثلاَ همزمان با تشکیل مجمع عمومی به منظور رسیدگی به ترامه و سایر امور جاری شرکت ، تصمیم به افزایش سرمایه هم گرفته شود، در این صورت ضمن اینکه ، دستور جلسه در آگهی مربوط به دعوت باید قید شود هر یک از دو موضوع مختلف از نظر حد نصاب و رای گیری تابع مقررات مربوط به مجمع مربوطه خواهد بود.

صلاحیت مجمع عمومی عادی در اعمال تغییرات شرکت  :
1- انتخاب رومه
2- تصویب تراز سود و زیان
3- تعیین و تصویب بیلان مالی
4- انتخاب یا تمدید بازرسین
5- انتخاب یا تمدید اعضای هیات مدیره و تعیین سمت آن ها
6- تغییر حق امضا
در صورتی که اساسنامه شرکت اجازه دهد بعضی از تغییرات مانند : تغییر آدرس شرکت یا تغییر حق امضاء در هیات مدیره هم می تواند انجام شود.

تغییرات در اساسنامه شرکت
به موجب ماده ی 83 ل.ا.ق.ت هر گونه تغییر در اساسنامه در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده می باشد.البته این امر مشروط بر این است که این تغییرات خلاف قانون نباشد.به عنوان مثال مجمع عمومی فوق العاده نمی تواند مدت مدیریت مدیران را بیش از دو سال قرار دهد چون بر خلاف ماده 109 ل.ا.ق.ت می باشد.یا اینکه مجمع نمی تواند تابعیت شرکت را تغییر دهد و همین طور بر تعهدات صاحبان سهام با هیچ اکثریتی نمی توان افزود.
همینطور مجمع عمومی فوق العاده نمی تواند در حقوق دارنده نوع مخصوصی از سهام تغییراتی به وجود بیاورد مگر بعد از تصویب آن ها.
شایان ذکر است، هرگونه تغییر در اساسنامه و اعضای هیات مدیره و مدیرعامل که پس از ثبت شرکت توسط اجلاس مجامع عمومی عادی و فوق العاده صورت پذیرد باید در رومه رسمی و رومه ای که اطلاعیه های شرکت را منعکس می کند چاپ و منتشر شود.
طرح اساسنامه باید با قید تاریخ به امضاء موسسین رسیده و مشتمل بر مطالب ذیل باشد:
نام شرکت – موضوع شرکت بطور صریح و منجز – مدت شرکت – مرکز اصلی شرکت و محل شعب آن اگر تاسیس شعبه مورد نظر باشد – مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن به تفکیک – تعداد سهام بی نام و بانام و مبلغ اسمی آن ها و در صورتیکه ایجاد سهام ممتاز مورد نظر باشد تعیین تعداد و خصوصیات و امتیازات اینگونه سهام – تعیین مبلغ پرداخت شده هر سهم و نحوه مطالبه بقیه مبلغ اسمی هر سهم و مدتی که ظرف آن باید مطالبه شود که به هر حال از پنج سال م نخواهد بود.- نحوه انتقال سهام بانام- طریقه تبدیل سهام بانام به سهام بی نام و بالعکس – در صورت پیش بینی امکان صدور اوراق قرضه،ذکر شرایط و ترتیب آن- شرایط و ترتیب افزایش و کاهش سرمایه شرکت – مواقع و ترتیب دعوت مجمع عمومی- مقررات راجع به حد نصاب لازم جهت تشکیل مجامع عمومی و ترتیب اداره آن ها- طریقه شور و اخذ رای و اکثریت لازم برای معتبر بودن تصمیمات مجامع عمومی- تعداد مدیران و طرز انتخاب و مدت ماموریت آن ها و نحوه تعیین جانشین برای مدیرانی که فوت یا اسعفا می کند یا محجور یا معزول یا به جهات قانونی ممنوع می گردند – تعیین وظایف و حدود اختیارت مدیران- تعداد سهام تضمینی که مدیران باید به صندوق شرکت بسپارند – قید اینکه شریکت یک بازرس خواهد داشت یا بیشتر و نحوه انتخاب و مدت ماموریت بازرس- تعیین آغاز و پایان سال مالی شرکت و موعد تنظیم ترامه و حساب سود و زیان و تسلیم آن به بازرسان و به مجمع عمومی سالانه – نحوه انحلال اختیاری یشرکت و ترتیب تصفیه امور آن- نحوه تغییر اساسنامه
در ادامه به تشریح بیشتر راجع به برخی از مهم ترین تغییرات شرکت می پردازیم.

تغییر نام شرکت
نام شرکت عنوانی است که جهت شناسایی شرکت تعیین می شود. بنابراین تغییر نام شرکت آثاری را به همراه دارد. اعضاء و شرکاء شرکت می توانند با اخذ تصمیمات لازم در نام شرکت تغییراتی ایجاد کنند اما ثبت این تغییر در اداره ثبت شرکت ها اامی است.
شرایط نام انتخابی :
– نام انتخابی، دارای معنا و مطابق با فرهنگ اسلامی باشد.
– واژه ی بیگانه نباشد و فارسی باشد.
– دارای سابقه ثبت نباشد.
– لاتین نباشد.
– جهت تعیین  اسم شرکت حداقل تعداد سیلاب ها 3 سیلاب است.
– در انتخاب نام شرکت حتماَ باید از اسم خاص استفاده شود.
مراحل تغییر نام شرکت :

مراحل تغییر نام در شرکت با مسئولیت محدود به ترتیب ذیل میباشد :
الف) تشکیل مجمع عمومی فوق العاده
ب) تنظیم صورتجلسه وامضای شرکاء با قید کردن میزان سهم الشرکه.
پ) ارائه کردن مدارک مثبته و رعایت تشریفات دعوت وفق اساسنامه و قانون تجارت (اگر اکثریت شرکاء در مجمع حاضر باشند).
ج) انتخاب هیات نظار و درج نام آنان در صورتجلسه ( اگر تعداد اعضای شرکاء به بیش از دوازده نفر برسد).
چ) امضای اعضای هیات نظار زیر صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده.
ن ) مراجعه به سامانه اداره ثبت شرکت ها جهت اعلام درخواست ثبت تغییر نام شرکت
و ) ارسال مدارک از طریق پست به اداره ثبت شرکت ها و درج بارکد پستی در سامانه
ه) امضاء ذیل دفاتر ثبت
ی) ثبت آگهی

مراحل تغییر نام در شرکت سهامی خاص :
جهت تغییر نام در شرکت سهامی خاص می بایست :
تمامی سهامداران در جلسه مجمع عمومی فوق العاده حاضر و نسبت به تغییر نام شرکت تصمیم گیری نمایند. پس از پایان مجمع صورتجلسه امضا شده و به انضمام مدارک شناسایی مدیر عامل ، مدارک ثبتی شرکت شامل کپی آگهی تاسیس و رومه رسمی  به اداره ثبت شرکت ها ارسال گردد. شایان ذکر است متقاضیان می بایست جهت ثبت تغییرات شرکت به سامانه اداره ثبت شرکت ها مراجعه نمایند.  کلیه اقدامات پذیرش صورتجلسات از طریق این سامانه به نشانی   صورت می گیرد.
در صورتی که نام انتخاب شده قابل ثبت باشد و قبلاَ نیز توسط شرکت دیگری ثبت نشده باشد پس از تایید اداره ثبت شرکت ها ، صدور آگهی انجام می شود.

تغییر موضوع در شرکت های تجاری
در شرکت های تجاری موضوع شرکت باید معلوم و معین باشد. چرا که تشکیل شرکت های تجاری نیز در زمره عقود می باشد و لازم است که بنابر ماده 216 قانون مدنی، موضوع آن معلوم باشد.
البته موضوع شرکت علاوه بر اینکه باید معلوم و معین باشد، باید مشروع بوده و برخلاف قانون نباشد . همچنین باید عملی و جالب و متضمن منافعی برای موسسان باشد.
در بعضی از کشورها مانند انگلستان موضوع شرکت را نمی توان تغییر داد، ولی در قوانین ایران تغییر موضوع شرکت مانعی ندارد. مجمع عمومی فوق العاده حق دارد آن را تغییر دهد. ( چون جزء موارد اساسنامه است ) و مراتب را به مرجع ثبت شرکت ها اعلام دارد، تا برای اطلاع عموم آگهی شود.
در رابطه با تغییر موضوع شرکت، توجه به نکات ذیل حائز اهمیت است:
1- تغییرات در خصوص موضوع فعالیت در کلیه شرکت ها طبق مصوبه مجمع عمومی فوق العاده امکان پذیر است.
2- در صورتی که مجمع با حضور اکثریت سهامداران تشکیل شده باشد رعایت تشریفات دعوت وفق اساسنامه شرکت و مواد لایحه اصلاحی قانون تجارت ماده 99 اامی است.
3- چنانچه موضوع الحاق شده نیاز به اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح مربوطه داشته باشد،لازم است که قبل از اقدام به ثبت صورتجلسه الحاق به موضوع،مجوزهای لازم اخذ گردد. (شایان ذکر است،در مقالات پیشین، به موضوعاتی که جهت ثبت شرکت نیاز به اخذ مجوز دارند پرداخته ایم. متقاضیان گرامی، برای یادآوری و مطالعه ی بیشتر می توانند به سایر مقالات ما در سایت مراجعه فرمایند.)
4- چنانچه موضوع جدید نیازمند مجوز است،باید شماره مجوز در موضوع درج شود.
5- موضوعی که انتخاب می شود باید مشروع و قانونی باشد.

تغییر در مدت فعالیت شرکت
مدت شرکت در صورتی که محدود باشد باید قید گردد. مثلاَ برای ده سال یا امکان دارد برای مدت نامحدودی باشد. در صورتی که برای مدت معینی باشد پس از انقضاء مدت ، شرکت منحل می گردد. چون مدت شرکت یکی از مواد اساسنامه است ، از این جهت در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است و می تواند آن را تمدید یا تقلیل دهد.

تغییر اقامتگاه شرکت تجاری
1- تغییر اقامتگاه شرکت تجاری با مشکل خاصی روبرو نیست و همان اکثریتی که در مقررات یا اساسنامه شرکت برای اتخاذ تصمیم تعیین شده اند، می توانند اقدام به تغییر اقامتگاه شرکت تجاری نمایند.
2- در مواردی که تغییر اقامتگاه از یک کشور به کشور دیگر می باشد و در نتیجه موجب تغییر تابعیت می گردد، تغییر اقامتگاه با اکثریت آراء امکان پذیر نیست و حکم موضوع تابع تغییر تابعیت می باشد که در ادامه مورد مطالعه واقع خواهد شد.

تغییر تابعیت شرکت تجاری
همانطور که شخص حقیقی دارای تابعیت معین می باشد شخص حقوقی هم دارای تابعیت مشخصی است. تابعیت رابطه ی و معنوی است که فردی را به حکومت و یا دولتی مرتبط می نماید.
برابر ماده 1 قانون ثبت شرکت ها 11/ 3/ 1310 : هر شرکتی که در ایران تشکیل و مرکز اصلی آن ایران باشد، ایرانی محسوب می شود.
در این زمینه ما با این سوال مواجهیم که آیا در شرکت های تجاری امکان تغییر تابعیت شرکت وجود دارد؟ در این باره ما با دو ماده مواجهیم :
1- ماده 110 قانون تجارت که درباره شرکت بامسئولیت محدود بیان می دارد : " شرکاء نمی توانند تابعیت شرکت را تغییر دهند مگر به اتفاق آراء " بنابراین در شرکت های بامسئولیت محدود تغییر تابعیت به اتفاق آراء شرکاء مجاز است.
2- ماده 94 ل.ا.ق.ت که درباره شرکت های سهامی بیان می دارد : " هیچ مجمع عمومی نمی تواند تابعیت شرکت را تغییر دهد ". بنابراین در شرکت سهامی تغییر تابعیت شرکت ممنوع است.
3- با توجه به دو ماده فوق الذکر که یکی درباره شرکت های بامسئولیت محدود و دیگری درباره شرکت های سهامی بیان حکم می نماید و با توجه به این امر که درباره تغییر تابعیت بقیه شرکت های تجاری قانون ساکت است، اختلاف نظر است که تغییر تابعیت سایر شرکت های تجاری را در حال حاضر ممکن بدانیم یا خیر و در صورت امکان سازوکار آن به چه شیوه ای باشد. نظر اقوی در این خصوص آن است که در سایر شرکت های تجاری نیز با توجه به آن که ماده 94 ل. ا. ق. ت موخر التصویب است و در نتیجه حاوی آخرین اراده قانونگذار می باشد و نیز با توجه به ضرورت های عملی، تغییر تابعیت آن ها را به هیچ وجه امکان پذیر ندانیم.

تغییر در سرمایه
تغییرات در سرمایه شرکت شامل هر نوع افزایش یا کاهشی است که نسبت به سرمایه اولیه شرکت اعمال می شود. اعمال هرگونه تغییر در سرمایه شرکت اعم از افزایش یا کاهش مستم گزارش هیات مدیره و تایید بازرس و تصویب مراتب توسط مجمع عمومی فوق العاده شرکت است. این نوع افزایش یا کاهش که بنا به میل و اختیار مسئولیت و سهامداران انجام می پذیرد را اختیاری می نامند. اما علاوه بر افزایش یا کاهش اختیاری، یک نوع کاهش اجباری سرمایه نیز در قانون پیش بینی شده است و آنهم زمانی است که سرمایه شرکت در اثر زیان های پی در پی دچار کاهش فاحش شود بنابراین متصدیان شرکت مکلفند طبق قانون سرمایه شرکت را به میزان واقعی آن تقلیل دهند و یا با انحلال شرکت پایان فعالیت آن را اعلام نمایند. بنابراین چنانچه ملاحظه شد افزایش صرفاَ اختیاری است ولی کاهش علاوه بر اختیاری، اجباری نیز انجام می شود.

مدارک مورد نیاز جهت افزایش سرمایه شرکت :
1- دو نسخه اظهارنامه شرکت سهامی خاص که متضمن مبلغ سرمایه جدید بوده و باید به امضای کلیه مدیران شرکت رسیده باشد.
2- گواهی بانکی مبنی بر افزایش سرمایه (در صورتی که افزایش از محل نقدی باشد).
3- وفق ماده 7 قانون تجارت،لیست مطالبات نقدی حال شده بستانکاران پذیره نویس که به سهام شرکت تبدیل شده است به انضمام مدارک و اسناد تصفیه آن مطالبات که بازرسان شرکت صحت آن را تایید کرده باشند.
4- صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده در خصوص افزایش سرمایه
5- صورتجلسه هیات مدیره در اجرای اختیارات تفویضی از مجمع عمومی فوق العاده
6- نسخه اصلی رومه حاوی آگهی دعوت سهامداران
7- نسخه اصلی رومه حاوی آگهی حق تقدم سهامداران
8- لیست صاحبان سهام حاضر در جلسه با قید نام سهامداران-تعداد سهام و امضاء آنان که به تایید هیات رئیسه جلسه رسیده باشد-
9- لیست صاحبان سهام پس از افزایش سرمایه با قید نام و تعداد و امضاء سهامداران
تذکر: " نمونه آگهی دعوت مجمع عمومی فوق العاده که بایستی در رومه کثیرالانتشار شرکت درج شود".

مدارک مورد نیاز جهت کاهش اجباری سرمایه :
1- اصل صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده که تمام صفحات توسط هیات رئیسه امضا شده است.
2- لیست سهامداران حاضر در جلسه که به امضای انان رسیده باشد.

