شرکت های تجاری ازلحاظ نقش به دو دسته سرمایه و یا شخصیت و اعتبار شرکا و برمبنای مسئولیت مدیران و شرکا بر اساس میزان آورده بصورت نسبی یا نامحدود می باشد که به دو دسته شرکت های سرمایه و شرکت های اشخاص تقسیم میشود.
دسته بندی شرکت های تجاری :
1. شرکت های سرمایه ای:
در شرکت های سرمایه ، سرمایه شرکت مدنظر می باشد نه اشخاص سرمایه گذار، در این نوع شرکت شرکا تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول تعهدات می باشند.
از جمله شرکت های سرمایه ای شرکت سهامی خاص، شرکت سهامی عام و شرکت مختلط سهامی می باشند.
2. شرکت های اشخاص:
شرکت های که در آن اشخاص شرکت مدنظر می باشند و اعتبار شرکت به اعتبار شرکا بستگی دارد. در این نوع از شرکت ها سرمایه شرکت اعتباری ندارد و مسئولیت شرکا تضامنی و نامحدود می باشد. اشخاص ثالث جهت طلب حق خود می توانند به هر یک از شرکا مراجعه کنند.
ازجمله این شرکت ها ، شرکت تضامنی و شرکت مختلط غیرسهامی را می توان نام برد.
تفاوت های شرکت های سرمایه ای و اشخاص را نام ببرید:
1. در شرکت های سرمایه ای مسئولیت سهامداران به نسبت مبلغ اسمی آن هاست و در صورتی که شرکت ورشکسته شود طلبکاران و یا مدیر تصفیه نمی توانند به سهامداران و یا شرکا مراجعه کنند ولی با این وجود در صورتی که سهامدارانی هنوز کل سرمایه تعهد شده خود را نپرداخته باشند طلبکاران می توانند به میزان تعهد پرداخت نشده به آن سهامداران مراجعه کنند.در شرکت های شخصی چنین نیست .در شرکت های تضامنی مسئولیت هر کدام از شرکا در صورت ناتوانی شرکت نامحدود است .مثلا ممکن است شریکی یکصد هزار ریال از ده میلیون سرمایه شرکت را داشته باشد(یک درصد از کل سرمایه) اما مسئول پرداخت کل دیون شرکت یعنی مثلا یکصد میلیون ریال که هزار برابر سهم الشرکه او در شرکت است گردد.
2. در شرکت های سرمایه ای اعتبار آن، سرمایه و میزان آن است که به شرکت در مقابل اشخاص ثالت اعتبار می دهد و سهامداران و شخصیت آنان در شرکت اهمیت زیادی ندارند.ولی در شرکت های اشخاص شخصیت شرکا بسیار مهم بوده و در درجه اول است. اعتبار شخصی در شرکت اشخاص در جلب اشخاص ثالث بسار موثر است.
3. نقل و انتقال سرمایه در شرکت های سرمایه ای بسیار آسان صورت میگیرد. در شرکت های اشخاص این امر خیلی سختگیرانه انجام میشود مثلا اگر شرکت از نوع سهامی عام باشد در بازر بورس هم پذیرفته شده باشد باید انتقال سهام هم در این بازار انجام شود.در شرکت های مسئولیت محدود که از نوع شرکت های سرمایه ای هستند برای نقل و انتقال سهام باید دارندگان سه چهارم سرمایه موافق باشند و انتقال سهم الشرکه با تنظیم سند رسمی صورت میگیرد. در شرکت های اشخاص در مقایسه با شرکت های سرمایه انتقال سهم الشرکه با موافقت تمامی شرکا انجام میگیرد.
4. در شرکت های سرمایه مخصوصا سهامی عام سهامداران از اداره شرکت اطلاعی ندارند در صورتی که در شرکت های اشخاص نقش آنها بسیار محسوس و موثر است. علت این امر این است که علاوه بر خطر تحمیل دیون مازاد بر دارائی شرکت، شرکا دارای رابطه نزدیکی هستند و از امور و عملیات داخل شرکت آگاهی دارند.
همینطور لازم به ذکر است که علاوه بر این نوع از شرکت ها یک نوع شرکت به نام شرکت عملی در ماده 220 قانون تجارت شناخته شده است. بموجب این ماده اگر شرکتی در یکی از اشکال شرکت های مذکور تشکیل نشده باشد و تابع مقررات آن ها نباشد ازنظر مسئولیت تابع قوانین و مقررات شرکت تضامنی می باشد.