مدارک مورد نیاز جهت کاهش اختیاری سرمایه :
1- اصل صورتجلسه مجمع که به امضای هیات رئیسه رسیده باشد.
2- لیست سهامداران حاضر در جلسه که به امضای آنان رسیده است.
3- اصل رومه کثیرالانتشار شرکت حاوی دعوت و دستور جلسه (اگر مجمع عمومی با حد نصاب اکثریت تشکیل شده باشد)
4- اصل رومه رسمی و رومه کثیرالانتشار شرکت حاوی تصمیم مجمع عمومی درباره کاهش سرمایه موضوع ماده 192 قانون تجارت

تبدیل شرکت سهامی خاص به عام
شرکت سهامی خاص می تواند با شرایط ذیل به شرکت سهامی عام تبدیل شود :
1- موضوع به تصویب مجمع عمومی فوق العاده شرکت سهامی خاص برسد.
2- دو سال تمام از تاریخ تاسیس و ثبت شرکت گذشته باشد.
3- دو ترامه و دو حساب سود و زیان مربوط به دو سال قبل از اخذ تصمیم نسبت به تبدیل شرکت به تصویب مجمع عمومی عادی و تایید حسابدار رسمی رسیده باشد.
4- اساسنامه شرکت، با رعایت مقررات قانونی مربوط به شرکت سهامی عام، تنظیم و اصلاح شده باشد.
5- سرمایه شرکت حداقل به میزانی باشد که برای شرکت سهامی عام مقرر است ( یعنی پنج میلیون ریال ) ، یا شرکت سرمایه خود را به میزان مذکور افزایش دهد.
6- صورت دارایی شرکت در موقع تسلیم مدارک به مرجع ثبت شرکت ها، که متضمن تقویم کلیه اموال منقول و غیرمنقول شرکت بوده و به تایید کارشناس رسمی وزارت دادگستری رسیده باشد.
7- اعلامیه تبدیل که باید به امضای دارندگان امضاء مجاز شرکت رسیده باشد.

تبدیل شرکت تضامنی به شرکت سهامی
ماده 135 قانون تجارت مصوب 1311 در تبدیل شرکت تضامنی به شرکت سهامی مقرر می دارد :
" هر شرکت تضامنی می تواند با تصویب تمام شرکاء به شرکت سهامی مبدل گردد در این صورت رعایت تمام مقررات راجعه به شرکت سهامی حتمی است ".

تبدیل شرکت نسبی به شرکت سهامی
ماده 9 قانون تجارت مصوب 1311 مقرر می دارد :
" مفاد ماده 126 ( جز مسئولیت شرکاء که به نسبت سرمایه آن ها است ) و مواد 127 تا 136 در شرکت های نسبی نیز جاری است ".
بنابراین شرایط ارسال و ثبت شرکت های تضامنی و نسبی و سهامی خاص برای تبدیل به شرکت سهامی عام مشترک است.

نقل و انتقال سهام
قابلیت نقل و انتقال سهم از حقوق غیرمالی و اوصاف سهم می باشد.
به موجب ماده 41لایحه قانون تجارت ، نقل و انتقال سهام در شرکت سهامی عام قابل اعمال محدودیت نیست و سهامداران آزادانه می توانند سهام خود را منتقل کنند. اما در شرکت سهامی خاص با توجه به مفهوم مخالف ماده 41 لایحه ، می توان انتقال را منوط به موافقت مدیران یا اساسنامه یا مجامع عمومی نمود. توجه شود که سهام وثیقه مدیران در ماده 114 لایحه ، قابل نقل و انتقال نمی باشد.
اعمال محدودیت نقل و انتقال در ماده 41 لایحه ، به معنای سلب حق انتقال نمی باشد بلکه فقط می توان انتقال را منوط به موافقت مراجع حاضر در شرکت نمود.
در صورتی که شرکت سهامی خاص، نقل و انتقال سهام را با محدودیت مواجه کند و مدیران و مجامع عمومی با نقل و انتقال سهام موافقت نکنند، تنها راه برای خروج سهامدار از شرکت بازخرید سهام می باشد. در این صورت سرمایه شریک به او پرداخته می شود و سرمایه شرکت به میزان سهم شریک خارج شده کاهش پیدا می کند. مثلاَ اگر سرمایه شرکت 120 میلیون باشد و سرمایه شریکی که متقاضی خروج است 30 میلیون باشد، 30 میلیون به او پرداخت شده و سرمایه شرکت به 90 میلیون کاهش پیدا می کند. بازخرید سهام با ممنوعیت خرید سهام توسط شرکت که در ماده 198 لایحه عنوان شده متفاوت است.
بنابراین :
در شرکت سهامی عام : آزادی مطلق در نقل و انتقال و در
سهامی خاص : امکان اعمال محدودیت وجود دارد.

مراحل و مدارک مورد نیاز نقل و انتقال سهام : (اگر طبق اساسنامه بر عهده ی هیئت مدیره باشد)
1- تشکیل جلسه هیات مدیره
2- تنظیم صورتجلسه که به امضای اعضای هیات مدیره و امضای خریداران و فروشندگان سهام رسیده باشد.
3- فتوکپی شناسنامه ی سهامداران جدید
4- برگ مفاصا حساب نقل و انتقال سهام از سازمان امور مالیاتی کشور(قسمت مالیات بر شرکت ها)
5- فهرست صاحبان سهام قبل و بعد از نقل و انتقال سهام
مدارک بعد از تشکیل جلسه و تنظیم صورتجلسه،تحویل اداره ثبت شرکت ها خواهد شد.
تذکر: چنانچه جلسه ی هیات مدیره با اکثریت اعضاء تشکیل شده باشد،رعایت مفاد اساسنامه در خصوص،حد نصاب ضروری است.

انحلال شرکت
ممکن است در شرایط فعالیت شرکت دلایلی پیش بیاید که شرکت مجبور باشد به فعالیت خود بیاید که شرکت مجبور باشد به فعالیت خود پایان دهد. این دلایل ممکن است اجبارا و یا اختیارا به وجود بیاید و در هر صورت باید با تصمیم مجمع عمومی فوق العاده بوده و در اداره ثبت شرکت ها ثبت شود.
در ادامه به بررسی انحلال شرکت سهامی و بامسئولیت محدود می پردازیم.
الف) موارد انحلال شرکت سهامی
شرکت سهامی ( اعم از خاص یا عام ) در موارد ذیل منحل می شود :
1- وقتی که شرکت موضوعی را که برای آن تشکیل شده است انجام داده یا انجام آن غیرممکن شده باشد.
2- در صورتی که شرکت برای مدت معین تشکیل گردیده و آن مدت منقضی شده باشد؛ مگر اینکه مدت قبل از انقضاء تمدید شده باشد.
3- در صورت ورشکستگی
4- در هر موقع که مجمع عمومی فوق العاده صاحبان سهام به هر علتی رای به انحلال شرکت بدهد.
5- در صورت صدور حکم قطعی دادگاه ( ماده 199 )
مدارک مورد نیاز :
الف ) اصل صورتجلسه انحلال شرکت
ب) آخرین رومه رسمی شرکت
ج) فتوکپی شناسنامه مدیر تصفیه ( اگر خارج از سهامداران باشد )
د) اصل رومه کثیرالانتشار حاوی آگهی دعوت ( اگر مجمع با اکثریت تشکیل شود )
تذکر : صورتجلسه  ظرف مدت 5 روز از تاریخ تشکیل جلسه ( وفق ماده 209 لایحه اصلاحی قانون تجارت) ظرف مدت سه روز تحویل اداره پست شود و سپس بارکدپستی در سیستم درج گردد.
ب) موارد انحلال شرکت بامسئولیت محدود
ماده 114 قانون تجارت موارد انحلال را در چند بند به شرح ذیل پیش بینی نموده است :
الف ) در مورد فقرات 1 و 2 و 3 ماده 199 لایحه اصلاحی قانون تجارت 1347
این موارد عبارت اند از :
1) وقتی که شرکت موضوعی را که برای آن تشکیل شده است انجام داده یا انجام آن غیرممکن باشد.
2) در صورتی که شرکت برای مدت معین تشکیل گردیده و آن مدت منقضی شده باشد مگر اینکه مدت قبل از انقضا تمدید شده باشد.
3) در صورت ورشکستگی
ب) در صورت تصمیم عده ای از شرکا که سهم الشرکه آن ها بیش از نصف سرمایه شرکت باشد.
ج) در صورتی که به واسطه ضررهای وارده نصف سرمایه شرکت از بین رفته و یکی از شرکا تقاضای انحلال کرده محکمه دلایل او را موجه دیده و سایر شرکا حاضر نباشند سهمی را که در صورت انحلال به او تعلق می گیرد پرداخته و او را از شرکت خارج کنند.
د) در مورد فوت یکی از شرکا اگر به موجب اساسنامه پیش بینی شده باشد.
مدارک مورد نیاز جهت ثبت انحلال شرکت بامسئولیت محدود :
الف) اصل صورتجلسه ی انحلال شرکت که به تایید همه شرکا و مدیرتصفیه رسیده باشد.
ب) آخرین رومه رسمی که آگهی های شرکت در آن منتشر می گردد.
ج) فتوکپی شناسنامه مدیر تصفیه در صورتی که خارج از شرکا انتخاب شده باشد.
د) ارائه سند ثبت دایر بر ارسال دعوت نامه برای شرکا چنانچه مجمع عمومی فوق العاده با ااکثریت شرکا تشکیل شده باشد.

مدارک لازم جهت تغییرات شرکت ها و ثبت صورتجلسات شرکت به شرح  ذیل است :
1-  اصل و کپی از کلیه مدارک ثبتی شرکت ( شامل آگهی تاسیس )
2- کپی آخربن آگهی تغییرات
3- اصل شناسنامه یکی از سهامداران ( ترجیحاَ مدیر عامل شرکت )
4- کپی کارت پایان خدمت اعضا و بازرسین جدید به بعد ( برابر اصل شده در دفاتر اسناد رسمی )
5- اصل مهر شرکت
6- در مورد شرکت هایی که از تاریخ ثبتشان یک سال گذشته باشد، کپی شناسنامه و کپی کارت ملی همه اعضا و سهامداران اامی می باشد.
7- در مورد تغییرات ورود اعضای جدید به شرکت، کپی شناسنامه ، کپی کارت ملی و کارت پایان خدمت اامی می باشد.
8- در صورت نقل و انتقال سهام برگه دارایی
9- در مورد تبدیل نوع شرکت ، امضای اوراق جدید اامی می باشد.
10- در مورد انحلال شرکت ، خروج از شرکت و یا کاهش سهم سهامداران یا اعضا، امضا و اثر انگشت روی وکالتنامه همزمان با حضور ایشان در محل موسسه یا اداره ثبت شرکت ها اامی می باشد.
لازم به ذکر است ، شرکت هایی که با مجوز به ثبت رسیده اند برای تغییرات شرکت خود باید از نهادهای مختلف گروهی مجوز گرفته و صورتجلسه تغییرات را هم که به تایید مجوز درآمده و اصل مدارک به همراه مجوز به اداره ثبت شرکت ها تحویل داده شود.
• مراحل ثبت تغییرات شرکت :
–  تشکیل مجمع عمومی ( عادی یا فوق العاده) متناسب با نوع تغییرات
–  تصویب تغییرات به وسیله هیات مدیره شرکت ( با توجه به نوع تغییرات )
–  تنظیم صورتجلسه و امضاء ذیل تمام اوراق توسط شرکا
 
–   تکمیل اطلاعات خواسته شده در سامانه فوق
–  ارسال مدارک از طریق پست به اداره ثبت شرکت ها
–  پیگیری تغییراتی که ثبت شده
–  پرداخت فیش های ثبتی
–  دریافت آگهی ثبتی توسط وکیل از اداره ثبت شرکت ها
–  پرداخت هزینه رومه رسمی
–  درخواست دریافت رومه رسمی از طریق سایت
–  ارائه آگهی رومه رسمی به مشتری
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره با ما تماس حاصل فرمایید.



چنانچه علاقه مند به تاسیس شرکت پرورش گل و گیاه هستید ، می توانید این شرکت را در قالب های سهامی خاص و یا بامسئولیت محدود به ثبت برسانید. ما در این مقاله به بررسی نحوه تشکیل این شرکت ها پرداخته ایم .


تشکیل شرکت بامسئولیت محدود
شرکت بامسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است.
ویژگی های تشکیل شرکت با مسئولیت محدود :
– حداقل، تعداد شرکا 2 نفر می باشد.
– حداقل تعداد مدیران، یک نفر می باشد.
– در شرکت بامسئولیت محدود هیچ گونه حداقل سرمایه پیش بینی نشده است.
– در اسم شرکت باید عبارت بامسئولیت محدود تیتر شود والا در مقابل اشخاص ثالث شرکت تضامنی محسوب می شود.
– نام شرکت نباید متضمن اسم هیچ یک از شرکاء باشد والا شریکی که اسم او در اسم شرکت قید شده در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی را دارد.
– در تصمیم گیری شرکت بامسئولیت محدود ، گرایش به حکومت رای اکثریت بیشتر است. معذلک، اکثریت مورد نظر مقنن در این نوع شرکت، تلفیقی از اکثریت عدد و سرمایه است. یعنی اینکه شخصیت یکایک شرکا و همچنین میزان آورده هر یک به صورت توامان مورد توجه قرار گرفته است.
– سرمایه شرکت بامسئولت محدود به شکل سهم الشرکه پرداخت می شود، بدون آنکه عنوان سهم داشته یا به شکل سهام با قیمت اسمی معین و متساوی درآمده باشد.
– نقل و انتقال سهم الشرکه در شرکت بامسئولیت محدود نسبت به دو شرکت تضامنی و نسبی ، آسانتر است. معذلک به هیچ وجه نمی توان انتظار داشت که شریک این شرکت بتواند به آسانی حقوق خویش در شرکت را به غیر منتقل نموده و آن را به وجه نقد تبدیل نماید.
در تشکیل شرکت بامسئولیت محدود دو اصل باید رعایت گردد :
1- شرکتنامه نوشته و امضاء شده باشد.
2- سرمایه تماماَ تادیه و پرداخت شده باشد.
اگر شرکتی دارای شرکتنامه نباشد اساس آن انجام نشده است و بدون آن باطل است. زیرا شرکتنامه که دلیل وقوع عقد شرکت و از مدارک ضروری تشکیل شرکت می باشد، مبین توافق و تراضی شرکاء و مشخص کننده میزان سرمایه و حصه هر یک از شرکاء است و بیش از هر امری باید تنظیم گردد. چنانچه در ماده 97 ق. ت می گوید " در شرکتنامه باید صراحتاَ قید شده باشد که سهم الشرکه غیرنقدی هر کدام به چه میزان تقویم شده است ".

تشکیل شرکت سهامی خاص
علاقه مندان به تشکیل شرکت سهامی خاص را که به آن ها اصطلاحاَ موسسین شرکت سهامی خاص گویند می بایست حداقل 35% از مبلغ سهام مورد تعهد را در حسابی به نام شرکت در شرف تاسیس واریز نموده و گواهی دریافت نمایند و سپس می توانند با برگزاری مجمع عمومی موسسین طرح اساسنامه شرکت را به تصویب برسانند و در همان مجمع عمومی موسسین اولین مدیران و بازرسان شرکت را انتخاب و در صورتی که برخی سهامداران آورده غیرنقدی دارند باید گزارش کارشناس رسمی در خصوص تقویم آورده غیرنقدی و نام رومه کثیرالانتشاری که کلیه آگهی های شرکت تا تشکیل اولین مجمع عمومی عادی در آن منتشر می گردد را طی صورتجلسه مجمع عمومی موسس به تصویب برسانند. تشکیل شرکت سهامی خاص برخلاف شرکت سهامی عام به صورت یک مرحله ای است بدین معنا که اظهارنامه ای که حاوی نام شرکت، محل شرکت ، میزان سرمایه ، تعداد شرکاء ، نوع فعالیت و مواردی که در قانون تجارت ذکر شده به همراه گواهینامه واریزی، اساسنامه مصوب، اعلام اسامی اولین مدیران و بازرسان و گزارش کارشناس رسمی در خصوص آورده های غیرنقدی و تقویم آن ها و اعلام نام رومه کثیرالانتشار جهت آگهی های شرکت که در مجمع عمومی موسس به تصویب رسیده است به اداره ثبت شرکت ها ارسال گردد.
به موجب ماده 20 لایحه قانون تجارت، برای تاسیس و ثبت شرکت سهامی خاص علاوه بر اظهارنامه شرکت که باید به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم شود، تحویل چند مدرک دیگر نیز ضروری است :
1. اساسنامه
2. اظهارنامه بانکی
3. انتخاب اولین مدیران و بازرسان
4. انتخاب رومه کثیرالانتشار
نکته : تصمیمات تاسیس در شرکت سهامی خاص مانند انتخاب مدیران و بازرسان توسط کلیه موسسین است، زیرا پذیره نویس در شرکت سهامی خاص وجود ندارد. در شرکت سهامی عام تصمیمات تاسیس در مجمع عمومی موسس انجام می شود.
شرایط اختصاصی شرکت سهامی خاص :
– در شرکت های سهامی خاص تشکیل مجمع عمومی موسس اامی نیست لیکن جلب نظر کارشناس مذکور در ماده 176 این قانون ضروری است و نمی توان آورده های غیرنقد را به مبلغی بیش از ارزیابی کارشناس قبول نمود.
– شرکت های سهامی خاص نمی توانند سهام خود را برای پذیره نویسی یا فروش در بورس اوراق بهادار یا توسط بانک ها عرضه نمایند و یا به انتشار آگهی و اطلاعیه و یا هر نوع اقدام تبلیغاتی برای فروش سهام خود مبادرت کنند مگر این که از مقررات مربوط به شرکت های سهامی عام به نحوی که در این قانون مذکور است تبعیت نمایند.


هر اجتماع متشکل از اشخاص، نیازمند ارکانی به عنوان اداره کننده می باشد. مجمع عمومی محلی است برای ابراز اراده سهامداران تا صاحب سهم بتواند در تصمیم گیری ها شرکت کند. مثلاَ در مجامع عمومی، صاحبان سهم در رابطه با انتخاب اعضای هیات مدیره یا افزایش سرمایه حق حضور و رای دارند. هیات مدیره و مدیر عامل ارکان اجرایی شرکت می باشند مثلاَ دعوت از مجامع عمومی، انعقاد قرارداد با ثالث و انتشار آگهی در صلاحیت ارکان اجرایی شرکت می باشد. هر شرکتی نیاز به مرجع نظارت و کنترل از تخلفات دارد و این مهم را در شرکت سهامی، بازرس انجام می دهد.

ارکان شرکت سهامی عبارتند از :
– مجامع عمومی
– هیات مدیره
– مدیرعامل
– بازرس

مجامع عمومی
مجامع عمومی از اجتماع صاحبان سهام تشکیل می شود. اشخاص غیرسهامدار، حق شرکت در جلسات مجمع عمومی را ندارند مگر به عنوان وکیل یا منشی. نصاب تشکیل رسمی جلسات و هم چنین حد نصاب تصمیم گیری جلسات مجامع عمومی، اصولاَ تابع اساسنامه است مگر آن که قانون ترتیب دیگری را مقرر کرده باشد.
به طور کلی مجامع عمومی شرکت سهامی عبارتند از :
1- مجمع عمومی موسس
مجمع عمومی موسس تکمیل کننده فرایند تشکیل شرکت است. مجمع عمومی موسس برای مدت زمان محدود تشکیل می شود و امکان تشکیل مجمع عمومی موسس، فقط قبل از تشکیل شرکت وجود دارد.
وفق مواد 17 و 74 لایحه صلاحیت مجمع عمومی موسس عبارتند از :
–  رسیدگی به گزارش موسسین ( راجع به آورده غیرنقدی، مزایای مورد مطالبه و تصویب آن )
– احراز اینکه پذیره نویسی کلیه ی سهام شرکت تعهد شده و مبلغ لازم یعنی حداقل 35 درصد از کل سرمایه تادیه شده است.
– تصویب طرح اساسنامه و در صورت وم اصلاح آن ( باید توجه کرد که تغییر اساسنامه در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است .)
– تعیین رومه کثیرالانتشاری که هر گونه دعوت و اطلاعیه بعدی برای تشکیل مجمع عمومی عادی در آن آگهی شود.
– انتخاب ( نه عزل ) اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت . ( انتخاب مدیران و بازرسان بعدی با مجمع عمومی عادی است. به جز ماده 153 لایحه که انتخاب بازرس با دادگاه می باشد.)
2- مجمع عمومی عادی
به این مجمع ، مجمع عمومی سالیانه نیز گفته می شود زیرا با استناد به ماده 89 لایحه باید حداقل سالی یک بار تشکیل شود. در حالت کلی این مجمع برای انتخاب و عزل مدیران و بازرسان و تصویب گزارش های مالی تشکیل شود.
صلاحیت مجمع عمومی عادی برخلاف مجمع موسس و فوق العاده نامحدود است و می تواند به تمامی امور شرکت، به جز آنچه در صلاحیت دو مجمع است رسیدگی کند.
3- مجمع عمومی فوق العاده
مجمع عمومی فوق العاده، به امور مهم و حیاتی در شرکت سهامی رسیدگی می کند. این امکان وجود دارد که مجمع عمومی فوق العاده در طول حیات شرکت تشکیل نشود. مدتی که در طول آن امکان تشکیل مجمع عمومی فوق العاده وجود دارد از زمان تشکیل تا انحلال شرکت می باشد.
– ترتیب ایجاد سهام ممتاز و تغییر در امتیازات وابسته به این گونه سهام
– تصویب تبدیل سهام بانام به بی نام و بالعکس
– تغییر در مواد اساسنامه و سرمایه و انحلال پیش از موعد
– تصویب کاهش اجباری سرمایه و یا انحلال شرکت
– تصمیم گیری در خصوص افزایش سرمایه
– اجازه ی اعطای افزایش سرمایه به هیات مدیره
– سلب حق تقدم در خرید سهام جدید از سهامداران موجود
– تعیین مدیر تصفیه در صورت تصویب انحلال شرکت
– تعیین اقامتگاه مدیر یا مدیران تصفیه در طول دوران تصفیه
– تصویب تبدیل شرکت سهامی خاص به عام
– اعلام انحلال شرکت
– تصمیم و تصویب ادغام شرکت ها در سایر شرکت ها به موجب ماده 40 قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی ، فرهنگی مصوب 1383
– تغییر در حقوق سهام موسس
– تغییر تابعیت

هیات مدیره
رکن اداره کننده و به عبارت دیگر قوه مجریه شرکت های سهامی اعضای هیات مدیره آن هستند. طبق مفاد ماده 107 " لایحه " هیات مدیره شرکت های سهامی از میان صاحبان سهام انتخاب می شوند بنابراین در زمان برگزاری مجمع عمومی برای انتخاب مدیران، مدیر منتخب حداقل باید دارای یک سهم از سهام شرکت باشد و اگر طبق اساسنامه تعداد سهام وثیقه مدیران از یک سهم بیشتر باشد بر اساس ماده 115 " لایحه " از تاریخ انتخاب یک ماه فرصت دارد تا نسبت به تکمیل آن اقدام نماید.
در مورد تعداد اعضای هیات مدیره در شرکت های سهامی خاص قانون ساکت است ولی در مورد شرکت های سهامی عام ماده 107 " لایحه " انتخاب حداقل پنج نفر را اامی می داند.

مدیر عامل
مدیر عامل، مدیر شرکت در برابر اشخاص ثالث می باشد و شرکت با امضای او می تواند با ثالث قرارداد منعقد کند. به موجب ماده 125 لایحه ، مدیر عامل در حدود اختیاراتی که به او تفویض شده نماینده شرکت محسوب شده و از طرف شرکت حق امضا دارد.
در رابطه با مدیر عامل شرکت سهامی ، نکات ذیل حائز اهمیت است :
– وفق ماده 124 لایحه قانون تجارت، هیات مدیره اقلاَ یک نفر را به عنوان مدیر عامل انتخاب می کند و تعداد مدیر عامل می تواند بیش از یک نفر باشد.
– مدیر عامل هم می تواند از میان اعضای هیات مدیره و هم خارج از اعضای هیات مدیره انتخاب شود.
– مدیر عامل هم می تواند سهامدار باشد و هم خارج از سهامدارن .
– انتخاب مجدد مدیر عامل مانند هیات مدیره و بازرس بلامانع است.
– مدیر عامل ااماَ باید از میان اشخاص حقیقی انتخاب شود.
– اصولاَ شخص نمی تواند همزمان رئیس هیات مدیره و مدیر عامل یک شرکت باشد مگر با تصویب سه چهارم آرای حاضر در مجمع عمومی عادی .

بازرس
بازرسان اشخاصی هستند که توسط مجمع عمومی برای نظارت به اعمال مدیران و حساب ها و معاملات شرکت انتخاب می گردند و دارای خصوصیات ذیل اند :
– بازرسان می توانند شخص حقیقی یا حقوقی باشند.
– بازرسان می توانند هم از بین صاحبان سهام انتخاب گردند، و هم از خارج از شرکت ، برخلاف اعضاء هیات مدیره که لازم بود حتماَ از میان سهامداران انتخاب گردند.
– تعداد بازرسان : ممکن است یک یا چند نفر باشند، برخلاف تعداد مدیران که در سهامی عام حداقل 5 و در سهامی خاص حداقل 3 نفر بودند.
– شیوه های نصب بازرسان : انتخاب بازرسان به رای اکثریت نسبی حاضرین در مجمع است. ( م 88 ل. ا. ق. ت )
– مدت بازرسی : یک سال می باشد، برخلاف مدت مدیریت اعضاء هیات مدیره که دو سال بود.
– انتخاب مجدد اشخاص به بازرسی بلامانع است ، همان طور که انتخاب مجدد اعضاء هیات مدیره بلامانع بود.
اشخاص ذیل نمی توانند به عنوان عضو بازرس منصوب گردند :
1- محجورین و کسانی که حکم ورشکستگی آن ها صادر شده است. ( ماده 111 ل. ا. ق. ت )
2- کسانی که به علت ارتکاب جنایت یا یکی از جنحه های سرقت ، خیانت در امانت ، ی، جنحه هایی که به موجب قانون در حکم خیانت در امانت یا ی شناخته شده است ، اختلاس ، تدلیس ، تصرف غیرقانونی در اموال عمومی، که به موجب حکم قطعی از حقوق اجتماعی، کلاَ یا بعضاَ محروم شده باشند، البته فقط در مدت محرومیت. ( ماده 111 ل. ا. ق. ت )
3- اعضاء هیات مدیره یا مدیر عامل شرکت ( ماده 147 ل. ا. ق. ت )
4- اقرباء سببی و نسبی مدیران یا مدیر عامل تا درجه سوم از طبقه اول و دوم ( ماده 147 ل. ا. ق. ت )
5- هر کس که خود یا همسرش از اشخاص مذکور در بند 2 موظفاَ حقوق دریافت می دارد. ( ماده 147 ل. ا. ق. ت )

به موجب بند 19 ماده 1 قانون اجرای ت های کلی نظام ، " مدیران شرکت : اعضاء هیات مدیره ، مدیر عامل و افراد دارای عناوین مشابه یا هر شخص دیگری که مسئولیت تصمیم گیری در شرکت ، به موجب قانون و یا اساسنامه آن ، یا به موجب حکم دادگاه و یا مراجع ذی صلاح قانونی به آن ها واگذار شده باشد ".

انتخاب مدیران

به موجب ماده 108 لایحه قانون تجارت ، " مدیران شرکت توسط مجمع عمومی موسس و مجمع عمومی عادی انتخاب می شوند ".
اولین مدیران شرکت در سهامی عام توسط مجمع عمومی موسس با اکثریت دوسوم آرای حاضر در جلسه رسمی و در سهامی خاص اولین مدیران با توافق تمامی سهامداران یا موسسین انتخاب می شوند.
مدیران بعدی پس از ایجاد شخصیت حقوقی شرکت ، با اکثریت نسبی آرای حاضر در جلسه رسمی توسط مجمع عمومی عادی انتخاب می شوند. انتخاب مجدد مدیران ولو به دفعات متعدد بلامانع است.
به موجب ماده 110 لایحه ، اشخاص حقوقی همان طور که می توانند به عنوان سهامدار شرکت انتخاب شوند، به عنوان اعضای هیات مدیره نیز انتخاب می شوند. باید توجه داشت شخص حقوقی شخصاَ نمی تواند در جلسات مجمع شرکت کند و نیاز به یک نماینده که شخص حقیقی است دارد تا ابراز کننده ی اراده شخص حقوقی باشد. شخص حقوقی نماینده ای را به صورت دائمی برای شرکت در جلسات هیات مدیره معرفی می کند، اما دائمی بودن بدن معنا نیست که شخص حقوقی حق عزل نماینده را نخواهد داشت. شخص حقوقی می تواند نماینده خود را عزل کند به شرط آن که جانشین او را کتباَ به شرکت معرفی نمایند والا در جلسات هیات مدیره غایب ( نه مستعفی یا معزول یا منعزل ) محسوب می شود. در صورتی که نماینده شخص حقوقی غایب باشد، نماینده شخص حقوقی بدون م با شرکت انتخاب می شود و این نظر با ظاهر قانون نیز سازگار است ، اما به عقیده دکتر اسکینی معرفی نماینده با خود شخص حقوقی می باشد اما انتخاب آن با هیات مدیره است. نماینده شخص حقوقی هم می تواند از میان سهامداران باشد و هم خارج از سهامداران. مدت مدیریت نماینده بسته به شخص حقوقی دارد ، یعنی با پایان یافتن مدت مدیریت شخص حقوقی، نماینده او نمی تواند ادامه فعالیت دهد. نماینده شخص حقوقی در حکم اعضای هیات مدیره است و مسئولیت های مدنی و جزایی هیات مدیره شامل شخص نماینده نیز می شود.
شخص حقوقی و نماینده در صورت تقصیر و ورود خسارت مسئولیت مدنی دارند، آن هم از نوع مسئولیت تضامنی. زیان دیده بابت جبران خسارت به هر کدام که بخواهد می تواند مراجعه کند. به عقیده دکتر اسکینی ، اگر نماینده صرفاَ دستور شخص حقوقی را انجام دهد، پس از جبران خسارت در برابر زیان دیده می تواند به شخص حقوقی مراجعه کند.
انتخاب مدیران :
– انتخاب اولین مدیران در سهامی خاص : کلیه سهامداران
– انتخاب اولین مدیران در سهامی عام : مجمع عمومی موسس
– انتخاب مدیران بعدی : مجمع عمومی عادی


 در ابتدای این مقاله به شرح کوتاهی از شرکت های پیمان کاری می پردازیم: بطور  کلی پیمان کار مجموعه ای حقیقی و یا حقوقی می باشد که با قراردادی مسئولیت انجام فعلی از قبیل (تهیه، حمل، نصب، ساخت، اجرا و) به عهده می گیرد البته توجه داشته باشید که در مواردی شرکت طرف قرار داد ناظری جهت نظارت بر کار طرف مقابل تعریف می نماید. مفاد قرار داد بین دو طرف اعم از زمان انجام قرار داد ، مبلغ قرار داد و در برخی از موارد تایین سطح کیفی موضوع قرار خواهد بود.   

 ثبت شرکت پیمان کاری:
 در ابتدا باید دید که از میان شرکتهای تجاری مناسب، شرکت سهامی خاص یا مسئولیت محدود برای مجموعه شما مناسب تر است .البته با توجه به اعتبار بیشتر شرکت سهامی خاص نزد شرکت های مناقضه گذار و همچنین نیاز به رسیدگی بیشت در شرکت سهامی خاص باید گفت که شرکت سهامی خاص برای تاسیس شرکت پیمان کاری مناسب تر می باشد.در ادامه با توجه به پیشنهاد ثبت شرکت سهامی خاص برای پیمان کاری به شرایط و مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت پیمان کاری سهامی خاص اشاره می شود:

 شرایطی که در ابتدا باید برای ثبت شرکت پیمان کاری سهامی خاص فراهم آورید عبارت است از:

 1-حداقل 3 نفر عضو و دو نفر بازرس که نمی توانند از اعضا باشند.

 2-حداقل 35 درصد سرمایه اولیه شرکت را نزد یکی از بانکهای کشور سپرده گذاری شود

 3-حداقل سرمایه برای شرکت صد قزار تومان می باشد.

 مدارکی که برای ثبت شرکت پیمان کاری سهامی خاص مورد نیاز می باشد:
 - تکمیل و ارائه فرم تعیین نام  شرکت

 -تکمیل و ارائه فرم مشخصات اعضاء 

 -سه نسخه اساسنامه شرکت سهامی خاص (با امضای تمام سهام داران در تمامی صفحات)

 -دوبرگ اظهار نامه از حسابداری ثبت  

 -فتوکپی شناسنامه و کارت ملی کلیه سهامداران  وبازرسین برابر با اصل شده. 