شرکت ,های ,سرمایه ,اشخاص ,شرکا ,ای ,شرکت های ,در شرکت ,های سرمایه ,سرمایه ای ,های اشخاص
دسته بندی شرکت های تجاری :
1. شرکت های سرمایه ای:
در شرکت های سرمایه ، سرمایه شرکت مدنظر می باشد نه اشخاص سرمایه گذار، در این نوع شرکت شرکا تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول تعهدات می باشند.
از جمله شرکت های سرمایه ای شرکت سهامی خاص، شرکت سهامی عام و شرکت مختلط سهامی می باشند.
2. شرکت های اشخاص:
شرکت های که در آن اشخاص شرکت مدنظر می باشند و اعتبار شرکت به اعتبار شرکا بستگی دارد. در این نوع از شرکت ها سرمایه شرکت اعتباری ندارد و مسئولیت شرکا تضامنی و نامحدود می باشد. اشخاص ثالث جهت طلب حق خود می توانند به هر یک از شرکا مراجعه کنند.
ازجمله این شرکت ها ، شرکت تضامنی و شرکت مختلط غیرسهامی را می توان نام برد.
تفاوت های شرکت های سرمایه ای و اشخاص را نام ببرید:
1. در شرکت های سرمایه ای مسئولیت سهامداران به نسبت مبلغ اسمی آن هاست و در صورتی که شرکت ورشکسته شود طلبکاران و یا مدیر تصفیه نمی توانند به سهامداران و یا شرکا مراجعه کنند ولی با این وجود در صورتی که سهامدارانی هنوز کل سرمایه تعهد شده خود را نپرداخته باشند طلبکاران می توانند به میزان تعهد پرداخت نشده به آن سهامداران مراجعه کنند.در شرکت های شخصی چنین نیست .در شرکت های تضامنی مسئولیت هر کدام از شرکا در صورت ناتوانی شرکت نامحدود است .مثلا ممکن است شریکی یکصد هزار ریال از ده میلیون سرمایه شرکت را داشته باشد(یک درصد از کل سرمایه) اما مسئول پرداخت کل دیون شرکت یعنی مثلا یکصد میلیون ریال که هزار برابر سهم الشرکه او در شرکت است گردد.
2. در شرکت های سرمایه ای اعتبار آن، سرمایه و میزان آن است که به شرکت در مقابل اشخاص ثالت اعتبار می دهد و سهامداران و شخصیت آنان در شرکت اهمیت زیادی ندارند.ولی در شرکت های اشخاص شخصیت شرکا بسیار مهم بوده و در درجه اول است. اعتبار شخصی در شرکت اشخاص در جلب اشخاص ثالث بسار موثر است.
3. نقل و انتقال سرمایه در شرکت های سرمایه ای بسیار آسان صورت میگیرد. در شرکت های اشخاص این امر خیلی سختگیرانه انجام میشود مثلا اگر شرکت از نوع سهامی عام باشد در بازر بورس هم پذیرفته شده باشد باید انتقال سهام هم در این بازار انجام شود.در شرکت های مسئولیت محدود که از نوع شرکت های سرمایه ای هستند برای نقل و انتقال سهام باید دارندگان سه چهارم سرمایه موافق باشند و انتقال سهم الشرکه با تنظیم سند رسمی صورت میگیرد. در شرکت های اشخاص در مقایسه با شرکت های سرمایه انتقال سهم الشرکه با موافقت تمامی شرکا انجام میگیرد.
4. در شرکت های سرمایه مخصوصا سهامی عام سهامداران از اداره شرکت اطلاعی ندارند در صورتی که در شرکت های اشخاص نقش آنها بسیار محسوس و موثر است. علت این امر این است که علاوه بر خطر تحمیل دیون مازاد بر دارائی شرکت، شرکا دارای رابطه نزدیکی هستند و از امور و عملیات داخل شرکت آگاهی دارند.
همینطور لازم به ذکر است که علاوه بر این نوع از شرکت ها یک نوع شرکت به نام شرکت عملی در ماده 220 قانون تجارت شناخته شده است. بموجب این ماده اگر شرکتی در یکی از اشکال شرکت های مذکور تشکیل نشده باشد و تابع مقررات آن ها نباشد ازنظر مسئولیت تابع قوانین و مقررات شرکت تضامنی می باشد.
درباره این سایت