 -تهیه گواهی عدم سو پیشینه کیفری برای تمامی اعضای هیئت مدیره  و بازرسین از اداره تشخیص هویت

 -تنظیم اقرار نامه رسمی در دفترخانه اسناد رسمی به شرح ذیل: 

 مدیر عامل شرکت در شرف تاسیس همزمان مدیرعامل شرکت دیگری را بعهده ندارد (ماده ۱۲۶ لایحه اصلاحی قانون تجارت) 

 اعضای هیئت مدیره و مدیر عامل اشتغال به هیچگونه شغل دولتی و ممنوعیت قانونی جهت عضویت در شرکت را ندارند (اصل ۱۴ قانون اساسی) 

 بازرسین هیچگونه نسبت فامیلی نسبی و سببی با مدیران شرکت  تا درجه سوم از طبقه اول و دوم را ندارند و یا خود و یا همسرشان از مدیر عامل یا مدیران شرکت حقوقی مقرری دریافت نمی‌کنند (ماده ۱۴۷  لایحه اصلاحی قانون تجارت) 

 - ارائه  گواهی پرداخت حداقل  ۳۵ % سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرق تاسیس در آنجا باز شده است

 - ارائه مجوز در صورت نیاز به اعلام کار‌شناس ثبت شرکتها

 رتبه بندی پیمانکاران یا گرید چیست ؟

 این رتبه بندی به معنای بررسی میزان توانایی شرکت ها می باشد که  این توانایی را بر اساس نفرات ، تحصیلات، سوابق کاری و توانایی مالی بررسی می نمایند.

 این رتبه بندی که برای 11رشته کاری( نفت و گاز و پتروشیمی ، ابنیه ، تاسیسات ، برق و الکترونیک ، نیرو ، آب و فاضلاب ، تونل راه سد ، فضای سبز پارک و .) منظور شده است و دارای پنج (5-4-3-2-1) رتبه می باشد که رتبه 5 کمترین آنها و رتبه 1 ممتاز ترین می باشد، محاسبه این امتیاز براساس مدرک تحصیلی و سابقه اعضای هیات مدیره انجام می گیرد و هر یک از این گرید ها با توجه به ارزش یابی شرکت به مجموعه  تعلق می گیرد.پس از ثبت شرکت به عنوان پیمان کار نسبت به دریافت رتبه پیمانکاری از نهاد ریاست جمهوری اقدام میگردد.

 
شرکت های تضامنی و نسبی از انواع شرکت های تجاری شخصی می باشند که مسئولیت اعضاء در آن نامحدود است.


ماده 116 قانون تجارت، در تعریف شرکت تضامنی چنین مقرر نموده است :
شرکت تضامنی شرکتی است که در تحت اسم مخصوص برای امور تجاری بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود . مقصود از مسئولیت تضامنی شرکا این است که اگر دارایی شرکت برای پرداخت تمام بدهی های شرکت کافی نباشد هر یک از شرکا مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است. هر قراری که بین شرکا برخلاف این ترتیب داده شده باشد در مقابل اشخاص کان لم یکن خواهد بود.
بنابراین در شرکت تضامنی، کلیه شرکا مسئول تعهدات شرکت می باشند؛ چه در انجام معاملات شخصاً مداخله داشته باشند یا نداشته باشند و این نوع شرکت، معمولاً بین اشخاصی تشکیل می شود که با یکدیگر آشنایی کامل داشته یا از یک خانواده و معمولاَ بین پدران و پسران و یا برادران و یا بین دوستان نزدیک تشکیل می شود.

هم چنین ماده 3 قانون تجارت، در تعریف شرکت نسبی آورده است:
شرکتی است که برای امور تجاری در تحت اسم مخصوص بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هر یک از شرکا به نسبت سرمایه ای است که در شرکت گذاشته اند.

تفاوت شرکت نسبی با شرکت تضامنی در این است که چنانچه فرضاً بدهی شرکت تضامنی یکصد میلیون ریال باشد، هر یک از شرکاء به تنهایی و به صورت تضامنی مسئول پرداخت تمام مبلغ یکصد میلیون ریال می باشند. حال آنکه در شرکت نسبی، بدهی شرکت به نسبت سرمایه شرکاء بین آنان تقسیم می شود. به عنوان مثال چنانچه بدهی شرکت نسبی همان یکصد میلیون ریال باشد و سه نفر شرکای شرکت به ترتیب دارای پنجاه درصد ، سی درصد و بیست درصد سرمایه شرکت باشند، نفر اول می بایست نصف بدهی ( پنجاه میلیون ریال ) ، نفر دوم سی درصد بدهی ( سی میلیون ریال ) و نفر سوم بیست درصد بدهی ( بیست میلیون ریال ) را پرداخت نماید.

مطالعه مقررات قانون تجارت راجع به این شرکت نشان می دهد که به جز چند نکته مختصر، مواد و مقرراتی که حاکم بر شرکت تضامنی است بر شرکت نسبی نیز حاکم است.
در واقع، از تلفیق مواد " 5 " و " 9 " قانون تجارت به این نکته می توان پی برد که شرکت نسبی با شرکت تضامنی، دارای نقاط مشترک ذیل است :
1- در شرکت های تضامنی و نسبی ، سرمایه شرکا به سهم الشرکه تقسیم می شود و قانون گذار حداقل و حداکثر میزان سرمایه را تعیین نکرده است.
2- شرکت های تضامنی و نسبی ، حداقل از دو شریک تشکیل می شوند اما حداکثر تعداد شرکا در قانون تعیین نشده است. شرکا ممکن است اشخاص حقیقی یا حقوقی باشند.
3- شرکت نسبی زمانی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی تادیه و سهم الشرکه غیرنقدی نیز تقویم و تسلیم شده باشد، چیزی که در مورد شرکت تضامنی نیز صدق می کند.
4- در شرکت نسبی نیز منافع به نسبت سهم الشرکه بین شرکاء تقسیم می شود، مگر آنکه شرکتنامه، غیر از این ترتیب را مقرر داشته باشد.
5- در شرکت نسبی، شرکاء باید لااقل یک نفر را از میان خود یا خارج، به سمت مدیری معین کنند که حدود مسئولیت آن ها مشابه مدیران شرکت تضامنی است.
6- در شرکت نسبی نیز اگر سهم الشرکه یک یا چند نفر از شرکاء ، غیرنقدی باشد ، باید سهم الشرکه مزبور قبلاَ به تراضی تمام شرکاء تقویم شود.
7- شرکای شرکت نسبی نیز نمی توانند سهم الشرکه خود را به دیگری منتقل کنند، مگر با رضایت تمام شرکاء .
8- شرکت نسبی ، مانند شرکت تضامنی فقط برای امور تجاری تشکیل می شود و بنابراین اگر شرکتی با مسئولیت نسبی شرکا، برای امور غیرتجاری تشکیل شده باشد، تابع قواعد حقوق مدنی است.
9- هر شخص جدیدی که وارد شرکت شود مسئولیت آن نسبت به قروضی که قبل از او در شرکت وجود داشته برقرار می باشد. در نتیجه به طور کلی تمامی تصمیمات و تغییرات در شرکت های نسبی و تضامنی باید مورد تایید تمام شرکا باشد.
10- مانند شرکت تضامنی مادام که شرکت نسبی منحل نشده، مطالبه قروض آن باید از خود شرکت به عمل آید. بنابراین طلبکاران شرکت نمی توانند برای مطالبه طلب خود از شخص حقوقی، به شرکا مراجعه کنند.
11- موارد انحلال شرکت نسبی و شرکت تضامنی، تبدیل شرکت ، تغییر شرکت ( بر اثر خروج، فوت یا محجوریت یکی از شرکا ) ، مرجع تصمیم گیرنده بنیادی، اداره و مدیریت شرکت ، نظارت و بازرسی در جریان امورشرکت ، تغییر اساسنامه ، تقسیم سود و زیان و انحلال شرکت همانند شرکت تضامنی است.

در رابطه با ثبت این شرکت ها باید توجه داشته که :
الف) شرکت تجاری باید به موجب قراردادی باشد که نه تنها کتبی بلکه رسمی باشد.
ب) گرچه به موجب ماده 195 قانون تجارت " ثبت کلیه شرکت های مذکور در این قانون اامی و تابع جمیع مقررات قانون ثبت شرکت هاست " ، لیکن ثبت نکردن شرکت موجب بطلان و عدم موجودیت آن نیست ، در واقع این ماده ضمانت اجرای بطلان برای عدم ثبت مقرر نکرده و قانون ثبت شرکت ها نیز که این ماده به آن اشاره کرده، اشاره نمی کند که اگر ثبت شرکت انجام تشود، شرکت باطل خواهد بود.

  
یکی از نتایج شخصیت حقوقی در شرکت های تجاری، داشتن تابعیت می باشد و بر همین اساس شرکت های تجاری به دو دسته تقسیم می شوند. شرکت های ایرانی و شرکت های خارجی . منظور ازشرکت ایرانی، شرکتی است که تابعیت ایران را داشته باشد و شرکت خارجی شرکتی است که تابعیت یکی از کشورهای خارجی را دارد.


در مورد تابعیت شرکت های تجاری، موضوع های مختلفی قابل بحث و بررسی است که در این مقاله به آن ها اشاره می شود. شایان ذکر است، خوانندگان محترم ، جهت کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه می توانند مقالات ذیل را نیز مطالعه نمایند :
- اقامتگاه و تابعیت شرکت های تجاری
- تغییر در تابعیت شرکت ها
- تابعیت شرکت فرعی از نگاه قانون ثبت شرکت ها

ملاک تابعیت

قانون تجارت ایران تابعیت شرکت های تجاری را مبتنی بر اقامتگاه ( مرکز اصلی ) دانسته و در ماده 591 قانون تجارت مقرر داشته است : " اشخاص حقوقی، تابعیت مملکتی را دارند که اقامتگاه آن ها در آن مملکت است " . با توجه به اینکه قانونگذار در ماده 590 همان قانون ، ملاک اقامتگاه را نیز مرکز امور اداری شرکت قرار داده است در نتیجه شرکت های تجاری تابعیت کشوری را خواهند داشت که مرکز اداری یا اصلی شرکت در آن کشور قرار دارد. مطابق ضابطه فوق، تابعیت شرکت های تجاری اعم از ایرانی و خارجی، به راحتی قابل تعیین است و ماده مزبور علی رغم اختصار، جامع می باشد و با استفاده از آن به راحتی می توان تابعیت تمامی شرکت های تجاری را مشخص نمود.
بنابراین از توجه به ماده فوق روشن می شود که قانونگذار در تعیین ضابطه تابعیت شرکت های تجاری توجهی به تابعیت شرکای شرکت و همچنین مبنع تامین مالی شرکت ننموده است و بر همین اساس ممکن است همه شرکای یک شرکت تجاری تابعیت بیگانه را داشته باشند ولی به دلیل اقامت شرکت در ایران، شرکت ایرانی محسوب شود یا ممکن است اکثر سرمایه شرکت، به وسیله اتباع خارجی تامین شده باشد ولی به دلیل اینکه اقامتگاه شرکت در ایران است شرکت ایرانی محسوب شود.
البته باید توجه کرد که قانونگذار در ماده یک قانون ثبت شرکت ها مصوب 1310، در مقام معرفی شرکت ایرانی دو شرط برای آن مقرر نموده است. شرط اول آن است که شرکت در ایران تشکیل شده باشد و شرط دوم نیز این است که مرکز اصلی شرکت در ایران باشد. ماده مزبور مقرر داشته است : " هر شرکتی که در ایران تشکیل و مرکز اصلی آن در ایران باشد شرکت ایرانی محسوب است . "
از توجه به ماده مزبور روشن می شود که ضابطه مقرر در این ماده فقط ضابطه تشخیص شرکت ایرانی از شرکت های خارجی است و هرگز به عنوان یک ضابطه کلی تابعیت نمی تواند مورد استفاده قرار گیرد و ضابطه مقرر در ماده فوق فقط تا این اندازه کاربرد دارد که می توان با استفاده از آن تابعیت ایرانی شرکت را تشخیص داد ولی اگر شرکت تجاری یکی از دو شرط مقرر در ماده را نداشته باشد به طور طبیعی چنین شرکتی ایرانی محسوب نشده ولی نمی توان تابعیت خارجی او را مشخص کرد.
نکته قابل توجه این است که از مقایسه دو ماده 591 ق. ت و ماده یک قانون ثبت شرکت ها 4 فرض قابل تصور است که از این 4 فرض در سه فرض نتیجه اعمال هر دو قانون واحد است ولی در یک فرض متفاوت است. فرض اخیر ناظر به شرکتی است که در ایران اقامتگاه دارد یا به تعبیر دیگر مرکز اصلی آن در ایران می باشد ولی محل تشکیل آن ایران نباشد. چنین شرکتی به موجب ماده 591 ق. ت ایرانی محسوب می شود ولی مطابق ماده یک قانون ثبت شرکت ها این شرکت ایرانی محسوب نخواهد شد.

اما سه فرض دیگر که نتیجه اعمال هر دو قانون یکسان بوده عبارتند از :
فرض اول- شرکتی در ایران تشکیل ولی مرکز اصلی آن خارج از کشور باشد بدون تردید چنین شرکتی مطابق هر دو قانون ایرانی محسوب نخواهد شد.
فرض دوم- شرکتی در ایران تشکیل و مرکز اصلی آن نیز در ایران باشد بدیهی است که چنین شرکتی مطابق هر دو قانون ایرانی محسوب خواهد شد.
فرض سوم- شرکتی در خارج از ایران تشکیل و مرکز اصلی آن نیز در خارج از ایران باشد چنین شرکتی نیز مطابق هر دو ضابطه ، شرکت ایرانی محسوب نشده و شرکت خارجی شمرده می شود.
موردی که قابل طرح بوده این است که با توجه به تفاوت نتیجه اعمال هر یک از دو قانون فوق، کدام قانون در تعیین تابعیت شرکت های تجاری باید ملاک عمل قرار گیرد ؟
یکی از حقوقدانان سعی نموده تا بین دو قانون جمع نمایند. بدین ترتیب که به نظر ایشان ملاک تابعیت در شرکت های تجاری ایرانی ( دسته ای از اشخاص حقوقی ) ضابطه مقرر در ماده یک قانون ثبت شرکت ها می باشد ولی ملاک تابعیت در سایر اشخاص حقوقی خارجی اعم از تجاری و غیرتجاری فقط یک ضابطه حاکم است و آن نیز ضابطه مقرر در ماده 591 ق. ت می باشد. عبارت حقوقدان مزبور به این ترتیب است : " . به دیگر سخن ، هر شخص حقوقی که اقامتگاه آن ایران باشد ایرانی است مگر آنکه این شخص حقوقی از نوع تجاری باشد که در این صورت برای ایرانی تلقی شدن بایستی در ایران هم تاسیس شده باشد. همچنین در مورد اشخاص حقوقی خارجی صرفنظر از آنکه تجاری یا غیرتجاری باشند معیار تشخیص تابعیت چنین اشخاصی، کشور اقامتگاه آن ها است . " .
مهم ترین ایرادی که بر دیدگاه فوق وارد بوده این است که ضابطه تابعیت در اشخاص حقوقی ایرانی با خارجی متفاوت گردیده است و حال آنکه اقتضای اصول و قواعد حقوقی این است که بر هر دو ملاک واحدی حاکم باشد.
حقوقدان مزبور سپس اعلام نموده اند که اعمال ماده 591 ق. ت و ماده یک قانون ثبت شرکت ها خلاء تعیین تابعیت اشخاص حقوقی که در کشور دیگری تاسیس شده ولی در قلمرو ایران اقامت دارند را بدون راه حل گذاشته است و در نتیجه برای رفع این مشکل، قضات باید به قواعد حل تعارض توسل جویند.
به نظر می رسد با توجه به اینکه ماده 591 ق. ت بیانگر قاعده حل تعارض ایران در مقام تعیین تابعیت اشخاص حقوقی می باشد با اعمال آن هیچ خلاء قانونی وجود نخواهد داشت تا برای رفع آن قضات به قواعد حل تعارض توسل جویند. زیرا قاضی ایرانی با هر شخص حقوقی یا شرکت تجاری مواجه باشد اگر اقامتگاه آن ها در ایران باشد چنین شرکتی ایرانی محسوب می شود ولی اگر اقامتگاه آن در خارج از کشور باشد ، چنین شرکتی ایرانی نبوده و تابعیت کشوری را خواهد داشت که اقامتگاه آن در آن کشور می باشد.
نکته قابل توجه در عبارت حقوقدانان مزبور این است که برای خروج از مشکل، قضات را سفارش به استفاده از قواعد حل تعارض نموده اند. سوال این است که کدام قاعده حل تعارض در این خصوص مورد نظر بوده است ؟ آیا قاعده ای جامع تر از قاعده حل تعارض مندرج در ماده 591 ق. ت وجود دارد ؟
برخلاف دیدگاه فوق برخی ازحقوقدنان اعتقاد دارند که با تصویب ماده 591 ق. ت در سال 1311، ماده یک قانون ثبت شرکت ها که مصوب 1310 بوده نسخ و از درجه اعتبار ساقط گردید و امروزه در مورد تابعیت تمامی اشخاص حقوقی اعم از تجاری و غیرتجاری، فقط ملاک مقرر در ماده 591 ق. ت حاکم خواهد بود.

در مورد دیدگاه فوق ایراد قابل تصور آن است که در دیدگاه مزبور فقط به تاریخ تصویب دو قانون تجارت و ثبت شرکت ها توجه شده و به دلیل موخر بودن قانون تجارت، ماده یک قانون ثبت شرکت ها منسوخ تلقی گردیده است و حال آنکه ناسخیت قانون موخر نسبت به قانون مقدم ناظر به موردی است که هر دو قانون ( مقدم و موخر ) از یک نوع باشند یعنی هر دو عام یا هر دو خاص باشند ولی اگر یکی عام و دیگری خاص باشند در این صورت از قاعده تخصیص استفاده می شود در ارتباط بین دو قانون فوق اگر قدری توجه شود روشن می شود که قانون ثبت شرکت ها خاص و قانون تجارت ( ماده 591 ق. ت ) عام بوده و قانون عام موخر ناسخ قانون خاص مقدم نمی شود مگر اینکه در قانون عام به آن تصریح شده باشد که در خصوص مورد چنین تصریحی وجود ندارد.
بنابراین با توجه به اینکه اشخاص حقوقی مذکور در ماده 591 ق. ت اطلاق داشته و همه اشخاص حقوقی اعم از تجاری و غیرتجاری و همچنین ایرانی و غیرایرانی را شامل است ولی ماده یک قانون ثبت شرکت ها فقط یک دسته از اشخاص حقوقی یعنی شرکت های تجاری ایرانی را شامل می شود لذا 591 ق. ت غیر از شرکت های تجاری ایرانی شامل تابعیت همه اشخاص حقوقی خواهد بود. ولی ملاک تابعیت شرکت های ایرانی همان است که در قانون ثبت شرکت ها ذکر شده است.
برخی از حقوقدانان ملاک تابعیت مذکور در ماده 591 ق. ت یعنی اقامتگاه اداری یا مرکز اصلی را دارای این ایراد مهم و اساسی دانسته اند که این ضابطه ، حیله یا تقلب نسبت به قانون را تسهیل می کند در حالی که سایر ضابطه ها ( تابعیت شرکا، محل جمع آوری سرمایه، محل تشکیل و محل فعالیت شرکت ) همگی کیفیاتی هستند که قابل تطبیق با واقع می باشند و موسسین نمی توانند آن ها را تصنعی به وجود آورده و به دلخواه خود قانون صلاحیت دار را انتخاب کنند. به نظر حقوقدانان مزبور حیله و تقلب نسبت به ضابطه مذکور در ماده 591 ق. ت به دو صورت قابل تحقق است. صورت اول آن است که در اساسنامه قید کنند که اقامتگاه شرکت من باب مثال ایران است ولی در عمل یک ظاهر بی حقیقت از آن درست کنند مثلاَ یک منشی مسلوب الاختیار به تهران اعزام دارند و یا آن که پرونده های تشکیل شرکت را در این شهر نزد وکیلی بسپارند که البته در این صورت با کشف واقع، قانون اقامتگاه مجازی ( مانند تهران در مثال فوق ) اجرا نمی شود.

صورت دوم حیله و تقلب آن است که ادارات اصلی شرکت را در همان مملکتی قرار دهند که جلسات هیات مدیره و مجامع عمومی در آن جا تشکیل می شود و حال آنکه منشا سرمایه، موضوع شرکت تابعیت اکثر سهامداران بستگی به مملکت دیگر دارد. حقوقدانان مزبور سپس تصریح کرده اند که در نظام حقوقی فرانسه برای جلوگیری از اعمال تقلب نسبت به ضابطه اقامتگاه اداری محاکم سیستم کنترل را اعمال می نمایند. منظور از سیستم کنترل این است که برای تشخیص تابعیت شرکت باید معلوم گردد که گردش شرکت به نفع یا اراده اتباع چه دولتی است ؟ به عبارت دیگر قسمت اعظم سرمایه و اداره شرکت در دست چه اشخاصی می باشد و هر گاه معلوم شود که اکثریت سرمایه متعلق به اتباع دولت معینی می باشد و یا اینکه گردش شرکت به نفع و یا اراده اتباع آن دولت است شرکت ناگزیر تابع آن دولت خواهد بود.

استثناهای ملاک تابعیت

همان طور که مشخص شد، ملاک تابعیت شرکت های تجاری ، اقامتگاه اشخاص حقوقی می باشد ولی با توجه به برخی مقررات قانونی دو استثنا در این خصوص مقرر شده است.
استثنای اول در مورد بانک ها می باشد که بند ج ماده 31 قانون پولی و بانکی کشور اصلاحی 23 / 4/ 1354، ملاک تابعیت بانک را تابع تعلق سرمایه به اتباع کشورها دانسته و مقرر داشته است . " هر بانکی که بیش از 40% سرمایه آن متعلق به اشخاص حقیقی اتباع خارج یا اشخاص حقوقی خارجی باشد از نظر یک قانون بانک خارجی محسوب می شود و باید تحت عنوان بانک خارجی به ثبت برسد. از نظر این ماده هر شخص حقوقی که هفتاد و پنج درصد سرمایه آن متعلق به اشخاص حقیقی یا حقوقی اتباع ایران نباشد خارجی تلقی می شود ".
بنابراین در ماده فوق، هم معیار تابعیت بانک و هم تابعیت اشخاص حقوقی سهامدار بانک ، " تابعیت سهامداران " می باشد.
در بند "د" ماده 31 قانون مزبور اصلاحی 23/ 4/ 1354 و در تکمیل مقررات فوق مقرر شده است : " بانک های ایرانی نمی توانند بیش از 40% سهام خود را به اتباع خارجی یا اشخاص حقوقی که 75% سرمایه آن متعلق به اتباع ایرانی نیست منتقل نمایند ."
به تعبیر دیگر به موجب ماده فوق امکان تغییر تابعیت برای بانک های ایرانی وجود ندارد و نمی توانند از طریق انتقال سهام خود به اتباع بیگانه تابعیت خود را تغییر دهند. در واقع انتقال سهام بانک های ایرانی، تا جایی امکان پذیر است که منجر به تغییر تابعیت آن ها نگردد و معیار آن 40% سهام بانک می باشد.
نکته قابل توجه در مورد بانک ها این است که به موجب بند "الف" ماده 31 قانون پولی و بانکی کشور مصوب / 1/ 1351، تشکیل بانک فقط به صورت شرکت سهامی عام با سهام بانام ممکن می باشد.
استثنای دوم در مورد شرکت های هواپیمایی است. به موجب قانون تاسیس موسسات حمل و نقل هوایی و دریایی، شرکت های هواپیمایی که بیش از 49% درصد سهمشان متعلق به اتباع بیگانه است خارجی تلقی می شوند.
یکی از حقوقدانان استثنای دیگری نیز مطرح نموده اند که درمورد شرکت های بیمه می باشد که به موجب ماده 2 آئین نامه مصوب 26/ 7/ 1316 هیات وزیران ، موسساتی که بیش از 10% درصد از سرمایه آن ها در دست اتباع خارجی باشد باید ضمانت نامه به امضای یکی از بانک های مقیم ایران که مورد قبول دولت باشد برای مبلغ یک میلیون ریال بسپارند.


شهرستان کاشمر ، یکی از شهرستان های استان خراسان رضوی ایران است که در جنوب غربی این استان قرار گرفته است. از محصولات مهم این شهرستان می توان به زعفران، انواع مختلف انگور ، کشمش و فرش دستباف اشاره کرد.
ثبت برند در کاشمر با توجه به تنوع محصولات در آن ، دارای اهمیت ویژه ای می باشد.

با ثبت برند در کاشمر ، کسب و کاری با نام و نشان خاص خواهید داشت که در زمینه گسترش و توسعه آن بسیار کارگشا خواهد بود.
اینک این پرسش مطرح است که برای ثبت برند ، چه اقداماتی می بایست انجام شود ؟ در این راهنما سعی شده است اطلاعات کاملی راجع به این مطب در دسترس خوانندگان محترم قرار گیرد. قبل از شروع، به چندین مقاله دیگر در این رابطه اشاره خواهیم داشت :
- با نکات مهم در ثبت برند آشنا شوید
- استعلام برند قبل از ثبت
- لیست طبقه بندی علائم تجاری
- ثبت برند بین المللی

علائم قابل ثبت و غیرقابل ثبت
علامت تجاری عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش، تصویر، رقم ، حرف ، عبارت ، مهر ، لفاف و غیر آن که برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی، تجاری یا فلاحتی اختیار می شود. ممکن است یک علامت تجاری برای تشخیص امتیاز محصول جماعتی از زارعین یا ارباب صنعت و یا محصول یک شهر و یا یک ناحیه از مملکت اختیار شود.
هم چنین که ملاحظه می گردد، نوع علامت جنبه حصری ندارد ، بلکه می تواند با توجه به ابتکار افراد برای شناسایی محصولات واحدهای تولیدی، صنعتی یا خدماتی مانند حمل و نقل زمینی، هوایی یا دریایی به صورت کلمات ، حروف ، ارقام باشد.
علامت باید کالاها یا خدمات یک موسسه را از کالاها و خدمات موسسه دیگر متمایز سازد وگرنه از هدف خود دور می افتد و قابل ثبت نیست. علامت نباید به صورت کامل یا گمراه کننده ای باشد که برای همان کالا یا خدمات مشابه متعلق به موسسه دیگری در ایران معروف است و یا قبلاَ به نام مالک ثبت شده است یا تاریخ تقاضای ثبت آن مقدم یا دارای حق تقدم برای همان کالا و خدمات و یا برای کالا و خدماتی است که از نظر ارتباط و شباهت ، سبب فریب و گمراهی می شود.
علائم تجاری مشابه نیز قابل ثبت نیستند. لذا عین یا شبیه علامت انتخابی نباید قبلاَ ثبت و معروف شده باشد.
علامت تجاری نباید مخالف با موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه و متعارض با فرهنگ اسلامی باشد و بر فرهنگ عمومی تاثیر منفی بگذارد.
همچنین، علامت نباید عین یا تقلید نشان نظامی ، پرچم یا سایر نشان های مملکتی یا نام یا نام اختصاری یا حروف اول یک نام یا نشان رسمی متعلق به کشور، سازمان های بین الدولی یا سازمان هایی که تحت کنوانسیون های بین المللی تاسیس شده اند، بوده یا موارد مذکور یکی از اجزاء آن علامت باشد، مگر آن که توسط مقام صلاحیتدار کشور مربوط یا سازمان ذی ربط اجازه استفاده از آن صادر شود.
توجه داشته باشید که در حقوق ایران، تنها از علائم قابل روئت حمایت می گردد و برخلاف برخی کشورها ، علائم صوتی و بویایی قابلیت ثبت ندارند.

مدارک مورد نیاز ثبت برند
برندها به دو صورت حقوقی ( ثبت علامت تجاری به نام شرکت ) و حقیقی ( ثبت برند به نام شخص ) قابلیت ثبت دارند. تفاوت بین این دو تنها در ارائه مدارک می باشد. در ثبت برند حقوقی تمام مدارک و مجوزها می بایست به نام شخصیت حقوقی یعنی شرکت باشد و طبقه مورد نظر باید در اساسنامه شرکت و در قسمت موضوع فعالیت قید شده باشد. چنانچه طبقه مورد نظر در موضوع شرکت نباشد می توان موضوع مورد نظر را به موضوعات شرکت الحاق نمود و سپس برای ثبت برند اقدام کرد. اما در ثبت برند حقیقی تمامی مدارک باید به نام شخص و مرتبط به طبقه و فعالیت ذکر شده در جواز کسب او باشد.
در ادامه به بررسی مدارک لازم جهت ثبت برند شخص حقیقی و حقوقی می پردازیم:

مدارک ثبت برند شخص حقیقی:
1- مدارک مثبت هویت متقاضی ( کپی شناسنامه و کپی کارت ملی )
2- کپی کارت بازرگانی ( چنانچه از حروف لاتین استفاده شده باشد )
3- کپی مجوز فعالیت ( جواز تاسیس، پروانه بهره برداری، پروانه ساخت ، جواز کسب یا کارت بازرگانی و یا هر گونه گواهی فعالیت صادره از نهادهای نظارتی و حاکمیتی دولتی )
4- نمونه علامت تجاری در کادر 10 در 10

مدارک ثبت برند شخص حقوقی :
1- کپی کارت ملی
2- کپی شناسنامه
3- کپی آخرین تغییرات شرکت
4- کپی رومه تاسیس
5- کارت بازرگانی ( چنانچه از حروف لاتین استفاده شده باشد )
6- کپی مجوز فعالیت ( مانند پروانه بهره برداری، پروانه ساخت ، جواز کارت بازرگانی یا کسب ، جواز تاسیس )
 
در مرحله بعد ، کارشناس اداره ثبت ، تقاضای ثبت را بررسی نموده و نتیجه را اعلام می کند. (اخطار، رد یا پذیرش)
در صورت وضعیت آگهی نوبت اول، یعنی اداره با ثبت برند شما موافقت نموده که در این صورت لازم است تا نسخه تایید شده را امضا نموده و همراه با سایر مدارک به آدرس مرکز ارسال نمایید.
پس از ارسال مدارک و آگهی نوبت اول ، چنانچه ظرف مدت یک ماه از انتشار آگهی نوبت اول، دعوی یا اعتراضی نسبت به علامت وجود نداشته باشد، می توان نسبت به آگهی نوبت دوم و سپس اخذ سند ثبت برند اقدام نمود.

 مواد اصلاحی قانون تجارت شرکت های سهامی را به دو نوع تقسیم نموده است:1-شرکت سهامی عام2-شرکت سهامی خاص. شرکت سهامی عام شرکتی است که موسسین آن قسمتی از سرمایه ی شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تامین می کنند.(ماده 4)به این طریق که موسسین قبلاَ بیست درصد سرمایه را خودشان تعهد کرده و لااقل سی و پنج درصد مبلغ تعهد شده را در حسابی به نام شرکت در شرف تاسیس در یکی از بانک ها سپرده و سپس اظهارنامه ای به ضمیمه ی طرح اساسنامه ی شرکت و طرح اعلامیه ی پذیره نویسی سهام،به مراجع ثبت شرکت ها تسلیم نمایند(ماده 6)شرکت سهامی عام کامل ترین نوع شرکت سهامی است و مسلم است برای انجام امور مهمه از قبیل استخراج معادن و تجارت با کشورهای خارج و تاسیس کارخانجات و ایجاد سدها و بانک ها تشکیل می شود که سرمایه ی فردی کفاف آن را نمی دهد.

فکر تاسیس هر شرکت ابتدا از ناحیه ی اشخاصی ایجاد می شود که به جهاتی بستگی به این امر دارند مانند این که امتیاز استخراج معادن و یا احداث خط آهن را به دست می آورند،یا این که خبرگی یا مطالعات اقتصادی در امر بخصوصی دارند. مسلم است در این صورت با عده ای که همفکر بوده و یا سرمایه دار هستند م و در صورت موافقت شروع به ثبت شرکت سهامی عام می نمایند.

از آنجا که شرکت سهامی عام برای جلب سرمایه های مهم ایجاد می شود و لازم است تعداد قابل ملاحظه ای شریک گرد هم جمع شوند، بالطبع تشکیل آن متضمن مراحل مختلفی است.مرحله اول،تاسیس آن به وسیله ی موسسسان است.در این مرحله موسسان ضمن فراهم آوردن مقدمات ایجاد شرکت،در جستجوی شرکای دیگری هستند که در مرحله ی دوم،یعنی زمان پذیره نویسی،به شرکت می پیوندند.مجموعه آورده های پذیره نویسان و موسسان سرمایه ی شرکت را تشکیل می دهد.بعد از جمع شدن سرمایه،با شرکت تمامی شرکا در مجمع عمومی موسس،شرکت تشکیل می شود.

پس از آن که شرکت ایجاد شد و شخصیت حقوقی پیدا کرد باید بلافاصله جهت ثبت شرکت در مرجع ثبت شرکت ها اقدام نمود.مطالعه ی مقررات لایحه ی قانونی 1347 نشان می دهد که با رعایت برخی قواعد شخصیت حقوقی شرکت قبل از ثبت در مرجع ثبت شرکت ها ایجاد می شود ولی این شخصیت کامل نمی شود مگر پس از ثبت آن در مرجع اخیر.

ایجاد شرکت قبل از ثبت آن در مرجع ثبت شرکت ها: شرکت سهامی از زمانی ایجاد می شود که شخصیت حقوقی پیدا کند و تحصیل شخصیت حقوقی مستم این است که مجمع عمومی موسس بر اساس مقررات قانونی به طور صحیح تشکیل شود و در حدود صلاحیت هایی که به آن محول شده عمل کند.

شخصیت حقوقی شرکت بعد از ثبت آن در مرجع ثبت شرکت ها:

پس از تشکیل مجمع عمومی موسس و احراز مراتب مندرج در ماده 17 لایحه ی قانونی 1347 شرکت ایجاد می شود و شخصیت حقوقی پیدا می کند. قاعدتاَ نتیجه ی این شخصیت حقوقی این است که مدیران شرکت بتوانند تمام حقوق شرکت را تحصیل کرده و به تعهدات آن عمل کنند.مع ذلک با توجه به مواد مختلف لایحه ی قانونی 1347 می توان گفت ثبت شرکت سهامی در واقع بدان معنا نیست که شرکت تمام حقوقی را که هر شخص حقوقی از آن بهره مند است تحصیل می کند بلکه قانونگذار ما اگرچه مانند قانونگذار فرانسه تحصیل شخصیت حقوقی شرکت را موکول به ثبت آن نزد مرجع ثبت شرکت ها نکرده ثبت شرکت در مرجع ثبت شرکت ها را شرط ادامه ی حیات آن قرار داده است. در اینجا لازم است اضافه کنیم که اولاَ شرکت باید ظرف شش ماه از تاریخ تسلیم اظهارنامه ی مذکور در ماده ی 6 لایحه قانونی 1347 به ثبت برسد.(ماده ی 19 لایحه مذکور)ثانیاَ باید اساسنامه ای که به تصویب مجمع عمومی موسس رسیده است به ضمیمه ی صورتمجلس مجمع و اعلامیه ی قبولی مدیران و بازرسان برای ثبت شرکت به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم شود(ماده لایحه قانونی 1347)
با توجه به اینکه شرکت قبلاَ تشکیل شده است،خود شرکت و در واقع مدیران،رئیس هیات مدیره یا احیاناَ مدیر عامل باید تقاضای ثبت بدهند.

اساسنامه ای که به تصویب مجمع عمومی موسس رسیده به ضمیمه ی صورتجلسه مجمع و اعلامیه قبولی مدیران و بازرسان جهت ثبت شرکت به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم خواهد شد.

مدارک ثبت شرکت سهامی عام
مرحله اول: (مرحله تشکیل و تحصیل اجازه پذیره نویسی)
-1 دونسخه طرح اعلامیه پذیره نویسی که بایستی به امضاء کلیه موسسین رسیده باشد
2-دو نسخه اظهارنامه ی تکمیل شده
3-دو نسخه طرح اساسنامه تکمیل شده
4-تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت موسسین
5-اصل گواهی بانکی مبنی بر پرداخت سرمایه(حداقل 35% از 20 % سرمایه تعهد شده)
6-اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد
7-اصل مجوز اولیه از سازمان بورس و اوراق بهادار
8-تکمیل فرم تعیین نام به ترتیب اولویت نام پیشنهادی های و همچنین فیش واریزی مربوطه
مرحله دوم:( مرحله ایجاد و ثبت شرکت های عام سهامی)
1-دو نسخه اساسنامه که به تصویب مجمع عمومی موسس رسیده باشد
2-دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین متضمن تصویب اساسنامه تعیین،اعضاء هیئت مدیره،انتخاب بازرسان و رومه های کثیرالانتشار
3-دو نسخه صورتجلسه هیات مدیره
4-اصل گواهی بانکی مبنی بر پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت(در صورتیکه قسمتی از سرمایه موسسین بصورت غیر نقدی باشد)
5-اصل مجوز سازمان بورس و اوراق بهادار(مجوز ثانویه)


ماده ی 3 قانون ثبت شرکت ها می گوید: هر شرکت خارجی برای اینکه بتواند بوسیله ی شعبه یا نماینده به امور تجارتی یا صنعتی یا مالی در ایران مبادرت نماید، باید در مملکت اصلی خود شرکت قانونی شناخته شده و در اداره ی ثبت اسناد تهران به ثبت رسیده باشد. »

 بنابراین شرکت خارجی وقتی در ایران می توانند به ثبت برسد که در کشور مرکز اصلی خود به ثبت رسیده و قانوناَ تشکیل شده باشد و البته اثبات این امر و ارائه ی دلیل در این مورد بعهده ی شرکت تقاضاکننده ی ثبت است.

مقررات ثبت-برای اقدام به ثبت شعبه یا نمایندگی شرکت خارجی به موجب ماده ی 4 نظامنامه ی قانون ثبت شرکت ها اظهارنامه ی آن بوسیله ی شخصی که از طرف شرکتحق امضا در ایران دارد و یا توسط کسی که از طرف شخص مزبور برای این تقاضا وکالت دارد تقدیم خواهد شد».

اظهارنامه ی ثبت باید به فارسی نوشته شده دارای نکات ذیل باشد:

1)نام کامل شرکت.

2)نوع شرکت از سهامی و ضمانتی و مختلط و غیره.

3)مرکز اصلی شرکت و آدرس صحیح آن.

4)تابعیت شرکت.

5)مقدار سرمایه ی شرکت در تاریخ تقاضا

6)آخرین بیلان شرکت مشروط به اینکه قوانین خارجه و یا عرف تجاری مملکت اصلی شرکت و یا اساسنامه ی خود شرکت انتشار بیلان شرکت را تعهد کرده باشد.

7)در چه محل و در چه تاریخ و در نزد کدام مقام صلاحیت دار،شرکت تقاضا کننده مطابق قوانین مملکت اصلی خود ثبت شده است.

8)شرکت به چه نوع امر صنعتی یا تجاری یا مالی در ایران مبادرت می کند.

9)شعب آن در کدامیک از نقاط ایران موجود است.

10)نماینده ی عمده ی شرکت در ایران کیست و اگر شرکت چند نماینده ی مستقل دارد نمایندگان مستقل شرکت در ایران چه اشخاصی هستند.

11)اسم و آدرس صحیح شخص یا اشخاصی که مقیم در ایران بوده و برای دریافت کلیه ی ابلاغات مربوط به شرکت صلاحیت دارند.

12)تعهد به اینکه همه ساله یک نسخه از آخرین بیلان شرکت را در صورتیکه بیان مزبور مطابق فقره ی ششم این ماده قابل انتشار باشد به دایره ی ثبت شرکت ها بدهد.

ضمائم-ضمائم اظهارنامه عبارتند از:

یک نسخه ی مصدق از اساسنامه ی شرکت

یک نسخه ی مصدق از اختیار نامه ی نماینده ی عمده ی شرکت در ایران و در صورتیکه شرکت چند نماینده ی مستقل داشته باشد - یک نسخه ی مصدق از اختیار نامه ی هر یک از آن ها.اساسنامه و اختیار نامه وقتی معتبر است که به امضای نماینده ی کنسولی ایران در کشور مرکز اصلی شرکت تقاضاکننده ی ثبت رسیده باشد. ضمناَ در صورت تقاضای ثبت شعبه ی شرکت سواد مصدق سند ثبت خود شرکت در ایران که بگواهی اداره ی ثبت شرکت ها رسیده باشد باید ضمیمه ی مدارک شود.

پس از وصول اظهارنامه و ضمائم ثبت اداره ی ثبت شرکت ها آن را در دفتر مخصوص ثبت شرکت خارجی تحت شماره ی ردیف ثبت خواهد کرد و برای هرگونه تغییرات یا تاسیس شعب ،صفحاتی را سفید باقی خواهد گذاشت و هر شرکت خارجی یک پرونده ی ثبت شرکت ها خواهد داشت.

انتشار وقتی جریان ثبت در دفاتر پایان یافت باید طبق ماده ی 20 نظامنامه ی ثبت شرکت ها در ظرف یکماه از تاریخ ثبت هر شرکت خارجی یا شعبه ی آن دایره ی ثبت شرکت ها باید مراتب ذیل را به خرج خود شرکت در مجله ی رسمی وزارت عدلیه و یکی از رومه های یومیه ی تهران منتشر نماید:

1)خلاصه اساسنامه ی شرکت

2)اسم نماینده ی عمده ی شرکت در ایران و اگر شرکت در ایران چند نفر نماینده ی مستقل داشته باشد اسم همه ی آن ها.

3)اسم اشخاصی که از طرف شرکت حق امضا دارند.

4)اسم شخص یا اشخاص مقیم در ایران که برای دریافت کلیه ی ابلاغات مربوط به شرکت صلاحیت دارند.

تصدیق ثبت-بعد از انجام تشریفات مزبور تصدیقنامه ی ثبت شرکت» صادر و به متقاضی تسلیم می شود.

گواهی نامه ی مزبور طبق ماده ی نظامنامه باید حاوی مراتب زیر باشد:

1)نام کامل شرکت

2)نوع شرکت از سهامی و ضمانتی و مختلط و غیره.

3مرکز اصلی شرکت و آدرس صحیح ان.

4)تابعیت شرکت.

5)مقدار سرمایه ی شرکت در تاریخ تقاضا.

6)در چه محل و در چه تاریخ و در نزد کدام مقام صلاحیت دار،شرکت تقاضاکننده مطابق قوانین مملکت اصلی خود ثبت شده است.

7)شرکت به چه نوع امر صنعتی یا مالی در ایران مبادرت می کند.

این تصدیق ثبت باید به امضای اداره ی ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی برسد.

تغییرات-ماده ی 7 قانون ثبت شرکت ها مقرر داشته است که: تغییرات راجع به نمایندگان شرکت و یا مدیران شعب آن باید به اداره ی ثبت اسناد کتباَ اطلاع داده شود. »و این اطلاع نباید از دو ماه کند.

و اگر تغییرات در خود شرکت باشد مدت اعلان آن سه ماه است در صورتیکه مرکز اصلی شرکت در اروپا و آسیا(باستثنای خاور دور)و امریکای شمالی باشد و چهارماه در سایر مناطق دنیا که شامل خاور دور هم می شود.

تغییرات مزبور باید با اسناد و مدارک مثبته به ضمیمه ی اظهارنامه اعلام شود و اداره ی ثبت هم تا یک ماه مکلف به انتشار آن به هزینه ی تفاضاکننده است.

شرکت دارای امتیاز-ممکن است شرکت خارجی که در ایران به عملیات تجارتی یا صنعتی یا مالی می پردازد دارای امتیامه ی رسمی از دولت ایران باشد،در این صورت طبق تبصره ی 5 نظامنامه ی هر گاه شرکت خارجی شرکتی باشد که شرایط عملیات آن به موجب امتیامه ی صحیح و منظمی مقرر گردیده علاوه بر اسناد فوق (اظهارنامه-اساسنامه-اختیارنامه)باید سواد امتیامه با تصدیق وزارت امور خارجه مشعر بر صحت آن امتیامه نیز تسلیم شود.

فعالیت شرکت های تجاری محدود به موضوعی است که در اساسنامه آن ها آورده شده بنابراین کلیه معاملات شرکت باید با موضوعی که در اساسنامه قید شده مرتبط باشه.

مدیران شرکت اگر خارج از موضوعات شرکت معامله ای کرده باشن مسئولیت کامل این معامله با انهاست و اشخاص ثالث می تونن در دادگاه ها ابطال معامله انجام شده در خارج موضوع فعالیت شرکت را خواستار بشن.

ماده 1 لایحه اصلاحی قانون تجارت بیان کرده: جز درباره موضوعاتی که به موجب مقررات این قانون اخذ تصمیم و اقدام درباره آن ها در صلاحیت خاص مجامع عمومی است، مدیران شرکت دارای کلیه اختیارات لازم برای اداره امور شرکت می باشند، مشروط بر اینکه تصمیمات و اقدامات آن ها در حدود موضوع شرکت باشد.

موضوع فعالیت اشخاص حقوقی یکی از وجه تمایزات آن ها با دیگر اشخاص حقوقی است. موضوع فعالیت شرکت های تجاری باید تجاری باشد بجز شرکت های سهامی که تجاری هستند،

موضوع فعالیت موسسات غیر تجاری باید مقاصد غیر تجاری باشه. طبق ماده 1 قانون تجارت تاجر کسی است که شغل معمولی خود را معاملات تجاری قرار دهد

و طبق ماده 2 قانون تجارت معاملات تجاری عبارتند از:
خرید یا تحصیل هرنوع مال منقول به قصد فروش یا اجاره اعم از این كه تصرفاتی درآن شده یا نشده باشد.
تصدی به حمل و نقل از راه خشكی یا آب یا هوا به هرنحوی كه باشد.
هرقسم عملیات دلالی یاحق‌العمل كاری (كمیسیون ) و یا عاملی و همچنین تصدی به هر نوع تاسیساتی كه برای انجام بعضی امور ایجاد می شود از قبیل تسهیل معاملات ملكی یا پیداكردن خدمه یا تهیه و رسانیدن مومات و غیره.
هرقسم عملیات صرافی و بانكی
معاملات برواتی اعم از این كه بین تاجر یا غیر تاجر باشد
تاسیس و بكار انداختن هر قسم كارخانه مشروط براین كه برای رفع حوائج شخصی نباشد.
تصدی به عملیات حراجی
تصدی به هر قسم نمایشگاههای عمومی
عملیات بیمه بحری و غیر بحری
كشتی سازی و خرید و فروش كشتی وكشتی رانی داخلی یا خارجی و معاملات راجع به آنها
در پیش نویس لوایح قانون تجارت به موضوع فعالیت تجاری به شرح ذیل اشاره شده است:
هرگونه فعالیت توزیعی یا خدماتی مانند خرید یا تحصیل هر نوع مال جاندار یا بی جان،مادی یا غیر مادی به قصد فروش یا اجاره، هرچند که از طریق شبکه های الکترونیک و در فضای مجازی انجام شده باشد.

تصدی به هر نوع تاسیساتی که برای تسهیل زندگی و تدارک و عرضه کالا یا خدمات ایجاد میشود از قبیل امانت فروشی ها،انبار های عمومی،بنگاه های کاریابی و تامین خدمه،آبرسانی،گاز رسانی،برق رسانی،خدمات رایانه ای،تهیه و رساندن مومات مانند تدارک نیاز های روزانه منازل و اماکن و سوخت و انرژی مورد نیاز کارخانجات،کشتی ها و امثال آن.

تصدی به هر نوع تاسیسات از قبیل مجتمع های تفریحی یا ورزشی،هتل ها و مهمانسرا ها،کمپینگ ها،پارکینگ های عمومی،سالن های مختص جشن ها و میهمانی ها و کنفرانس ها،سالن های آرایش و زیبایی و مجتمع های خدمات بهداشتی،داروخانه ها و موسساتی که خدمات تبلیغاتی و مهندسی و فنی ارائه می دهند.

هرگونه فعالیت تولیدی یا صنعتی مانند: تاسیس و بهره برداری از هر قسم کارخانه، اعم از تاسیسات تبدیل یا تولید هرنوع مواد مصرفی و مواد اولیه و ساخت انواع ماشین آلات صنعتی،تولیدی،کشاورزی و بهداشتی،انواع خودروها،کشتی ها، هواپیما ها و معاملات راجع به آن ها،تاسیس و بهره برداری از مجتمع های کشاورزی (دامپروری،پرورش ماهی و زنبور عسل و پرورش طیور و کشتارگاه ها و امثال آن ها)

تصدی به هر نوع عملیات حمل و نقل کالا یا مسافر از راه خشکی یا آب یا هوا به هر نحو که باشد.

بهره برداری از معادن،در خشکی باشد یا در آب اعم از معادن مربوط به جامدات، مایعات یا گاز ها و همچنین تصدی به هر قسم نمایشگاه عمومی از قبیل سینماها، تئاتر ها، سیرک ها، باغ وحش ها، استادیوم های ورزشی، فرهنگسراها، موزه ها، نمایشگاه منطقه ای یا بین المللی کالاها، صنایع و امثال آن.

هرگونه فعالیت مالی مانند:تصدی به عملیات بانکی،صرافی،موسسات مالی و اعتباری و صندوق های قرض الحسنه و عملیات بورس و بیمه و هر نوع عملیات براتی اعم از صدور و انتقال یا ظهر نویسی برات یا سفته اعم از کاغذی یا الکترونیکی.

هرگونه فعالیت معاضدتی و واسطه ای مانند: تصدی به عملیات دلالی و تسهیل معاملات منقول یا غیر منقول ، همچنین تصدی به هر قسم حق العمل کاری، نمایندگی تجاری و عملیات حراجی.


 
اقامتگاه همان محل اقامت و ست است و در معنای لغوی آن در جایی ماندن و ست داشتن است.
طبق ماده 590 قانون تجارت اقامتگاه شرکت تجاری محلی است که اداره شخص حقوقی در آنجا باشد.
شناخت اقامتگاه یا نشانی هر شخص حقوقی برای امور قراردادی و همچنین امور ثبتی و مالی و مالیاتی و قضائی بسیار مهم است.
تابعیت هر شرکتی با محل اقامتگاه یا نشانی آن مشخص می شود. نشانی شرکت زمانیکه در اداره ثبت شرکتها ثبت و در رومه رسمی منتشر می شه بعنوان آدرس و نشانی معتبر و قانونی شرکت محسوب خواهد شد.
همچنین هرگونه تغییر در این محل نشانی شرکت باید از طریق اداره ثبت شرکتها ثبت و در رومه رسمی اعلام بشه.
با توجه به لینک شدن سامانه اینترنتی ثبت شرکت ها با اداره پست و استعلام آنلاین ، باید کدپستی ده رقمی و آدرس اعلام شده دقیق و صحیح و نشانی ثبت شده در مناطق چندگانه هر استان و شهر باشد.
مثلا برای ثبت شرکت در شهریار باید کدپستی ده رقمی مربوط به حوزه شهریار ارائه شود، شهریار جزو استان تهران است ولی واحد ثبتی جداگانه دارد. همینطور برای لواسان که در حوزه ثبتی تهران به حساب میاد و در اداره ثبت شرکت های تهران به ثبت می رسه.
همچنین اگر شرکت دارای شعبه یا شعباتی در سراسر کشور باشه، باید برای آن ها هم کدپستی و نشانی دقیق اعلام بشه.

شرکت ها و افراد در قالب واحدهای حقیقی و حقوقی می توانند این جواز را دریافت کنند،به شرط آنکه قصد تاسیس یک واحد تولیدی مثل کارخانه داشته باشند.اولین قدم راه اندازی کارخانه یا واحد تولیدی دریافت جواز است. زمانی که قصد دریافت جواز دارید باید مشخص کنید که قرار است کارخانه برای شرکت خاصی یا فرد خاصی تاسیس شود.

در صورتی که تحت شرکت خاص است،به صورت حقوقی و در غیر این صورت به صورت حقیقی صادر می شود.صاحبان این جواز می توانند در یکی از شهرک های صنعتی که در متن جواز قید شده،کالاهای مشخص شده در جواز را تولید نمایند.
اخذ جواز تاسیس از تاریخ صدور به مدت یکسال اعتبار دارد و بعد از گذشت یکسال با توجه به میزان پیشرفت قابل تمدید بوده و در صورت عدم اقدام از سوی متقاضی،جواز خود به خود از اعتبار خارج گشته و باطل می شود.جواز تاسیس امکان انتقال به غیر را نیز دارد.

مرجع صادر کننده ی جواز تاسیس بر حسب نوع فعالیت اقتصادی مد نظر کار سرمایه گذار متفاوت است.در حوزه تولیدات و صنایع کشاورزی و غذایی ،وزارت جهاد کشاورزی ؛در حوزه ی کارآفرینی و مشاغل خانگی ،وزارت کار و تعاون و برای عمده فعالیت های صنعتی ،وزارت صنعت و معدن مرجع صادرکننده ی جواز می باشد.

-از مزایای اخذ جواز تاسیس،واگذاری زمین در شهرک های صنعتی با شروط مناسب می باشد که به شکل 30% نقدی و 70% وام فاقد بهره است که از سوی وزارت صنایع پرداخت می شود.طریقه ی بازپرداخت وام به شکل اقساط 36 ماهه و در سررسیدهای 3 ماه یکبار می باشد که این وام فاقد هر نوع سود بانکی و کارمزد است.
-ثبت برند فارسی برای محصولات در اداره ثبت علائم تجاری
-امکان شرکت در نمایشگاه های تجاری داخلی و خارجی
_در دسترس بودن پیش طرح توجیهی( ) تایید شده توسط کارشناسان مرجع صادر کننده برای ارائه و جذب سرمایه گذاری
-امکان دریافت وام و تسهیلات دولتی با سود تولیدی و تنفس یک الی دو سال و بازپرداخت بلند مدت

شرایط لازم جهت اخذ جواز تاسیس:
به طور کلی اخذ مجوز دارای مراحلی نظیر ارائه گواهی سوء سابقه و عدم اعتیاد،اخذ مجوز از شهرداری و وزارت دارایی و تایید صلاحیت شخصی و مکانی از سوی اداره نظارت بر اماکن عمومی می باشد.

شرایط عمومی متقاضیان جواز تاسیس:
-تابعیت دولت جمهوری اسلامی ایران
-حداقل سن سال تمام
-دارا بودن برگه پایان خدمت یا معافیت(ویژه ی آقایان)
جواز تاسیس به دو صورت حقوقی و یا حقیقی صادر می شود.

مدارک مورد نیاز جهت اخذ جواز به صورت شخصیت حقیقی:
-کپی مدارک هویتی شامل کپی شناسنامه و کارت ملی
-کارت پایان خدمت(ویژه ی آقایان)
-آدرس و کد پستی و شماره های تماس محل اقامت دائمی
-لیست کالاهای درخواستی جهت تولید

مدارک مورد نیاز جهت اخذ جواز به صورت شخصیت حقوقی:
-کپی شناسنامه مدیر عامل به همراه کارت ملی
-کارت پایان خدمت مدیر عامل
-آگهی تاسیس و آخرین آگهی تغییرات شرکت به همراه آدرس و شماره های تماس محل اقامت دائمی
-لیست کالاهای درخواستی جهت تولید
-لیست شهرک های صنعتی
-کلمه”تولید” در موضوع فعالیت شرکت

مراحل صدور جواز اینترنتی:
_ورود کلمه کاربری و رمز عبور
_تکمیل فرم درخواست و ثبت آن
_تعیین اولویت موضوع
_صدور جواز

چند نکته:
_برای تاسیس واحد صنعتی جواز تاسیس نیاز به پرداخت یک میلیون و نیم می باشد.
_به طور متوسط مدت زمان اخذ جواز تاسیس به مدت 14 روز یا 2 هفته می باشد.
_جواز حقیقی و حقوقی مشابه هستند و تفاوتی در آن ها مشابه نمی شود،اما اگر قرار باشد وام بالای یک میلیارد تومان برای صنعت مورد نظر اخذ شود بهتر است که حقوقی باشد.
_پس از اخذ جواز تاسیس،متقاضی می تواند معرفی نامه زمین برای شهرک صنعتی و هم چنین از موسسه مذکور دریافت کند.چنانچه متقاضی تمایل داشته باشد،این موسسه می تواند در خصوص دریافت وام از بانک ها به منظور تولید نیز خدمات ارایه دهد.برای دریافت وام باید یک جلد طرح توجیهی که رقم هزینه های کامل در آن قید شده باشد به همراه داشت.
_ بعد از صدور جواز تاسیس می توان نسبت به اخذ پروانه بهره برداری اقدام کرد یعنی قبل از صدور پروانه باید جواز تاسیس گرفته شود.
_جواز تاسیس به درخواست شخص و یا با منقضی شدن مدت زمان قانونی جواز، ابطال و از درجه اعتبار ساقط می گردد.
 

بطور کلی طیف وسیعی از فعالیت ها تحت عنوان شرکت های خدماتی فعالیت می نمایند. این عنوان دارای دایره فعالیت بسیار گسترده ای است. به نوعی شاید بتوان گفت که به غیر از شرکت های تولیدی و ارائه کالا بسیاری از موضوعات دیگر در دسته بندی شرکت های خدماتی جای می گیرد.

شرکت های خدماتی معمولاً در موضوعاتی مانند؛ خدمات نظافت منازل، تعمیرات، باربری، تعمیرات و نظافت ماشین آلات و. فعالیت می نمایند.

جهت فعالیت در این موضوعات، ثبت شرکت بسیار حائز اهمیت است چرا که تأثیر بسزایی در جلب اعتماد مخاطبین این مجوعه ها خواهد داشت.

یکی از مهمترین مراحل ثبت یک شرکت، تنظیم اساسنامه می باشد. اساسنامه در واقع مهمترین رکن یک شرکت است. تنظیم اساسنامه برای قالب های سهامی عام یا شرکت سهامی خاص اامی است.

در این سند به مواردی مانند: روابط شرکاء با یکدیگر، حدود اختیارات مجامع عمومی و هیئت مدیره، چگونگی تقسیم سود و زیان شرکت و مدت انحلال آن و. اشاره گردیده است.

اساسنامه شرکت دارای اهمیت بسیاری است چراکه در آن خط مشی و سرمایه ی شرکت، هدف و نحوه ی فعالیت و وظایف هر یک از اعضای شرکت و هیئت مدیره و مجامع عمومی و بازرسان شرکت و تعداد مدیران و نحوه ی انتخاب و مدت ماموریت و چگونگی تعیین جانشین مدیرانی که فوت یا استعفاء نموده و یا محجور و معزول می شوند معین می گردد.
بطور کلی اساسنامه شرکت خدماتی می بایست دارای اطلاعات ذیل باشد:

برابر ماده ی 8 لایحه ی اصلاحی 24/12/48 اساسنامه باید شامل نکات زیر باشد:

1-نام شرکت

2-موضوع شرکت بطور صریح و منجز (روشن)

3-مدت شرکت

4-مرکز اصلی شرکت و محل شعب آن در صورتیکه تاسیس شعبه مورد نظر باشد.

5-مبلغ سرمایه ی شرکت و تعیین وجود نقدی و غیر نقدی آن.

6-تعداد سهام بی نام و با نام و مبلغ اسمی آن ها و هرگاه ایجاد سهام ممتاز مورد نظر باشد تعیین تعداد، خصوصیات و امتیازات اینگونه سهام.

7-تعیین مبلغ پرداخت شده هر سهم و نحوه ی مطالبه بقیه اسمی هر سهم و مدتی که باید مطالبه شود که البته این مدت بیش از 5 سال نمی باشد.

8-نحوه ی انتقال سهام با نام

9-طریقه ی تبدیل سهام با نام به سهام بی نام و بالعکس.

10-در صورت پیش بینی امکان صدور اوراق قرضه، ذکر شرایط و ترتیب آن ها

11-شرایط و ترتیب افزایش و کاهش سرمایه

12-مواقع و ترتیب دعوت مجامع

13-مقررات راجع به حد نصاب لازم جهت تشکیل مجامع عمومی و ترتیب اداره ی آن ها

14-تعداد مدیران و طرز انتخاب و مدت ماموریت و نحوه ی تعیین جانشین برای مدیرانی که فوت نموده و یا استعفاء می کنند یا به جهات قانون محجور، معزول و یا ممنوع می گردند.

15-تعیین وظایف و حدود اختیارات مدیران

16-تعداد سهام تضمینی که مدیران باید به صندوق شرکت بپردازند.

17-قید اینکه شرکت دارای چند نفر بازرس خواهد بود و نحوه ی انتخاب و مدت ماموریت آن ها

-تعیین آغاز و پایان سال مالی شرکت و موعد تنظیم ترامه و حساب سود و زیان و تسلیم آن به بازرسان و مجمع عمومی سالانه.

19-نحوه ی انحلال اختیاری شرکت و ترتیب تصفیه ی امور آن.

20-چگونگی تغییر اساسنامه.
در ادامه یک نمونه اساسنامه شرکت خدماتی جهت آشنایی شما عزیزان ارائه می گردد:

بسمه تعالی

اساسنامه شرکت خدماتی شهرک/ ناحیه صنعتی ……………………

هیات مدیره سازمان صنایع کوچک و شهرک های صنعتی ایران در جلسه مورخ … به استناد ماده ( ۵) قانون نوع واگذاری مالکیت و اداره امور شهرکهای صنعتی مصوب ۱۳۸۷ و با رعایت آئین نامه اجرائی قانون یاد شده اساسنامه همسان شرکت خدماتی شهرک/ ناحیه صنعتی ……………… را به شرح زیر تصویب نمود:

اساسنامه شرکت خدماتی شهرک/ ناحیه صنعتی …………………

اساسنامه شرکت خدماتی به شرح زیر می باشد:

الف- شرکت: شرکت شهرک های صنعتی استان مربوطه

ب- قانون: قانون نحوه و نوع واگذاری مالکیت و اداره امور شهرک های صنعتی مصوب ۱۳۸۷

پ- شهرک و ناحیه صنعتی: شهرک ها و نواحی صنعتی موضوع ماده (۱) قانون

ت- مالک: طرف قرارداد با شرکت که عرصه تخصیصی با رعایت کردن ماده (۱۰) قانون به مالکیت وی درآمده باشند.

ث- استفاده کننده (متصرف قانونی): طرف قرارداد با شرکت که فقط حق بهره برداری کردن از قطعه تخصیصی را بر اساس قرارداد دارا باشد.

ج- قرارداد: قرارداد تخصیص زمین و استفاده کردن از امکانات زیربنایی و خدمات ضروری شهرک و ناحیه صنعتی که بین شرکت و طرف قرارداد با رعایت کردن قوانین ومقررات طبق متن قرارداد نمونه مصوب مجمع عمومی شرکت منعقد می شود.

چ- حق بهره برداریکردن: حق استفاده کردن از امکانات زیربنایی و خدمات ضروری شهرک/ ناحیه صنعتی که طرف قرارداد طبق مقررات مربوط از آن بهره مند می شود.

ح- شرکت خدماتی: شرکت موضوع ماده ( ۵) قانون

خ- قسمت های اختصاصی: قسمت هایی از شهرک/ ناحیه صنعتی که دارای حدود اربعه معین و مشخص بوده و طبق اسناد مالکیت به مالک اختصاص یافته است و یا برابر قرارداد منعقد شده برای استفاده اختصاصی متصرف قانونی واگذار شده است و جز قسمت مشترک محسوب نمی شود.

ماده ۲- قسمت های مشترک شهرکها و نواحی صنعتی عبارتند از:

الف- تمام عرصه های مشترک شهرک/ ناحیه صنعتی به غیر از سطوح قسمت های اختصاصی و مخصوص

ب- تاسیسات قسمت های مشترک شامل شبکه گازرسانی، شبکه مخابرات، شبکه جمع آوری فاضلاب، تصفیه خانه، چاه آب، پمپ آب و شبکه های آبرسانی و توزیع آب منبع آب، شبکه برق رسانی و شبکه روشنایی و حق الامتیازهای مربوط

پ- سردر ورودی، اتاق نگهبانی، ساختمان آتش نشانی، ایستگاه های پمپاژ آب و فاضلاب، ساختمان های اداری و جنبی حسب مورد که در قسمت های مشترک احداث شده اند.

ت- فضای سر سبز، شبکه معابر، راه های دسترسی داشتن و متعلقات آنها

ث- مکان های خیلی خاص شهرک ها وقسمت ها و نواحی صنعتی از قبیل محل دفن و تخلیه زباله ها و نخاله های ساختمانی

تبصره – ماشین آلات مربوط به آتش نشانی، بهداری و آبیاری فضای سبز و نظایر آنها به قسمت های اختصاصی تعلق ندارد و مسئولیت نگهداری و بهره برداری از آنها با شرکت خدماتی است.

ماده ۳ – نوع شرکت خدماتی، شرکت سهامی (خاص) و مدت آن نامحدود و سهام آن متعلق به مالکین و استفاده کنندگان می باشد.

ماده ۴- مرکز اصلی شرکت خدماتی ……………… می باشد.

ماده ۵- شرکت خدماتی دارای شخصیت حقوقی مستقل می باشد

طبق این اساسنامه و رعایت مفاد قانون تجارت، قانون نحوه واگذاری مالکیت و اداره امور شهرک های صنعتی و آئین نامه اجرائی آن بصورت خدماتی و غیر انتفاعی اداره می شود و به هیات مدیره شرکت های استانی اختیار داده می شود با رعایت صرفه و صلاح واژه "غیر انتفاعی" راحذف نمایند.

ماده ۶- سرمایه شرکت خدماتی ………………… ریال و منقسم به ……………………… سهم می باشد

که ۳۵ % آن به صورت نقدی به وسیله ی شرکت استانی تامین و به عنوان قرض الحسنه از طرف شرکت استانی به شرکت خدماتی محسوب گردیده و پرداخت باقیمانده آن در تعهد مالکین و استفاده کنندگان است که بایستی حداکثر طی ۲ سال انجام پذیرد.



اتحادیه تعاونی با عضویت تعاونی هایی که دارای موضوع فعالیت واحد باشند، در سطح شهرستان یا استان تشکیل می شود. عضویت در اتحادیه تعاونی اختیاری است و برای هر موضوع فعالیت تعاونی در هر شهرستان فقط یک اتحادیه تشکیل می گردد. سرمایه اتحادیه های تعاونی نیز از محل پرداخت سهم تعاونی های عضو تامین می شود.

هر اتحادیه تعاونی، باید دارای اساسنامه باشد. اساسنامه اتحادیه تعاون، مشتمل بر مطالب ذیل است:

- نام اتحادیه با قید کلمه تعاونی و شهرستانی، استانی یا مرکزی بودن آن.

- اهداف اتحادیه

- موضوع فعالیت

- مدت اتحادیه

- حوزه عملیات

- مرکز اصلی و نشانی

- سرمایه و سهام

- مقررات راجع به عضویت

- ارکان اتحادیه مرکب از مجامع عمومی ، هیئت مدیره ، هیئت بازرسی

- مقررات مالی

- مقررات مختلف از قبیل مقررات راجع به تغییر اساسنامه، حل اختلافات و غیره.

تغییر موادی از اساسنامه ممکن است. این امر در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده اتحادیه است ، ولی تغییراتی که به وسیله این مجمع در اساسنامه داده می شود وقتی قابل اجرا است که به تایید وزارت تعاون رسیده باشد.

نمونه اساسنامه اتحادیه تعاونی ، به وسیله وزارت تعاون تهیه و تدوین شده و در اختیار هیات موسس اتحادیه و سایر مراجعه کنندگان ، گذاشته می شود.

تصویب اساسنامه اتحادیه، با اکثریت حداقل دو سوم حاضران در " اولین مجمع عمومی عادی " به عمل می آید. داوطلبان عضویتی که با اساسنامه تصویب شده، موافق نباشند می توانند در همان جلسه، درخواست عضویت خود را پس بگیرند.

قانون در تصویب اساسنامه ، اکثریت دو سوم را که نسبت اکثریت لازم برای تصویب سایر امور در اولین مجمع عمومی عادی است، مقرر داشته است.

استرداد عضویت از طرف داوطلبان عضویتی که با اساسنامه مصوب موافقت نداشته باشند، باید در همان جلسه "اولین مجمع عمومی عادی" که اقدام به تصویب اساسنامه می کنند، صورت گیرد. می توان گفت که خارج از جلسه مذکور، استرداد درخواست عضویت ، قابل قبول نخواهد بود. استرداد عضویت باید بعد از تصویب شدن اساسنامه و قبل از شروع اقدامات مجمع درباره سایر موارد دستور جلسه ، از قبل انتخاب اعضای هیات مدیره و هیات بازرسی و غیره ، صورت گیرد و کسانی که به استرداد درخواست عضویت خود اقدام کرده اند، باید بلافاصله جلسه مجمع را ترک کنند ؛ زیرا حضور این افراد در جلسه مجمع یا مشارکت آن ها در بررسی موارد دیگر دستور جلسه مجمع ، به علت اینکه از ردیف داوطلبان عضویت خارج شده اند ، غیرقانونی خواهد بود. در صورت حضور افراد مزبور در جلسه و ابراز رای ، غیر از تصمیم راجع به تصویب اساسنامه سایر تصمیمات مجمع ، از درجه اعتبار ساقط خواهد بود.

مبالغی که افراد مذکور بابت خرید سهام پرداخته اند، باید به آن ها مسترد شود و این امر ، باید پس از به ثبت رسیدن اتحادیه، به وسیله اولین هیات مدیره اتحادیه صورت گیرد. لازم است که مبالغ پرداخت شده به وسیله کسانی که درخواست عضویت خود را پس گرفته اند و تعداد سهام آن ها از مقدار سرمایه و تعداد سهام اتحادیه که در اساسنامه جدید التصویب آن ذکر شده است، کسر گردد و مقدار سرمایه و تعداد سهامی که پس از کسر مزبور حاصل می شود در آن قید گردد. برای مقدار سرمایه و تعداد سهام اخیر، باید مجدداَ رای گیری شود.

از سیاق کلام قانون که می گوید : " اعضایی که با مصوبه اولین مجمع عمومی عادی در مورد اساسنامه ، موافقت نداشته باشند ، می توانند در همان جلسه ، تقاضای عضویت خود را پس بگیرند " ، ظاهراَ چنین نتیجه گیری می شود که افرادی می توانند به استرداد درخواست عضویت خود اقدام کنند که در جلسه مجمع حضور داشته باشند. مفهوم مخالف مفاد بیان قانون این است که هر گاه مخالفان با اساسنامه سکوت اختیار کنند و در همان جلسه مجمع درخواست عضویت خود را پس نگیرند ، این سکوت علامت رضاست و آن ها جزو داوطلبان عضویت اتحادیه باقی خواهند ماند. این افراد می توانند بعد از تشکیل و ثبت اتحادیه، طبق شرایط مربوط از عضویت آن استعفا دهند.

لازم است ، رئیس مجمع ، منشی مجمع و ناظران ، زیر تمام صفحات اساسنامه مصوب را امضا کنند و در صورتجلسه مجمع ، تعداد کل آرا ماخوذ مربوط به اساسنامه و تعداد آراء موفق، مخالف و ممتنع ، اعم از سفید یا مخدوش، به تفکیک قید شود.






اقتصاد دنیا به سرعت به سوی جهانی شدن پیش می رود . جهانی شدن فرآیندی است که قانونمندی های خاص خود را دارد و کشورهایی که به این جریان پر تلاطم می پیوندند در تعیین مقررات و ت گذاری ها ایفای نقش کرده و از منافع آن بهره مند می شوند. اما کشورهایی که خود را از حوزه جهانی شدن اقتصاد دور نگاه می دارند، قادر نخواهند بود به سهم عادلانه خود در آن دست یابند.

ظهور نظام حمایت از مالکیت فکری، پیشرفت بزرگی در تحول اقتصادی و اجتماعی محسوب می گردد. امروزه این نظام به عنوان بستری ضروری برای توسعه شناخته می شود. مالکیت فکری ، مشتمل بر مالکیت صنعتی و مالکیت ادبی و هنری است که یکی از موضوعات اصلی مالکیت صنعتی، " علائم تجاری " می باشد.

علامت تجاری هر نشانه ای است که اطلاعات لازم را در مورد هویت کالا ، منشاء تولید کالا و تفاوت آن با کالاهای تولیدکنندگان دیگر به مشتریان ارائه می دهد. کارکردهای علائم تجاری باعث شده است که این علائم در زمره سرمایه های با ارزش تجار و تولیدکنندگان قرار بگیرد.



 
ثبت بین المللی علامت تجاری و نکات آن

- ثبت علامت تجاری بین المللی، مالک آن را از حمایت های قانونی برخوردار می سازد و وی می تواند برای متمایز نمودن کالا یا خدمات خود از آن استفاده نموده و یا در ازاء اخذ وجه ، شخص دیگری را مجاز به استفاده از این علامت خاص بنماید. در واقع حق استفاده انحصاری از علامت ثبت شده جهت استفاده بر روی محصولات و خدمات مورد نظر و یا ارائه مجوز استفاده از آن به دیگری، صرفاَ در اختیار صاحب علامت می باشد.

- تعداد علائم قابل ثبت در سطح جهان تقریباَ نامحدود هستند و مطابق با قانون مصوب کشورها ، علامت تجاری ممکن است متشکل از یک یا چند حرف ، کلمه ، حرف یا عدد باشد .

- ویژگی عمده علامت تجاری این است که باید وجه تمایز داشته و در عین ابتکاری و جدید بودن، باعث ایجاد اشتباه در نظر مشتری نیز نشود.

- برخی از علائم با وجود داشتن ویژگی های فوق قابلیت ثبت ندارد. از جمله آن ها علائمی است که مخالف نظم عمومی اخلاق حسنه بوده و یا با منافع عمومی در تعارض باشد.

- کنوانسیون پاریس قدیمی ترین قرارداد بین المللی در زمینه حمایت از مالکیت صنعتی است که در توسعه صنعت و اقتصاد جهانی نقش فعال و موثری داشته و با وجود سابقه 120 ساله ای که دارد همچنان نقش موثری در گسترش و حمایت از مالکیت صنعتی و از جمله حقوق علائم تجاری ایفا می کند.

امتیاز کنوانسیون پاریس نسبت به سایر عهدنامه های بین المللی، این است که بر طبق آن اتباع خارجی بر اساس قاعده " رفتار ملی " و " حق تقدم " قادرند در سایر کشورهای عضو اتحادیه درخواست حمایت از مالکیت صنعتی ( و من جمله علائم تجاری ) را داشته باشند.

تعدادی از کشورهای عضو کنوانسیون پاریس جهت تسهیل روند ثبت بین المللی علائم تجاری و تحصیل حقوق ناشی از آن ، اتحادیه های بین المللی را در راستای کنوانسیون مزبور تشکیل داده و در آن سیستم مادرید را به عنوان دستورالعمل ثبت بین المللی علائم تجاری تعریف نموده اند. این سیستم تحت مقررات دو معاهده یعنی موافقتنامه مادرید (91) و پروتکل مادرید (1989) قرار دارد.

- امتیاز استفاده از سیستم مادرید در ساده ، ارزان و موثر بودن آن می باشد. یعنی تنها به وسیله یک تقاضانامه بین المللی واحد، تحصیل و تامین حمایت از علائم تجاری در کشورهای متعدد محقق می شود. به موجب این سیستم علامت تجاری با توجه به قوانین داخلی هر کشور مورد بررسی قرار می گیرد و سپس وارد مسیر بین المللی خود می شود یعنی ثبت بین المللی علائم تجاری در مرحله اول با ثبت ملی در اداره مربوطه در کشور مبدا صورت می گیرد و سپس به صورت خودکار با تعیین کشورهای مورد نظر، در سطح بین المللی انجام می شود. جمهوری اسلامی ایران در سال 1382 به این سیستم ملحق شده است.

- الحاق به سیستم مادرید قیمت گرانبهایی را برای تولیدکنندگان و صادرکنندگان ایرانی به وجود آورده است تا بتوانند با کم ترین هزینه ، حمایت دولت های بسیاری را از علائم کالاها و خدمات صادراتی به دست آورند.

- سازمان ثبت اسناد و املاک کشور متولی ثبت و حمایت از حقوق مالکیت صنعتی ( از جمله علائم تجاری ) در کشور می باشد.

- هزینه ثبت بین المللی برند برحسب فرانک سوئیس محاسبه می شود و پس از بررسی و تایید فرم اظهارنامه ثبت بین المللی توسط اداره ثبت علائم تجاری از متقاضی درخواست خواهد شد تا هزینه مزبور را به حساب WIPO واریز نماید. جهت محاسبه هزینه ثبت المللی طبق مشخصات مندرج در تصدیق ثبت داخلی از قبیل تعداد طبقات ، رنگی یا سیاه سفید بودن علامت می توانید با مراجعه به آدرس اینترنتی مرجع مربوطه در کشور مورد نظر و انتخاب درخواست اقدام فرمایید.

- ثبت بین المللی باید هر 10 سال یکبار با پرداخت تعرفه های مشخص تجدید شود.

- موافتنامه جنبه های تجاری حقوق مالکیت فکری (TRIPs) یکی از سه رکن اصلی موافقتنامه های سازمان جهانی تجارت (WTO) است که از شروط پیوستن به این سازمان نیز پذیرش این موافقتنامه می باشد. این موافقتنامه جامع ترین و کاملترین مقررات در خصوص مالکیت فکری و من جمله علائم تجاری می باشد. از جمله ویژگی های این موافقتنامه مربوط به ساز و کار حل اختلاف می باشد. طبق مفاد این موافقتنامه در صورتیکه یکی از اعضای سازمان جهانی تجارت ادعا نماید که عضو دیگری تعهدات خود را در خصوص حمایت از حقوق مالکیت فکری نقض کرده است موضوع به رکن اختلاف سازمان جهانی تجارت ارجاع داده می شود و در آن جا رای نهایی صادر و عضو محکوم علیه مم به اجرای رای می باشد.

- اکثر مقررات ایران در خصوص حمایت از علائم تجاری با مقررات موافقتنامه TRIPs همخوانی دارد.

- ایران اخیرا ( در سال 1380 ) به عضویت سازمان جهانی فکری WIPO درآمده که قبلاَ 177 کشور به عضویت این سازمان جهانی درآمده بودند. از زمان عضویت ایران در این سازمان ، گام های بسیار مثبت و سازنده ای در زمینه های مختلف حقوق مالکیت فکری در کشور برداشته شده است و زمینه تحول این رشته از حقوق و الحاق ایران به موافقتنامه های ناظر بر حمایت از مالکیت فکری فراهم شده است.

- تهیه پیش نویس " طرح قانون ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی ، علائم و نام های تجاری " ، توسعه منابع انسانی و افزایش مهارت کار پرسنل اداره مالکیت صنعتی، تاسیس رشته حقوق مالکیت فکری در دانشگاه های کشور ، تمهیدات اتصال اداره مالکیت صنعتی به wiponet و برگزاری سمینارها و همایش های مختلف در زمینه های مختلف حقوق مالکیت فکری، از جمله اقداماتی بوده است که در جهت توسعه نظام حقوق مالکیت فکری در کشور صورت پذیرفته است.


آخرین مطالب

آخرین جستجو ها

syscimamos Design Fotballdrakt - Billige Fotballdrakter På Nett Factory Price آواز قو سی و ششمین سالگرد شهادت ده گل پرپر خانواده ملک پور وبلاگ مسافر سینا لژیون 4 cipatkodarm موزیک نیاز Stanley's site tiosodeles anadilimiz=varlığımız